30 Αυγ 2019

TISPOL Bulletin August 2019


25 Αυγ 2019

«Έκτακτα μέτρα» για χρόνια προβλήματα.

Οι αλλεπάλληλες τροχαίες συγκρούσεις στην Κρήτη με μεγάλο αριθμό θανάτων και τραυματισμών οδήγησαν τον Πρωθυπουργό μετά από σύσκεψη με  τον με τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Λευτέρη Οικονόμου στην εξαγγελία μια σειράς μέτρων που από το σύνολο των ΜΜΕ χαρακτηρίστηκαν σαν «έκτακτα» ή σαν « έκτακτο σχέδιο».
Δυο παρατηρήσεις:
α) το πρόβλημα των τροχαίων συγκρούσεων (ιδιαίτερα αυξημένων φέτος) στην Κρήτη δεν είναι δυστυχώς  έκτακτο για να απαιτεί «έκτακτα μέτρα». Είναι χρόνιο και απαιτεί μόνιμη, μακροπρόθεσμη και πολυεπίπεδη αντιμετώπιση.
β) το πρόβλημα των τροχαίων συγκρούσεων είναι πρόβλημα όλης της χώρας, άσχετα με τις διαβαθμίσεις από περιοχή σε περιοχή. Συνολικά και επί πάρα πολλά χρόνια η χώρα μας βρίσκεται στην πρωτοπορία των ευρωπαϊκών χωρών με θανάτους και τραυματισμούς από τροχαίες συγκρούσεις. Μια συνολική μακροπρόθεσμη πολιτική (Όραμα Μηδέν) είναι απαραίτητη για να έρθει η ανατροπή και να μπούμε στο δρόμο του περιορισμού των τροχαίων συγκρούσεων και της εκμηδένισης του τροχαίου τραύματος.
Προφανώς έκτακτα μέτρα και σχέδια μπορούν να υπάρχουν. Αρκεί κατά τη γνώμη μας να εντάσσονται σ αυτή τη λογική.
Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δεν έχει γνωστοποιήσει το πρόγραμμα της για την Οδική Ασφάλεια.
Οι  ασχολούμενοι με το θέμα γνωρίζουν το πρόγραμμα «ΠΡΟΣΕΧΩ- Ο δρόμος για την Ασφάλεια» (ΕΔΩ) που είχε δημοσιοποιήσει η Νέα Δημοκρατία το 2017, ωστόσο μένει να  διευκρινιστεί αν αυτό αποτελεί τη βάση της πολιτικής που θα ακολουθήσει σαν κυβέρνηση, ποιοι θα το εφαρμόσουν και με ποιες προτεραιότητες. Κάθε νέα κυβέρνηση φυσικά έχει μια περίοδο χάριτος. Ωστόσο στο συγκεκριμένο θέμα, είναι ευνόητη η αναγκαιότητα της ταχύτερης δυνατής αποσαφήνισης των στόχων.
Pablo Picasso, minotaure-1933
Pablo Picasso, minotaure-1933

















Ξαναγυρνώντας στα μέτρα για την Κρήτη διαβάζουμε:
«Το έκτακτο σχέδιο προβλέπει:
1.Μεγαλύτερη παρουσία της Αστυνομίας, ειδικά τα σαββατοκύριακα (Δευτέρες και σαββατοκύριακα σημειώνονται τα περισσότερα τροχαία).
2.Επίδειξη μηδενικής ανοχής στην παραβατικότητα, δίχως χαριστικές ρυθμίσεις.
3.Δρομολόγηση ενίσχυσης της αστυνομικής δύναμης Κρήτης με 50 άτομα που θα τεθούν στην υπηρεσία της Τροχαίας.
4.Ειδικές διαλέξεις στα σχολεία για την οδική συμπεριφορά.
5.Ενημερωτική καμπάνια στα τοπικά Μέσα.
  1. Σε συνεννόηση με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών θα εξετάσει την τοποθέτηση ειδικών διαχωριστικών στα πιο επικίνδυνα σημεία του βόρειου οδικού δικτύου». (ΕΔΩ)
Τα τρία πρώτα μέτρα αφορούν στην αύξηση της επιτήρησης του οδικού δικτύου γεγονός απόλυτα αναγκαίο και διεθνώς αποδοτικό αλλά μη επαρκές από μόνο του για την εμπέδωση μιας διαφορετικής πραγματικότητας στο οδικό δίκτυο. Στο σημείο 3, ο όρος «δρομολόγηση ενίσχυσης» και όχι «άμεση ενίσχυση» μπορεί να σημαίνει πολύ διαφορετικά πράγματα σε σχέση με την αποτελεσματικότητα της προσπάθειας.
Το 4ο και το 5ο μέτρο (διαλέξεις στα σχολεία και καμπάνια από ΜΜΕ) πράγματα που και εμείς σαν σύλλογος πραγματοποιούμε ελάχιστα προσφέρουν άμεσα και είναι πολύ συζητήσιμο το πόσο προσφέρουν μακροπρόθεσμα.
Ουσιαστική προσφορά θα είχε η «τοποθέτηση των ειδικών διαχωριστικών στα πιο  επικίνδυνα σημεία» αν επιλέγονταν και ένας τρόπος ταχείας ιεράρχησης και υλοποίησης του στόχου.
Η εξαγγελία των «έκτακτων μέτρων» θέτει ξανά επί τάπητος το κρίσιμο ερώτημα: ποιος είναι ο φορέας που χαράσσει και υλοποιεί την πολιτική οδικής ασφάλειας; Χωρίς απάντηση σ αυτό το ερώτημα δεν πάμε πουθενά.
Πριν δύο χρόνια με πρωτοβουλία του συλλόγου μας εκδόθηκε το εγχειρίδιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με τίτλο SAVE LIVES – Δέσμη Μέτρων για την Οδική Ασφάλεια (ΕΔΩ). Σ αυτό κωδικοποιούνται όλες οι σύγχρονες αντιλήψεις για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των τροχαίων συγκρούσεων με βάση την εμπειρία χωρών που άσκησαν πολιτικές με αποτελέσματα.
Η αντιμετώπιση των τροχαίων δεν απαιτεί νέες ανακαλύψεις. Απαιτεί πολιτική τόλμη και αποφασιστικότητα, επιστημονική γνώση, δημοκρατική συλλειτουργία των συναρμοδίων φορέων και συμμετοχή της κοινωνίας στο εγχείρημα.
Όσο δεν υπάρχουν αυτά οι τροχαίες συγκρούσεις στη χώρα μας δεν πρόκειται να περιοριστούν δραστικά.
Κάτι ακόμα για την Κρήτη.
α) Είναι κοινός τόπος, αλλά και επιστημονικά τεκμηριωμένη (η Διοίκησης της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης έχει ασχοληθεί συστηματικά με το θέμα) η αυξημένη χρήση αλκοόλ και η  ολοένα και μικρότερες ηλικίες έναρξης της χρήσης στην Κρήτη. Εμπειρικά γνωρίζουμε (η Τροχαία φυσικά γνωρίζει περισσότερα και κακώς δεν τα δημοσιοποιεί) ότι συνεχώς μεγαλώνει το ποσοστό οδηγών υπό την επήρεια αλκοόλ και ουσιών που εμπλέκεται σε τροχαίες συγκρούσεις.
Το ΕΚΑΒ επίσημα έχει ζητήσει (για όλη τη χώρα) τα νόμιμα όρια αλκοόλ στο αίμα των οδηγών να περιοριστούν δραστικά: οπωσδήποτε ΜΗΔΕΝ για τους επαγγελματίες και τους νέους οδηγούς και αν αυτό δεν γενικευτεί για όλους του οδηγούς το όριο να κατέβει από το 0.5gr/L στο  0.2. Ήδη τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες έχουν  θεσπίσει την Μηδενική κατανάλωση αλκοόλ απ όλους τους οδηγούς, ενώ οκτώ συνολικά ευρωπαϊκές χώρες έχουν μικρότερα όρια νόμιμης συγκέντρωσης αλκοόλ στο αίμα από τη χώρα μας.
Κατά τη γνώμη μας η νομοθέτηση της μηδενικής ανοχής αλκοόλ για τους οδηγούς μαζί με την αναθεώρηση των διοικητικών και ποινικών συνεπειών για όσους οδηγούν κάνοντας χρήση θα είχε πολύ σημαντικές επιπτώσεις στον περιορισμό των τροχαίων παντού, αλλά ιδιαίτερα στην Κρήτη.
β) Ξανάρχισαν πάλι οι υποσχέσεις για νέες μελέτες για νέο ΒΟΑΚ που θα ξεκινήσουν από μηδενική βάση.  Είναι να απορεί κανείς πως μια περιοχή που δεν μπορεί δεκαετίες τώρα να κάνει μερικά πολύ μικρά αλλά ιδιαίτερα σημαντικά έργα όπως πχ ο κόμβος Αγίας Πελαγίας στο Ηράκλειο, η στροφή στις Σίσες Ρεθύμνης, η είσοδος του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά, για να αναφέρουμε ενδεικτικά τρία σημεία λαιμητόμους αρέσκεται στο να συζητά και να «οραματίζεται» αυτοκινητοδρόμους.
Να σημειώσουμε ότι αυτή είναι μια συζήτηση που αφορά κυρίως στα τοπικά ΜΜΕ. Μια και οι μονομάχοι και οραματιστές του νέου ΒΟΑΚ απέφυγαν επί δυο κοινοβουλευτικές περιόδους να συμμετάσχουν στην Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής (κανείς βουλευτής από κανένα κόμμα).  Ας ελπίσουμε πως στη νέα επιτροπή κάποιος θα δεήσει να συμμετάσχει ώστε να προκληθεί μια συζήτηση εκεί που πρέπει.
Και κάτι για τη «σοβαρότητα» του ζητήματος.
Η ελληνική πολιτεία διαχρονικά και παρά την ύπαρξη τόσων χιλιάδων νεκρών και αναπήρων απ αυτές δεν αξιολογεί το ζήτημα των τροχαίων συγκρούσεων σαν ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας. Υπάρχουν άπειρα στοιχεία που το τεκμηριώνουν αλλά να σταθούμε σ ένα «μικρό»:
Πρόσφατα έγιναν κρίσεις στην ΕΛΑΣ. Δεν θα αναφερθούμε στο πως και το γιατί αλλά σε μια «πάγια πρακτική» που καταδεικνύει την μη ιεράρχηση του προβλήματος ως σημαντικού: Αξιωματικοί σε υπηρεσίες της Τροχαίας με σημαντικότατες γνώσεις, εμπειρία και όρεξη για δουλειά που προήχθησαν σε ανώτερο βαθμό, έφυγαν από την Τροχαία και ανέλαβαν άλλα καθήκοντα στην πιο παραγωγική φάση της θητείας τους!
Έτσι λειτουργεί η υπηρεσία θα μας πουν.
Γι αυτό δεν λειτουργεί η χώρα θα τους απαντήσουμε.

23 Αυγ 2019

Πρώτη θέση σε θανάτους με μοτοσικλέτα

s3_210819_dystyxhmata


Θλιβερή πρωτιά σε δύο τροχούς καταγράφει η χώρα μας, με τα στοιχεία της Eurostat να καταδεικνύουν ότι σε επίπεδο οδικής ασφάλειας υπάρχει απεριόριστος χώρος για βελτίωση και ακόμη περισσότερος για επαγρύπνηση. 
Μπορεί πριν από λίγες ημέρες να ανακοινώθηκε η μείωση του ΦΠΑ στα κράνη, ωστόσο η χώρα μας φαίνεται ότι οφείλει να εργαστεί πολύ σκληρά προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης συνολικής στρατηγικής για την οδική ασφάλεια, με επίκεντρο την Παιδεία και όχι μόνο την εκπαίδευση.

Η χώρα μας βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των 28 εταίρων της Ε.Ε. ως προς τους νεκρούς μοτοσικλετιστές ανά εκατομμύριο κατοίκων. 
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, στην Ελλάδα έχασαν τη ζωή τους 20,1 άτομα ανά εκατομμύριο κατοίκων το 2017 και ακολουθεί η Μάλτα με 20 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων. Σημαντική διαφορά στα ποσοστά διαπιστώνεται στην τρίτη κατά σειράν χώρα σε θύματα με μοτοσικλέτες, που είναι η Ιταλία και μετράει 12,1 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων, ποσοστό που μοιράζεται με τη Σλοβενία. Στη συνέχεια ακολουθεί το Λουξεμβούργο με 11,9 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων, η Κύπρος με 11,8, η Πορτογαλία και η Κροατία με 10,3 και 10,1 αντίστοιχα. 

Ο μέσος όρος της Ε.Ε.-«28» διαμορφώνεται στα 7,5 θύματα ανά εκατομμύριο κατοίκων.
Καθίσταται σαφές ότι στις πιο νότιες χώρες όπου η χρήση μοτοσικλετών είναι αυξημένη, κυρίως λόγω καιρικών συνθηκών, η επικινδυνότητα αυξάνεται. 
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη χώρα μας το 19% των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους είναι μοτοσικλέτες, αυξάνοντας σημαντικά την πιθανότητα και τον κίνδυνο εμπλοκής σε τροχαίο, λόγω ακριβώς του αυξημένου αριθμού τους. Τα στοιχεία έρχονται να επιβεβαιώσουν την εκτίμηση αυτή και θέλουν την Ελλάδα να καταγράφει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά τροχαίων με μοτοσικλέτες, ως μερίδιο του συνόλου των ατυχημάτων που σημειώνονται. 
Ειδικότερα, στην Ελλάδα το 29,5% των θυμάτων τροχαίων αφορούν μοτοσικλέτες, τοποθετώντας τη χώρα στη δεύτερη θέση. Πρωτιά διατηρεί η Μάλτα, στην οποία το 39,1% των θυμάτων στην άσφαλτο αφορά μοτοσικλέτες.

Στην τρίτη θέση βρίσκεται η χώρα μας ως προς τα θύματα τροχαίων με παπάκια. Συγκεκριμένα, τα στοιχεία της Eurostat θέλουν τρία θύματα ανά εκατομμύριο κατοίκων να οδηγούν παπάκι, με την Πορτογαλία να κατέχει την πρωτιά (4,2 θύματα ανά εκατομμύριο κατοίκων) και να ακολουθεί η Λετονία (3,1 θύματα/εκατ. κατοίκων). Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συντάκτης της μελέτης της Eurostat κάνει λόγο για σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε., αποδίδοντας τις αποκλίσεις σε σειρά παραγόντων. Μεταξύ αυτών, η διαφορετική οικονομική κατάσταση των χωρών, η γεωγραφική τους θέση (σημαντικές διαφορές μεταξύ βόρειων και νότιων χωρών), η ηλικία του στόλου των οχημάτων που κυκλοφορούν, η κατάσταση των υποδομών αλλά και η παιδεία του κάθε λαού, η οποία δεν είναι εύκολα μετρήσιμη.

Σημαντικά μικρότερος είναι ο αριθμός των θυμάτων από ποδήλατα, γεγονός που αποδίδεται στην περιορισμένη χρήση ποδηλάτων στη χώρα μας. Ειδικότερα, στις ορθοπεταλιές αποδίδεται το 1,5% των θανάτων από τροχαία στην Ελλάδα, ενώ στην Κύπρο και στο Λουξεμβούργο, για παράδειγμα, δεν καταγράφηκε ούτε ένας θάνατος.

Συνολικά ως προς τους νεκρούς της ασφάλτου, η χώρα μας επίσης διατηρεί ψηλή θέση στην κατάταξη, καθώς καταλαμβάνει την έβδομη θέση με 67,9 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων. 
Η πιο επικίνδυνη χώρα για να κυκλοφορεί κανείς στον δρόμο με οποιοδήποτε μέσο φαίνεται ότι είναι η Ρουμανία, η οποία μετράει 99,3 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων και η Βουλγαρία με 99. Ακολουθεί το Λιχτενστάιν με 80,8, η Κροατία με 79,7 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων, η Πολωνία με 74,6 και η Σλοβακία με 68,8 νεκρούς ανά εκατ. κατοίκων. 
Ασφαλέστερες χώρες εμφανίζονται η Νορβηγία με 20,2 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων, η Σουηδία με 25,3 και το Ηνωμένο Βασίλειο με 28,2 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων.
Ανησυχία
Σύμφωνα με τα στοιχεία της πρόσφατης έκθεσης ETSC (European Transport Safety Council), συνολικά τα θύματα της ασφάλτου μειώνονται τα τελευταία χρόνια, με τα ποιοτικά στοιχεία όμως να προκαλούν έντονη ανησυχία. 
Οι πιο ευάλωτοι χρήστες στους ελληνικούς δρόμους είναι οι μοτοσικλετιστές, οι οποίοι αποτελούν το 43% των θυμάτων τροχαίων το διάστημα μεταξύ 2015 και 2017. Επόμενη χώρα, με διαφορά όμως, είναι η Κύπρος (31%) και ακολουθεί η Ιταλία (29%), γεγονός που επιβεβαιώνει ότι τα νότια κλίματα ευνοούν τη χρήση δικύκλων. Το αντίστοιχο ποσοστό για την Ε.Ε.-«27» διαμορφώνεται στο 19%. Ως προς τα θύματα της ασφάλτου, ακολουθούν οι πεζοί στην Ελλάδα, με ποσοστό 27%, ενώ ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι υψηλότερος (39%).

Είναι τα αυτόνομα οχήματα το τέλος των τροχαίων;



Διαβάζει τα πάντα γύρω σου. Πού τελειώνει ο δρόμος, πού βρίσκονται οι λωρίδες, το πεζοδρόμιο, οι πεζοί, τα υπόλοιπα οχήματα. Αντιλαμβάνεται πότε πλησιάζει επικίνδυνα το πίσω αυτοκίνητο και βγάζει ένα μήνυμα που αναβοσβήνει για να το δει ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου: “Πήγαινε πιο σιγά!”. Υπολογίζει αν ο μπροστινός σου λοξοδρομεί επικίνδυνα και κόβει ταχύτητα, για να προλάβει ένα ατύχημα (υπάρχει βίντεο!). Ερμηνεύει ακόμη και τη διάθεσή σου. Με βάση τις εκφράσεις σου (ναι, είναι γεμάτο κάμερες), τον τόνο της φωνής σου και τη θερμοκρασία, καταλαβαίνει αν έχεις στρες και αν ήρθε η ώρα να μπει η οδήγηση στον αυτόματο.
Αυτό είναι μόνο μία εκδοχή (το Concept-i), για ένα μέλλον χωρίς τροχαία, όπως το φαντάζεται η Toyota. Ναι αλλά πόσο κοντά είμαστε σε αυτό το μέλλον;


Μπορούν να μειώσουν τον αριθμό τροχαίων τα αυτόνομα;
Το 95% των τροχαίων στην Ευρώπη προκαλούνται άμεσα ή έμμεσα από ανθρώπινο λάθος. Οπότε, θεωρητικά, μία καλή ιδέα είναι να αφαιρέσεις τον ανθρώπινο παράγοντα από την εξίσωση. Οι μηχανές υπακούν σε κανόνες πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ ότι ο άνθρωπος. Τόσο, που μπορεί να προβλέψουν ένα ατύχημα πριν καν αυτό συμβεί:
Ο άνθρωπος θα δει την πινακίδα για το όριο ταχύτητας και θα την αγνοήσει. Η μηχανή θα κόψει ταχύτητα, γιατί είναι προγραμματισμένη να το κάνει. Ο άνθρωπος θα αντιδράσει ακόμη και κλάσματα πιο αργά αν είναι αποσυντονισμένος, νυσταγμένος ή κουρασμένος. Οι μηχανές είναι ακούραστες.
Σύμφωνα με τις περισσότερες στατιστικές αναλύσεις, η τεχνολογία αυτόνομων οχημάτων, θα μειώσει τις απώλειες από τροχαία κατά 90%, μέχρι το 2050.
Δεν υπάρχουν 100% ασφαλή αυτόνομα οχήματα.
Ήδη έχουν γίνει ατυχήματα που δείχνουν ότι η έξυπνη τεχνολογία δεν είναι 100% ασφαλής. Μπορεί μία AI μηχανή να αντιδρά σε κλάσματα δευτερολέπτου σε ένα εμπόδιο, αλλά δεν μπορεί να παρακάμψει τους νόμους της φυσικής – ακόμη.

Άλλωστε, αρκεί ένα «bug», ένα τεχνικό λάθος – ή, μία πετυχημένη κυβερνοεπίθεση – για να “πέσει” το software μίας μηχανής.
Μέχρι σήμερα πάντως, τα νούμερα επιβεβαιώνουν ότι ακόμη και στα ατυχήματα που έχουν γίνει με αυτόνομα οχήματα, φταίει κυρίως ο άνθρωπος. Στην Καλιφόρνια, όπου υπάρχουν 53 εταιρίες που τεστάρουν αυτόνομα οχήματα, από το 2014 μέχρι το 2018, έγιναν 37 ατυχήματα. Σε όλα εκτός από 1, έφταιγε ο άνθρωπος.

Θα είναι στους δρόμους μέχρι το 2030!
Στην αγορά βρίσκονται αυτοκίνητα με χαμηλά επίπεδα αυτοματισμού, δηλαδή με συστήματα υποβοήθησης του οδηγού. Τα οχήματα με μερική ή πλήρη αυτοματοποίηση βρίσκονται ακόμη σε στάδιο δοκιμών.
Το πόσο γρήγορα θα έρθει τελικά η μέρα που θα πηγαίνεις στη δουλειά με ένα αυτόνομο ταξί, θα εξαρτηθεί από πολλά. Από τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές που θα σχεδιάσουν για να ενσωματώσουν τα αυτόνομα στους δρόμους, στις πόλεις και στη νομοθεσία. Από τις εταιρίες τεχνολογίας και τις δοκιμές που θα κάνουν μέχρι να «τελειοποιήσουν» το λογισμικό τους. Και από τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν μέχρι τότε.
Το σίγουρο είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο μετακινούμαστε θα αλλάξει. Για μία ακόμη φορά. Σκέψου ότι πριν από περίπου 150 χρόνια, δε θα αντιδρούσες για μία μηχανή που θα αντικαταστήσει τον οδηγό, αλλά για ένα μηχανοκίνητο αυτοκίνητο που θα αντικαθιστούσε μία άμαξα. Και το πρόβλημα τότε δεν ήταν ο αριθμός θανάτων από τροχαία. Αλλά η ασφυκτική κοπριά των αλόγων που έσερναν τις άμαξες. Έγραφαν τότε οι Times για το Λονδίνο: «Μέχρι το 1950 κάθε δρόμος της πόλης θα έχει σκεπαστεί από 3 μέτρα κοπριάς». Από τότε, διανύσαμε μεγάλη απόσταση.

19 Αυγ 2019

Στην Κρήτη περισσότεροι νεκροί από τα «τροχαία εγκλήματα» σε σχέση με τον πληθυσμό απ’ ό,τι στο σύνολο της χώρας

θανατηφόρα τροχαία του Βόρειου Οδικού Άξονα

Από τα όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα φαίνεται ότι οι νεκροί από τροχαία εγκλήματα στην Κρήτη το τρέχον έτος θα είναι περισσότεροι απ’ ό, τι τα δύο τελευταία.
Στο άρθρο αυτό, με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), θα εξετάσουμε και θα αναλύσουμε τον αριθμό των  νεκρών από τροχαία εγκλήματα (τροχαία απ’ εδώ κι’ εμπρός) στην Κρήτη και τους νομούς σε σύγκριση με εκείνους στο σύνολο χώρας.
Πριν, όμως, προχωρήσουμε χρειάζονται ορισμένες διευκρινίσεις:
Στον τίτλο του άρθρου, αντί του επίσημου όρου «τροχαία ατυχήματα»,  χρησιμοποιούμε τον όρο «τροχαία εγκλήματα» Ο λόγος είναι ότι οι περισσότεροι θάνατοι και τραυματισμοί στην άσφαλτο οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή στην εγκληματική συμπεριφορά εκείνων που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους,  τους προκαλούν. Πιο συγκεκριμένα:
Με βάση τα στοιχεία των αρμόδιων Αρχών, οι περισσότεροι νεκροί  και τραυματισμοί από τροχαία  οφείλονται στην παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, δηλαδή την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, την υπερβολική ταχύτητα (και πολλές φορές συνδυασμό των δύο),  την παραβίαση του κόκκινου, το παράνομο ξεπέρασμα, την οδήγηση στο αντίθετο ρεύμα, την οδήγηση χωρίς κράνος στα  δίκυκλα, χωρίς ζώνες ασφαλείας στα Ι.Χ. ή άλλα οχήματα, ή, ακόμα και χωρίς δίπλωμα. Πρόκειται δηλαδή για εγκληματική συμπεριφορά των οδηγών, οι οποίοι, όπως θα δούμε στο τέλος του άρθρου, οι ίδιοι είναι σε πολλές περιπτώσεις θύματα της συμπεριφοράς τους.
Εκτός, όμως, από τους οδηγούς τα τροχαία οφείλονται και στις αρμόδιες Αρχές, δηλαδή  τις κεντρικές υπηρεσίες του κράτους, τις Περιφέρειες και τους Δήμους, πράξεις και παραλείψεις των οποίων, αποτελούν την αιτία ορισμένων τροχαίων. Για παράδειγμα η μη αντιμετώπιση προβλημάτων (κακοτεχνίες, λακούβες κλπ) στο οδικό δίκτυο, η μη σήμανση, η μη λειτουργία των φωτεινών σηματοδοτών, η άδεια ανάρτησης διαφημιστικών ταμπλό που εμποδίζουν την ορατότητα, ή ελλιπής εκπαίδευση  στα σχολεία κλπ.
Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις  στις οποίες για τους νεκρούς στην άσφαλτο δεν ευθύνεται κανείς από τους παραπάνω, όπως π.χ. ακραία και απρόβλεπτα καιρικά φαινόμενα, ανακοπή καρδιάς του οδηγού,  απροσεξία των πεζών κλπ. Στις περιπτώσεις αυτές, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τον όρο «τροχαία ατυχήματα».
Η ΕΛΣΤΑΤ κάθε μήνα –όταν συγκεντρωθούν από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης  τα στοιχεία από όλους τους νομούς της χώρας, διαδικασία που απαιτεί χρόνο– δίνει στη δημοσιότητα κατά μήνα τους νεκρούς και τους βαριά και ελαφρά τραυματισμένους από τροχαία  και, όταν τα στοιχεία αυτά οριστικοποιηθούν για τους δώδεκα μήνες, δίνει στη δημοσιότητα τα στοιχεία του παρελθόντος έτους.
Σε ό, τι αφορά τους νεκρούς που είναι το αντικείμενο του άρθρου αυτού, ο αριθμός τον οποίο δίνει η ΕΛΣΤΑΤ κάθε μήνα ή έτος είναι οι νεκροί στον τόπο όπου συνέβη το τροχαίο, δηλαδή όπως τους κατέγραψε η Τροχαία. Δεν περιλαμβάνονται στα στοιχεία αυτά οι τραυματισμένοι οι οποίοι μεταφέρονται και πεθαίνουν στα νοσοκομεία.  Είναι, όμως, νεκροί από τροχαία. Αυτοί συμπεριλαμβάνονται στα στοιχεία για τις αιτίες θανάτου, μια από τις οποίες είναι οι θάνατοι από μεταφορικά μέσα. Από την αιτία αυτή οι θάνατοι  τα έτη 2001-2016 ήταν 24.140, ενώ οι νεκροί από τροχαία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης  21.403.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν δημοσιευμένα στοιχεία για τους θανάτους από μεταφορικά μέσα κατά Περιφέρεια και Νομό.
Κατά συνέπεια τα όσα ακολουθούν στηρίζονται στα στοιχεία για τους νεκρούς από τροχαία της ΕΛΣΤΑΤ, δηλαδή του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Ι. Οι νεκροί κατ΄έτος από τροχαία στο σύνολο χώρας, στην Κρήτη και τους Νόμους της την 18ετία 2001-2018:
Στον πίνακα 1 δίνεται ο αριθμός των νεκρών από τροχαία στο σύνολο χώρας, στην Κρήτη και τους νομούς της τα έτη 2001-2018 (τα στοιχεία για το έτος 2018 είναι προσωρινά και τα υπολογίσαμε με βάση τα μηνιαία στοιχεία του έτους αυτού). Στο τέλος του πίνακα δίνεται το σύνολο των νεκρών τη 18ετία 2001-2018  και στην τελευταία γραμμή το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν οι  νεκροί στους νομούς στο σύνολο τους στην Κρήτη.
Από τον πίνακα αυτό φαίνεται ότι οι νεκροί από τροχαία την 18ετία 2001-2018:
– Στο σύνολο χώρας  πλησίασαν τις 23.000, δηλαδή όσος είναι ο πληθυσμός μιας μικρής πόλης.
– Στην Κρήτη ο αριθμός τους ήταν ίσος με ένα μεγάλο χωριό.
– Στο Νομό Ηρακλείου πλησίασαν το 50% του συνόλου τους στην Κρήτη.

ΙΙ. Σύγκριση των νεκρών από τροχαίο στην Κρήτη και τους νομούς της με εκείνους στο σύνολο:
Από τον πίνακα 1 φαίνεται ότι γενικά υπάρχει μια τάση μείωσης των νεκρών από τροχαία. Υπάρχουν, όμως, και έτη στα οποία αντί για μείωση σημειώθηκε αύξηση π.χ. στο σύνολο χώρας τα έτη 2004 και 2016 και στην Κρήτη τά έτη 2006, 2015. Για τον λόγο αυτό οι συγκρίσεις διεθνώς γίνονται για τους νεκρούς από τροχαία κατά μέσο όρο τον χρόνο ανα τριετία. Π.χ. την πρώτη τριετία 2001-2003 το σύνολο των νεκρών από τροχαία  στο Σύνολο Χώρας ήταν 5.119 και κατά μέσο όρο το χρόνο την τριετία αυτή 1.706.  Την ίδια τριετία το άθροισμα των νεκρών από τροχαία στην Κρήτη ήταν 283 και κατά μέσο όρο τον χρόνο 94.
Την περίοδο 2001-2018 υπάρχουν 6 τριετίες και οι νεκροί από τροχαία  κατά μέσο όρο το χρόνο την καθεμιά από τις τριετίες αυτές στο σύνολο χώρας, στην Κρήτη και  στους Νομούς της δίνονται στο πρώτο μέρος του πίνακα 2. Το ερώτημα που γεννιέται είναι πώς συγκρίνονται οι νεκροί στην Κρήτη και στους Νομούς της σε σχέση με εκείνους στο σύνολο χώρας;
Στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Είναι προφανές ότι ο αριθμός των νεκρών σε μια Χώρα, σε μια Περιφέρεια ή σε ένα Νομό εξαρτάται από τον πληθυσμό τους, τον αριθμό των κάθε κατηγορίας οχημάτων (Ι.Χ. φορτηγά, νταλίκες, δίκυκλα, ποδήλατα) που κυκλοφορούν και τα χιλιόμετρα που διανύουν τα οχήματα αυτά.  Συγκρίσιμα στοιχεία για τον αριθμό όλων αυτών των οχημάτων και των χιλιομέτρων που διανύουν δεν υπάρχουν. Για τον λόγο αυτό διεθνώς ως μέτρο σύγκρισης  για τους νεκρούς από τροχαία ανάμεσα σε κράτη είναι ένας δείκτης που δίνει τους νεκρούς ανα 100.000.
Στην περίπτωση που εξετάζουμε στο άρθρο,  προκειμένου να είναι δυνατή η σύγκριση υπολογίσαμε τους νεκρούς ανά 1.000.000 κατοίκους στο σύνολο χώρας, στην Κρήτη και τους Νομούς της και τα σχετικά στοιχεία δίνονται  στο δεύτερο μέρος του πίνακα 2.
Από το πρώτο και το δεύτερο μέρος του πίνακα φαίνεται  ότι ο αριθμός των νεκρών από τροχαία και ο αριθμός τους ανά 1.000.000 κατοίκους κατά μέσο όρο το χρόνο:

– Στο σύνολο χώρας μειωνόταν συνεχώς. Οι μεγαλύτερες μειώσεις σημειώθηκαν τις τριετίες 2010-2012 και 2013-2015. Ένας λόγος για τις μεγάλες αυτές μειώσεις ήταν από τη μια μεριά η μεγάλη μείωση μισθών και συντάξεων και από την άλλη η εκτίναξη του αριθμού των ανέργων σε πάνω από 1.000.000 εξαιτίας της εφαρμογής των μέτρων των Μνημονίων.
– Στην Κρήτη αυξήθηκαν τις τριετίες τριετίας 2004-2006 και 2007-2009 και μειώθηκαν στις επόμενες.
– Στο Νομό Ηρακλείου αυξήθηκαν  τις τριετίες 2004-2006 και 2016-2018 και  μειώθηκαν στις υπόλοιπες.
– Στο  Νομό Λασιθίου μειώνονταν συνεχώς
– Στο Νομό Ρεθύμνης αυξήθηκαν την τριετία 2007-2009  και μειώθηκαν στις υπόλοιπες.
–  Στο Νομό Χανίων αυξήθηκαν την τριετία 2007-2009 και μειώθηκαν στις υπόλοιπες.
Από το δεύτερο μέρος του πίνακα και τη σύγκριση των νεκρών ανα 1.000.000 κατοίκους στην Κρήτη και τους Νομούς της με εκείνους στο σύνολο χώρας της φαίνεται ότι:
– Στην Κρήτη ήταν περισσότεροι και τις 6 τριετίες και η διαφορά κυμαινόταν από 1,8% την τριετία 2001-2003 μέχρι 26,4% την τριετία 2013-2015
– Στο Νομό Ηρακλείου ήταν λιγότεροι τις τριετίες 2001-2003, 2010-2012 και 2013-2015 και περισσότεροι στις υπόλοιπες.
– Στο Νομό Λασιθίου ήταν λιγότεροι την τριετία 2007-2009 και περισσότεροι στις υπόλοιπες .
– Στο Νομό Ρεθύμνης ήταν συνεχώς περισσότεροι.
– Στο Νομό Χανίων ήταν λιγότεροι την τριετία 2004-2006 και περισσότεροι στις υπόλοιπες.
Από την τελευταία γραμμή του δεύτερου μέρους του πίνακα φαίνεται ότι στο σύνολο των ετών της περιόδου 2001-2018 οι νεκροί ανά 1.000.000 στην Κρήτη ήταν κατά 12% περισσότεροι απ’ ό, τι στο σύνολο χώρας, κατά 40,5% στο Νομό Ρεθύμνης, 19% στο Νομό Χανίων, 13% στο Νομό Λασιθίου και οριακά κατά 0,1% στο Νομό Ηρακλείου.
ΙΙΙ. Οδηγοί σχεδόν τα δυο τρίτα των νεκρών από τροχαία:
Στο πρώτο μέρος του πίνακα 3 δίνεται ο αριθμός των νεκρών οδηγών, μεταφερομένων προσώπων και πεζών από τροχαία και στο δεύτερο η ποσοστιαία κατανομή τους στο σύνολο χώρας, στην Κρήτη και τους Νομούς της την περίοδο 2001-2017 (αναλυτικά στοιχεία για την κατανομή των νεκρών από τροχαία κατά κατηγορία δεν υπάρχουν για το έτος 2018).
Από το δεύτερο μέρος του πίνακα φαίνεται ότι το ποσοστό που οι νεκροί οδηγοί οχημάτων αντιπροσωπεύουν στο σύνολο των νεκρών από τροχαία στο Σύνολο χώρας πλησιάζει τα δύο τρίτα.
Το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν στο σύνολο των νεκρών από τροχαία την περίοδο 2001-2017 σε σχέση με εκείνο στο σύνολο χώρας:
– Οι οδηγοί είναι μεγαλύτερο στην Κρήτη και στους Νομούς Ηρακλείου και Χανίων και μικρότερο στους Νομούς Λασιθίου και Ρεθύμνης.
– Τα μεταφερόμενα πρόσωπα  είναι μεγαλύτερο στην Κρήτη και στους νομούς Ηρακλείου, Λασιθίου και Ρεθύμνης και μικρότερο στο νομό Χανίων.
– Οι πεζοί είναι μικρότερο απ’ ό, τι στο σύνολο χώρας στην Κρήτη και σε όλους τους Νομούς της.
ΙV. Τελικές παρατηρήσεις:
Από την ανάλυση που έγινε στο άρθρο αυτό φαίνεται ότι, παρά την σημαντική μείωση των νεκρών από τροχαία, ιδιαίτερα την περίοδο 2010-2015, η χώρα μας  χάνει κάθε χρόνο ένα σημαντικό αριθμό των κατοίκων της από τροχαία. Στην Κρήτη, ανάλογα, με τον πληθυσμό της, οι απώλειες είναι μεγαλύτερες απ’ ό, τι στο σύνολο χώρας.
Ο άδικος χαμός κάθε συνανθρώπου μας αφορά όλους μας και δεδομένου ότι –όπως έχουμε δείξει σε προηγούμενα άρθρα μας στην εφημερίδα «Πατρίς»– ο πληθυσμός της χώρας μας μειώνεται τα τελευταία χρόνια τόσο λόγω της μετανάστευσης όσο και της μείωσης των γεννήσεων και της αύξησης των θανάτων, στην οποία «συμβάλλουν» οι νεκροί από τροχαία. Είναι, κατά συνέπεια επιτακτική ανάγκη να μειωθεί ακόμα περισσότερο ο αριθμός των νεκρών από αυτά. Η μείωση αυτή μπορεί να επιτευχθεί, αν
(α) Η κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων, λάβει τα αναγκαία μέτρα με προτεραιότητα τη νομοθέτηση αυστηρότερων ποινών σε όσους παραβαίνουν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας  και,  ιδιαίτερα,  σε εκείνους που εξαιτίας της παράβασης τούς,  προκαλούν τον θάνατο συνανθρώπων τους,  και τα δικαστήρια να μην δείχνουν καμιά επιείκεια στην επιβολή των ποινών αυτών στους ενόχους.
(β)  Αυξηθεί η επιτήρηση στους δρόμους από τα όργανα τάξης με χρησιμοποίηση όλων των σύγχρονων μέσων για τον εντοπισμό των παραβατών.
(γ) Οι κεντρικές υπηρεσίες, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι φροντίσουν τη συντήρηση του οδικού δικτύου αρμοδιότητας τους και  απαγορεύσουν την ανάρτηση διαφημιστικών ταμπλό που εμποδίζουν την ορατότητα.
(δ) Οι αρμόδιοι  να πάψουν να συντηρούν το «έθιμο» της επιστροφής των πινακίδων σε παραβάτες όταν αρχίζουν εορταστικές περίοδοι, και τελικά
(ε) Όλοι μας συναισθανθούμε την ευθύνη που  έχουμε όταν οδηγούμε ένα όχημα και να μη το μετατρέπουμε σε φονικό όπλο.

*Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και Καθηγητής της ΑΣΟΕΕ


17 Αυγ 2019

Αντίο Νίκο.

Έφυγε από τη ζωή ένας από τους σημαντικούς ανθρώπους αυτής της χώρας, ο Νίκος Βουλγαρόπουλος. Γεννημένος το 1959, τετραπληγικός από το 1983, μετά από τροχαίο, ήταν ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στην ανατροπή της κατεστημένης εικόνας για την αναπηρία ενεργοποιώντας πλήθος ανθρώπων. Με πίστη στις απόψεις του θεμελιωμένες σε επιστημονικές βάσεις αλλά και σε προσωπικές και κοινωνικές αξίες προσπάθησε για χρόνια να διαμορφώσει συλλογικότητες που επέδρασαν καταλυτικά στην αλλαγή της ατομικής στάσης πολλών ανθρώπων με αναπηρία και στον «παραδοσιακό» τρόπο και χώρο διεκδίκησης. Καρπός αυτών των προσπαθειών του ανάμεσα σε άλλα το  περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και ο δικτυακός τόπος disabled.gr.
Χαρισματικός και μετριόφρων, πρόβαλε πάντα τη συλλογική λειτουργία και δράση αρνούμενος να αποδεχτεί το ρόλο του «ηγέτη» πιστεύοντας πως η συλλογική λειτουργία και δράση, και όχι «φωτισμένοι πρωτοπόροι» θ αλλάξουν τα πράγματα.
Αντίο Νίκο… Θα σε θυμόμαστε πάντα: στις εκπομπές σου στο ράδιο -Ουτοπία της Θεσσαλονίκης στα τέλη του ΄80, στις εκδηλώσεις και στα φεστιβάλ στην παραλία της Θεσσαλονίκης την ίδια περίοδο, στον πεζόδρομο της Αιόλου το Φλεβάρη 2014 για την ανάκτηση του δημόσιου χώρου και σε τόσα άλλα.
Ο Νίκος με τα δικά του λόγια:
«Υπήρξα τυχερός. Προέρχομαι από μια σχετικά εύπορη οικογένεια και γι΄ αυτό οι γονείς μου είχαν κάποια χρήματα, αλλά και τη διάθεση να τα ξοδέψουν ή να τα επενδύσουν για τη δική μου αποκατάσταση.
Από την αρχή νοσηλεύτηκα στο Stoke Mandeville Hospital της Αγγλίας το οποίο θεωρείται και είναι ένα από τα καλύτερα κέντρα αποκατάστασης για κακώσεις νωτιαίου μυελού στον κόσμο.
Η αποκατάσταση όσο καλή και ήταν, δεν ήταν αρκετή. Εδώ είναι Ελλάδα, Μπαλκάνια. Οτιδήποτε ωραίο καταστρέφεται, κατατροπώνεται, συνθλίβεται και εξουδετερώνεται.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει χώρος για αναπήρους. Κανείς δεν θέλει τους αναπήρους. Εάν τους θέλανε, θα είχαν φτιάξει κέντρα αποκατάστασης και δεν θα εξανάγκαζαν τους έλληνες να μεταναστεύουν αμέσως μετά την απόκτηση της παράλυσής τους.
Υπήρξα τυχερός και είχα την ανοχή του οικογενειακού και κοινωνικού μου κύκλου. Υπήρξα ακόμη πιο τυχερός επειδή είχα και την υποστήριξη του κύκλου μου. Γι΄ αυτό μπόρεσα να προετοιμαστώ και να αντιμετωπίσω την απειλητική εισβολή της δικής μου προσωπικής αναπηρίας.
Οργανώθηκα, έμαθα την αναπηρία μου, προσπάθησα να βρω τρόπους για να υπερβώ τις ανικανότητές μου, προσπάθησα να ανασυγκροτήσω τη ζωή μου, τον εαυτό μου, και την προσωπικότητά μου. Προσπάθησα, αλλά δεν έγιναν πολλά πράγματα.
Το μόνο που κατάφερα είναι να μην με αντιμετωπίζουν (πάντα) ως άτομο με ειδικές ανάγκες. Τίποτα άλλο όμως δεν μπόρεσα να κάνω στη ζωή μου.
Ίσως κάποιοι θεωρούν πως έχω κάνει πολλά. Πραγματικά, έχω συνδέσει το όνομά μου με κάποιες από τις καινοτομίες στον τομέα της αποκατάστασης και της αναπηρίας. Όμως ποτέ δεν κατόρθωσα να κάνω αυτό το τόσο απλό που το κάνει οποιοσδήποτε έλληνας: δεν κατόρθωσα να εργασθώ και αυτή η εργασία να αποδίδει χρήματα. Δεν κατόρθωσα να επιτύχω επαγγελματικά και επιχειρηματικά, με την οικονομική έννοια του όρου «επιτυχία», σύμφωνα με την οποία τα χρήματα είναι ένδειξη επιτυχίας.
Ίσως να έχω επιτύχει σε κάποιες καινοτομίες, αλλά στην ουσία έχω αποτύχει στο να δημιουργήσω της συνθήκες και τους όρους της δικής μου προσωπικής επιβίωσης.
Έχω δοκιμάσει τα πάντα: έχω δοκιμάσει την τεχνολογία, την υποστήριξη από εκπαιδευμένους νοσηλευτές, την χρήση εξειδικευμένων τεχνολογικών εφαρμογών αποκατάστασης, τη ρητορική της αναπηρίας, την παρέμβαση στα ΜΜΕ και στους φορείς, τη συμμετοχή σε προγράμματα αποκατάστασης, τη συναναστροφή με τους κορυφαίους επαγγελματίες στην αποκατάσταση και για αυτό με βεβαιότητα μπορώ να ισχυριστώ ορισμένες αλήθειες που αφορούν τη ζωή κάτω από συνθήκες αναπηρίας και αυτά που την υπονομεύουν.
Αυτό που με βεβαιότητα μπορώ να ισχυριστώ είναι ότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει η συνταγή για μια επιτυχημένη αναπηρία. Παντού σε όλο τον κόσμο πρώτα δημιουργείται η νομοθεσία και ύστερα δημιουργούνται οι φορείς που προκύπτουν από τη νομοθεσία. Με απλά λόγια: δεν ξέρω τι πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος που ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας για να επιτύχει στη ζωή του. Γνωρίζω όμως τι πρέπει να αποφύγει να κάνει γιατί εάν τα κάνει τότε θα αποτύχει στη ζωή του.
Με ποιο απλά λόγια, θα φροντίσω να σας δώσω ορισμένες συμβουλές.
•Εάν ζείτε κάτω από συνθήκες σοβαρής αναπηρίας και εάν οι επιπλοκές τις αναπηρίας σας είναι περιοριστικές και σας αιφνιδιάζουν, τότε ανεπιφύλακτα σας συμβουλεύω ΜΗΝ ΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ. Για όλους εμάς που ζούμε κάτω από συνθήκες σοβαρής αναπηρίας Η ΕΡΓΑΣΙΑ μπορεί να καταλήξει σε ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Αρκεί μια μικρή ουρολοίμωξη ή μια διαταραχή των μηχανισμών της θερμορύθμισης ή μια γρίπη ή ένα κάταγμα για να αποσυρθείτε από την εργασία. Όταν εσείς αποσύρεστε τα λειτουργικά έξοδα τρέχουν και εύκολα μπορείτε να καταλήξετε στην οικονομική καταστροφή. Για αυτό μην εργαστείτε. Ακόμη και αν σκέφτεστε να γίνετε δημόσιος υπάλληλος σκεφτείτε τις συνέπειες της εργασίας κάτω από συνθήκες καύσωνα ή παγετού. Είναι δύσκολα.
•Εάν ζείτε κάτω από συνθήκες μιας λιγότερο σοβαρής αναπηρίας τότε πριν αποφασίσετε να εργαστείτε εξετάστε τα υπέρ και τα κατά της εργασίας σας. Εάν δεν πρόκειται να υπερβείτε κατά πολύ τις υλικές αντοχές του παράλυτου μέρους του σώματός σας, τότε εργαστείτε. Εάν όμως η κόπωση εξαιτίας της εργασίας πρόκειται να υπερβεί τα όρια της ανοχής, τότε μην εργαστείτε.
•Εάν ζείτε κάτω από συνθήκες μιας ανεκτής αναπηρίας λ.χ. χαμηλής παραπληγίας ή εγκεφαλικής παραπληγίας τότε εργαστείτε και φροντίστε να επικρατήσετε με ηγετικούς όρους στο χώρο της εργασίας σας. Μην ξεχνάτε πως κάθε ένας από εμάς που χρησιμοποιεί αναπηρικό κάθισμα είναι πρεσβευτής της αναπηρίας όλων των ελλήνων με αναπηρίες. Το κάθε λάθος που θα κάνει επιβαρύνει όλους τους ανθρώπους με αναπηρίες επειδή ο κόσμος ποτέ δεν λέει «έκανε λάθος ο ανάπηρος». Ο κόσμος γενικεύει το σφάλμα του κάθε μεμονωμένου αναπήρου και λέει «έτσι είναι οι ανάπηροι».
Για αυτό πριν εργαστείτε ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΊΤΕ. Ανασυγκροτείστε τον εαυτό σας. Γίνετε ωραίες και ωραίοι. Χρησιμοποιείτε εύχρηστα, λειτουργικά, εργονομικά και κυρίως κομψά βοηθήματα αποκατάστασης. Τα βοηθήματα αποκατάστασης και τα αναπηρικά καθίσματα να τα μεταχειρίζεστε ως την προέκταση του σώματός σας. Να μην παραλείπετε τη φροντίδα του παράλυτου μέρους του σώματος. Να ντύνεστε με κομψά ρούχα. Να συναναστρέφεστε κομψούς ανθρώπους. Να αποκτήσετε αυτο-εκτίμηση. Να λατρεύετε την εργασία σας. Να γίνετε εργασιομανείς. Να αποκτήσετε αξιόλογα ενδιαφέροντα που να μην συγκρούονται ούτε με την εργασία σας, αλλά ούτε και με την κανονικότητά σας.
Όλοι εμείς που ζούμε κάτω από συνθήκες αναπηρίας δεν έχουμε παρά μόνο μια επιλογή: να εντυπωσιάσουμε με το παρουσιαστικό μας και με την αρτιότητά μας. Έχουμε και μια δεύτερη επιλογή: να κάνουμε αυτό που κάνουν και τα άλλα άτομα με ειδικές ανάγκες και να αποτύχουμε.
Χρησιμοποιείστε την τεχνολογία στις πιο ακραίες εκδοχές της. Δεν έχει σημασία για το εάν είστε έτοιμοι. Εάν δεν είσαστε ακόμη έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία αποκατάστασης, γίνετε έτοιμοι, έχετε λίγο καιρό να προετοιμαστείτε ΑΛΛΑ ΚΑΝΤΕ ΤΟ. Να μην ξεχνάτε πως κάθε μέρα που περνά με ανενέργεια είναι μια μέρα χαμένη από τη ζωή σας.
Η αναπηρία είναι πράγματι μια δύσκολη συνθήκη ζωής. Δεν είναι όμως τόσο δύσκολη που να εμποδίσει αυτή καθεαυτή τη ζωή. Τόσο το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ όσο και κάποιες άλλες οργανώσεις αναπήρων μπορούν να σας βοηθήσουν για να ζήσετε. Όμως ούτε το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ ούτε οι άλλες οργανώσεις μπορούν να ζήσουν για εσάς».

Η καμπάνια που σου φωνάζει δυνατά "ΦΟΡΕΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΖΩΝΗ


Η καμπάνια που σου φωνάζει δυνατά

10 άνθρωποι που γλύτωσαν από αυτοκινητιστικό σου λένε τ’ αυτονόητο. 

Στη Νέα Ζηλανδία τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, επειδή οι οδηγοί δεν φορούσαν ζώνη, είναι πάρα πολλά. Όπως και σ' όλες τις χώρες του κόσμου φυσικά. Και τα νούμερα δείχνουν ότι αν φορούσαμε όλοι αυτή τη ζώνη δεν θα 'χαμε τόσους νεκρούς στους δρόμους.

Η καμπάνια NZ Transport Agency τώρα, η οποία ξεκίνησε από τη Νέα Ζηλανδία εξού και η αναφορά, για να μας βάλει μυαλό και να μας θυμίσει τ' αυτονόητο (η ζώνη σώζει ζωές), έβαλε 10 ανθρώπους που η ζώνη τους έσωσε τη ζωή να ποζάρουν με μώλωπες και αίματα, 

έτσι ώστε να μας δώσει να καταλάβουμε...        

Αναδημοσίευση:http://provocateur.gr/well-being/17023/h-kampania-poy-soy-fwnazei-dynata-forese-epiteloys-zwnh-re-gamwto        

Ο "φονικότερος" μήνας του 2019 ήταν ο Ιούλιος για τη Κρήτη

Τα τροχαία αποτελούν για την Κρήτη μια από τις πρώτες αιτίες θανάτου, κυρίως νέων ανθρώπων

Ο "φονικότερος" μήνας του 2019 ήταν ο Ιούλιος με 11 νεκρούς. Η "φονικότερη" μέρα το Σάββατο, με 13 νεκρούς με τα περισσότερα τροχαία να συμβαίνουν από τις 9 το πρωί έως τη 1 μετά το μεσημέρι.

«Φρένο» στη μάστιγα των τροχαίων δυστυχημάτων στην Κρήτη, ευαισθητοποιώντας πολιτεία και πολίτες, προσπαθούν να βάλουν ομάδες πολιτών μέσα από μια σειρά δράσεων και πρωτοβουλιών με κεντρικό σύνθημα, «Ναι στη ζωή».
Τα τροχαία αποτελούν για την Κρήτη μια από τις πρώτες αιτίες θανάτου, κυρίως νέων ανθρώπων, και η νεοσυσταθείσα στα Χανιά Κίνηση Πολιτών κατά των τροχαίων προσπαθεί, στα πρώτα της βήματα, να βάλει ένα λιθαράκι για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ το μέλος της Κίνησης, νευροχειρουργός στο νοσοκομείο Χανίων, Αντώνης Κρασουδάκης, «στόχος μας είναι να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους αυτούς που θέλουν να μπει τέλος στα τροχαία δυστυχήματα. Μέχρι και τώρα υπάρχει μια αύξηση 50% στα θανατηφόρα σε σχέση με πέρυσι και αυτό σημαίνει ότι κάτι, δεν γίνεται καλά ειδικότερα στο κομμάτι της πρόληψης. Ενώ την τελευταία δεκαετία είχαμε μια μείωση πάνω από το μισό δυστυχώς υπάρχουν φαινόμενα αντιστροφής».
Σύμφωνα με τον ίδιο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το θέμα των τροχαίων έχει αναγνωρισθεί σαν πρόβλημα δημόσιας υγείας.

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «με περίπου 1.000 νεκρούς τον χρόνο, περισσότερους από 800 βαριά τραυματίες και 10.000 ελαφρότερα τραυματίες στην Ελλάδα είναι αδύνατον να μη μιλάμε για πρόβλημα δημόσιας υγείας, αν για παράδειγμα το συγκρίνουμε με την γρίπη η οποία "σκοτώνει" 150 πολίτες ευπαθών πληθυσμών κάθε χρόνο.

Από τα τροχαία χάνουν τη ζωή τους κυρίως νέοι και παραγωγικοί πολίτες, ηλικίας, κυρίως, από 15- 35 ετών και αφήνουν πίσω τους και πολλές αναπηρίες με μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις».
Η «ακτινογραφία» των τροχαίων δυστυχημάτων στην Κρήτη το 2019 με τους 47 νεκρούς μέχρι τα μέσα Αυγούστου σοκάρει.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων τα περισσότερα θύματα, είναι νέοι άνθρωποι ηλικίας από 18-25 ετών.
Ο «φονικότερος» μήνας του 2019 ήταν ο Ιούλιος με 11 νεκρούς και η «φονικότερη» μέρα το Σάββατο με 13 νεκρούς Τα περισσότερα τροχαία (18), συνέβησαν από τις 9 το πρωί έως τη μία μετά το μεσημέρι.
Τα περισσότερα τροχαία καταγράφηκαν στο επαρχιακό οδικό δίκτυο (23) και ακολουθούν οι πόλεις με 14 και ο Βόρειος Οδικός Άξονας με 10 νεκρούς.
Αιτίες των τροχαίων ήταν 20 συγκρούσεις, 19 εκτροπές και 6 παρασύρσεις.
Στα Χανιά και με αφορμή πολλά τροχαία με παρασύρεις πεζών, ο Σύλλογος Αρωγής Θυμάτων Τροχαίων απέστειλε έγγραφο προς τις αρχές με το οποίο ζητά να αποκατασταθούν άμεσα οι διαγραμμίσεις σε πολλούς δρόμους της πόλης και να γίνει αποκατάσταση σημείων όπου υπάρχουν εκτεταμένες φθορές στον ασφαλτοτάπητα.

Αναδημοσίευση: www.news247.gr/