OΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

MONIMEΣ ΣTHΛEΣ
Hμερομηνία δημοσίευσης: 20-11-10

Ολοι εναντίον όλων στους δρόμους
Tης Μαριας Κατσουνακη

Το βίντεο στην ιστοσελίδα www. podilates. gr διαρκεί ελάχιστα. Τόσο όσο για να παρουσιάσει τα στοιχεία σε μαύρο φόντο. Τόσο όσο για να σφιχτεί το στομάχι. Τόσο όσο χρειάζεται για να συμβεί το μοιραίο. «Κάθε χρόνο 1.300.000 στον κόσμο, πάνω από 2.000 στην Ελλάδα, 6 άνθρωποι κάθε μέρα χάνουν τη ζωή τους στην άσφαλτο, άδικα, βίαια, τραγικά (…)».
Αύριο το πρωί, Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων, στο Σύνταγμα, θα συγκεντρωθούν όσοι συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία «Να σταματήσουμε τα τροχαία εγκλήματα». Την ίδια ώρα οι ποδηλάτες έχουν το δικό τους σημείο συνάντησης, στο Πεδίον του Αρεως για μια ποδηλατοπορεία μνήμης. Η πόλη συντονισμένη στην κυριακάτικη νωχέλεια θα προσπεράσει το γεγονός. Ούτως η άλλως, παρόμοιες πρωτοβουλίες αφορούν έναν περιορισμένο αριθμό ανθρώπων. Αν και είναι βέβαιο ότι κάθε ελληνική οικογένεια έχει να αφηγηθεί τουλάχιστον ένα περιστατικό τροχαίου που έχει βιώσει στο στενό περιβάλλον της ή στον ευρύτερο κύκλο της, συγγενικό ή φιλικό.
Τα τελευταία χρόνια η ενημέρωση έχει αυξηθεί: ειδικοί συμβουλεύουν, εκπομπές αφιερωμένες στα τροχαία, ιστοσελίδες και μπλογκ αναφέρονται στο θέμα. Ο κόσμος ευαισθητοποιείται, οι οδηγοί συμμορφώνονται (κάπως). Μόνο η κακή κατάσταση στο οδικό δίκτυο και η πλημμελής σήμανση στους δρόμους δεν αλλάζει. ΄Η αλλάζει με εξοργιστικά αργούς ρυθμούς. Στην αυριανή συνάντηση ίσως να μην μπορέσει να είναι παρών ο ποδηλάτης που βρισκόταν ξαπλωμένος σε κεντρικό δρόμο της πόλης, χθες το πρωί. Κόσμος γύρω του, η κίνηση είχε διακοπεί. Ο τραυματισμός ίσως να ήταν ελαφρύς, ίσως και όχι... Καθημερινές εικόνες σε μια πρωτεύουσα που απεμπολεί τη συνύπαρξη με κάθε τρόπο. Τα στεγανά διατρέχουν όλο σχεδόν το σώμα της οργανωμένης κοινωνίας. Δεν είναι μόνο πολιτικά, ιδεολογικά ή ταξικά, αλλά και κυκλοφοριακά. Εποχούμενοι εναντίον ποδηλατών ή μοτοσικλετιστών, μοτοσικλετιστές εναντίον ποδηλατών, ποδηλάτες απρόσεκτοι, παράτολμοι, αδιάφοροι σε κάθε κανόνα, πεζοί σαστισμένοι.
Ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας εξατομικεύεται και προσαρμόζεται στην αντίληψη και την ψυχολογική διάθεση του κανενός. Ολο και πιο συχνά εμφανίζονται στους δρόμους ποδηλάτες με κινητό στο αυτί (!), μιας και η ατιμωρησία σε συνδυασμό με το υπερτροφικό εγώ (που μεταφράζεται σε «εγώ ξέρω γιατί... είμαι ο καλύτερος») δυναμιτίζουν κάθε προσπάθεια πειθαρχίας. Ο επιθετικά συγκεντρωμένος στον εαυτό του πιστεύει ότι «ελέγχει» κάθε κίνηση ώς τη στιγμή της πρόσκρουσης, του -είναι πλέον αργά- φρεναρίσματος. Το τροχαίο είναι στιγμιαίο, τρομακτικό στην πύκνωση του χρόνου και, ενίοτε, στις συνέπειές του. Σε αυτό το κλάσμα δευτερολέπτου συσσωρεύονται αντιλήψεις, συνήθειες και εκπαίδευση δεκαετιών. Το «τυχαίο» και «άλλες δυνάμεις» έχουν ελάχιστη συμμετοχή. Η θεωρία της κακιάς στιγμής είναι παρήγορη, παραμένει όμως εύκολο και καταστροφικό άλλοθι για μία πράξη ή παράλειψη που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Η κυκλοφορία στους δρόμους είναι καθρέφτης της πόλης. Ακτινογραφία των κατοίκων και της ζωής τους. Και όπως λέει ο ποιητής: «... τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη».

kathimerini.gr