Σας γνωρίζουμε ότι με το άρθρο 48 του σχεδίου νόμου «Ενισχυμένα μέτρα εποπτείας και εξυγίανσης των Πιστωτικών Ιδρυμάτων – Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα – Κύρωση της Σύμβασης – Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και των τροποποιήσεών της και άλλες διατάξεις» που κατατέθηκε το βράδυ της 1ης Σεπτεμβρίου 2011 στη Βουλή από τον Υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, παντελώς αιφνιδιαστικά, χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς καμία ενημέρωση των Δικηγορικών Συλλόγων και με πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες, παρείσφρησε διάταξη η οποία αλλάζει παντελώς το νομοθετικό καθεστώς του Επικουρικού Κεφαλαίου Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων.Ειδικότερα, με το άρθρο 48 του ανωτέρω σχεδίου νόμου:
α) Καταργείται παντελώς και για όλες τις περιπτώσεις ευθύνης του Επικουρικού Κεφαλαίου, η υποχρέωσή του να καταβάλει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης.
β) Εισάγεται πλαφόν στην αποζημίωση που αυτό οφείλει να καταβάλει για τις λοιπές αξιώσεις του παθόντα και μάλιστα στην περίπτωση ανάκλησης της άδειας ασφαλιστικής εταιρίας ή πτώχευσης αυτής το ανώτατο όριο της αποζημίωσης περιορίζεται σε 100.000 Ευρώ και, μάλιστα, προβλέπεται ποσόστωση ανάλογα με το ύψος της ζημίας μέχρι του ποσοστού 60 % επί της αποζημίωσης (δηλ. στις 100.000 ευρω να καταβάλει το Ε.Κ μέχρι 60.000 ευρω).
γ) Το νέο καθεστώς καταλαμβάνει ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ακόμη και γεννημένες αξιώσεις του Επικουρικού Κεφαλαίου για τις οποίες έχει ασκηθεί αγωγή, αλλά ακόμη και αυτές που έχουν συζητηθεί σε πρώτο και δεύτερο βαθμό και δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Ειδικότερα :
1. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΩ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ Η ΨΥΧΙΚΗΣ ΟΔΥΝΗΣ
1α. Τι σημαίνει για τους παθόντες η κατάργηση της υποχρέωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου να αποζημιώνει ψυχική οδύνη και ηθική βλάβη παρότι προβλέπεται τέτοια αποζημίωση στον Αστικό Κώδικα (932 ΑΚ):
Παράδειγμα 1ο: Σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος τα ορφανά παιδιά, η χήρα, οι γονείς και όσοι εκ του Νόμου δικαιούνται ψυχικής οδύνης δεν θα λαμβάνουν καμία απολύτως αποζημίωση από το Επικουρικό Κεφάλαιο παρά μόνο για την κατασκευή του τάφου του προσφιλούς τους προσώπου, τις τυχόν υλικές ζημίες του οχήματος και για τυχόν αξιώσεις τους εκ διατροφής. Την χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη θα δικαιούνται να την αναζητήσουν μόνο από τον υπαίτιο αν αυτός δεν είναι άγνωστος και αν έχει περιουσία
Παράδειγμα 2ο: Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος ακόμη και με σοβαρότατο τραυματισμό, ο παθών ακόμη και αν έχει μείνει μόνιμα ανάπηρος δεν δικαιούται καμία αποζημίωση από το Επικουρικό Κεφάλαιο για την ηθική βλάβη που θα έχει υποστεί από τον τραυματισμό του, την οποία θα την αναζητήσουν από τον υπαίτιο αν αυτός δεν είναι άγνωστος και αν έχει περιουσία.
1β Τι σημαίνει για τους υπαίτιους οδηγούς η κατάργηση της υποχρέωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου να αποζημιώνει ψυχική οδύνη και ηθική βλάβη παρότι προβλέπεται τέτοια αποζημίωση στον Αστικό Κώδικα (932 ΑΚ):
Τόσο σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος όσο και στις λοιπές περιπτώσεις ατυχημάτων ακόμη και με σοβαρότατο τραυματισμό, ο υπαίτιος οδηγός είτε είναι ανασφάλιστος κατά τον χρόνο του ατυχήματος ή ασφαλισμένος κατά τον χρόνο του ατυχήματος, αλλά η εταιρία του μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της, υποχρεούται εξ ιδίων χρημάτων να αποζημιώσει στο σύνολό της την ψυχική οδύνη των συγγενών και την ηθική βλάβη του θύματος.
1γ. Η εξαίρεση της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης και ψυχικής οδύνης από την αποζημίωση του Επικουρικού Κεφαλαίου είναι αντίθετη με το Κοινοτικό Δίκαιο.
Το άρθρο 1 παρ.4 εδ.α’ της 84/5/ΕΟΚ Κοινοτικής Οδηγίας η οποία ρυθμίζει το καθεστώς του Επικουρικού Κεφαλαίου και η οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο με το Π.Δ. 264/91 προβλέπει ρητά την υποχρέωση του Επικουρικού Κεφαλαίου να αποζημιώνει πλήρως τα θύματα τουλάχιστον εντός των ορίων της υποχρέωσης ασφάλισης. Κατά συνέπεια, εφόσον η υποχρέωση ασφάλισης καλύπτει και τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και ψυχικής οδύνης, δεν μπορεί το συγκεκριμένο κονδύλιο να εξαιρεθεί της υποχρέωσης αποζημίωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου.
2. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΟΡΙΟΥ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της.
2α. Τι σημαίνει για τους παθόντες η επιβολή ανωτάτου ορίου αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της.
Στα ανωτέρω παραδείγματα, ακόμη και οι λοιπές (πλέον της ψυχικής οδύνης και της ηθικής βλάβης) αξιώσεις των συγγενών, κυρίως από στέρηση διατροφής (1ο παράδειγμα) και του παθόντα, κυρίως από στέρηση εισοδημάτων εκ της εργασίας του, οι οποίες αν είναι μόνιμα ανάπηρος αφορούν όλο το υπόλοιπο της ζωής του (2ο παράδειγμα), αποζημιώνονται πλέον μερικώς από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο δράστης του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της.
Συγκεκριμένα, επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης 100.000 Ευρώ για τις αξιώσεις αυτές του παθόντα, πλην όμως, ακόμη και αυτή η αποζημίωση δεν καλύπτεται πλήρως από το Επικουρικό Κεφάλαιο αλλά υπόκειται παντελώς αδικαιολόγητα και αυθαίρετα σε κλιμακωτή ποσόστωση ανάλογα με το ύψος της ζημίας και μάλιστα στα σοβαρότερα ατυχήματα το ποσό που θα καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο είναι λίγο μεγαλύτερο από το ήμισυ της συνολικής αποζημίωσης.(π.χ. για ζημία έως 2.000 Ευρώ καταβάλλεται το 90% της αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο, για ζημία από 10.001 Ευρώ έως 30.000 Ευρώ καταβάλλεται το 75% της αποζημίωσης, για ζημία από 60.001 έως 100.000 καταβάλλεται το 60% της αποζημίωσης κ.ο.κ.).
Το υπόλοιπο της αποζημίωσης που δεν θα καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο, τα θύματα και σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος, οι συγγενείς των θυμάτων θα δικαιούνται να τα αναζητήσουν από τον υπαίτιο οδηγό αν αυτός έχει περιουσία.
2β. Τι σημαίνει για τους υπαιτίους οδηγούς η επιβολή ανωτάτου ορίου αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν η εταιρία στην οποία ήταν ασφαλισμένοι μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της
Τόσο σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος όσο και στις λοιπές περιπτώσεις ατυχημάτων ακόμη και με σοβαρότατο τραυματισμό, ο υπαίτιος οδηγός παρότι ήταν ασφαλισμένος κατά τον χρόνο του ατυχήματος, παρότι δεν φέρει καμία ευθύνη για ένα εξωτερικό της βούλησης και δράσης γεγονός, όπως είναι η μεταγενέστερη πτώχευση ή ανάκλησης της άδειας της ασφαλιστικής του εταιρίας, τιμωρείται να καταβάλει το επιπλέον ποσό αυτού που θα καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο εξ ιδίων χρημάτων.
2γ. Η ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της είναι αντισυνταγματική καθώς απαλλοτριώνονται μερικώς τα περιουσιακά δικαιώματα που ενσωματώνονται στην ασφάλιση, κατά παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος, το οποίο προστατεύει και τα ενοχικά δικαιώματα, και του άρθρου 1 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ
2δ. Η επιβολή ανωτάτου ορίου αποζημίωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου είναι αντίθετη με το Κοινοτικό Δίκαιο (84/5/ΕΟΚ Κοινοτική Οδηγία).
Ο εθνικός νομοθέτης δεν μπορεί να περιορίσει το ύψος της αποζημίωσης παρά μονάχα να προσδώσει ή όχι επικουρικό χαρακτήρα στην παρέμβαση του Επικουρικού Κεφαλαίου (δηλαδή αν μέρος της αποζημίωσης του θύματος καλύπτεται από ασφαλιστικό ταμείο τότε όπως συμβαίνει σήμερα το Επικουρικό Κεφάλαιο καταβάλλει το υπόλοιπο της δικαιούμενης αποζημίωσης
2ε..Η ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της είναι προφανώς αυθαίρετη και παράνομη καθώς ο παθών θα έχει πληρώσει το σύνολο του δικαστικού ενσήμου για το σύνολο της αποζημίωσης που αιτείται είτε η αγωγή του είναι καταψηφιστική είτε αναγνωριστική (άρθρο 70 ν.3994/2011), αλλά θα λάβει από το Επικουρικό Κεφάλαιο μόνο ένα μέρος από τη δικαιούμενη αποζημίωση.
2στ. Η ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της είναι νομοτεχνικά κακότεχνη.
α. Ενώ στις περιπτώσεις του άγνωστου οδηγού και του ανασφάλιστου υπάρχει ρητή αναφορά στην παραγραφή, στην περίπτωση της ανάκλησης της άδειας ή πτώχευσης του ασφαλιστή δεν υπάρχει καμία αναφορά στην παραγραφή. Θα πρέπει και στην περίπτωση αυτή να αναφερθεί ότι η σχετική αξίωση υπόκειται στην κατά το άρθρο 10 παρ.2 παραγραφή.
β. Δεν διευκρινίζεται ως θα όφειλε αν το όριο αποζημίωσης (πλαφόν) είναι ανά ατύχημα ή ανά θύμα
Δεδομένου ότι πλέον στο Ελληνικό δίκαιο (άρθρο 33 παρ. 2 ν.3746/2009 (ΦΕΚ 27Α/6-2-2009) το οποίο τροποποίησε το άρθρο 6 παρ. 5 του ΠΔ 237/86 (κωδ. ν.489/1976).), κατ΄εφαρμογή Κοινοτικής Οδηγίας (υπ’ αριθμ. 2005/14/ΕΚ) οι αποζημιώσεις υπολογίζονται ανά θύμα και όχι ανά ατύχημα, θα έπρεπε και η συγκεκριμένη διάταξη να εναρμονίζεται με την νομοθετική αυτή κατεύθυνση.
3. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ.
3α. Παράδειγμα Από την αναδρομικότητα της διάταξης καταλαμβάνονται ατυχήματα τα οποία έχουν συμβεί μέχρι τη τυχόν δημοσίευση της σχετικής ρύθμισης ακόμη και αν έχουν συζητηθεί σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό, ακόμη και αν τα θύματα έχουν εξετασθεί από πραγματογνώμονες ιατρούς που όρισε το δικαστήριο, ακόμη και αν έχουν μεσολαβήσει 10 και 12 χρόνια από το ατύχημα και δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση, ακόμη και αν έχει κερδηθεί σε νομικό επίπεδο η υπόθεση στον Άρειο Πάγο και επανεξετάζεται από το Εφετείο ως δικαστήριο παραπομπής, κ.ο.κ.
3β. Η αναδρομική εφαρμογή που προβλέπει η συγκεκριμένη διάταξη είναι αντισυνταγματική και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί από τα Δικαστήρια καθώς με την αναδρομή ο νομοθέτης παρεμβαίνει στην απονομή της δικαιοσύνης, προσκρούει δε στην πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου η οποία προβλέπει ότι απαγορεύεται η αναδρομικότητα του νόμου όταν προσβάλλει κεκτημένα δικαιώματα κατά το άρθρο 17 του Συντάγματος στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα ενοχικά δικαιώματα όπως είναι οι αξιώσεις του παθόντα από τροχαίο ατύχημα (ΟλΑΠ 6/2007, ΑΠ 1939/2009).
Κατά συνέπεια καμία διάταξη δεν μπορεί να έχει εφαρμογή για τροχαία ατυχήματα που συνέβησαν προ της δημοσίευσής της στην ΕτΚ.
4. Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΩΡΕΙΑ ΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, θυμάτων και υπαιτίων.Η συγκεκριμένη ρύθμιση, όχι μόνο δεν θα βοηθήσει στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων αλλά θα πολλαπλασιάσει τον όγκο της δικαστικής ύλης, καθώς για ένα ατύχημα θα ανοίγονται περισσότερες της μίας δίκες με πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης και ανακοπές κατ’ αυτών, δίκες για προσωπική κράτηση, δίκες για συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας του υπαίτιου οδηγού, ποινικές δίκες κατά του υπαιτίου καθώς τα θύματα πλέον δεν θα δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν ποινική δίωξη του
Είναι προφανές ότι αν τυχόν ήθελε ψηφισθεί η διάταξη αυτή θα καταρρεύσει όχι μόνο το σύστημα αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο, αλλά θα καταρρεύσει το όλο σύστημα υποχρεωτικής ασφάλισης αυτοκινήτων που εισήχθηκε με τον ν. 489/1976.
Συγκεκριμένα, θα θιχθούν ανεπανόρθωτα ως παραπάνω αναφέρεται τα δικαιώματα τόσο των παθόντων όσο και των ασφαλισμένων καθώς, αφενός, οι παθόντες θα στερηθούν αδικαιολόγητα των νομίμων αξιώσεών τους κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου και, αφετέρου, οι ασφαλισμένοι κινδυνεύουν να βρεθούν ακάλυπτοι ασφαλιστικά σε περίπτωση που η ασφαλιστική εταιρία, η οποία νόμιμα λειτουργεί κατά τον χρόνο της σύναψης της ασφαλιστικής σύμβασης, μεταγενεστέρως πτωχεύσει ή ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της.
Ετσι θα δημιουργηθεί μείζον κοινωνικό πρόβλημα, αφού χιλιάδες ήδη ανάπηροι και οικογένειες ανθρώπων που σκοτώνονται σε τροχαία (χήρες και ορφανά παιδιά) - αφού η διάταξη θέτει ζήτημα αναδρομικότητος του νόμου αφού καλύπτει και όσες υποθέσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και δεν έχουν τελεσιδικήσει - αλλά και στο μέλλον θα μείνουν ασφαλιστικά ακάλυπτοι, ως μια πρωτοφανής πρακτική για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα η οποία καταλύει τον θεσμό της ασφάλισης και δημιουργεί μείζονα προβλήματα στην κοινωνία και τον άνθρωπο, ρίχνοντας τους αναπήρους σε έναν σύγχρονο καιάδα.
Επιπλέον στην περίπτωση που ισχύσει να μην καλύπτει το Επικουρικό Κεφάλαιο την Ηθική Βλάβη και την Ψυχική Οδύνη, τότε αυτή η αξίωση θα μετακυλύεται στο υπαίτιο πρόσωπο (οδηγό και ιδιοκτήτη ζημιογόνου οχήματος), όπως και κάθε επιπλέον ποσόν, δημιουργώντας μέγιστη αδικία, αφού όποιου ασφαλισμένου τύχει να κλείσει η ασφαλιστική εταιρεία σε περίπτωση που έχει συμβεί ατύχημα με θάνατο η αναπηρία η σοβαρό τραυματισμό, ο ασφαλισμένος θα πρέπει να χάσει το σπίτι του διότι θα πληρώσει από την τσέπη του όλες τις ψυχικές οδύνες κλπ διαφορές που μπορεί να φτάσουν και τις 750.000 ευρω!
Επειδή το Επικουρικό Κεφάλαιο αντιμετωπίζεται ως ασφαλιστής από τον ιδρυτικό του νόμο (άρθρ. 1 εδ. δ’ ν. 489/1976) χωρίς διάκριση από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και δεν δικαιολογείται διαφορετική νομοθετική μεταχείρισή του στα πλαίσια του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων.
Επειδή το Επικουρικό Κεφάλαιο συντηρείται οικονομικά και από τους ίδιους τους ασφαλισμένους στον κλάδο αστικής ευθύνης από αυτοκίνητα (άρθρ. 20 παρ.1 ν. 489/1976) και για τον λόγο αυτό είναι πολιτικά και νομικά ανεπίτρεπτο να αφήνονται ακάλυπτοι οι ασφαλισμένοι που συμβάλλουν με την εισφορά τους στην οικονομική επιβίωση του Επικουρικού Κεφαλαίου.
Επειδή σε καμία Κοινοτική Οδηγία δεν προβλέπεται διαφορετική νομοθετική αντιμετώπιση του Επικουρικού Κεφαλαίου από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και ούτε γίνεται διάκριση ανάμεσα στο ύψος της αποζημίωσης που το Επικουρικό Κεφάλαιο και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις οφείλουν να καταβάλουν (βλ. σχετική υπ’ αριθ. 2005/14/ΕΚ Κοινοτική Οδηγία για την αύξηση των ελαχίστων ποσών ασφαλιστικής κάλυψης).
Επειδή η πλήρης εξαίρεση της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης από την υποχρέωση αποζημίωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου, καθώς και η καθιέρωση πλαφόν για τις λοιπές αξιώσεις κατ’ αυτού στις περιπτώσεις ανάκλησης της άδειας ή πτώχευσης του ασφαλιστή συνιστά, αφενός, ανεπίτρεπτη ποινή για τον ασφαλισμένο για γεγονός για το οποίο δεν φέρει καμία ευθύνη, και, αφετέρου, συνιστά αντισυνταγματική απαλλοτρίωση του περιουσιακού δικαιώματος που ενσωματώνεται στην ασφάλιση, κατά παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ
Επειδή με τις επιχειρούμενες ρυθμίσεις καταστρατηγούνται βάναυσα τα ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ δικαιώματα των ζημιούμενων προσώπων και μάλιστα σε εποχή οικονομικής κρίσης όταν οι συνέπειες των ατυχημάτων είναι ακόμη πιο οδυνηρές για την οικονομική και κοινωνική επιβίωση των θυμάτων.
Επειδή κατά τρόπο αντισυνταγματικό και παράνομο καταλαμβάνονται από την άδικη αυτή ρύθμιση ακόμη και γεννημένες αξιώσεις κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου.
- ΖΗΤΑΜΕ να αποσυρθεί η άδικη και παράνομη αυτή διάταξη του άρθρου 48 του νομοσχεδίου που θίγει συνταγματικώς κατοχυρωμένα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών και προσβάλλει τα στοιχειώδη δικαιώματα κάθε Έλληνα πολίτη που μπορεί να πέσει θύμα τροχαίου ατυχήματος.
- Και δηλώνουμε κατηγορηματικά αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια μείωσης της ευθύνης του «Επικουρικού Κεφαλαίου Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων» είτε μέσω θέσπισης ανωτάτου ορίου αποζημίωσης είτε μέσω καθιέρωσης εξαιρέσεων στην υποχρέωσή του προς αποζημίωση, όπως η επιχειρούμενη εξαίρεση αποζημίωσης για τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης.
1. Να επιχειρηθεί ορθολογική εξυγίανση του τρόπου λειτουργίας του Επικουρικού Κεφαλαίου και να γίνει αντιμετώπιση με ηλεκτρονικές διασταυρώσεις με τους συναρμόδιους φορείς (Υπ. Εθνικής Οικονομίας, Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών, Επικ. Κεφάλαιο) αναφορικά με το θέμα των ανασφάλιστων οχημάτων που ξεπερνούν το 1.000.000 και
2. Λύση της δημιουργηθείσας κατάστασης ανάγκης θα μπορούσε να προβλεφθεί στα φετινά τέλη κυκλοφορίας με ειδική ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΣΦΟΡΑ ΥΠΕΡ ΕΠΙΚ. ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ύψους 50 ευρω, σε συνδυασμό με την αύξηση του ποσοστού στα ασφάλιστα υπέρ Επικουρικού Κεφαλαίου ώστε εντός διετίας να έχει καλυφθεί πλήρως το υπάρχον έλλειμμα του Επικουρικού Κεφαλαίου!
Καλούμε την Πολιτεία να αντιμετωπίσει τα υπαρκτά προβλήματα του Επικουρικού Κεφαλαίου με την οικονομική ενδυνάμωσή του και με την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών της Τράπεζας της Ελλάδας στην ασφαλιστική αγορά και όχι με την μετακύλιση των προβλημά-των στους Έλληνες πολίτες, παθόντες ή ασφαλισμένους.
ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ( Εταιρεία Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων)
α) Καταργείται παντελώς και για όλες τις περιπτώσεις ευθύνης του Επικουρικού Κεφαλαίου, η υποχρέωσή του να καταβάλει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης.
β) Εισάγεται πλαφόν στην αποζημίωση που αυτό οφείλει να καταβάλει για τις λοιπές αξιώσεις του παθόντα και μάλιστα στην περίπτωση ανάκλησης της άδειας ασφαλιστικής εταιρίας ή πτώχευσης αυτής το ανώτατο όριο της αποζημίωσης περιορίζεται σε 100.000 Ευρώ και, μάλιστα, προβλέπεται ποσόστωση ανάλογα με το ύψος της ζημίας μέχρι του ποσοστού 60 % επί της αποζημίωσης (δηλ. στις 100.000 ευρω να καταβάλει το Ε.Κ μέχρι 60.000 ευρω).
γ) Το νέο καθεστώς καταλαμβάνει ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ακόμη και γεννημένες αξιώσεις του Επικουρικού Κεφαλαίου για τις οποίες έχει ασκηθεί αγωγή, αλλά ακόμη και αυτές που έχουν συζητηθεί σε πρώτο και δεύτερο βαθμό και δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Ειδικότερα :
1. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΩ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ Η ΨΥΧΙΚΗΣ ΟΔΥΝΗΣ
1α. Τι σημαίνει για τους παθόντες η κατάργηση της υποχρέωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου να αποζημιώνει ψυχική οδύνη και ηθική βλάβη παρότι προβλέπεται τέτοια αποζημίωση στον Αστικό Κώδικα (932 ΑΚ):
Παράδειγμα 1ο: Σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος τα ορφανά παιδιά, η χήρα, οι γονείς και όσοι εκ του Νόμου δικαιούνται ψυχικής οδύνης δεν θα λαμβάνουν καμία απολύτως αποζημίωση από το Επικουρικό Κεφάλαιο παρά μόνο για την κατασκευή του τάφου του προσφιλούς τους προσώπου, τις τυχόν υλικές ζημίες του οχήματος και για τυχόν αξιώσεις τους εκ διατροφής. Την χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη θα δικαιούνται να την αναζητήσουν μόνο από τον υπαίτιο αν αυτός δεν είναι άγνωστος και αν έχει περιουσία
Παράδειγμα 2ο: Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος ακόμη και με σοβαρότατο τραυματισμό, ο παθών ακόμη και αν έχει μείνει μόνιμα ανάπηρος δεν δικαιούται καμία αποζημίωση από το Επικουρικό Κεφάλαιο για την ηθική βλάβη που θα έχει υποστεί από τον τραυματισμό του, την οποία θα την αναζητήσουν από τον υπαίτιο αν αυτός δεν είναι άγνωστος και αν έχει περιουσία.
1β Τι σημαίνει για τους υπαίτιους οδηγούς η κατάργηση της υποχρέωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου να αποζημιώνει ψυχική οδύνη και ηθική βλάβη παρότι προβλέπεται τέτοια αποζημίωση στον Αστικό Κώδικα (932 ΑΚ):
Τόσο σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος όσο και στις λοιπές περιπτώσεις ατυχημάτων ακόμη και με σοβαρότατο τραυματισμό, ο υπαίτιος οδηγός είτε είναι ανασφάλιστος κατά τον χρόνο του ατυχήματος ή ασφαλισμένος κατά τον χρόνο του ατυχήματος, αλλά η εταιρία του μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της, υποχρεούται εξ ιδίων χρημάτων να αποζημιώσει στο σύνολό της την ψυχική οδύνη των συγγενών και την ηθική βλάβη του θύματος.
1γ. Η εξαίρεση της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης και ψυχικής οδύνης από την αποζημίωση του Επικουρικού Κεφαλαίου είναι αντίθετη με το Κοινοτικό Δίκαιο.
Το άρθρο 1 παρ.4 εδ.α’ της 84/5/ΕΟΚ Κοινοτικής Οδηγίας η οποία ρυθμίζει το καθεστώς του Επικουρικού Κεφαλαίου και η οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο με το Π.Δ. 264/91 προβλέπει ρητά την υποχρέωση του Επικουρικού Κεφαλαίου να αποζημιώνει πλήρως τα θύματα τουλάχιστον εντός των ορίων της υποχρέωσης ασφάλισης. Κατά συνέπεια, εφόσον η υποχρέωση ασφάλισης καλύπτει και τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και ψυχικής οδύνης, δεν μπορεί το συγκεκριμένο κονδύλιο να εξαιρεθεί της υποχρέωσης αποζημίωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου.
2. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΟΡΙΟΥ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της.
2α. Τι σημαίνει για τους παθόντες η επιβολή ανωτάτου ορίου αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της.
Στα ανωτέρω παραδείγματα, ακόμη και οι λοιπές (πλέον της ψυχικής οδύνης και της ηθικής βλάβης) αξιώσεις των συγγενών, κυρίως από στέρηση διατροφής (1ο παράδειγμα) και του παθόντα, κυρίως από στέρηση εισοδημάτων εκ της εργασίας του, οι οποίες αν είναι μόνιμα ανάπηρος αφορούν όλο το υπόλοιπο της ζωής του (2ο παράδειγμα), αποζημιώνονται πλέον μερικώς από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο δράστης του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της.
Συγκεκριμένα, επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης 100.000 Ευρώ για τις αξιώσεις αυτές του παθόντα, πλην όμως, ακόμη και αυτή η αποζημίωση δεν καλύπτεται πλήρως από το Επικουρικό Κεφάλαιο αλλά υπόκειται παντελώς αδικαιολόγητα και αυθαίρετα σε κλιμακωτή ποσόστωση ανάλογα με το ύψος της ζημίας και μάλιστα στα σοβαρότερα ατυχήματα το ποσό που θα καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο είναι λίγο μεγαλύτερο από το ήμισυ της συνολικής αποζημίωσης.(π.χ. για ζημία έως 2.000 Ευρώ καταβάλλεται το 90% της αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο, για ζημία από 10.001 Ευρώ έως 30.000 Ευρώ καταβάλλεται το 75% της αποζημίωσης, για ζημία από 60.001 έως 100.000 καταβάλλεται το 60% της αποζημίωσης κ.ο.κ.).
Το υπόλοιπο της αποζημίωσης που δεν θα καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο, τα θύματα και σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος, οι συγγενείς των θυμάτων θα δικαιούνται να τα αναζητήσουν από τον υπαίτιο οδηγό αν αυτός έχει περιουσία.
2β. Τι σημαίνει για τους υπαιτίους οδηγούς η επιβολή ανωτάτου ορίου αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν η εταιρία στην οποία ήταν ασφαλισμένοι μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της
Τόσο σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος όσο και στις λοιπές περιπτώσεις ατυχημάτων ακόμη και με σοβαρότατο τραυματισμό, ο υπαίτιος οδηγός παρότι ήταν ασφαλισμένος κατά τον χρόνο του ατυχήματος, παρότι δεν φέρει καμία ευθύνη για ένα εξωτερικό της βούλησης και δράσης γεγονός, όπως είναι η μεταγενέστερη πτώχευση ή ανάκλησης της άδειας της ασφαλιστικής του εταιρίας, τιμωρείται να καταβάλει το επιπλέον ποσό αυτού που θα καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο εξ ιδίων χρημάτων.
2γ. Η ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της είναι αντισυνταγματική καθώς απαλλοτριώνονται μερικώς τα περιουσιακά δικαιώματα που ενσωματώνονται στην ασφάλιση, κατά παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος, το οποίο προστατεύει και τα ενοχικά δικαιώματα, και του άρθρου 1 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ
2δ. Η επιβολή ανωτάτου ορίου αποζημίωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου είναι αντίθετη με το Κοινοτικό Δίκαιο (84/5/ΕΟΚ Κοινοτική Οδηγία).
Ο εθνικός νομοθέτης δεν μπορεί να περιορίσει το ύψος της αποζημίωσης παρά μονάχα να προσδώσει ή όχι επικουρικό χαρακτήρα στην παρέμβαση του Επικουρικού Κεφαλαίου (δηλαδή αν μέρος της αποζημίωσης του θύματος καλύπτεται από ασφαλιστικό ταμείο τότε όπως συμβαίνει σήμερα το Επικουρικό Κεφάλαιο καταβάλλει το υπόλοιπο της δικαιούμενης αποζημίωσης
2ε..Η ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της είναι προφανώς αυθαίρετη και παράνομη καθώς ο παθών θα έχει πληρώσει το σύνολο του δικαστικού ενσήμου για το σύνολο της αποζημίωσης που αιτείται είτε η αγωγή του είναι καταψηφιστική είτε αναγνωριστική (άρθρο 70 ν.3994/2011), αλλά θα λάβει από το Επικουρικό Κεφάλαιο μόνο ένα μέρος από τη δικαιούμενη αποζημίωση.
2στ. Η ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται ανώτατο όριο αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αν ο υπαίτιος του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένος σε εταιρία η οποία μεταγενεστέρως πτώχευσε ή ανακλήθηκε η άδειά της είναι νομοτεχνικά κακότεχνη.
α. Ενώ στις περιπτώσεις του άγνωστου οδηγού και του ανασφάλιστου υπάρχει ρητή αναφορά στην παραγραφή, στην περίπτωση της ανάκλησης της άδειας ή πτώχευσης του ασφαλιστή δεν υπάρχει καμία αναφορά στην παραγραφή. Θα πρέπει και στην περίπτωση αυτή να αναφερθεί ότι η σχετική αξίωση υπόκειται στην κατά το άρθρο 10 παρ.2 παραγραφή.
β. Δεν διευκρινίζεται ως θα όφειλε αν το όριο αποζημίωσης (πλαφόν) είναι ανά ατύχημα ή ανά θύμα
Δεδομένου ότι πλέον στο Ελληνικό δίκαιο (άρθρο 33 παρ. 2 ν.3746/2009 (ΦΕΚ 27Α/6-2-2009) το οποίο τροποποίησε το άρθρο 6 παρ. 5 του ΠΔ 237/86 (κωδ. ν.489/1976).), κατ΄εφαρμογή Κοινοτικής Οδηγίας (υπ’ αριθμ. 2005/14/ΕΚ) οι αποζημιώσεις υπολογίζονται ανά θύμα και όχι ανά ατύχημα, θα έπρεπε και η συγκεκριμένη διάταξη να εναρμονίζεται με την νομοθετική αυτή κατεύθυνση.
3. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ.
3α. Παράδειγμα Από την αναδρομικότητα της διάταξης καταλαμβάνονται ατυχήματα τα οποία έχουν συμβεί μέχρι τη τυχόν δημοσίευση της σχετικής ρύθμισης ακόμη και αν έχουν συζητηθεί σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό, ακόμη και αν τα θύματα έχουν εξετασθεί από πραγματογνώμονες ιατρούς που όρισε το δικαστήριο, ακόμη και αν έχουν μεσολαβήσει 10 και 12 χρόνια από το ατύχημα και δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση, ακόμη και αν έχει κερδηθεί σε νομικό επίπεδο η υπόθεση στον Άρειο Πάγο και επανεξετάζεται από το Εφετείο ως δικαστήριο παραπομπής, κ.ο.κ.
3β. Η αναδρομική εφαρμογή που προβλέπει η συγκεκριμένη διάταξη είναι αντισυνταγματική και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί από τα Δικαστήρια καθώς με την αναδρομή ο νομοθέτης παρεμβαίνει στην απονομή της δικαιοσύνης, προσκρούει δε στην πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου η οποία προβλέπει ότι απαγορεύεται η αναδρομικότητα του νόμου όταν προσβάλλει κεκτημένα δικαιώματα κατά το άρθρο 17 του Συντάγματος στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα ενοχικά δικαιώματα όπως είναι οι αξιώσεις του παθόντα από τροχαίο ατύχημα (ΟλΑΠ 6/2007, ΑΠ 1939/2009).
Κατά συνέπεια καμία διάταξη δεν μπορεί να έχει εφαρμογή για τροχαία ατυχήματα που συνέβησαν προ της δημοσίευσής της στην ΕτΚ.
4. Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΩΡΕΙΑ ΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, θυμάτων και υπαιτίων.Η συγκεκριμένη ρύθμιση, όχι μόνο δεν θα βοηθήσει στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων αλλά θα πολλαπλασιάσει τον όγκο της δικαστικής ύλης, καθώς για ένα ατύχημα θα ανοίγονται περισσότερες της μίας δίκες με πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης και ανακοπές κατ’ αυτών, δίκες για προσωπική κράτηση, δίκες για συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας του υπαίτιου οδηγού, ποινικές δίκες κατά του υπαιτίου καθώς τα θύματα πλέον δεν θα δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν ποινική δίωξη του
Είναι προφανές ότι αν τυχόν ήθελε ψηφισθεί η διάταξη αυτή θα καταρρεύσει όχι μόνο το σύστημα αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο, αλλά θα καταρρεύσει το όλο σύστημα υποχρεωτικής ασφάλισης αυτοκινήτων που εισήχθηκε με τον ν. 489/1976.
Συγκεκριμένα, θα θιχθούν ανεπανόρθωτα ως παραπάνω αναφέρεται τα δικαιώματα τόσο των παθόντων όσο και των ασφαλισμένων καθώς, αφενός, οι παθόντες θα στερηθούν αδικαιολόγητα των νομίμων αξιώσεών τους κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου και, αφετέρου, οι ασφαλισμένοι κινδυνεύουν να βρεθούν ακάλυπτοι ασφαλιστικά σε περίπτωση που η ασφαλιστική εταιρία, η οποία νόμιμα λειτουργεί κατά τον χρόνο της σύναψης της ασφαλιστικής σύμβασης, μεταγενεστέρως πτωχεύσει ή ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της.
Ετσι θα δημιουργηθεί μείζον κοινωνικό πρόβλημα, αφού χιλιάδες ήδη ανάπηροι και οικογένειες ανθρώπων που σκοτώνονται σε τροχαία (χήρες και ορφανά παιδιά) - αφού η διάταξη θέτει ζήτημα αναδρομικότητος του νόμου αφού καλύπτει και όσες υποθέσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και δεν έχουν τελεσιδικήσει - αλλά και στο μέλλον θα μείνουν ασφαλιστικά ακάλυπτοι, ως μια πρωτοφανής πρακτική για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα η οποία καταλύει τον θεσμό της ασφάλισης και δημιουργεί μείζονα προβλήματα στην κοινωνία και τον άνθρωπο, ρίχνοντας τους αναπήρους σε έναν σύγχρονο καιάδα.
Επιπλέον στην περίπτωση που ισχύσει να μην καλύπτει το Επικουρικό Κεφάλαιο την Ηθική Βλάβη και την Ψυχική Οδύνη, τότε αυτή η αξίωση θα μετακυλύεται στο υπαίτιο πρόσωπο (οδηγό και ιδιοκτήτη ζημιογόνου οχήματος), όπως και κάθε επιπλέον ποσόν, δημιουργώντας μέγιστη αδικία, αφού όποιου ασφαλισμένου τύχει να κλείσει η ασφαλιστική εταιρεία σε περίπτωση που έχει συμβεί ατύχημα με θάνατο η αναπηρία η σοβαρό τραυματισμό, ο ασφαλισμένος θα πρέπει να χάσει το σπίτι του διότι θα πληρώσει από την τσέπη του όλες τις ψυχικές οδύνες κλπ διαφορές που μπορεί να φτάσουν και τις 750.000 ευρω!
Επειδή το Επικουρικό Κεφάλαιο αντιμετωπίζεται ως ασφαλιστής από τον ιδρυτικό του νόμο (άρθρ. 1 εδ. δ’ ν. 489/1976) χωρίς διάκριση από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και δεν δικαιολογείται διαφορετική νομοθετική μεταχείρισή του στα πλαίσια του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων.
Επειδή το Επικουρικό Κεφάλαιο συντηρείται οικονομικά και από τους ίδιους τους ασφαλισμένους στον κλάδο αστικής ευθύνης από αυτοκίνητα (άρθρ. 20 παρ.1 ν. 489/1976) και για τον λόγο αυτό είναι πολιτικά και νομικά ανεπίτρεπτο να αφήνονται ακάλυπτοι οι ασφαλισμένοι που συμβάλλουν με την εισφορά τους στην οικονομική επιβίωση του Επικουρικού Κεφαλαίου.
Επειδή σε καμία Κοινοτική Οδηγία δεν προβλέπεται διαφορετική νομοθετική αντιμετώπιση του Επικουρικού Κεφαλαίου από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και ούτε γίνεται διάκριση ανάμεσα στο ύψος της αποζημίωσης που το Επικουρικό Κεφάλαιο και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις οφείλουν να καταβάλουν (βλ. σχετική υπ’ αριθ. 2005/14/ΕΚ Κοινοτική Οδηγία για την αύξηση των ελαχίστων ποσών ασφαλιστικής κάλυψης).
Επειδή η πλήρης εξαίρεση της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης από την υποχρέωση αποζημίωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου, καθώς και η καθιέρωση πλαφόν για τις λοιπές αξιώσεις κατ’ αυτού στις περιπτώσεις ανάκλησης της άδειας ή πτώχευσης του ασφαλιστή συνιστά, αφενός, ανεπίτρεπτη ποινή για τον ασφαλισμένο για γεγονός για το οποίο δεν φέρει καμία ευθύνη, και, αφετέρου, συνιστά αντισυνταγματική απαλλοτρίωση του περιουσιακού δικαιώματος που ενσωματώνεται στην ασφάλιση, κατά παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ
Επειδή με τις επιχειρούμενες ρυθμίσεις καταστρατηγούνται βάναυσα τα ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ δικαιώματα των ζημιούμενων προσώπων και μάλιστα σε εποχή οικονομικής κρίσης όταν οι συνέπειες των ατυχημάτων είναι ακόμη πιο οδυνηρές για την οικονομική και κοινωνική επιβίωση των θυμάτων.
Επειδή κατά τρόπο αντισυνταγματικό και παράνομο καταλαμβάνονται από την άδικη αυτή ρύθμιση ακόμη και γεννημένες αξιώσεις κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου.
- ΖΗΤΑΜΕ να αποσυρθεί η άδικη και παράνομη αυτή διάταξη του άρθρου 48 του νομοσχεδίου που θίγει συνταγματικώς κατοχυρωμένα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών και προσβάλλει τα στοιχειώδη δικαιώματα κάθε Έλληνα πολίτη που μπορεί να πέσει θύμα τροχαίου ατυχήματος.
- Και δηλώνουμε κατηγορηματικά αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια μείωσης της ευθύνης του «Επικουρικού Κεφαλαίου Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων» είτε μέσω θέσπισης ανωτάτου ορίου αποζημίωσης είτε μέσω καθιέρωσης εξαιρέσεων στην υποχρέωσή του προς αποζημίωση, όπως η επιχειρούμενη εξαίρεση αποζημίωσης για τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης.
1. Να επιχειρηθεί ορθολογική εξυγίανση του τρόπου λειτουργίας του Επικουρικού Κεφαλαίου και να γίνει αντιμετώπιση με ηλεκτρονικές διασταυρώσεις με τους συναρμόδιους φορείς (Υπ. Εθνικής Οικονομίας, Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών, Επικ. Κεφάλαιο) αναφορικά με το θέμα των ανασφάλιστων οχημάτων που ξεπερνούν το 1.000.000 και
2. Λύση της δημιουργηθείσας κατάστασης ανάγκης θα μπορούσε να προβλεφθεί στα φετινά τέλη κυκλοφορίας με ειδική ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΣΦΟΡΑ ΥΠΕΡ ΕΠΙΚ. ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ύψους 50 ευρω, σε συνδυασμό με την αύξηση του ποσοστού στα ασφάλιστα υπέρ Επικουρικού Κεφαλαίου ώστε εντός διετίας να έχει καλυφθεί πλήρως το υπάρχον έλλειμμα του Επικουρικού Κεφαλαίου!
Καλούμε την Πολιτεία να αντιμετωπίσει τα υπαρκτά προβλήματα του Επικουρικού Κεφαλαίου με την οικονομική ενδυνάμωσή του και με την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών της Τράπεζας της Ελλάδας στην ασφαλιστική αγορά και όχι με την μετακύλιση των προβλημά-των στους Έλληνες πολίτες, παθόντες ή ασφαλισμένους.
ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ( Εταιρεία Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου