Η Ακαδημία Αθηνών στο πλαίσιο των ετήσιων βραβεύσεων που πραγματοποιεί στο τέλος κάθε χρόνου, για το 2012 στην «Τάξη των ηθικών και πολιτικών επιστημών» αποφάσισε να απονείμει το «Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, μετά θάνατον, στους δύο Πακιστανούς Humayun Anwar, 18 ετών και Waqar Ahmed, 32 ετών, για υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας καθώς βρήκαν τραγικό θάνατο στην προσπάθειά τους να απεγκλωβίσουν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από τις ράγες του τραίνου».
Το τραγικό συμβάν συνέβει τον Απρίλη στο Κρυονέρι. Ο Humayun και ο Waqar και ο επίσης 18χρονος Masuud προσπαθούσαν απεγνωσμένα να απελευθερώσουν από το ΙΧ που είχε ντεραπάρει επάνω στις γραμμές το ζευγάρι των ηλικιωμένων που βρίσκονταν εγκλωβισμένο μέσα σ αυτό. Το ίδιο απεγνωσμένα επί 45 λεπτά κάτοικοι της περιοχής τηλεφωνούσαν στην αστυνομία να μεριμνήσει για να ενημερωθεί ο ΟΣΕ για το συμβάν και να σταματήσει την διέλευση τραίνων. Μάταιες οι προσπάθειες και των μεν και των δε.
Το τραίνο ήρθε και με την φοβερή του δύναμη συνέτριψε το αυτοκίνητο και τους τέσσερις ανθρώπους. O Masuud στάθηκε «τυχερός»: τραυματίστηκε ελαφρά σωματικά, αλλά θα κουβαλάει για πάντα το ασήκωτο βάρος, του διασωθέντος από ένα πολύνεκρο έγκλημα στο οποίο δύο από τα θύματα ήταν φίλοι του.
Δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε το γεγονός της βράβευσης ωστόσο θα πρέπει να επισημάνουμε το «παράδοξο» μιας χώρας όπου δεν είναι αποτελεσματική η λειτουργία των αρμόδιων για την προφύλαξη της ζωής υπηρεσιών ενώ λειτουργούν άψογα οι βραβεύσεις των νεκρών.
Η βράβευση των Humayun & Waqar εκτιμήθηκε ευρέως σαν μια θετική πράξη ιδιαίτερα λόγω της συγκυρίας όπου το στερεότυπο του «εγκληματία μετανάστη» προβάλλεται με ζέση από πολιτικές δυνάμεις όχι μόνο της ακροδεξιάς, ενώ κυριαρχεί στα ΜΜΕ. Ωστόσο ο περιορισμός στην «αντιρατσιστική διάσταση» της βράβευσης οδηγεί σε φαλκίδευση της ίδιας της πράξης των νεαρών μεταναστών και γκριζάρει το φόντο των εγκληματικών «αμελειών» που οδήγησαν στην απώλεια τεσσάρων ζωών και τις παντελούς αδιαφορίας του ελληνικού κράτους σε σχέση με τα θύματα.
Παράλληλα η μη βράβευση του επιζήσαντος Masuud εύλογα θα μπορούσε να οδηγήσει σε όχι και τόσο «αντιρατσιστικούς συνειρμούς» του τύπου «καλός Πακιστανός μόνο ο νεκρός Πακιστανός». Άραγε η Ακαδημία δεν ήταν πλήρως ενημερωμένη για το συμβάν ή επέλεξε συνειδητά να αφήσει τον Masuud απ έξω; Μια απάντηση μάλλον είναι αναγκαία μια και για τον Masuud όχι μόνο δεν υπήρξε βράβευση αλλά δεν του επετράπει ούτε η είσοδος στην σχετική εκδήλωση!
Η αποθέωση βέβαια της υποκρισίας ήρθε από την πρεσβεία του Πακιστάν που έσπευσε να παραλάβει το βραβείο (ενώ ο θειος των παιδιών ήταν εκεί). Η πρεσβεία που ενημερώθηκε από την πρώτη στιγμή για το συμβάν και έλαμψε δια της απουσίας της από οποιαδήποτε βοήθεια για την μεταφορά των θυμάτων στην πατρίδα τους. Μεταφορά που πραγματοποιήθηκε με προσωπικές προσφορές χρημάτων μια που ούτε το ελληνικό κράτος είχε διαθέσιμο το φοβερό ποσο των 5.000 ευρώ που απαιτούνταν και δεν ένοιωθε και καμιά υποχρέωση ότι έπρεπε να βοηθήσει τους δύο αυτούς νεκρούς να φτάσουν στους δικούς τους. Στην περίπτωση αυτή τα πράγματα είναι διαφορετικά: «επαναπροωθούμενος Πακιστανός μόνο ο ζωντανός Πακιστανός».
-Αφού λοιπον ο Humayun και ο Waqar ξαναήρθαν στην επικαιρότητα μηπως μαζί με το βραβείο της Ακαδημίας το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θα μπορούσε να μας ενημερώσει για το αποτέλεσμα της Εσωτερικής Έρευνας σε σχέση με την διαχείριση του όλου συμβάντος από την Αστυνομία και που οφειλεται η μη ειδοποίση του ΟΣΕ επι 45 λεπτά…
-Μήπως θα μπορούσε να μας ενημερώσει σε ποιο σημείο βρίσκεται η ανακριτική διαδικασία σε σχέση με το συμβάν (9 μήνες μετά) και ποιοι την διεκπεραιώνουν; Εχει ανατεθεί σε αστυνομικές αρχές την στιγμή που σύμφωνα με τις μαρτυρίες η ίδια η αστυνομία δεν ενεργοποιήθηκε (και άρα φέρει ευθύνη) για την αποτροπή του συμβάντος;
-Το υπουργείο Υγείας, το υπουργείο Εξωτερικών, η ίδια η κυβέρνηση, έστω και τώρα μετά την απόφαση της Ακαδημίας θα ασχοληθούν με το θέμα; Ο θάνατος του Humayun και του Waqar όπως και κάθε βίαιος, αιφνίδιος θάνατος νέου ανθρώπου δημιούργησε ένα πλήθος προβλημάτων διαφόρων μορφών στις οικογένειες τους. Η ελληνική πολιτεία νοιώθει τόσο αδιάφορη απέναντι σε δυό νεαρούς από την Ανατολή που ήρθαν και πρόσφεραν την ζωή τους για να σωθούν δύο συνάνθρωποι μας; Από τον πακτωλό χρημάτων που διακινήθηκε τα προηγούμενα χρόνια “για την σωτηρία όλων των ηπείρων” δεν περίσεψε ούτε ένα συμβολικό ποσό για να βοηθηθούν οι συγκεκριμμένες οικογένειες; Ή μήπως δεν περισσεύει η θέληση;
Ο Humayun και ο Waqar μας προσέφεραν την ζωή τους.
Εμείς τι τους προσφέραμε;
Γιώργος Κουβίδης.
Αφίσα του Δημήτρη Αρβανίτη που συνόδευσε τους δύο νέους στην επιστροφή τους στο Πακιστάν.
Αναλυτικά για την υπόθεση δείτε τις αναρτήσεις του Απρίλη 2012 στο blog μας όπως επίσης και στο blog δημοσιογράφου Niko Ago που ήταν ο πρώτος, και απο τους λίγους που ασχολήθηκαν με την υπόθεση στο blog correspondent
Πηγή: www.soste.gr
ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου