Πέρασαν κιολας πάνω από πεντέμιση χρόνια και το πρωτόδικο δικαστήριο μιας τόσο σοβαρής υπόθεσης αφαίρεσης ανθρώπινης ζωής με το επιβαρυντικό στοιχείο της εγκαταλειψης του θύματος δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα…Από αναβολή σε αναβολή φτάσαμε αισίως στη διεκδίκηση της παραγραφής λόγω παρέλευσης πενταετίας από την τέλεση του εγκλήματος.
Τα μεγάλα λόγια για την αξία της ανθρώπινης ζωής, για την χώρα που γέννησε τον πολιτισμό την δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη δεν μπορούν να κρύψουν την θλιβερή πραγματικότητα.
Η βαθύτατη περιφρόνηση προς την ανθρώπινη ζωή είναι κοινό βίωμα για όλες τις οικογένειες που έχουν απώλεια από τροχαίο έγκλημα. Η επιβράβευση της επιθετικότητας και του φιλοτομαρισμού από την κοινωνία, την πολιτεία και την δικαιοσύνη αποτελούν την βάση που τροφοδοτεί την αναπαραγωγή του τροχαίου εγκλήματος.
Όσοι/όσες θέλουμε να εκφράσουμε την αντίθεση μας σ αυτή την αιματοβαμμένη πραγματικότητα έχουμε μια ευκαιρία να το κάνουμε.
Την Δευτέρα 17 Μαρτίου στο κτίριο 8, αίθουσα 2, στις 9πμ, στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων έχει οριστεί η εκδίκαση της υπόθεσης. Ας βρεθούμε εκεί.
Για μας. Και για τον Ian.
Γιατί ο Ian είναι ένας από μας.
Γιατί ο φόνος ΔΕΝ παραγράφεται.
Περισσότερα για τον Ian Hibell: ΕΔΩ
Διαβάστε ένα κείμενο του James Hibell γιου του Ian για την υπόθεση: ΕΔΩ
Πηγή: www.soste.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου