ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4092/2012 ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Υπό Γεωργίου Αμπατζή
δικηγόρου ε.τ.
Δημοσιεύεται στο τεύχος Φερβρουάριος 2014
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Α. Η Γενική Εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής ΔΕΕ) στις προτάσεις που υπέβαλε προς το δικαστήριο αυτό στην υπόθεση C-300/10 (Vitor Hugo Marques Almeida) έκανε μία αναδρομή στους φιλοσοφικούς προβληματισμούς των αρχαίων ελλήνων, προκειμένου να αντλήσει συμπεράσματα για την απονομή της δικαιοσύνης στη σύγχρονη δικαιϊκή πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υπόθεση αυτή αφορούσε αποζημίωση από τροχαίο ατύχημα, το οποίο συνέβη στην Πορτογαλία και την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων. Για να στηρίξει λοιπόν τα συμπεράσματά της η εν λόγω Εισαγγελέας ανατρέχει στους «Νόμους» του Πλάτωνα και αναφέρει συγκεκριμένα ότι «……η άποψη ότι επιβάλλεται η αποκατάσταση της ζημίας αποτελεί έκφρασητου ιδεώδους της δικαιοσύνης, όπως εννοιολογικά είχε διαμορφωθεί ήδη από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Στο πάρα πάνω έργο του Πλάτωνα διατυπώνεται για παράδειγμα η ιδέα της αποκαταστάσεως όλων των πέραν του κύκλου του ποινικού δικαίου ζημιών». Περαιτέρω αυτή ανατρέχει στους δικανικούς λόγους του αττικού ρήτορα Αντιφώντα, δεχόμενη ότι η δυνατότητα απαλλαγής από την υποχρέωση αποζημιώσεως εν όλω ή εν μέρει υπάρχει μόνο στην περίπτωση συντρέχουσας ευθύνης του παθόντος, έννοια την οποία πρώτος διετύπωσε ο Αντιφών[1].
Τα πάρα πάνω αναφέρονται προκειμένου να καταδειχθεί το άδικο και άστοχο της ρύθμισης, η οποία θεσπίστηκε με το άρθρο 4 του Ν. 4092/2012 και με την οποία επιχειρήθηκε να επιλυθούν τα προβλήματα που προέκυψαν από τα οικονομικά ελλείμματα του Επικουρικού Κεφαλαίου (εφεξής ΕΚ). Αυτό ακριβώς το άδικο της εν λόγω ρύθμισης, η οποία έρχεται σε άμεση αντίθεση με το ιδεώδες της δικαιοσύνης του Πλάτωνα και με το σημερινό περί δικαίου αίσθημα, τονίζεται στις αποφάσεις κυρίως των Εφετείων της χώρας μας, τα οποία αρνήθηκαν για το λόγο αυτό να εφαρμόσουν τις διατάξεις αυτού του νόμου.
Β. Είναι γνωστό ότι με την πάρα πάνω νομοθετική ρύθμιση επιβλήθηκαν δραστικοί ποσοτικοί περιορισμοί εις βάρος των δικαιούχων αποζημιώσεων από τροχαία ατυχήματα, στην περίπτωση κατά την οποία υπόχρεο σε αποζημίωση είναι το Ε.Κ. Παράλληλα προβλέφθηκαν και σημαντικοί δικονομικοί περιορισμοί που αφορούν τους ίδιους πάρα πάνω δικαιούχους, με κυριώτερο αυτόν της προσωρινής αναστολής των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του Ε.Κ., για χρονικό διάστημα τεσσάρων περίπου ετών (από την 8.11.2012 έως την 31.12.2016).
Ως βασική δικαιολογία για την εισαγωγή των πάρα πάνω ρυθμίσεων προβάλλεται από τους συντάκτες της αιτιολογικής έκθεσης και της έκθεσης αξιολόγησης των συνεπειών αυτών των ρυθμίσεων, η ανάγκη της διασφάλισης της βιωσιμότητας του Ε.Κ., η οποία υπονομεύεται από τα τεράστια ελλείμματα που είχαν συσσωρευθεί και τα οποία ανέρχονταν κατά τον χρόνο σύνταξης αυτών των εκθέσεων σε 700.000.000 ευρώ. Επίσης στις πάρα πάνω εκθέσεις διατυπώνεται η άποψη ότι με τις νέες ρυθμίσεις θα αποκατασταθεί η λειτουργική ικανότητα του Ε.Κ., το οποίο πλέον θα είναι σε θέση να εκπληρώνει κατά προτεραιότητα τις υποχρεώσεις έναντι των δικαιούχων αποζημιώσεως και με τον τρόπο αυτό θα ενδυναμωθεί η ασφαλιστική αγορά, της οποίας συμπλήρωμα αποτελεί το Ε.Κ.
ΙΙ. ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4092/2012 ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Υπό Γεωργίου Αμπατζή
δικηγόρου ε.τ.
Δημοσιεύεται στο τεύχος Φερβρουάριος 2014
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Α. Η Γενική Εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής ΔΕΕ) στις προτάσεις που υπέβαλε προς το δικαστήριο αυτό στην υπόθεση C-300/10 (Vitor Hugo Marques Almeida) έκανε μία αναδρομή στους φιλοσοφικούς προβληματισμούς των αρχαίων ελλήνων, προκειμένου να αντλήσει συμπεράσματα για την απονομή της δικαιοσύνης στη σύγχρονη δικαιϊκή πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υπόθεση αυτή αφορούσε αποζημίωση από τροχαίο ατύχημα, το οποίο συνέβη στην Πορτογαλία και την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων. Για να στηρίξει λοιπόν τα συμπεράσματά της η εν λόγω Εισαγγελέας ανατρέχει στους «Νόμους» του Πλάτωνα και αναφέρει συγκεκριμένα ότι «……η άποψη ότι επιβάλλεται η αποκατάσταση της ζημίας αποτελεί έκφρασητου ιδεώδους της δικαιοσύνης, όπως εννοιολογικά είχε διαμορφωθεί ήδη από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Στο πάρα πάνω έργο του Πλάτωνα διατυπώνεται για παράδειγμα η ιδέα της αποκαταστάσεως όλων των πέραν του κύκλου του ποινικού δικαίου ζημιών». Περαιτέρω αυτή ανατρέχει στους δικανικούς λόγους του αττικού ρήτορα Αντιφώντα, δεχόμενη ότι η δυνατότητα απαλλαγής από την υποχρέωση αποζημιώσεως εν όλω ή εν μέρει υπάρχει μόνο στην περίπτωση συντρέχουσας ευθύνης του παθόντος, έννοια την οποία πρώτος διετύπωσε ο Αντιφών[1].
Τα πάρα πάνω αναφέρονται προκειμένου να καταδειχθεί το άδικο και άστοχο της ρύθμισης, η οποία θεσπίστηκε με το άρθρο 4 του Ν. 4092/2012 και με την οποία επιχειρήθηκε να επιλυθούν τα προβλήματα που προέκυψαν από τα οικονομικά ελλείμματα του Επικουρικού Κεφαλαίου (εφεξής ΕΚ). Αυτό ακριβώς το άδικο της εν λόγω ρύθμισης, η οποία έρχεται σε άμεση αντίθεση με το ιδεώδες της δικαιοσύνης του Πλάτωνα και με το σημερινό περί δικαίου αίσθημα, τονίζεται στις αποφάσεις κυρίως των Εφετείων της χώρας μας, τα οποία αρνήθηκαν για το λόγο αυτό να εφαρμόσουν τις διατάξεις αυτού του νόμου.
Β. Είναι γνωστό ότι με την πάρα πάνω νομοθετική ρύθμιση επιβλήθηκαν δραστικοί ποσοτικοί περιορισμοί εις βάρος των δικαιούχων αποζημιώσεων από τροχαία ατυχήματα, στην περίπτωση κατά την οποία υπόχρεο σε αποζημίωση είναι το Ε.Κ. Παράλληλα προβλέφθηκαν και σημαντικοί δικονομικοί περιορισμοί που αφορούν τους ίδιους πάρα πάνω δικαιούχους, με κυριώτερο αυτόν της προσωρινής αναστολής των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του Ε.Κ., για χρονικό διάστημα τεσσάρων περίπου ετών (από την 8.11.2012 έως την 31.12.2016).
Ως βασική δικαιολογία για την εισαγωγή των πάρα πάνω ρυθμίσεων προβάλλεται από τους συντάκτες της αιτιολογικής έκθεσης και της έκθεσης αξιολόγησης των συνεπειών αυτών των ρυθμίσεων, η ανάγκη της διασφάλισης της βιωσιμότητας του Ε.Κ., η οποία υπονομεύεται από τα τεράστια ελλείμματα που είχαν συσσωρευθεί και τα οποία ανέρχονταν κατά τον χρόνο σύνταξης αυτών των εκθέσεων σε 700.000.000 ευρώ. Επίσης στις πάρα πάνω εκθέσεις διατυπώνεται η άποψη ότι με τις νέες ρυθμίσεις θα αποκατασταθεί η λειτουργική ικανότητα του Ε.Κ., το οποίο πλέον θα είναι σε θέση να εκπληρώνει κατά προτεραιότητα τις υποχρεώσεις έναντι των δικαιούχων αποζημιώσεως και με τον τρόπο αυτό θα ενδυναμωθεί η ασφαλιστική αγορά, της οποίας συμπλήρωμα αποτελεί το Ε.Κ.
ΙΙ. ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
Πηγή: www.esd.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου