Ο συγκεκριμένος όρος του άρθρ.25 παρ.6 της Κ4/΄585/78 ΑΥΕ όρο εξαίρεσης ασφαλιστικής κάλυψης, λόγω της ασάφειάς του, αναφορικά με το πότε ο οδηγός θεωρείται ότι δεν έχει κατά νόμο άδεια οδηγήσεως, ερμηνευόμενος κατά τα άρθρα 173 και 200ΑΚ, δεν καταλαμβάνει και τη ζημία την οποία προκαλεί ο οδηγός, ο οποίος κρίθηκε αρμοδίως ικανός για την οδήγηση του ζημιογόνου αυτοκινήτου, πλην όμως του έχει αφαιρεθεί προσωρινά με διοικητική απόφαση για παράβαση του ΚΟΚ η άδεια οδήγησης, διότι τα μέρη απέβλεψαν κυρίως στο γεγονός ότι ο οδηγός κατά το χρόνο του ατυχήματος είχε τη, σύμφωνα με το νόμο, δυνατότητα να οδηγεί αυτοκίνητο της κατηγορίας που ανήκει και το ασφαλισμένο (ζημιογόνο) αυτοκίνητο.
Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο εκ του άρθρ. 559 αρ.1 ΚΠολΔ λόγος αναίρεσης με το οποίο προσάπτεται η αιτίαση ότι το Εφετείο, με την κρίση του αυτή εσφαλμένα ερμήνευσε κατά τα άρθρα 173 και 200 ΑΚ τον ως άνω συμβατικό όρο, καθ' όσον, κατά την αληθινή βούλησή τους τα συμβληθέντα μέρη απέβλεπαν όχι μόνον στην πραγματική ικανότητα του ασφαλισμένου να οδηγεί κατά το χρόνο κατάρτισης της ασφαλιστικής σύμβασης αλλά και στη διατήρηση της ικανότητας αυτής και στην κατοχή νόμιμης άδειας ικανότητας οδηγού κατά το χρόνο του ατυχήματος, διότι η αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδηγού για ορισμένο χρόνο, σημαίνει ανικανότητα του οδηγού να οδηγεί κατά τον αντίστοιχο χρόνο.
Σχόλια – Παρατηρήσεις
1) Απορριπτέος κρίθηκε ο σχετικός λόγος αναίρεσης που αποδίδει στην προσβαλλόμενη απόφαση την πλημμέλεια από το άρθρο 559 αριθμ 1 Κ.Πολ.Δ. με την αιτίαση ότι το Εφετείο παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 361 του Α.Κ, 189, 192 του Ε.Ν, 10 του Ν 489/1976 και 25 της Κ4 Υ.Α. με τις παραδοχές ότι δεν είχε δικαίωμα αναγωγής κατά του ασφαλισμένου της οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου παρά το ότι έγινε δεκτό ότι ο ως άνω οδηγός κατά την οδήγηση δεν είχε την προβλεπόμενη από το νόμο άδεια ικανότητας οδηγού για την κατηγορία του αυτοκινήτου που οδηγούσε και είχε συμφωνηθεί με όρο της σύμβασης ασφαλίσεως ότι στην περίπτωση αυτή αποκλείεται ο ασφαλισμένος από την ασφάλιση. 'Όπως, όμως, προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση το Εφετείο δεν δέχτηκε, ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε δικαίωμα για εναγωγή του ασφαλισμένου της οδηγού, αλλά ότι το δικαίωμα αυτό ασκήθηκε καταχρηστικά. Κατά συνέπεια ο ανωτέρω λόγος της αναίρεσης είναι αβάσιμος και ως εκ τούτου απορριπτέος. ΑΠ 581/2010 ΕΣυγκΔ 2010/93
Αναιρείται κατ΄άρθρ.559 αριθμ.1 περ. α' του Κ.Πολ.Δ. Εφετειακή απόφαση, για παραβίαση διατάξεων του ουσιαστικού δικαίου (άρθρ. 94 ΚΟΚ αλλά και του άρθρ. 361 ΑΚ), καθόσον δέχθηκε, αφενός μεν ότι, ο οδηγός που κατείχε αλβανική άδεια ικανότητας οδήγησης γνώριζε κατά τεκμήριο να οδηγεί, αφετέρου δε ότι, τα συμβαλλόμενα μέρη (ασφαλιστής και ασφαλισμένος, περιλαμβάνοντας τον σχετικό εκ του άρθρ.25 παρ.6 της Κ4/΄585/78 ΑΥΕ όρο εξαίρεσης ασφαλιστικής κάλυψης, αποβλέπουν κυρίως στο γεγονός αν ο οδηγός είναι ικανός να οδηγεί αυτοκίνητο της ίδιας κατηγορίας με το ασφαλισμένο και όχι στο τυπικό στοιχείο της αναγνώρισης της αλλοδαπής άδειας από την αρμόδια ελληνική αρχή. ΑΠ 1728/2013 ΕΣυγκΔ 2013/429
Πηγή: http://www.esd.gr
Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο εκ του άρθρ. 559 αρ.1 ΚΠολΔ λόγος αναίρεσης με το οποίο προσάπτεται η αιτίαση ότι το Εφετείο, με την κρίση του αυτή εσφαλμένα ερμήνευσε κατά τα άρθρα 173 και 200 ΑΚ τον ως άνω συμβατικό όρο, καθ' όσον, κατά την αληθινή βούλησή τους τα συμβληθέντα μέρη απέβλεπαν όχι μόνον στην πραγματική ικανότητα του ασφαλισμένου να οδηγεί κατά το χρόνο κατάρτισης της ασφαλιστικής σύμβασης αλλά και στη διατήρηση της ικανότητας αυτής και στην κατοχή νόμιμης άδειας ικανότητας οδηγού κατά το χρόνο του ατυχήματος, διότι η αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδηγού για ορισμένο χρόνο, σημαίνει ανικανότητα του οδηγού να οδηγεί κατά τον αντίστοιχο χρόνο.
Σχόλια – Παρατηρήσεις
1) Απορριπτέος κρίθηκε ο σχετικός λόγος αναίρεσης που αποδίδει στην προσβαλλόμενη απόφαση την πλημμέλεια από το άρθρο 559 αριθμ 1 Κ.Πολ.Δ. με την αιτίαση ότι το Εφετείο παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 361 του Α.Κ, 189, 192 του Ε.Ν, 10 του Ν 489/1976 και 25 της Κ4 Υ.Α. με τις παραδοχές ότι δεν είχε δικαίωμα αναγωγής κατά του ασφαλισμένου της οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου παρά το ότι έγινε δεκτό ότι ο ως άνω οδηγός κατά την οδήγηση δεν είχε την προβλεπόμενη από το νόμο άδεια ικανότητας οδηγού για την κατηγορία του αυτοκινήτου που οδηγούσε και είχε συμφωνηθεί με όρο της σύμβασης ασφαλίσεως ότι στην περίπτωση αυτή αποκλείεται ο ασφαλισμένος από την ασφάλιση. 'Όπως, όμως, προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση το Εφετείο δεν δέχτηκε, ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε δικαίωμα για εναγωγή του ασφαλισμένου της οδηγού, αλλά ότι το δικαίωμα αυτό ασκήθηκε καταχρηστικά. Κατά συνέπεια ο ανωτέρω λόγος της αναίρεσης είναι αβάσιμος και ως εκ τούτου απορριπτέος. ΑΠ 581/2010 ΕΣυγκΔ 2010/93
Αναιρείται κατ΄άρθρ.559 αριθμ.1 περ. α' του Κ.Πολ.Δ. Εφετειακή απόφαση, για παραβίαση διατάξεων του ουσιαστικού δικαίου (άρθρ. 94 ΚΟΚ αλλά και του άρθρ. 361 ΑΚ), καθόσον δέχθηκε, αφενός μεν ότι, ο οδηγός που κατείχε αλβανική άδεια ικανότητας οδήγησης γνώριζε κατά τεκμήριο να οδηγεί, αφετέρου δε ότι, τα συμβαλλόμενα μέρη (ασφαλιστής και ασφαλισμένος, περιλαμβάνοντας τον σχετικό εκ του άρθρ.25 παρ.6 της Κ4/΄585/78 ΑΥΕ όρο εξαίρεσης ασφαλιστικής κάλυψης, αποβλέπουν κυρίως στο γεγονός αν ο οδηγός είναι ικανός να οδηγεί αυτοκίνητο της ίδιας κατηγορίας με το ασφαλισμένο και όχι στο τυπικό στοιχείο της αναγνώρισης της αλλοδαπής άδειας από την αρμόδια ελληνική αρχή. ΑΠ 1728/2013 ΕΣυγκΔ 2013/429
Πηγή: http://www.esd.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου