Ενα παιδί δεν είναι κινούμενος στόχος!

Πέτρος Μανταίος               Εφημερίδα των Συντακτών 4/5/2015    

Κυριακή πρωί, στάση λεωφορείου, σε παράδρομο κεντρικού δρόμου της Αμφιθέας. Αυτοκίνητο Ι.Χ., που διέρχεται τον παράδρομο, ανακόπτει στη γωνία και ο οδηγός, ό,τι το φυσικότερο, ελέγχει τον κεντρικό δρόμο, προκειμένου να τον διασχίσει και να περάσει απέναντι. Ε, λοιπόν, στα τρία δευτερόλεπτα που ο οδηγός χρειάστηκε να ελέγξει τον δρόμο, οδηγός (γυναίκα, νέα μάλιστα) που το αυτοκίνητό της ακολουθούσε, τον πίεσε με τη γνωστή (όσο και συνηθέστατη) βία του κλάξον! Απόρησα με το μέγεθος της βλακείας! Τι έπρεπε να κάνει, δηλαδή, ο προπορευόμενος οδηγός; Να διασχίσει τον κεντρικό δρόμο με φόρα και στα τυφλά, για να μην αναγκάσει τη βιαστική οδηγό να δείξει την… τύφλα της; Δεν θυμάμαι πιο ακραία περίπτωση κορναρίσματος: τσακίσου εσύ, να φύγω εγώ…

Μ’ αυτό το… εξωφρενικό συμβάν συμπεριφοράς οδηγού μετέχω στην τρέχουσα, από σήμερα έως την Κυριακή, Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας, που είναι ειδικά Αφιερωμένη στα Παιδιά. Στα οποία, ιδίως αυτά των ηλικιών 5 έως 14, τα τροχαία («Εφ.Συν.» 30/4) είναι πρώτη αιτία θανάτου στη χώρα μας: 1996-2007: 600 νεκρά παιδιά από τροχαία στην Ελλάδα, με 9 στα 10 δυστυχήματα να συμβαίνουν γύρω από σχολεία! Δυστυχώς, μετά το 2007 δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία. Για να δούμε και τον βαθμό έστω… στατιστικού ενδιαφέροντος της πολιτείας για τους ανήλικους (όχι πως είναι μεγαλύτερο για τους ενήλικους…) πολίτες!

«Ενα παιδί είναι ένα παιδί. Δεν είναι κινούμενος στόχος, ούτε… αερόσακος στα πόδια των επιβατών στα Ι.Χ.», παρατήρησε, εκ μέρους της οργάνωσης «SOS Τροχαία Εγκλήματα», ο Γιώργος Κουβίδης στη συνέντευξη/συζήτηση (ΕΣΗΕΑ 29/4) των διοργανωτών ποικίλων εκδηλώσεων αυτή την εβδομάδα για την οδική ασφάλεια. Ολα –εκδηλώσεις, αλλά και προβολή βασικών ζητημάτων οδικής ασφάλειας– μέσα σε σιγή των ιδιωτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, μήπως και –ανοήτως πιστεύω– θιγούν συμφέροντα του ισχυρού «λόμπι» του αυτοκινήτου…  

Αφίσα: Μ. ΚΟΡΜΠΙΛΑ