Στην ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ: Ποίημα

 

Αίμα αγνό νεανικό

την άσφαλτο ποτίζει

προτού ακόμη η ζωή

αρχίσει να αγνίζει.

 

Αίμα βγαλμένο από κορμί

με ομορφιά περίσσια

αίμα γεμάτο με φτερά

και μάτια αετίσια.

 

Αίμα γεμάτο όνειρα

ελπίδα και ζωντάνια

γεμάτο λάμψη και ορμή

ζωή και περηφάνια.

 

Μαύρα μαντάτα γέμισαν

και τούτη δω τη μέρα

καμπάνες πένθιμες χτυπούν

και πνίγουν τον αέρα.

 

Κατάρα στους υπεύθυνους

ανάθεμα στους φταίχτες

κατάρα και ανάθεμα

σ΄όλους τους λαομπαίκτες.

 

Ποια μάνα το εθήλασε

ποιος νιός το λαχταρούσε

ποια μοίρα το εζήλεψε

στα ύψη που πετούσε.

 

Βαρειά και μαύρη καταχνιά

εσκέπασε τη φύση

βουβό το κλάμα σέρνεται

σ΄ανατολή και δύση.

 

Μια μάνα κακορίζικη

μάνα χαροκαμένη

γονατιστή στην Παναγιά

το σπλάχνο της  προσμένει.

 

Κάμε κυρά το θάμα σου

είσαι και συ μητέρα

δικό σου σπλάχνο είναι κι αυτό

δος μας μια άσπρη μέρα.

 

Δώσε κυρά σε όλους μας

φώτισε και υγεία

τα σπίτια να γεμίσουνε

με γέλια κι ευτυχία.

Δώσε πνοή και όνειρα

χαμόγελο στα χείλη

δώσε αγάπη στη ζωή

στον έρωτα μαντήλι.

 

Όμορφες μέρες να ξυπνούν

γεμάτες με τραγούδια

και ευωδιές να στέλλουν

της Άνοιξης λουλούδια.

 

Λεμονανθοί και γιασεμιά

οι κάμποι να γεμίσουν

γάμους, βαφτίσια και χαρές

οι γειτονιές να ζήσουν.

 

Όρκο βαρύ ας δώσουμε

όλοι με μια ελπίδα

το αίμα μας να δίνουμε

μόνο για την πατρίδα.

 

Μόνο για τον συνάνθρωπο

και για τον διπλανό μας

για ένα κόσμο όμορφο

όχι σαν τον δικό μας.

 

Όρκο στερνό ας κάνουμε

όχι πια άλλο αίμα

όχι πια άλλα τραύματα

σε μια ζωή με ψέμα.

 

Όχι σε κόσμο άφιλο

και αιματοβαμμένο

ναι σ΄ένα κόσμο φιλικό

με ανθρωπιά χτισμένο.

 

Όχι άλλο άμοιρο παιδί

και αδικοχαμένο

όχι άλλο χώμα ελληνικό

με αίμα ποτισμένο.

 

Έγραψε ο Μάνος Κόκκινος. Δικηγόρος