H Ευρωπαική Ένωση Νέων Νομικών (ELSA), παράρτημα Ελλάδας, διοργανώνει τον 2ο
Εθνικό Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης με αντικείμενο αστικού δικαίoυ –
υπόθεση τροχαίας σύγκρουσης αυτοκινήτου με μοτοσικλέτα με αποτέλεσμα
τον θάνατο του μοτοσικλετιστή (ΕΔΩ), η προφορική φάση του οποίου θα διεξαχθεί στις 15-17 Απριλίου 2016. Στο πλαίσιο της διοργάνωσης αυτής, η οποία έχει υπό την αιγίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
η ELSA συνεργάστηκε με σχεδόν ολόκληρο τον τομέα αστικού δικαίου της
Νομικής Σχολής ΑΠΘ, ενώ στη σύνθεση των κριτών συμμετέχουν και δικαστές
από την Θεσσαλονίκη.
Όπως ανέφεραν οι οργανωτές σε σχετική πρόσκληση που έσετειλαν στον SOS Τροχαία Εγκλήματα για να συμμετάσχει στην διαδικασία «οι συμμετέχοντες καλούνται να αναπτύξουν την επιχειρηματολογία τους επί των πολυάριθμων νομικών ζητημάτων που ανακύπτουν. Ωστόσο, ξεπερνώντας την συχνά ψυχρή και διεκπεραιωτική αντιμετώπιση των τροχαίων ατυχημάτων από τους νομικούς της πράξης, θεωρούμε κρίσιμο να θιγούν και οι εξωνομικές διαστάσεις αυτών, με αναφορά σε στατιστικά δεδομένα και τοποθετήσεις για τις κοινωνικές και ψυχικές επιπτώσεις στα θύματα των ατυχημάτων. Ως εκ τούτου, θεωρήσαμε μονόδρομο να σας προσκαλέσουμε, ως πλέον αρμόδιους, στην τελετή έναρξης του διαγωνισμού την Παρασκευή 15 Απριλίου 2016 και ώρα 18.00 στο αμφιθέατρο (Αιθ. Ιωάννης Μανωλεδάκης) του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Θα ήταν δε μεγάλη τιμή και χαρά μας αν απευθύνατε και έναν σύντομο χαιρετισμό ενώπιον των συμμετεχόντων και των καλεσμένων μας.»
Στην εναρκτήρια εκδήλωση τον σύλλογο μας εκπροσώπησαν η Χρυσάνθη Λούλου και η Άντυ Λέφα αδερφές του του Κωνσταντίνου Λούλου (27 ετων) και του Πέτρου Τουρτούρη (33 ετων), μοτοσικλετιστών που έχασαν την ζωή τους σε δυο πανομοιότυπα τροχαία στην Εγνατία Οδό, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στις 19/6 και στις 14/7/2009. Δυστυχώς και για τις δυο υποθέσεις επτά χρόνια μετά, δεν έχει εκδικαστεί ακόμα ούτε το πρωτόδικο αστικό. (περισσότερα: ΕΔΩ). Στην εκδήλωση έγινε αναφορά στις συγκεκριμένες περιπτώσεις (που δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα αντιμετώπισης των θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων), διανεμήθηκε το υπόμνημα (ΕΔΩ) που υπέβαλε και συζήτησε ο σύλλογος μας τον με τον Υπουργό Δικαιοσύνης κο Παρασκευόπουλο και διαβάστηκε ο χαιρετισμός που ακολουθεί:
Κυρίες και Κύριοι
εκ μερους του πανελλαδικου συλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα που αποτελειται στη συντριπτικη του πλειοψηφία απο μέλη οικογενειών θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία σας για την πραγματοποιηση του Διαγωνισμού Εικονικής Δίκης με αντικειμενο αστικου δικαιου για υπόθεση που αφορά σε τροχαία συγκρουση.
Δυστυχως τα μελη του συλλογου μας εχουν (η θα εχουν) το βιωμα μιας πραγματικής και οχι μιας εικονικης δικης.
Θα θελαμε εξ αρχης να διευκρινησουμε πως εμεις δεν χρησιμοποιούμε τον όρο ατύχημα σε σχέση με τις τροχαιες συγκρουσεις. Εδω και δεκαετιες ο Παγκοσμιος Οργανισμος Υγειας και πληθος άλλων διεθνων επιστημονικών φορεων αλλα και δυο παγκοσμιες υπουργικες συναντησεις με αντικειμενο την οδικη ασφάλεια στις οποιες η χωρα μας μαζι με ελαχιστες άλλες δεν συμμετείχε, ως να μην την αφορα το προβλημα, έχουν απορρίψει την χρηση του όρου “ατυχημα’ οσον αφορα τιςτροχαίες συγκρούσεις. Γιατι τα τροχαία μπορούν και να προβλεφθούν και να προληφθούν. Αρα δεν είναι α-τυχήματα. Οι χώρες που ήθελαν να τα μειώσουν τα μείωσαν. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι μια απ αυτές. Δεν φταίει γι αυτό ούτε η τύχη, ουτε το DΝΑ, ούτε το ταπεραμέντο, ούτε ο Θεός ή ο διάβολος.
Επίσης δεν θεωρούμε ότι τα τροχαία και μαλιστα αυτά που προκαλούν θανατους ή σοβαρους τραυματισμους που οδηγουν σε αναπηρίες είναι εκδηλώσεις “αμέλειας”.
Το 2016 ποιος μπορει να ισχυριστει οτι δεν γνωριζει ότι το να παραβιάζει το κόκκινο, να οδηγά μεθυσμένος, να τρέχει με υπερβολική ταχύτητα ή να μιλάει στο κινητό ενω οδηγεί, ότι αυτο συνεπάγεται μια πολύ αυξημένη πιθανότητα εμπλοκής του σε τροχαία σύγκρουση. Η “ελπίδα” ότι δεν θα συμβει σ αυτόν δεν μετατρέπει την εγκληματικη συμπεριφορά σε “αμέλεια”.
Σε κοινωνικό αλλα και σε νομικο επίπεδο oi τροχαίες συγκρούσεις αποτελούν το μαζικοτερο και σημαντικοτερο εγκλημα κατα της ζωής και την βασικη πηγη παραγωγης θανατου και αναπηρίας με όλα όσα αυτο συνεπάγεται.
Το 2012 στην χωρα μας διεπράχθησαν συνολικα 1141 ανθρωποκτονίες.
Το 86% αυτων των φόνων δηλαδη οι 976 συνεβησαν στην άσφαλτο.
Τα θύματα είναι, καθε χρόνο στη συντριπτικη πλειοψηφία νέοι και σε αναλογία 3/4 ανδρες.
Η χωρα μας εξακολουθει σταθερα να καταλαμβανει μια απο τις κορυφαίες θεσεις στην Ευρωπη σε αριθμο θανατων και τραυματισμων στο δρόμο, και μαλιστα το 2015 μετα απο μερικα χρόνια υφεσης εμφανίστηκε ξανα άνοδος.
Οσον αφορά το θεμα που θα εξετάσετε: την δεκαετια του 1990 πραγματοπιήθηκε σε 9 ευρωπαικες χωρες (και στην Ελλαδα) μια ερευνα απο την Ευρωπαικη Ομοσπονδια Θυματων Τροχαιων (FEVR) για την ζωη μετα το τροχαίο.
Διενεμήθησαν 10.00Ο ερωτηματολόγια σε θύματα τροχαίων συμβάντων ή σε μέλη των οικογενειών τους και συμπληρώθηκαν 1364.
59% των απαντήσεων προήλθαν από συγγενείς νεκρών θυμάτων και 41% από συγγενείς αναπήρων ή από τα ίδια τα άτομα με αναπηρία.
Σε σχεση με το θέμα: Ασφάλιση – Αστικές αποζημειώσεις.
Ζητήθηκε από τους ερωτηθέντες να περιγράψουν τις συμφωνίες (εξωδικαστικός συμβιβασμός) με τις ασφαλιστικές εταιρείες, και να πουν την γνώμη τους για το αν ήταν δίκαιη η προσφερθείσα αποζημίωση. Αν οι υποθέσεις τους οδηγήθηκαν στο δικαστήριο ζητηθηκε να εκφράσουν τα αισθήματα τους για το κατά πόσο αποδόθηκε οικονομική δικαιοσύνη, να δηλώσουν την χρονική διάρκεια που απαιτήθηκε για την καταβολή αποζημιώσεων και να προτείνουν πιθανές βελτιώσεις.
Απαντήσεις:
Μεγάλου βαθμού έλλειψη ικανοποίησης προέκυψε όσον αφορά τις ασφαλιστικές εταιρείες. Περίπου 80% των οικογενειών δεν ήταν ικανοποιημένες ούτε με τις συμφωνίες με τις ασφαλιστικές εταιρείες, ούτε με τις αποζημειώσεις που δόθηκαν. Περίπου 60% εξέφρασε δυσφορία για τις υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις που απαιτούσαν οι εταιρείες.
Όταν δεν υπήρχε συμφωνία με τις ασφαλιστικές εταιρείες και οι υποθέσεις έφταναν στο δικαστήριο, το 84% των οικογένειων νεκρών θυμάτων και το78% των θυμάτων με αναπηρία είχαν την άποψη πώς δεν απεδόθη οικονομική δικαιοσύνη.
Ο μέσος χρόνος για να δοθεί μια αποζημίωση ήταν 2,7 έτη στις περιπτώσεις θανάτου και 4 χρόνια στις περιπτώσεις αναπήρων θυμάτων.
Γι αυτούς που το επιθυμούσαν αλλά δεν κατόρθωσαν να φτάσει η υπόθεση τους στο δικαστήριο, το 37% τα παράτησε γιατί ένοιωσαν ότι η νομοθεσία ήταν δυσμενής, 30% τα παράτησε λόγω του stress και 33% λόγω των μεγάλων δικαστικών εξόδων.
Αυτα το 1995.
Ποιoς ειναι σημερα ο χρόνος για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση όπως αυτες που θα εξετασετε σε ελληνικό αστικο (η και διοικητικο) δικαστήριο;
Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και δηλώνουμε πρόθυμοι να βοηθήσουμε σε οποιαδήποτε ανάλογη προσπάθεια που θα φωτίσει αυτό το σκοτεινό εγκληματικό πεδίο σε βάθος.
Γιατί χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.
Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα 15 Απριλίου 2016
ΠΗΓΗ: www.soste.gr
Όπως ανέφεραν οι οργανωτές σε σχετική πρόσκληση που έσετειλαν στον SOS Τροχαία Εγκλήματα για να συμμετάσχει στην διαδικασία «οι συμμετέχοντες καλούνται να αναπτύξουν την επιχειρηματολογία τους επί των πολυάριθμων νομικών ζητημάτων που ανακύπτουν. Ωστόσο, ξεπερνώντας την συχνά ψυχρή και διεκπεραιωτική αντιμετώπιση των τροχαίων ατυχημάτων από τους νομικούς της πράξης, θεωρούμε κρίσιμο να θιγούν και οι εξωνομικές διαστάσεις αυτών, με αναφορά σε στατιστικά δεδομένα και τοποθετήσεις για τις κοινωνικές και ψυχικές επιπτώσεις στα θύματα των ατυχημάτων. Ως εκ τούτου, θεωρήσαμε μονόδρομο να σας προσκαλέσουμε, ως πλέον αρμόδιους, στην τελετή έναρξης του διαγωνισμού την Παρασκευή 15 Απριλίου 2016 και ώρα 18.00 στο αμφιθέατρο (Αιθ. Ιωάννης Μανωλεδάκης) του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Θα ήταν δε μεγάλη τιμή και χαρά μας αν απευθύνατε και έναν σύντομο χαιρετισμό ενώπιον των συμμετεχόντων και των καλεσμένων μας.»
Στην εναρκτήρια εκδήλωση τον σύλλογο μας εκπροσώπησαν η Χρυσάνθη Λούλου και η Άντυ Λέφα αδερφές του του Κωνσταντίνου Λούλου (27 ετων) και του Πέτρου Τουρτούρη (33 ετων), μοτοσικλετιστών που έχασαν την ζωή τους σε δυο πανομοιότυπα τροχαία στην Εγνατία Οδό, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στις 19/6 και στις 14/7/2009. Δυστυχώς και για τις δυο υποθέσεις επτά χρόνια μετά, δεν έχει εκδικαστεί ακόμα ούτε το πρωτόδικο αστικό. (περισσότερα: ΕΔΩ). Στην εκδήλωση έγινε αναφορά στις συγκεκριμένες περιπτώσεις (που δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα αντιμετώπισης των θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων), διανεμήθηκε το υπόμνημα (ΕΔΩ) που υπέβαλε και συζήτησε ο σύλλογος μας τον με τον Υπουργό Δικαιοσύνης κο Παρασκευόπουλο και διαβάστηκε ο χαιρετισμός που ακολουθεί:
Κυρίες και Κύριοι
εκ μερους του πανελλαδικου συλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα που αποτελειται στη συντριπτικη του πλειοψηφία απο μέλη οικογενειών θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία σας για την πραγματοποιηση του Διαγωνισμού Εικονικής Δίκης με αντικειμενο αστικου δικαιου για υπόθεση που αφορά σε τροχαία συγκρουση.
Δυστυχως τα μελη του συλλογου μας εχουν (η θα εχουν) το βιωμα μιας πραγματικής και οχι μιας εικονικης δικης.
Θα θελαμε εξ αρχης να διευκρινησουμε πως εμεις δεν χρησιμοποιούμε τον όρο ατύχημα σε σχέση με τις τροχαιες συγκρουσεις. Εδω και δεκαετιες ο Παγκοσμιος Οργανισμος Υγειας και πληθος άλλων διεθνων επιστημονικών φορεων αλλα και δυο παγκοσμιες υπουργικες συναντησεις με αντικειμενο την οδικη ασφάλεια στις οποιες η χωρα μας μαζι με ελαχιστες άλλες δεν συμμετείχε, ως να μην την αφορα το προβλημα, έχουν απορρίψει την χρηση του όρου “ατυχημα’ οσον αφορα τιςτροχαίες συγκρούσεις. Γιατι τα τροχαία μπορούν και να προβλεφθούν και να προληφθούν. Αρα δεν είναι α-τυχήματα. Οι χώρες που ήθελαν να τα μειώσουν τα μείωσαν. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι μια απ αυτές. Δεν φταίει γι αυτό ούτε η τύχη, ουτε το DΝΑ, ούτε το ταπεραμέντο, ούτε ο Θεός ή ο διάβολος.
Επίσης δεν θεωρούμε ότι τα τροχαία και μαλιστα αυτά που προκαλούν θανατους ή σοβαρους τραυματισμους που οδηγουν σε αναπηρίες είναι εκδηλώσεις “αμέλειας”.
Το 2016 ποιος μπορει να ισχυριστει οτι δεν γνωριζει ότι το να παραβιάζει το κόκκινο, να οδηγά μεθυσμένος, να τρέχει με υπερβολική ταχύτητα ή να μιλάει στο κινητό ενω οδηγεί, ότι αυτο συνεπάγεται μια πολύ αυξημένη πιθανότητα εμπλοκής του σε τροχαία σύγκρουση. Η “ελπίδα” ότι δεν θα συμβει σ αυτόν δεν μετατρέπει την εγκληματικη συμπεριφορά σε “αμέλεια”.
Σε κοινωνικό αλλα και σε νομικο επίπεδο oi τροχαίες συγκρούσεις αποτελούν το μαζικοτερο και σημαντικοτερο εγκλημα κατα της ζωής και την βασικη πηγη παραγωγης θανατου και αναπηρίας με όλα όσα αυτο συνεπάγεται.
Το 2012 στην χωρα μας διεπράχθησαν συνολικα 1141 ανθρωποκτονίες.
Το 86% αυτων των φόνων δηλαδη οι 976 συνεβησαν στην άσφαλτο.
Τα θύματα είναι, καθε χρόνο στη συντριπτικη πλειοψηφία νέοι και σε αναλογία 3/4 ανδρες.
Η χωρα μας εξακολουθει σταθερα να καταλαμβανει μια απο τις κορυφαίες θεσεις στην Ευρωπη σε αριθμο θανατων και τραυματισμων στο δρόμο, και μαλιστα το 2015 μετα απο μερικα χρόνια υφεσης εμφανίστηκε ξανα άνοδος.
Οσον αφορά το θεμα που θα εξετάσετε: την δεκαετια του 1990 πραγματοπιήθηκε σε 9 ευρωπαικες χωρες (και στην Ελλαδα) μια ερευνα απο την Ευρωπαικη Ομοσπονδια Θυματων Τροχαιων (FEVR) για την ζωη μετα το τροχαίο.
Διενεμήθησαν 10.00Ο ερωτηματολόγια σε θύματα τροχαίων συμβάντων ή σε μέλη των οικογενειών τους και συμπληρώθηκαν 1364.
59% των απαντήσεων προήλθαν από συγγενείς νεκρών θυμάτων και 41% από συγγενείς αναπήρων ή από τα ίδια τα άτομα με αναπηρία.
Σε σχεση με το θέμα: Ασφάλιση – Αστικές αποζημειώσεις.
Ζητήθηκε από τους ερωτηθέντες να περιγράψουν τις συμφωνίες (εξωδικαστικός συμβιβασμός) με τις ασφαλιστικές εταιρείες, και να πουν την γνώμη τους για το αν ήταν δίκαιη η προσφερθείσα αποζημίωση. Αν οι υποθέσεις τους οδηγήθηκαν στο δικαστήριο ζητηθηκε να εκφράσουν τα αισθήματα τους για το κατά πόσο αποδόθηκε οικονομική δικαιοσύνη, να δηλώσουν την χρονική διάρκεια που απαιτήθηκε για την καταβολή αποζημιώσεων και να προτείνουν πιθανές βελτιώσεις.
Απαντήσεις:
Μεγάλου βαθμού έλλειψη ικανοποίησης προέκυψε όσον αφορά τις ασφαλιστικές εταιρείες. Περίπου 80% των οικογενειών δεν ήταν ικανοποιημένες ούτε με τις συμφωνίες με τις ασφαλιστικές εταιρείες, ούτε με τις αποζημειώσεις που δόθηκαν. Περίπου 60% εξέφρασε δυσφορία για τις υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις που απαιτούσαν οι εταιρείες.
Όταν δεν υπήρχε συμφωνία με τις ασφαλιστικές εταιρείες και οι υποθέσεις έφταναν στο δικαστήριο, το 84% των οικογένειων νεκρών θυμάτων και το78% των θυμάτων με αναπηρία είχαν την άποψη πώς δεν απεδόθη οικονομική δικαιοσύνη.
Ο μέσος χρόνος για να δοθεί μια αποζημίωση ήταν 2,7 έτη στις περιπτώσεις θανάτου και 4 χρόνια στις περιπτώσεις αναπήρων θυμάτων.
Γι αυτούς που το επιθυμούσαν αλλά δεν κατόρθωσαν να φτάσει η υπόθεση τους στο δικαστήριο, το 37% τα παράτησε γιατί ένοιωσαν ότι η νομοθεσία ήταν δυσμενής, 30% τα παράτησε λόγω του stress και 33% λόγω των μεγάλων δικαστικών εξόδων.
Αυτα το 1995.
Ποιoς ειναι σημερα ο χρόνος για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση όπως αυτες που θα εξετασετε σε ελληνικό αστικο (η και διοικητικο) δικαστήριο;
- Οκτώ με δεκα χρόνια. Αν στην υπόθεση εμπλέκεται το Επικουρικό σιγουρα θα περάσει την δεκαετία και η αποζημιώση ακομα και οταν υπάρχει δικαστικη αποφαση θα καθυστερήσει τουλαχιστον αλλα δυο χρονια.
- Πως μπορει να ζήσει μια οικογένεια που στερήθηκε τον ανθρωπο που ήταν συχνα ο μόνος εργαζόμενες στο σπίτι;
- Πως μπορει να χειρουργηθεί ένα ατομο με σοβαρο τραυματισμό μετα απο τροχαίο ωστε να αποφευχθει μια επιδεινωση τυς υγειας του μια μονιμη αναπηρία ή μια παραμόρφωση;
- Γιατι θα πρέπει να περιμενει 10 και 12 χρόνια ενας άνθρωπος για να του δοθει η δυνατότητα να αγοράσει ένα τεχνητο μέλος.
- Γιατι οι αποζημειώσεις στις υποθεσεις τροχαίων υπολοιπονται σημαντικα του ποσου που οριζει η Ευρωπαικη νομοθεσία και που γι αυτό πληρώνουν τα αναλογα ασφάλιστρα οι οδηγοι αυτοκινητων;
- Γιατι οι αποζημιωσεις για θανατο η για τραυματισμό απο τροχαίο είναι μικρότερες (λιγοτερο απο το ημισυ) των αποζημιωσεων που καταβαλλονται σε οικογενειες θανόντων η τραυματιών από άλλους λόγους, αποζημειώσεις που καταβάλονται όχι από ασφαλιστική εταιρεία αλλα από το Δημοσιο ή από ιδιώτες;
Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και δηλώνουμε πρόθυμοι να βοηθήσουμε σε οποιαδήποτε ανάλογη προσπάθεια που θα φωτίσει αυτό το σκοτεινό εγκληματικό πεδίο σε βάθος.
Γιατί χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.
Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα 15 Απριλίου 2016
ΠΗΓΗ: www.soste.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου