Ανάρτηση στο fb της φίλης μας Αφροδίτης Κουκουτσάκη στις 28/5.
Σε πέντε ημέρες θα έφευγα για Κρήτη.
Σήμερα, λοιπόν, καθώς οδηγούσα για το σπίτι μου απ’ το super market σκάει ξαφνικά παραβιάζοντας το στοπ ένα αυτοκίνητο επάνω μας. Ακατανόητο το ότι ευτυχώς δεν κτύπησε κανείς μας αλλά έγινε το punto οκτάρι. Αναβάλλεται επ’ αόριστον λοιπόν το ταξίδι αλλά η είδηση δεν είναι αυτή. Για την ακρίβεια, δεν είναι αυτά που με κάνανε να μην μπορώ να συνέλθω εννιά ώρες μετά.
Η απότομη σύγκρουσή μου, μετα από μήνες που δεν έβγαινα σχεδόν καθόλου από το σπίτι, με τυπικό δείγμα μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας είναι.
Εκείνων που δεν φέρουν ποτέ και για τίποτα ευθύνη και, όταν το φταίξιμο είναι κατάφωρο, στήνουν θεωρίες συνωμοσίας για να αποποιηθούν την ευθύνη μιας συγνώμης έστω. Δεν θα πω πολλά, γίνανε απίστευτα πράγματα όσο περιμέναμε τους τεχνικούς από τις ασφαλιστικές εταιρείες μας, καθώς στο μεταξύ η οδηγός του άλλου αυτοκινήτου είχε καλέσει το ιππικό, τουτέστιν σύζυγο, αδελφή, κόρη και γιο.
Μόνον αυτό θα πω: Ο σύζυγος, η αδελφή και η κόρη πήγαν σε κοντινό κατάστημα να ρωτήσουν εάν έχουν κάμερες ασφαλείας, είχανε, και γύρισαν en bloc -στο μεταξύ είχε προστεθεί και μια άλλη, συμπεθέρα ήτανε, δεν ξέρω- να μου πουν ότι δεν οδηγούσα εγώ αλλά ο Βασίλης και θα προσκομίσουν στοιχεία γι’ αυτό!
Μείναμε άναυδοι.
Μαζεύεται λοιπόν το γκρουπάκι, τα λένε μεταξύ τους στραβοκοιτώντας μας, και μια απ’ τις κότες -συγνώμη αλλά έτσι το νοιώθω ακόμα- γύρισε και μας είπε, «γιατί δεν μιλάτε; φοβόσαστε;»
Και μ’ έπιασε νευρικό γέλιο εμένα την συνωμότρια αλλά τί να σας λέω τώρα για το τί επακολούθησε.
Δεν γελάω πια γιατί ξαφνικά συνειδητοποίησα έναν σημαντικό από τους λόγους που με κάνουν δυστυχή όλη αυτή την μακριά και δύσκολη περίοδο. Αυτό το Φταίνε οι άλλοι, Συνωμοτούν οι άλλοι, Οι άλλοι είναι υπεύθυνοι, εγώ είμαι ανεύθυνος για το χάλι μας.
Κι ακόμα το ότι πάγωσα και δεν μπορούσα ν’ αρθρώσω αυτά που ένοιωθα, απλώς κάποια στιγμή είπα μια σάχλα, «εάν βγω καλή στην κασέτα θα μου δώσετε μια κόπια;»
Αλλά έτσι με σάχλες δεν περνάει η ζωή όταν συνειδητοποιείς ότι, όσο στραβός κι αν είναι ο γιαλός, κι εμείς στραβά αρμενίζουμε.
Καληνύχτες λοιπόν.
Πηγή: www.soste.gr
Σε πέντε ημέρες θα έφευγα για Κρήτη.
Σήμερα, λοιπόν, καθώς οδηγούσα για το σπίτι μου απ’ το super market σκάει ξαφνικά παραβιάζοντας το στοπ ένα αυτοκίνητο επάνω μας. Ακατανόητο το ότι ευτυχώς δεν κτύπησε κανείς μας αλλά έγινε το punto οκτάρι. Αναβάλλεται επ’ αόριστον λοιπόν το ταξίδι αλλά η είδηση δεν είναι αυτή. Για την ακρίβεια, δεν είναι αυτά που με κάνανε να μην μπορώ να συνέλθω εννιά ώρες μετά.
Η απότομη σύγκρουσή μου, μετα από μήνες που δεν έβγαινα σχεδόν καθόλου από το σπίτι, με τυπικό δείγμα μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας είναι.
Εκείνων που δεν φέρουν ποτέ και για τίποτα ευθύνη και, όταν το φταίξιμο είναι κατάφωρο, στήνουν θεωρίες συνωμοσίας για να αποποιηθούν την ευθύνη μιας συγνώμης έστω. Δεν θα πω πολλά, γίνανε απίστευτα πράγματα όσο περιμέναμε τους τεχνικούς από τις ασφαλιστικές εταιρείες μας, καθώς στο μεταξύ η οδηγός του άλλου αυτοκινήτου είχε καλέσει το ιππικό, τουτέστιν σύζυγο, αδελφή, κόρη και γιο.
Μόνον αυτό θα πω: Ο σύζυγος, η αδελφή και η κόρη πήγαν σε κοντινό κατάστημα να ρωτήσουν εάν έχουν κάμερες ασφαλείας, είχανε, και γύρισαν en bloc -στο μεταξύ είχε προστεθεί και μια άλλη, συμπεθέρα ήτανε, δεν ξέρω- να μου πουν ότι δεν οδηγούσα εγώ αλλά ο Βασίλης και θα προσκομίσουν στοιχεία γι’ αυτό!
Μείναμε άναυδοι.
Μαζεύεται λοιπόν το γκρουπάκι, τα λένε μεταξύ τους στραβοκοιτώντας μας, και μια απ’ τις κότες -συγνώμη αλλά έτσι το νοιώθω ακόμα- γύρισε και μας είπε, «γιατί δεν μιλάτε; φοβόσαστε;»
Και μ’ έπιασε νευρικό γέλιο εμένα την συνωμότρια αλλά τί να σας λέω τώρα για το τί επακολούθησε.
Δεν γελάω πια γιατί ξαφνικά συνειδητοποίησα έναν σημαντικό από τους λόγους που με κάνουν δυστυχή όλη αυτή την μακριά και δύσκολη περίοδο. Αυτό το Φταίνε οι άλλοι, Συνωμοτούν οι άλλοι, Οι άλλοι είναι υπεύθυνοι, εγώ είμαι ανεύθυνος για το χάλι μας.
Κι ακόμα το ότι πάγωσα και δεν μπορούσα ν’ αρθρώσω αυτά που ένοιωθα, απλώς κάποια στιγμή είπα μια σάχλα, «εάν βγω καλή στην κασέτα θα μου δώσετε μια κόπια;»
Αλλά έτσι με σάχλες δεν περνάει η ζωή όταν συνειδητοποιείς ότι, όσο στραβός κι αν είναι ο γιαλός, κι εμείς στραβά αρμενίζουμε.
Καληνύχτες λοιπόν.
Αφροδίτη Κουκουτσάκη
ΥΓ. Την επόμενη ημέρα
διαπιστώθηκε ότι κάνανε και ψεύτικη δήλωση αλλά η ασφαλιστική τους
κατάλαβε τη γελοιότητα της δήλωσης και δέχτηκε την υπαιτιότητα της
πελάτισσάς τους… Πηγή: www.soste.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου