Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί

Πέτρος Μανταίος
Χρονογράφημα: Εφημερίδα των Συντακτών 25/11/2016
 «Ανάσα για την Αθήνα, 3 νέα έργα», επιγράφεται ρεπορτάζ της Χαράς Τζαναβάρα («Εφ.Συν.» 23/11). Οπου τα τρία έργα, που συνιστούν ανάσα για την Αθήνα (βαριά κουβέντα η ανάσα, σηκώνει πολλή συζήτηση), είναι και τα τρία οδικά: δύο ανισόπεδοι κόμβοι στην Κηφισίας -ο ένας στη συμβολή της με Αλεξάνδρας, ο άλλος στην Αγία Βαρβάρα Ψυχικού- και προέκταση της περιφερειακής Υμηττού, αυτή, λέει, με «ήπιες παρεμβάσεις», από Καισαριανή μέχρι Βουλιαγμένης.
Το έχουμε ξαναδεί το έργο, κυρίες και κύριοι. Τα τελευταία 195 χρόνια (υπενθυμίζω ότι πριν από 195 χρόνια οι πρόγονοί μας πήραν τα όπλα και γίναμε χώρα ανεξάρτητη∙ πλην, έκτοτε, πολλαπλώς εξαρτημένη) το έργο το έχουμε ξαναδεί αμέτρητες φορές:
Οπου ακούς «ανάσα για την Αθήνα», διάβαζε: «ανάσα για το αυτοκίνητο και τους οδηγούς». Ολοι οι άλλοι λοιποί τυφεκιοφόροι -μεταξύ αυτών και οι οδηγοί, όταν κάνουν χρήση πόλεως ως πεζοί-, όλοι, εξ ορισμού και εκ παραδόσεως, υποχρεούμαστε να θεωρούμε ανάσα για την πόλη ό,τι είναι ανάσα για το αυτοκίνητο.
Εχει καμιά σημασία να πούμε ότι τα εν λόγω έργα είναι από τα «περισσεύματα» των ολυμπιακών έργων; Και αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Σάματις ξέρουμε -ή υπάρχει κάποιος να ξέρει- πόσο πήγε το μαλλί με τα ολυμπιακά έργα; Τα οποία, φαίνεται, είναι κάτι σαν έρανος «υπέρ αποπερατώσεως ιερού ναού».
Οσο έχουν οι πιστοί, ρίχνουν τον οβολό στον δίσκο. Αν δεν έχουν, τρέχουν και δανείζονται. Αρα, ποιο κορόιδο επίτροπος ή μητροπολίτης περατώνει το έργο;
Ενα ρητορικό ερώτημα τέλος: Υπολόγισε κανείς -από Δημόσιο, ερευνητικά ιδρύματα ΝΠΔΔ, πανεπιστήμια, ανεξάρτητους ερευνητές-, ποια είναι η συμβολή του αυτοκινήτου και των περί αυτό δαπανών εξυπηρέτησης στην κρίση που μας δέρνει έβδομο χρόνο τώρα;
Πού μας έχει φέρει και πού θα μας πάει ακόμα αυτός ο «αναπτυξιακός» μονόδρομος μετά διοδίων;