Ο φίλος Τάσος Κυπριανίδης μας κοινοποίησε ένα μήνυμα που έστειλε στις 31/1/2017 προς την Τροχαία Αττικής, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το Υπουργείο Εσωτερικών
σε σχέση με την καθημερινότητα στην κυκλοφορία και την απάντησης που
του έστειλε η Τροχαία. Τα θέματα που θέτει είναι δυστυχώς μόνιμα
επίκαιρα παρότι κάποιοι ανακάλυψαν μερικά απ αυτά μετά το φοβερό
δυστύχημα στη Θήβα.
« Αφορμή για το email αυτό είναι η οργιαστική παραβατικότητα στους δρόμους και η πρακτικά απλά ενδεικτική (μη) αντιμετώπισή της. Το φαινόμενο αυτό παίρνει ώθηση κάθε καλοκαίρι με την απόλυτη ασυδοσία των διακοπών και αφήνει ένα πρόσθετο ίχνος από τον Σεπτέμβρη και μετά. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι και εγώ ως οδηγός δεν έχω συμβολή στη γενική παραβατικότητα, αναφέρω ενδεικτικά τα ακόλουθα:
Τώρα η απάντηση στα παραπάνω δεν είναι απλή, αλλά δεν συνίσταται στη μείωση των προστίμων που το υπουργείο έκανε πρόσφατα (ή τουλάχιστον αυτό διάβασα). Σίγουρα πάντως συνδέεται με την αλλαγή συμπεριφοράς οδηγών και με επιλογή πολιτικής. Κάτι αντίστοιχο, η πολιτική «μηδενικού ατυχήματος» έχει επιδιωχθεί με συνέπεια στη Ν. Υόρκη (υπήρχε ένα ενδιαφέρον «σαλόνι» πριν μερικούς μήνες στην Εφημερίδα των Συντακτών με αναφορά στον δήμαρχο της ΝΥ Ντιμπλάζιο). Στη λογική αυτή πιστεύω ότι θα βοηθήσει και μια ευρύτατη καμπάνια ενημέρωσης και προειδοποίησης των οδηγών και κυρίως των συστηματικά παραβατών. Αυτό μπορεί να διαρκέσει π.χ. ένα μήνα, και αυτοί να καταγράφονται σε ειδικό ηλεκτρονικό αρχείο (με το internet of things και τη διασυνδεσιμότητα των πάντων είναι πανεύκολο). Η πληροφορία αυτή πρέπει να είναι ανακτήσιμη από τον αστυφύλακα της τροχαίας στο δρόμο, ο οποίος μπορεί σε αυτή την προειδοποιητική περίοδο να δείχνει στον οδηγό ότι έχει προειδοποιηθεί για την παράβαση και άλλη φορά.
Αφού περάσει αυτή η περίοδος μετά επιβάλλονται με συνέπεια τα πρόστιμα.
Και τώρα στο ευαίσθητο ζήτημα των στατιστικών, με τις οποίες φυσικά μπορείς να αποδείξεις τα πάντα. Εδώ η δική σας παρακολούθηση και η δική μας ενημέρωση πρέπει να είναι λεπτομερής ανάλογα με τη φύση των παραβάσεων (π.χ. ειδική για τα κόκκινα το βράδυ, για την επικίνδυνη οδήγηση στην παραλιακή, κλπ.) με παρακολούθηση αν πράγματι μειώθηκαν τα ατυχήματα κάθε είδους. Μην βάλετε άμεσα «στόχους» γιατί μετά όλοι εξωθούνται στην «επίτευξή» τους με κάθε μέσο, δηλαδή με «έξυπνη» χρήση στατιστικών. Αντίθετα, παρακολουθήστε εσείς και η ομάδα σας ‘έξυπνα» το αποτέλεσμα για να βγάλετε ασφαλή συμπεράσματα.
Τέλος, επικοινωνία και ενημέρωση. Κανένας που κατέχει δημόσια θέση δεν αισθάνεται την ανάγκη αυτό που κάποτε έθεσε ως στόχο (αν το έχει κάνει) να μας ενημερώνει τακτικά αν και σε ποιο βαθμό επιτυγχάνεται. Μπορείτε και εδώ να καινοτομήσετε και να εκπλήξετε ευχάριστα το κοινό. Ενημέρωση δεν σημαίνει βέβαια κατ’ ανάγκη αναγγελία «επιτυχιών». Πολλές φορές η επισήμανση των αιτίων που σας οδηγούν σε αδυναμία να αλλάξετε κακώς κείμενα μπορεί να είναι ευεργετική.
Νομίζω ότι αν ακολουθήσετε μια πολιτική στην παραπάνω κατεύθυνση (ή κάτι πολύ καλύτερο που μπορούν να σας υποδείξουν οι επιστημονικά καταρτισμένοι συνεργάτες σας), τότε θα μπορείτε να είστε υπερήφανος ότι συμβάλλετε και σεις στη βελτίωση της κυκλοφορίας στους δρόμους, στη συμπεριφορά των οδηγών και στη μείωση τραγικών περιστατικών που έχουν ζήσει πολλές οικογένειες.»
« Αφορμή για το email αυτό είναι η οργιαστική παραβατικότητα στους δρόμους και η πρακτικά απλά ενδεικτική (μη) αντιμετώπισή της. Το φαινόμενο αυτό παίρνει ώθηση κάθε καλοκαίρι με την απόλυτη ασυδοσία των διακοπών και αφήνει ένα πρόσθετο ίχνος από τον Σεπτέμβρη και μετά. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι και εγώ ως οδηγός δεν έχω συμβολή στη γενική παραβατικότητα, αναφέρω ενδεικτικά τα ακόλουθα:
- Η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη είναι σχεδόν μόνιμη, ιδίως το βράδυ με πρωταθλητές τα μηχανάκια αλλά με σημαντική συμμετοχή και των αυτοκινήτων. Συχνή είναι η περίπτωση που σταματάς στο κόκκινο και σου κορνάρει ο πίσω για να το παραβιάσεις. Πολλές φορές γίνεται και με τη γενική παρουσία αστυνόμου τροχαίας στην περιοχή, ο οποίος για κάποιο λόγο δεν θεωρεί ότι τον αφορά ή έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια.
- Επίσης σε καθεστώς έχει εξελιχθεί η παράκαμψη της σειράς σε φανάρια που επιτρέπουν στροφή από τον δρόμο κύριας κυκλοφορίας, με πρωτεργάτες ταξί αλλά με σημαντική συμμετοχή από όλους εμάς τους υπόλοιπους. Δεν γνωρίζω αν και πόσο παράνομο είναι, πάντως ενδιαφέρει την τροχαία γιατί επηρεάζει την κυκλοφορία, το πότε ξεκινάει η σειρά να στρίβει επειδή ο παράνομος πρώτος φυσικά δεν βλέπει το φανάρι.
- Αν μετρήσετε το πόσοι οδηγούν μιλώντας ταυτόχρονα και απασχολώντας το ένα χέρι τους με το κινητό θα έχετε σίγουρα διψήφιο ποσοστό. Αυτό σίγουρα είναι πηγή ατυχημάτων.
- Η χρήση κράνους στα μηχανάκια επαφίεται στην καλή διάθεσή τους. Και εδώ το ποσοστό που δεν φορούν είναι σίγουρα διψήφιο.
- Πόσο ενδεικτική είναι η έννοια του μονόδρομου; Για να το διαπιστώσετε μετρήστε, ακόμη και σε σχετικά κεντρικούς μονόδρομους, πόσα μηχανάκια (αλλά και αυτοκίνητα επίσης) οδηγούν ανάποδα σε μονόδρομους
- Η επικίνδυνη οδήγηση (προσπεράσματα από δεξιά) είναι καθημερινότητα σε συγκεκριμένους δρόμους (παραλιακή, κηφισίας, κλπ.) ιδίως βραδυνές ώρες ή πρώτες πρωινές ώρες, συνδυασμένη συχνά και με υπερβολική κατανάλωση αλκοολ.
- Έχει καθιερωθεί να περνάνε ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας αυτοκινήτων μηχανές και μηχανάκια. Όταν πρόκειται για σειρές σταματημένων αυτοκινήτων, είναι οριακά ασφαλές και αποδεκτό, αλλά όταν αυτό γίνεται σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας με μηχανές που ελισσονται με υψηλή ταχύτητα, μάλλον παράνομο δείχνει.
- Το παράνομο παρκάρισμα είναι καθεστώς, αλλά εδώ ενδιαφέρει κυρίως ό,τι επιβαρύνει τη θέση των πεζών, των ΑΜΕΑ, την κυκλοφορία των μέσων μαζικής μεταφοράς κλπ.
- Μια ειδική περίπτωση είναι όλες αυτές οι πινακίδες που αυθαίρετα μπαίνουν μπροστά από αυτοσχέδια «parking» επειδή ο ιδιοκτήτης θέλει να παρκάρει το αυτοκίνητο μπροστά στο σπίτι του. Δεν πρέπει να υπάρχει πολεοδομκή άδεια για γκαράζ, και ποιος ευθύνεται για την τήρησή της ή το ξήλωμα των παράνομων πινακίδων;
- Οι αυτοσχέδιες πιάτσες ταξί δεν σας αφορούν; Δείτε την επίπτωση το βράδυ π.χ. στην αρχή της πανόρμου στην έξοδο μετρό, όπου η πιάτσα αποτελεί δεύτερη σειρά δίπλα στα σταθευμένα, κλείνοντας άλλη μια λωρίδα κυκλοφορίας και επιτείνοντας το κυκλοφοριακό χάος εκεί.
- Έξω από νυχτερινά κέντρα στην Αθήνα γίνεται το χάος αργά το βράδυ με τους παρκαδόρους να πιάνουν μεγάλο μέρος του δρόμου. Αυτό δεν είναι αντικέιμενό σας;
- Η επιβολή προστίμων είναι μάλλον ενδεικτική και συνδέεται με «στόχους» εσόδων. Όταν αυτοί καλυφθούν φαίνεται ότι το μέτρο ατονεί. Έτσι τουλάχιστον εξηγώ εγώ το γεγονός ότι το προηγούμενο ΣΚ έγιναν εκτεταμένοι έλεγχοι, δόθηκαν πρόστιμα και υπήρξε δημοσιότητα. Όμως με σημειακές δράσεις και με στόχο τη δημοσιότητα δεν πετυχαίνετε κάτι διατηρήσιμο.
- Η «χρήση τεχνικών μέσων για έλεγχο της ταχύτητας» μάλλον δεν υπάρχει ως πρακτική, γιατί το πολύ που έχω δει είναι συνεργείο της τροχαίας να μετράει τηλεσκοπικά την ταχύτητα. Οι κάμερες δεν ξέρω αν λειτουργούν και αν στέλνονται κλήσεις μέσω αυτών.
Τώρα η απάντηση στα παραπάνω δεν είναι απλή, αλλά δεν συνίσταται στη μείωση των προστίμων που το υπουργείο έκανε πρόσφατα (ή τουλάχιστον αυτό διάβασα). Σίγουρα πάντως συνδέεται με την αλλαγή συμπεριφοράς οδηγών και με επιλογή πολιτικής. Κάτι αντίστοιχο, η πολιτική «μηδενικού ατυχήματος» έχει επιδιωχθεί με συνέπεια στη Ν. Υόρκη (υπήρχε ένα ενδιαφέρον «σαλόνι» πριν μερικούς μήνες στην Εφημερίδα των Συντακτών με αναφορά στον δήμαρχο της ΝΥ Ντιμπλάζιο). Στη λογική αυτή πιστεύω ότι θα βοηθήσει και μια ευρύτατη καμπάνια ενημέρωσης και προειδοποίησης των οδηγών και κυρίως των συστηματικά παραβατών. Αυτό μπορεί να διαρκέσει π.χ. ένα μήνα, και αυτοί να καταγράφονται σε ειδικό ηλεκτρονικό αρχείο (με το internet of things και τη διασυνδεσιμότητα των πάντων είναι πανεύκολο). Η πληροφορία αυτή πρέπει να είναι ανακτήσιμη από τον αστυφύλακα της τροχαίας στο δρόμο, ο οποίος μπορεί σε αυτή την προειδοποιητική περίοδο να δείχνει στον οδηγό ότι έχει προειδοποιηθεί για την παράβαση και άλλη φορά.
Αφού περάσει αυτή η περίοδος μετά επιβάλλονται με συνέπεια τα πρόστιμα.
Και τώρα στο ευαίσθητο ζήτημα των στατιστικών, με τις οποίες φυσικά μπορείς να αποδείξεις τα πάντα. Εδώ η δική σας παρακολούθηση και η δική μας ενημέρωση πρέπει να είναι λεπτομερής ανάλογα με τη φύση των παραβάσεων (π.χ. ειδική για τα κόκκινα το βράδυ, για την επικίνδυνη οδήγηση στην παραλιακή, κλπ.) με παρακολούθηση αν πράγματι μειώθηκαν τα ατυχήματα κάθε είδους. Μην βάλετε άμεσα «στόχους» γιατί μετά όλοι εξωθούνται στην «επίτευξή» τους με κάθε μέσο, δηλαδή με «έξυπνη» χρήση στατιστικών. Αντίθετα, παρακολουθήστε εσείς και η ομάδα σας ‘έξυπνα» το αποτέλεσμα για να βγάλετε ασφαλή συμπεράσματα.
Τέλος, επικοινωνία και ενημέρωση. Κανένας που κατέχει δημόσια θέση δεν αισθάνεται την ανάγκη αυτό που κάποτε έθεσε ως στόχο (αν το έχει κάνει) να μας ενημερώνει τακτικά αν και σε ποιο βαθμό επιτυγχάνεται. Μπορείτε και εδώ να καινοτομήσετε και να εκπλήξετε ευχάριστα το κοινό. Ενημέρωση δεν σημαίνει βέβαια κατ’ ανάγκη αναγγελία «επιτυχιών». Πολλές φορές η επισήμανση των αιτίων που σας οδηγούν σε αδυναμία να αλλάξετε κακώς κείμενα μπορεί να είναι ευεργετική.
Νομίζω ότι αν ακολουθήσετε μια πολιτική στην παραπάνω κατεύθυνση (ή κάτι πολύ καλύτερο που μπορούν να σας υποδείξουν οι επιστημονικά καταρτισμένοι συνεργάτες σας), τότε θα μπορείτε να είστε υπερήφανος ότι συμβάλλετε και σεις στη βελτίωση της κυκλοφορίας στους δρόμους, στη συμπεριφορά των οδηγών και στη μείωση τραγικών περιστατικών που έχουν ζήσει πολλές οικογένειες.»
Τάσος Κυπριανίδης
Και η απάντηση της Τροχαίας: 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου