Η τροχαία σύγκρουση δεν είναι ατύχημα.

Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε γεγονότα αντανακλούν τον τρόπο με τον οποίο τ’ αντιμετωπίζουμε και τον τρόπο που αντιδρούμε ή δεν αντιδρούμε σε αυτά. Σ’ αυτό το πλαίσιο η χρήση του όρου τροχαίο ατύχημα αντί της τροχαίας σύγκρουσης υπέχει εννοιολογικό βάρος που οδηγεί στην αμνήστευση του/των υπευθύνων του συμβάντος και συχνά απόδοση ευθύνης στο θύμα του συμβάντος.

Τι άλλο θα μπορούσε δηλαδή να σημαίνει η φράση “βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο”- όταν με τη λάθος στιγμή εννοούμε τη στιγμή που οδηγούσε κάποιος με 200+ χλμ/ώρα και λάθος σημείο τη στάθμευση σ’ ένα οριοθετημένο χώρο στάθμευσης;

Τροχαίες συγκρούσεις ή συμβάντα δημιουργούνται όταν ένας ή περισσότεροι κρίκοι της αλυσίδας της οδικής κυκλοφορίας σπάνε. Υπέρβαση ορίου ταχύτητας, παραβίαση σηματοδότη ή STOP, παράνομη προσπέραση, κακοτεχνίες ή κακοσυντηρημένοι δρόμοι, υπερεκτίμηση δυνάμεων, οδήγηση υπό την επήρεια ουσιών ή αλκοόλ, χρήση κινητού, αδιαφορία για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν κ.α.

Για τίποτε από τα παραπάνω δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος ατύχημα, δηλαδή δυσάρεστο γεγονός που συμβαίνει σε κάποιον με τρόπο λίγο ή πολύ τυχαίο. Η συνεχής χρήση του όρου “ατύχημα” υπονοεί πως ότι συνέβη ήταν εκτός των ανθρωπίνων πλαισίων επιρροής ή ελέγχου. Το ατύχημα δυστυχώς δεν προβλέπεται, είναι αναπάντεχο κι ενάντια στο αναμενόμενο. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να αναζητηθεί ευθύνη.

Οι αιτίες των τροχαίων είναι γνωστές, προβλέψιμες και πλήρως αναστρέψιμες εφόσον ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Τα τροχαία δεν είναι παιχνίδια της μοίρας, ούτε θέλημα Θεού, αλλά πλήρως προβλεπόμενα αποτελέσματα νόμων της φυσικής (της ορμής, της ταχύτητας, των κρούσεων, της τριβής). Ο όρος ατύχημα λειτουργεί ενάντια στη σύμπραξη και συνδυασμένη δράση όλων των εμπλεκόμενων φορέων, προκειμένου ν’ αντιμετωπιστεί η πανδημία των συνεπειών των τροχαίων – γιατί μόνο ως πανδημία οφείλει ν’ αναγνωριστεί ο θάνατος 1.250.000 ανθρώπων κάθε χρόνο στους δρόμους.

Για όλους τους παραπάνω λόγους η χρήση της λέξης ατύχημα πρέπει να σταματήσει, όταν αναφερόμαστε σε τροχαία συμβάντα ή τροχαίες συγκρούσεις. Στο άκουσμα της λέξης συμβάν ή σύγκρουση αμέσως έρχονται στο μυαλό οι λέξεις πως και γιατί. Δεν αποδίδεται ευθύνη ή αμνήστευση, ούτε δημιουργείται η αίσθηση της έλλειψης τύχης ή του πεπρωμένου. Είναι ένα γεγονός που εφόσον οφείλεται σε παραλείψεις ή υπερβάσεις μπορεί να εξεταστεί και να αναλυθεί οδηγώντας σε συμπεράσματα και σε δράσεις για μελλοντική αποφυγή παρόμοιων περιστατικών.