Τρία θανατηφόρα με θύματα εργαζόμενους οδηγούς δικύκλου μέσα σε ένα μήνα στην Αθήνα…

«Το ξέρουμε καλά πως δεν παίζουμε στο έργο “ο τυχαίος θάνατος ενός διανομέα”. Ξέρουμε πως είμαστε αναλώσιμοι, πως όταν ανεβαίνουμε στα μηχανάκια μας, το αν και κατά πόσο θα γυρίσουμε σώοι και ασφαλείς είναι ή θα πρέπει να είναι προτεραιότητά μας.
Το να έχει κάποιος από μας τροχαίο εργατικό ατύχημα με το μηχανάκι, δεν είναι θέμα κακιάς στιγμής, στραβής, δεν “ήταν γραφτό” ούτε “έκλεισε ο θεός τα μάτια” και άλλα χιλιοειπωμένα.
Με λίγα λόγια, δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, όπως παρουσιάζεται, αλλά ένα ταξικό φαινόμενο. Είναι αυτό το φαινόμενο- συνθήκη όπου αναγκαζόμαστε να γινόμαστε πιο παραγωγικοί, υπό την πίεση των εργοδοτών.
Να μην μας παρέχουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (Μ.Α.Π), γιατί τους κοστίζει χρήματα.
Να τρέχουμε και να αμελούμε κάθε κανονισμό ασφάλειας και να παραβιάζουμε τον Κ.Ο.Κ μέσα σε ένα μεροκάματο για να πάει πιο γρήγορα η παραγγελία ή το δέμα.
Κι αυτό όχι γιατί μας κάνει κέφι να πηγαίνουμε σαν τρελοί, αλλά γιατί μας αναγκάζουν με την απειλή της απόλυσης και με τον εκβιασμό της ανεργίας.
Αν θέλουμε λοιπόν να μην είμαστε εργαζόμενοι μιας χρήσεως πρέπει να μην συνηθίσουμε το θάνατο, να μην λέμε αδιάφοροι “έτσι είναι αυτά”.
Ούτε φυσικά να κοιτάμε την πάρτη μας και να γινόμαστε ανταγωνιστικοί μεταξύ μας. Μπορεί το μηχανάκι να το καβαλάμε μόνοι μας, αλλά στους χώρους εργασίας πρέπει να σκεφτόμαστε μαζί, να αγωνιζόμαστε μαζί και να παλεύουμε μαζί γι’ αυτό που σήμερα ίσως να φαντάζει μακρινό.»
Απόσπασμα από το απεργιακό φύλο Στο Ρελαντί
Περισσότερα για την απεργία και την Συνέλευση Βάσης Οδηγών Δικύκλου στο http://sveod.gr/
Μια κινητοποίηση πολύ δυναμική και με μεγάλη συμμετοχή