Τα περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διάδοσης του COVID-19, όπως είναι γνωστό αφορούσαν και στην λειτουργία των δικαστηρίων με αποτέλεσμα την μη πραγματοποίηση δικών (εκτός περιπτώσεων παραγραφής) από τα μέσα Μαρτίου μέχρι τα μέσα Ιουνίου 2020. Είναι προφανές πως δεκάδες χιλιάδες υποθέσεων αναβλήθηκαν και πως η παράταση του δικαστικού έτους κατά ένα μήνα δεν μπορεί καλύψει τις «απώλειες» τριών μηνών.
Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στο θέμα της καθυστέρησης εκδίκασης των υποθέσεων ανθρωποκτονιών ή σοβαρών τραυματισμών στη χώρα μας και το τι αυτό συνεπάγεται για τα θύματα και τις οικογένειες τους.
Η χώρα μας καταλαμβάνει την 155η θέση στον κατάλογο των χωρών που καθυστερούν να εκδικάσουν υποθέσεις και να απονείμουν δικαιοσύνη. Για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση απαιτούνται, κατά μέσο όρο, 1.580 ημέρες (52 μήνες, δηλαδή 4,5 χρόνια). Αυτός είναι ο Μέσος Όρος. Αν πρόκειται όμως για τροχαίο έγκλημα η εμπειρία λέει πως ο χρόνος είναι πολύ μεγαλύτερος (ΕΔΩ)
Συνηθέστερο αίτιο γι αυτή την κατάσταση είναι η τοποθέτηση δικών που αφορούν τροχαία εγκλήματα με σοβαρές συνέπειες (θάνατο ή πρόκληση αναπηρίας) στις τελευταίες θέσεις του πινακίου ώστε με βεβαιότητα να προκαλείται η αναβολή «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου».
Ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι το «Σύνδρομο Αιφνίδιας Νόσου Κατηγορουμένου γι Ανθρωποκτονία από Αμέλεια» (ΣΑΝΚΑΑ) που ως γνωστόν εκδηλώνεται με διάφορες μορφές την παραμονή της δίκης. Μπορεί να λάβει τη μορφή κωλικού του νεφρού, οσφυαλγίας, λιποθυμικού επεισοδίου, πιθανής γαστρορραγίας ή περισφιγμένης κήλης κα ή μπορεί να εκδηλώνεται στον ίδιο κατηγορούμενο με διαφορετικές μορφές από δίκη σε δίκη (κύριο κλινικό χαρακτηριστικό είναι ότι εκδηλώνεται αποκλειστικά την παραμονή).
Σε παλιότερες εποχές υπήρχε μια διάκριση και οι ανθρωποκτονίες προτάσσονταν στα πινάκια σαν μια αναγνώριση προφανώς της αξίας της ανθρώπινης ζωής και της βαρύτητας του εγκλήματος. Ωστόσο πάνω από δέκα χρόνια τώρα αυτό το φαινόμενο έχει εκλείψει. Η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής (ανθρωποκτονία από τροχαίο ή όχι) δεν θεωρείται πλέον σημαντικότερη από την απώλεια δύο τετραγωνικών γης (καταπάτηση), τη ζωοκλοπή ή από οποιοδήποτε άλλο έγκλημα.
Έτσι η εκδίκαση των ανθρωποκτονιών και αποπειρών ανθρωποκτονίας που στο σύνολο των Ποινικών Υποθέσεων της χώρας μας αποτελούν λιγότερο από το 2% (ΕΔΩ) και που η πρόταξη τους στα Πινάκια των Δικαστηρίων καμιά ουσιαστικά δυσμενή επίπτωση δεν θα είχε στις άλλες υποθέσεις αφήνονται να σέρνονται και να διαιωνίζουν τον πόνο και την οργή των οικογενειών των θυμάτων. Και να εισπράττουν την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για την απόδοση δικαιοσύνης.
Εκτός βέβαια από τα παραπάνω να σημειώσουμε και άλλη μια διαφορά που έχει θεσπιστεί τις τελευταίες δεκαετίες: Παλιότερα για να αναβληθεί δίκη λόγω ασθενείας ο κατηγορούμενος έπρεπε να έχει εισαχθεί μόνο σε Δημόσιο νοσοκομείο και ο εισαγγελέας είχε το δικαίωμα (που ασκούσε πολύ συχνά) να στείλει άλλο γιατρό να τον εξετάσει. Τότε βέβαια δεν είχε γίνει τόσο γνωστό και τόσο επιδημικό το ΣΑΝΚΑΑ, πράγμα που οδήγησε το νομοθέτη να κάνει δεκτή και τη νοσηλεία σε ιδιωτικές κλινικές και τους εισαγγελείς να κάνουν αποδεκτές χωρίς δεύτερη κουβέντα τις σχετικές βεβαιώσεις.
Ας ξαναγυρίσουμε λοιπόν στην Πανδημία που εκτός των άλλων «μας έκανε καλύτερους ανθρώπους»…
Στο επίπεδο που μας αφορά ένας ακόμα λόγος αναβολής προστέθηκε στους τόσους υπάρχοντες.
Λίγες μόνο από υποθέσεις που αφορούν μέλη του συλλόγου μας και ανεβλήθησαν:
Τον Μάρτιο του 2020 είχε προσδιοριστεί η εκδίκαση του πρωτόδικου ποινικού για το διπλό φονικό, δυό νέων παιδιών, της Στέλλας Μούσχου και του Γιάννη Στρογγυλού από οδηγό ΙΧ τον Αύγουστο του 2017 έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης. Ήταν η δεύτερη αναβολή ( η πρώτη ένα χρόνο πριν…«λόγω παρελεύσεως του ωραρίου») (για τη Στέλλα και το Γιάννη: ΕΔΩ)
Τον Μάιο του 2020 είχε προσδιοριστεί η εκδίκαση του πρωτόδικου ποινικού για τον φόνο του 14χρονου πεζού Αλέξη Τσεκρέζι από οδηγό ΙΧ σε διάβαση στη Λ. Ποσειδώνος τον Ιούνιο του 2018. Ήταν η δεύτερη αναβολή ( η πρώτη έξι μήνες πριν λόγω επίδοσης της κλήσης στον κατηγορούμενο σε λάθος διεύθυνση…) (για τον Αλέξη: ΕΔΩ)
Τον Ιούνιο του 2020 είχε προσδιοριστεί η εκδίκαση του πρωτόδικου ποινικού για το διπλό φονικό της Στεφανίας Μουλαρά και του Ακη Κάκου στο Νιοχώρι Αιτωλοακαρνανίας, τον Οκτώβρη του 2018, όταν οδηγός ΙΧ (υπο την επήρεια αλκοόλ & ουσιών) στο οποίο επέβαιναν έριξε το αυτοκίνητο σε κανάλι με αποτέλεσμα τον φρικτό θάνατο τους. Είναι η πρώτη αναβολή και αναμένεται μακρόσυρτη συνέχεια. (για την υπόθεση ΕΔΩ και ΕΔΩ)
Πότε θα προσδιοριστούν αυτές οι δίκες (και πόσες ακόμα); Με τι λογική που υπάρχει, ένας Θεός ξέρει.
Έχουμε απευθυνθεί πολλές φορές στο υπουργείο Δικαιοσύνης, στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου, στην Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής και σε άλλους αρμόδιους ζητώντας ένα απλό πράγμα: Να προτάσσονται οι ανθρωποκτονίες και σοβαρές σωματικές βλάβες στα πινάκια (οποιασδήποτε αιτιολογίας, όχι μόνο από τροχαία).
Ο λόγος είναι προφανής (μάλλον μόνο σε μας). Η χρονική παράταση των δικαστικών εκκρεμοτήτων επιδεινώνει την κατάσταση των θυμάτων και συνιστά κατ ουσία βασανιστήριο γι αυτά. Σ αντίθεση με τους δράστες των οποίων η ζωή δεν διαταράσσεται στο παραμικρό όλη αυτή την μακρά περίοδο και γι αυτό το λόγο εύχονται και επιδιώκουν την εξάντληση κάθε χρονικού περιθωρίου μέχρι την τελική εκδίκαση.
Μια συστηματική μελέτη της δικαστικής διαδρομής των τροχαίων εγκλημάτων θα καταδείκνυε με σαφήνεια πως οι περιπτώσεις που τίθενται αιτήματα αναβολής από την πλευρά των θυμάτων δεν ξεπερνούν ούτε το 1% γεγονός δηλωτικό της επιθυμίας να κλείσει το συντομότερο δυνατόν αυτός ο κύκλος. Όλες οι αναβολές προκαλούνται από την μεριά των δραστών ή μεθοδεύονται από το κράτος. (Παραδόξως, η πλευρά των θυμάτων, αν και συντετριμμένη δεν εμφανίζει κάποιο σύνδρομο ασθενείας παραμονή της δίκης και προσέρχεται πάντα κανονικά στο δικαστήριο…).
Να περιμένουμε ότι κάτι θ αλλάξει;
H ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Αλλά γι αυτούς που δεν ελπίζουν τίποτα να θυμίσουμε ενδεικτικά:
Υπόθεση θανατηφόρου τροχαίου με εγκατάλειψη του 54χρονου ποδηλάτη Γιώργου Ζήση.
11 Ιουλίου 2013, Ιωάννινα: Σύγκρουση ΙΧ με ποδήλατο. Σοβαρός τραυματισμός του ποδηλάτη. Ο οδηγός του ΙΧ εγκατέλειψε το θύμα αβοήθητο και εξαφανίστηκε με το αυτοκίνητο του.
21 Ιουλίου 2013: 11 ημέρες μετά. Εντοπίστηκε ο δράστης.
22 Ιουλίου 2013: 12 ημέρες μετά. Ο Γιώργος φεύγει από τη ζωή στο νοσοκομείο όπου είχε μεταφερθεί. Ο δράστης προσάγεται στον εισαγγελέα, αφήνεται ελεύθερος και με την άδεια οδήγησης του κατηγορούμενος για δυο πλημμελήματα: ανθρωποκτονία από αμέλεια & εγκατάλειψη θύματος.
ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
7 Φεβρουαρίου 2017: 3 χρόνια και 7 μήνες μετά. 1η «απόπειρα» να ξεκινήσει η δίκη. Έχει οριστεί 36η στο πινάκιο σε σύνολο 38 υποθέσεων. Αναβολή λόγω παρελεύσεως του ωραρίου.
9 Μαίου 2017: 3 χρόνια και 10 μήνες μετά. 2η «απόπειρα» να ξεκινήσει η δίκη. Έχει οριστεί 35η σε σύνολο 36 υποθέσεων. Αναβολή λόγω παρελεύσεως του ωραρίου.
17 Οκτωβρίου 2017: 4 χρόνια και 3 μήνες μετά. 3η «απόπειρα» να ξεκινήσει η δίκη. Αναβολή λόγω αποχής των δικηγόρων.
28 Νοεμβρίου 2017: 4 χρόνια και 4 μήνες μετά. 4η «απόπειρα» να ξεκινήσει η δίκη. Έχει οριστεί 31η σε σύνολο 34 υποθέσεων. Αναβολή λόγω παρελεύσεως του ωραρίου.
27 Φεβρουαρίου 2018: 4 χρόνια και 7μήνες και 16 ημέρες μετά. 5η «απόπειρα» να ξεκινήσει η δίκη. Έχει οριστεί 24η στο πινάκιο σε σύνολο 26. Αναβολή λόγω παρελεύσεως του ωραρίου.
17 Απριλίου 2018, 4 χρόνια,9 μήνες και 8 ημέρες μετά. 6η –επιτυχής- απόπειρα έναρξης της δίκης. Καταδίκη του δράστη ως αποκλειστικά υπαίτιου θανατηφόρου τροχαίου με εγκατάλειψη σε φυλάκιση 3 ετών και 6 μηνών εξαγοράσιμη προς 25 ευρώ την ημέρα ή με κοινωνική εργασία.
Έφεση με ανασταλτικό αποτέλεσμα.
ΕΦΕΤΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
5 Μαρτίου 2020, 6 χρόνια, 7 μήνες και 25 ημέρες μετά. 1η «απόπειρα» να εκδικασθεί η έφεση του δράστη. Αναβολή λόγω γαστρεντερίτιδας κατηγορουμένου που εκδηλώθηκε την παραμονή…
3 Δεκεμβρίου 2020, 7 χρόνια, 4 μήνες και 23 ημέρες μετά. 2η «απόπειρα» να εκδικασθεί το εφετείο…. Αν δεν βάλει ο COVID-19 χέρι του, αν δεν ξαναεμφανιστεί το ΣΑΝΚΑΑ, αν η υπόθεση δεν έχει μπει ξανά τελευταία στο πινάκιο..
Γιώργος Κουβίδης
ΥΓ Να σημειώσουμε βέβαια πως ο νομικός μας πολιτισμός δίνει το δικαίωμα στο δράστη να μην παραστεί καν στο δικαστήριο αλλά να εκπροσωπηθεί από το δικηγόρο του σε αντίθεση με τις οικογένειες των θυμάτων που υποχρεούνται να παραστούν με την απειλή νομικών κυρώσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου