«Δικαιοσύνη» …εξ αμελείας.

1.82gr/L αλκοόλ στο αίμα οδηγού σημαίνει 55 φορές αύξηση της πιθανότητας εμπλοκής σε σύγκρουση σύμφωνα με την διεθνώς αποδεκτή, από το 2005, μελέτη της Διεύθυνσης Ασφάλειας αυτοκινητοδρόμων των ΗΠΑ .

Σε περίπτωση που σκοτώσεις ένα 21χρονο μοτοσικλετιστή οδηγώντας μεθυσμένος για την ελληνική δικαιοσύνη, το 2021, αυτό οφείλεται απλά σε …αμέλεια.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στις 6 Αυγούστου 2015 ο Αλέξανδρος Χίλδης 21 ετών, επαγγελματίας οδηγός φορτηγού, οδηγούσε κανονικά με τη μηχανή του, με όλο τον απαιτούμενο εξοπλισμό, όταν στο 23ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αλεξανδρούπολης – Αρδανίου –Γέφυρας Κήπων τραυματίστηκε θανάσιμα από μεθυσμένο οδηγό ΙΧ (αλκοόλ στο αίμα 2 ώρες μετά το συμβάν: 1,82 gr/L) που μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και τον χτύπησε μετωπικά.

Ο δράστης καταδικάστηκε πρωτόδικα στις 12 Δεκεμβρίου 2018 για διατάραξη ασφάλειας των συγκοινωνιών από την οποία επήλθε ο θάνατος και για οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος σε εννέα (9) χρόνια φυλάκιση με ομόφωνη απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ορεστιάδας..

Χθες 11 Μαΐου 2021 στο πενταμελές Εφετείο Κομοτηνής εκδικάστηκε η έφεση του δράστη και η ποινή του μετατράπηκε σε 4,5 χρόνια εξαγοράσιμα σε δόσεις…

Αφέθηκε φυσικά ελεύθερος (δεν κρατήθηκε ποτέ ούτε για μια μέρα) και χωρίς έστω το βάρος της αναστολής αν το ξανακάνει.  Πλήρωσε (θα) για αυτό που έκανε και του δόθηκε ακόμα μια ευκαιρία (για να το ξανακάνει;).

Απομένει να δούμε αν θα υπάρξει και κάποια οικονομική ρύθμιση που θα ελαφρύνει περισσότερο τους εγκληματίες της ασφάλτου γιατί ο κλάδος έχει πληγεί καίρια από την πανδημία. Περιορίστηκαν οι μετακινήσεις και οι δουλειές έπεσαν κατακόρυφα.

Η Καίτη Μακρή, μέλος του Δ.Σ του SOS Τροχαία Εγκλήματα, γράφει:

Επώδυνη η χθεσινή δίκη για τον φόνο του 21χρονου Αλεξάνδρου Χίλδη

Πεντέμισι χρόνια μετά η ολόδροση ζωή του που χάθηκε ξαφνικά εκτιμήθηκε με 4,5 εξαγοράσιμα χρόνια. 182 βαθμοί αλκοόλ στο αίμα του δράστη -από επιλογή να πιει κ να οδηγήσει γιατί τι έγινε μωρέ !- και αφαίρεση ζωής. Και ατιμωρησία. Έξι μήνες αφαίρεση άδειας οδήγησης κ λίγα λεφτουδάκια κ καθαρίζεις.

Το χουμε! Οι πληρωμένοι δολοφόνοι να σκίζουν τα πτυχία τους σιγά σιγά, υπάρχουν καλύτεροι κ φθηνότεροι τρόποι να ξεπαστρεύει κανείς ζωές. Η Άσφαλτος!

Ήμασταν ως SOS Road Crimes International Road Victims’ Partnership – IRVP εκεί για να αγανακτήσουμε άλλη μια φορά με τα τερτίπια της ελληνικής δικαιοσύνης κ με την παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης με τις ερωτήσεις στους γονείς. Κοινωνική λοβοτομή το λες! Εξαίρεση η αγόρευση του εισαγγελέως. Τουλάχιστον ακούστηκαν όσα έπρεπε ν ακουστούν ως αδιανόητα να συμβαίνουν…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η Μαργαρίτα Κόκκορη, μητέρα του Αλέξανδρου, γράφει:

Αγοράκι μου, χθες έπεσε η αυλαία στο δράμα μας.

Πως να σου πω ότι η ζωή σου εκτιμήθηκε από την Ελληνική δικαιοσύνη σε τεσσεράμισι χρόνια εξαγοράσιμα;

Ότι αυτός που σε δολοφόνησε ,διότι ήταν μεθυσμένος και οδήγησε ,ισχυρίστηκε ότι λιποθύμησε και δεν ήθελε να σε σκοτώσει. Ότι όταν ξεκίνησε να πίνει και δεν είχε κανονίσει πως θα γυρνούσε σπίτι του , δεν ήθελε να σκοτώσει κανέναν. Ότι σε αυτή την χώρα το δίκαιο είναι με αυτόν που επιβιώνει- τι να κάνουμε τώρα συνέβη , ας τον αφήσουμε ατιμώρητο , έχει παιδιά, μπορεί ακόμη να δουλέψει.

Πως να σου τα πω όλα αυτά .χωρίς να τσιρίξω; Χωρίς να μισήσω ;

Θυμάσαι; Μου είχες πει «μην μισείς μάνα, μόνο να αγαπάς».

Και εγώ αυτό έκανα.

Και έλπιζα . Έλπιζα πως θα καταλάβουν όλοι αυτοί που δεν τους έχει συμβεί ένας φόνος στην οικογένεια τους. Διότι φόνος είναι , όσο και αν θέλουν να το λένε ατύχημα.

Δεν καταλαβαίνουν αγόρι μου. Το μόνο που θέλουν είναι να συνεχίσουν την ζωή τους ,χωρίς τύψεις και ενοχές.

Δεν καταλαβαίνουν ότι χωρίς πραγματική δικαιοσύνη , δεν έρχεται η αλλαγή στην κοινωνία .

Και το κακό συνεχίζεται.

Είναι τόσο εγωκεντρικοί , που δεν καταλαβαίνουν ότι αύριο ίσως να είναι αυτοί που θα περάσουν κάτι τέτοιο.

Αγόρι μου όμορφο ,Αλέξανδρέ μου, έφυγες άδικα από αυτό τον κόσμο, από χέρι μεθυσμένο.

Ακόμη ελπίζω πως δεν θα συναντήσεις στο μέλλον άλλους εκεί που έφυγαν με τον ίδιο τρόπο.