Ένα χρόνο πριν στις 12/12/2012 ο Διευθυντης του ΕΚΑΒ Κρήτης Δημήτρης Βουρβαχάκης και ο πρόεδρος των Διασωστών Βαγγέλης Κελαράκης έχασαν την ζωή τους μετά από μια σφοδρή συγκρουση ενός ΙΧ που μπηκε στο αντίθετο ρεύμα με το ασθενοφόρο στο οποίο επέβαιναν. Που αλλού, στον ΒΟΑΚ λίγο εξω από το Ηράκλειο στο δρόμο για το Ρέθυμνο.
Δημήτρης Βουρβαχάκης Βαγγέλης Κελαράκης
Ο κόσμος θάταν καλύτερος αν μιλούσαμε λιγότερο.
Και πολύ καλύτερος αν λίγα απ αυτά που λέμε τα κάναμε πράξη.
Ενας χρόνος πέρασε.
Ας αναρωτηθούμε τι κάναμε για να σταματήσουμε τα τροχαία.
Σαν άτομα και σαν σύνολο. Σαν πολίτες και σαν πολιτεία.
Τα τροχαία δεν είναι ατυχήματα. Δεν πέφτουν απ τον ουρανό.
Είναι εγκλήματα.
Είναι έγκλημα να μπαίνεις στο αντίθετο ρεύμα.
Είναι έγκλημα να έχεις «εθνικό δρόμο» χωρίς διαχωριστικό στηθαίο.
Είναι έγκλημα να αφήνεις τους εγκληματίες ελεύθερους.
Μια μειοψηφία έδινε και δίνει τη μάχη με αυταπάρνηση και αυτοθυσία να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση.
Ο Δημήτρης και ο Βαγγέλης ανήκαν και ανήκουν σ αυτούς.
Πάντα θα είναι σημεία αναφοράς για τους ανθρώπους που θέλουν να σταματήσουν την γενοκτονία στους δρόμους. Και αυτό θα οφείλεται βασικά όχι στο πως έχασαν την ζωή τους αλλά στο πως έζησαν την ζωή τους.
Δεν έχουμε λόγια που να μπορούν να απαλύνουν τον πόνο των οικογενειών τους. Αν για μας σήμερα πέρασε ένας χρόνος ξέρουμε πως γι αυτούς ο χρόνος σταμάτησε στις 12 Δεκέμβρη του 2012 και πως ο Δημήτρης και ο Βαγγέλης είναι στην πραγματικότητα οι μόνοι που μπορούν να τους βοηθήσουν.
Ελπίζουμε τουλάχιστον το τεράστιο κύμα αγάπης που εκφράστηκε από τις χιλιάδες των απλών ανθρώπων και τους συναδέλφους τους να τους δίνει την δύναμη να αντιμετωπίσουν το δεύτερο μαρτύριο που θα βρουν μπροστά τους, τις δικαστικές διαδικασίες.
12.12.2013 SOS Τροχαία Εγκλήματα
Δημήτρης Βουρβαχάκης Βαγγέλης Κελαράκης
Ο κόσμος θάταν καλύτερος αν μιλούσαμε λιγότερο.
Και πολύ καλύτερος αν λίγα απ αυτά που λέμε τα κάναμε πράξη.
Ενας χρόνος πέρασε.
Ας αναρωτηθούμε τι κάναμε για να σταματήσουμε τα τροχαία.
Σαν άτομα και σαν σύνολο. Σαν πολίτες και σαν πολιτεία.
Τα τροχαία δεν είναι ατυχήματα. Δεν πέφτουν απ τον ουρανό.
Είναι εγκλήματα.
Είναι έγκλημα να μπαίνεις στο αντίθετο ρεύμα.
Είναι έγκλημα να έχεις «εθνικό δρόμο» χωρίς διαχωριστικό στηθαίο.
Είναι έγκλημα να αφήνεις τους εγκληματίες ελεύθερους.
Μια μειοψηφία έδινε και δίνει τη μάχη με αυταπάρνηση και αυτοθυσία να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση.
Ο Δημήτρης και ο Βαγγέλης ανήκαν και ανήκουν σ αυτούς.
Πάντα θα είναι σημεία αναφοράς για τους ανθρώπους που θέλουν να σταματήσουν την γενοκτονία στους δρόμους. Και αυτό θα οφείλεται βασικά όχι στο πως έχασαν την ζωή τους αλλά στο πως έζησαν την ζωή τους.
Δεν έχουμε λόγια που να μπορούν να απαλύνουν τον πόνο των οικογενειών τους. Αν για μας σήμερα πέρασε ένας χρόνος ξέρουμε πως γι αυτούς ο χρόνος σταμάτησε στις 12 Δεκέμβρη του 2012 και πως ο Δημήτρης και ο Βαγγέλης είναι στην πραγματικότητα οι μόνοι που μπορούν να τους βοηθήσουν.
Ελπίζουμε τουλάχιστον το τεράστιο κύμα αγάπης που εκφράστηκε από τις χιλιάδες των απλών ανθρώπων και τους συναδέλφους τους να τους δίνει την δύναμη να αντιμετωπίσουν το δεύτερο μαρτύριο που θα βρουν μπροστά τους, τις δικαστικές διαδικασίες.
12.12.2013 SOS Τροχαία Εγκλήματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου