Έχουμε τοποθετηθεί αναλυτικά και δημόσια (ΕΔΩ) πάνω στην τραγελαφική πρόταση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για μείωση των προστίμων στους παραβάτες του Κ.Ο.Κ. και τις ολέθριες επιπτώσεις που αυτή θα έχει αν υιοθετηθεί στο ζήτημα της οδικής ασφάλειας.
Ανάμεσα στις θεωρούμενες «μη σοβαρές παραβάσεις» κατά τους ιθύνοντες και η παρεμπόδιση οχημάτων επειγόντων, η κατάληψη της Λωρίδας ‘Έκτακτης Ανάγκης και πολλές άλλες ιδιαίτερα σημαντικές για την ζωή των άλλων, και όχι του «φτωχοποιημένου» παρατατικού οδηγού.
Ενδεικτικά η πρόταση περιλαμβάνει μείωση των προστίμων:
Από 200 ευρώ σε 100 και αν πληρωθούν εντός 10ημερου σε 50, για Κίνηση σε Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης, για όσους δηλαδή καταλαμβάνουν την Λωρίδα που είναι φτιαγμένη για αποκλειστική χρήση από το ΕΚΑΒ, την Πυροσβεστική και τη Τροχαία γεγονός που εγγυάται την καθυστέρηση όλων των παραπάνω στην επιτέλεση του έργου τους πράγμα που συνήθως έχει άμεσα να κάνει με την τελική έκβαση μιας τροχαίας σύγκρουσης, μιας πυρκαγιάς μιας αιφνίδιας νόσου κλπ.
Από 150 ευρώ σε 100 και αν πληρωθούν εντός 10ημερου σε 50, για παρεμπόδιση αυτοκινήτων άμεσης ανάγκης (ΕΚΑΒ, Πυροσβεστική κλπ) ή ακολούθηση αυτοκινήτων άμεσης ανάγκης. Πρόκειται για την γνωστή κατηγορία φτωχοποιημένων – φτωχών τω πνεύματι- οδηγών που προπορεύονται ενός οχήματος με σειρήνα (ή το ακολουθούν πατητοί) για να εκμεταλλευτούν το άνοιγμα του δρόμου από τους άλλους οδηγούς. Παρεμποδίζουν τα οχήματα επειγόντων και έχουν αυξημένη πιθανότητα να προκαλέσουν τροχαίο.
Αυτά είναι light παραπτώματα και η πολιτεία πρέπει να σκύψει στοργικά πάνω στους παραβάτες και να τους συμπαρασταθεί.
«Παραδόξως», το ΕΚΑΒ δεν έχει την ίδια γνώμη και προσπαθεί με βίντεο να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες για το θέμα.
Όσοι έχουμε βιώσει την σχιζοφρενική συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι στο τροχαίο έγκλημα με το ένα κομμάτι του (Μεταφορών, Δικαιοσύνης, και Προστασίας του Πολίτη) να σκέφτεται και να μεριμνά για τους δράστες και το άλλο (υπηρεσίες υγείας) να δίνει μέρα νύχτα μια άνιση μάχη για να βοηθήσει τα θύματα απλά για μια ακόμα φορά βλέπουμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται.
Οι εικόνες από την επιστροφή των Αθηναίων στους πολυδιαφημισμένους δρόμους με τους οποίους (αν είσαι μόνος και τρέχεις σαν τρελός) πας παντού σε δύο ή τρεις ώρες αλλά (αν υπάρχουν κι άλλοι) γυρίζεις σε πέντε ή επτά επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά πως ο δρόμος είναι ένα πεδίο αγριότητας και ακραίου ατομικισμού. Ποσώς ενδιαφέρει την κάθε ΛΕΡΑ τι χρησιμεύει η ΛΕΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου