Με πρόσφατη απόφαση του Α΄Τμήματος του Αρείου Πάγου (ΕΔΩ) τελεσιδίκησε (;) η αγωγή της οικογένειας Σταυρουλάκη, ιδρυτικών μελών του συλλόγου μας, κατά του Ελληνικού Δημοσίου για την υπόθεση του φόνου του Γιάννη Σταυρουλάκη (ΕΔΩ) στις 19/12/2005 μετά από πρόσκρουση του αυτοκινήτου του σε παράνομη διαφημιστική πινακίδα που είχε τοποθετηθεί σε νησίδα στη Λ. Κηφισίας. Η απόφαση γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα και όπως μας ενημερώνουν τα ΜΜΕ :
“Στο ΣτΕ είχε προσφύγει το Δημόσιο ζητώντας να αναιρεθεί η απόφαση του Διοικητικού Eφετείου υποστηρίζοντας, ότι ο οδηγός ήταν συνυπαίτιος του ατυχήματος κατά 99% και ότι η ευθύνη απομάκρυνσης της παράνομης πινακίδας ανήκε στο Δήμο Αμαρουσίου.  Η   απόφαση επικυρώθηκε μετά την απόρριψή  των ισχυρισμών του Δημοσίου ως αβάσιμων και αόριστων.Έτσι οι συγγενείς του άτυχου νέου θα λάβουν ως αποζημίωση τις 350.000 ευρώ, που τους είχαν επιδικαστεί για ηθική βλάβη συν τους νόμιμους τόκους.”
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Σε όσους εντυπωσιάτηκαν απο την απόφαση θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε:
  1. Η απόφαση του Σ.τ.Ε. εκδίδεται δεκατρία (13) χρόνια μετά το φόνο του 25χρονου Γιάννη Σταυρουλάκη και πάνω απο δέκα (10) χρόνια μετά την κατάθεση της σχετικής αγωγής, και αφού στο μεταξύ, η μία απο τους πέντε προσφεύγοντες (γιαγιά) έχει αποβιώσει. Το Δημόσιο επέλεξε να εφεσιβάλει όλες τις καταδικαστικές αποφάσεις των Διοικητικών Δικαστηριών (πρωτόδικο και εφετείο) και να οδηγήσει την υπόθεση στο Σ.τ.Ε με όλους  αυτούς τους “αβάσιμους, αόριστους” (όπως λέει η απόφαση του Σ.τ.Ε) και γελοίους προσθέτουμε εμείς ισχυρισμούς που απορρίφθηκαν για τρίτη φορά. Επέλεξε να αναγκάσει την οικογένεια να ζήσει ένα δεκατριάχρονο δεύτερο μαρτύριο μετά το φόνο του παιδιού της, φόνο οφειλόμενο σε παραλείψεις και του ίδιου του Δημοσίου.   Ιδανική Πολιτεία…
  2. Δεν γνωρίζουμε αν οι “εκπρόσωποι του Δημοσίου” θα βρούν τον τρόπο να εφεσιβάλουν και αυτή την απόφαση (αυτή άλλωστε είναι η εργασία τους), σίγουρα γνωρίζουμε πως η επιδικασθείσα αποζημίωση δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταβληθεί στην οικογένεια του Γιάννη. Υπάρχουν πολλά νομικά παράθυρα ώστε να το αποφύγουν ή να το καθυστερήσουν επ αόριστον. Τα γνωρίζουν καλά αφού οι ίδιοι τα έχουν φτιάξει.
  3. Επι της ουσίας η απόφαση του Σ.τ.Ε αναδεικνύει πάρα πολλά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την απονομή της δικαιοσύνης στα θύματα των τροχαίων και ιδιαίτερα για τα θύματα της παράνομης υπαίθριας διαφήμισης. Το σημαντικότερο απ όλα: ενώ υπάρχει πλήθος υποθέσεων στις οποίες καταδικάστηκαν αυτοδιοικητικοί παράγοντες, Δημοι, Περιφέρειες ή και το Δημόσιο (τώρα) για την τοποθέτηση ή την μη αφαίρεση των παράνομων πινακίδων, δεν υπάρχει καμία απόφαση καταδίκης διαφημιστικής εταιρείας, ούτε σε ποινικό ούτε σε αστικό δικαστήριο!!!
  4. Η μη προσωποποίηση των ευθυνών όσον αφορά στις αστικές ευθύνες (καταβολή αποζημιώσεων) έχει θεσμοποιήσει την διαιώνιση της αδιαφορίας (στην καλύτερη περίπτωση) αλλά και των παράνομων συναλλαγών αφού ότι και να συμβεί κανείς δεν πρόκειται να πληρώσει ο ίδιος.
Δημιουργείται έτσι μια τραγελαφική κατάσταση με χαρακτηριστικά  παραδείγματα: για την πινακίδα που σκότωσε το Γιάννη Σταυρουλάκη καταδικάστηκε τελεσίδικα ο τότε δήμαρχος Αμαρουσίου Τζανίκος, αλλά την αποζημίωση έπρεπε να την πληρώσει ο Δήμος… για την πινακίδα που σκότωσε τον Αποστόλη Μολυβιάτη επίσης στη Λ. Κηφισίας ο σημερινός δήμαρχος Χαλανδρίου (τότε αντιπολίτευση) ενώ πρωτοστατούσε στις καταγγελίες του Δημάρχου ως υπεύθυνου σήμερα είναι δικαστικά απέναντι στην οικογένεια του θύματος στην προσπάθεια να αποφύγει ο Δήμος την καταβολή αποζημίωσης….για τις πινακίδες που παράνομα ανεβοκατεβαίνουν απτόητες στην αρχή της Λ. Αθηνών (κυρίως του καναλιού Ε) παρα τις αλεπάλληλες καταγγελίες εδω και πάνω απο πέντε χρόνια απο πλήθος φορέων, κατοίκων αλλά και της Τροχαίας Αθηνών ο Δήμος Αθηναίων δεν πρόκανε ακόμα να ασχοληθεί…
  1. Ιδιαίτερα σημαντικό θέμα που αναδεικνύεται μέσα απο την απόφαση του Σ.τ.Ε. είναι αυτό  των αλληλοσυγκρουόμενων σκεπτικών στις αποφάσεις διαφορετικών δικαστηρίων για την ίδια υπόθεση. Επισημαίνουμε πως για την υπόθεση Σταυρουλάκη, στο ποινικό καταδικάστηκε τελεσιδικα ο τ. Δήμαρχος Αμαρουσίου γιατί δεν είχε κατεβάσει την πινακίδα ενω αθωώθηκε η διαφημιστική εταιρία που την είχε τοποθετήσει…
Και ενω σύμφωνα με την απόφαση του Σ.τ.Ε. :“υπάρχει ο απαιτούμενος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης παράλειψης του Δημοσίου και του θανατηφόρου αποτελέσματος της σύγκρουσης του αυτοκινήτου με την διαφημιστική πινακίδα”.  Σύμφωνα με την απόφαση του Εφετείου Αθηνων  (3987/2012 Προεδρεύουσα: Αικ. Ρέτσα, Εφέτες: Κατσιμίχας Κ., Αποστολάκης Μ. , Αντιεισαγγελέας Εφετών: Στεφανάτου Κ.),που αθώωσε την διαφημιστική εταιρία,  ο θάνατος του Γιάννη Σταυρουλάκη δεν οφείλεται στη σύγκρουση με την παράνομη διαφημιστική πινακίδα. Για να ισχυροποιήσουν μάλιστα την απόφαση τους οι Εφέτες προχώρησαν ακόμα παραπέρα αποφασίζοντας σχετικά με τον εγκλωβισμό (λόγω της πρόσκρουσης στην πινακίδα) του βαριά τραυματισμένου Γιάννη Σταυρουλάκη για πάνω απο μια ώρα μέσα στο αυτοκίνητο του και τον θάνατο του αργότερα στο νοσοκομείο: “Επίσης δεν τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο η καθυστέρηση της απελευθέρωσης του οδηγού, λόγω του «εγκλωβισμού» του αυτοκινήτου στην πινακίδα και η γιαυτό  καθυστερημένη μεταφορά του στο νοσοκομείο…” Επιχείρημα μη αποδεκτό απο την ιατρική από την εποχή του Ιπποκράτη και μετά…Και φυσικά μετά την απόφαση του Σ.τ.Ε. η απόφαση του Εφετείου μάλλον κατατάσσεται στα τυπικά παραδείγματα κακοδικίας. Χωρίς φυσικά καμιά συνέπεια γι αυτούς που την διέπραξαν. Το τι σήμαινε βέβαια εκείνη η απόφαση για την οικογένεια του θύματος ποσώς ενδιαφέρει…
Η απόφαση του Σ.τ.Ε. δεν ξέρουμε λοιπόν αν θα λύσει κανένα πρόβλημα. Θέτει όμως πάρα πολλά.
Το σημαντικότερο: η ουσιαστική αμνήστευση δραστών & υπευθύνων  και η κακοποίηση των θυμάτων των τροχαίων εγκλημάτων.
-Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει ειρήνη στους Δρόμους.
                                                                   Αθήνα 21 Ιουνίου 2018
                                     Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα