Νοοτροπία Οδηγών

Πέρα από την κατάσταση των οδών και των οχημάτων, ιδιαίτερη σημασία που επιρεάζει το κυκλοφοριακό είναι ο άνθρωπος, κύρια ως οδηγός και πεζός και λίγο ως επιβάτης.

Το να κυκλοφορεί κάποιος στους δρόμους αποτελεί δικαίωμα το οποίο παραχωρεί ο νόμος.

Το δικαίωμα αυτό πρέπει να το σεβαστεί και να το μοιραστεί με τους άλλους, να συμβάλει

" εθελοντικά" στην εφαρμογή των κανόνων οδικής κυκλοφορίας.

Αντιθέτως, όμως, ένας οδηγός παραβιάζει τον Κ.Ο.Κ από έλλειψη ενημέρωσης.

Πιστεύει ότι ο Κ.Ο.Κ δεν είναι ορθός και οδηγεί το όχημα του εφαρμόζοντας δικές του αντιλήψεις και εκτιμήσεις όπως π.χ για μη χρήση ζώνης και κράνους ή για το όριο ταχύτητας.

Ένας άλλος οδηγός παραβιάζει τον Κ.Ο.Κ γιατί ( και ) πιστεύει ότι δε θα του συμβεί τροχαίο ατύχημα.

Κάποιος άλλος έχει βαθιά συνείδηση ταξικής διαφοράς μεταξύ των οδηγών.

Έχει μια αναπόδραστη εκδήλωση επιθετικότητας που έχει ως στόχο τους " άλλους".

Ένας άλλος αισθάνεται ισχυρός -παράγοντας.

Κάποιος άλλος ζητάει ειδική μεταχείρηση, ζητάει εξαίρεση.

Άλλος αναγνωρίζει στον εαυτό του μόνο δικαιώματα, όχι υποχρεώσεις.

Άλλος διαπράττει παράβαση από ερειστική συμπεριφορά και περιφρόνηση νόμων.

Κάποιος άλλος αδυμονεί στο STOP.

Όλοι θέλουν να ονομάζονται καλοί οδηγοί.

Όμως το πρόβλημα επεκτείνεται και στην ελληνική κοινωνία.

Είναι βαθιά ριζωμένη η " αρνητική νοοτροπία " περί την κίνηση και το κυκλοφοριακό, όχι μόνο στους οδηγούς, αλλά και στην κοινωνία μας, σε κάποιο τμήμα της οριζόντιας και κάθετης διασταύρωσης.

Το θέμα της οδικής ασφάλειας είναι θέμα αυτονόητο.

Είναι θέμα αδιαπραγμάτευτο και εκτός συναλλαγής.

Είναι θέμα εκτός των κακώς ευννοούμενων δημοσίων σχέσεων και θέμα

" μηδενικής ανοχής"

Θεόδωρος Παυλίδης: Η Συμβολή του Ανθρώπου στην Οδική Ασφάλεια