ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011: 3η ΚΥΡΙΑΚΗ: Παγκόσμια Μέρα Μνήμης των Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων
Χωρίς Μνήμη δεν υπάρχει Δράση!
Περίπου 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στους δρόμους του κόσμου, ενώ 20 έως 50 εκατομμύρια τραυματίζονται. Οι τροχαίοι τραυματισμοί είναι η πρώτη αιτία θανάτου ανάμεσα στους νέους ηλικίας 15 με 44 χρονών. Προβλέπεται ότι θα γίνει η πέμπτη συχνότερη αιτία θανάτου το 2030, με αποτέλεσμα 2.4 εκατομμύρια θανάτους ανά έτος. Αυτή η προβλεπόμενη θέση θα είναι αποτέλεσμα μιας αύξησης των θανάτων από τροχαία και μείωσης των θανάτων από άλλες αιτίες. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: 10 δεδομένα για την παγκόσμια οδική ασφάλεια, Ιούνιος 2009.
Ιστορικά στοιχεία για την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρα Μνήμης:
1993: Η διεκδίκηση μιας Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων της Οδικής Κυκλοφορίας ξεκίνησε από την Road Peace, αγγλικό τμήμα της FEVR (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων), σαν μια έκφραση της ανάγκης δημόσιας αναγνώρισης Mνήμης των θυμάτων των τροχαίων συγκρούσεων και του πόνου των οικογενειών τους. Η αναγνώριση αυτή μπορεί να υπάρχει για τα θύματα άλλων μορφών εγκλημάτων, φυσικών καταστροφών ή πολέμων, αλλά για τα θύματα των τροχαίων εγκλημάτων που ο αριθμός τους δεν μπορεί να συγκριθεί με τα θύματα κανενός πολέμου, καμίας επιδημίας, καμίας φυσικής καταστροφής, επικρατεί ο νόμος της σιωπής. Ταυτόχρονα, η ημέρα αυτή είναι μια ευκαιρία για να τιμηθούν εκείνοι που εργάζονται για να ελαχιστοποιήσουν της συνέπειες μιας τροχαίας σύγκρουσης (πληρώματα πυροσβεστικής, ασθενοφόρων, τροχαίας, γιατροί, νοσηλευτές κλπ). Στη δεκαετία που ακολούθησε σ' όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες από τις οργανώσεις της FEVR άρχισαν να διοργανώνονται ετήσιες δημόσιες εκδηλώσεις.
2003: ο Π.Ο. Υγείας υιοθέτησε αυτήν την πρόταση. Οι εκδηλώσεις επεκτείνονται σε όλες τις ηπείρους.
2005: ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (απόφαση Γεν. Συνέλευσης 60/5, 26/10/2005) αναγνώρισε την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων των Τροχαίων Δυστυχημάτων και κάλεσε τις κυβερνήσεις των χωρών μελών να την αναγνωρίσουν και αυτές. Η ημέρα που καθορίστηκε είναι η τρίτη Κυριακή του Νοεμβρίου. Σήμερα στις μεγαλύτερες πόλεις των περισσοτέρων χωρών του κόσμου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις αυτή την ημέρα.
Ελλάδα: Οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα δεν έχουν αναγνωρίσει επίσημα την Ημέρα Μνήμης...
Εδώ και αρκετά χρόνια από το 2005 εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στη Ρόδο με πρωτοβουλία της ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου, http://www.efthita.gr/
Στην Αθήνα: πραγματοποιείτε για δεύτερη χρονιά ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος εκδήλωση που οργανώνει η «Πρωτοβουλία Να Σταματήσουμε Τα Τροχαία Εγκλήματα» συνέχεια της οποίας είναι ο σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα» και το Σάββατο 19/11, 6μμ – Αίθουσα ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, 1ος όροφος. Συζήτηση: “Τροχαίο Έγκλημα και Εγκατάλειψη” http://www.soste.gr/
Στη Θεσσαλονίκη: από 21 έως 28 Νοέμβρη στην αίθουσα ΚΕΔΑΕ (Κέντρο Διάδοσης Αποτελεσμάτων ‘Έρευνας) του Πανεπιστημίου, έκθεση φωτογραφίας “ Όταν οι Ζωές Συντρίβονται” σε συνεργασία με την μη κερδοσκοπική You Are What U Do – Κώστας Κουβίδης. Στην έναρξη ή στη λήξη στρογγυλό τραπέζι με θέμα: “Τροχαίες Συγκρούσεις“- επιμέλεια Αλέξης Μπένος, καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής. Διοργάνωση: Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής και Υγείας ΑΠΘ & Πολιτιστiκή Επιτροπή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αναλυτικά: http://www.auth.gr/
Στα Χανιά: “Πάρκο Χρήστος Πολέντας” στις Βουκολιές. Διοργάνωση: Σύλλογος Αρωγής και Αλληλεγγύης Οικογενειών Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων Περιφέρειας Κρήτης. http://polentaspark.weebly.com
Αναλυτικά για την Ημέρα Μνήμης: http://www.worlddayofremembrance.org/
Γιατί χωρίς Μνήμη δεν μπορεί να υπάρχει Δράση.
Είναι αυτονόητο ότι όλοι εμείς, επιδιώκουμε την αναγνώριση της Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης από την ελληνική πολιτεία.
Αλλά για να μην αποτελέσει αυτή μια πράξη χωρίς περιεχόμενο πρέπει να προηγηθεί η ενεργοποίηση ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων και πρώτα απ' όλα των ίδιων των οικογενειών των θυμάτων. Γιατί θέλουμε να αναγνωριστεί η ίδια η ύπαρξη του προβλήματος. Δεν ζητάμε οίκτο ούτε τη λύπη τους. Θέλουμε να επιβάλλουμε τον σεβασμό και την αγάπη για τα θύματα, την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση για τις οικογένειές τους, την πρόληψη για τους επιζώντες της ασφάλτου.
20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011: 3η ΚΥΡΙΑΚΗ: Παγκόσμια Μέρα Μνήμης των Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων
Χωρίς Μνήμη δεν υπάρχει Δράση!
Περίπου 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στους δρόμους του κόσμου, ενώ 20 έως 50 εκατομμύρια τραυματίζονται. Οι τροχαίοι τραυματισμοί είναι η πρώτη αιτία θανάτου ανάμεσα στους νέους ηλικίας 15 με 44 χρονών. Προβλέπεται ότι θα γίνει η πέμπτη συχνότερη αιτία θανάτου το 2030, με αποτέλεσμα 2.4 εκατομμύρια θανάτους ανά έτος. Αυτή η προβλεπόμενη θέση θα είναι αποτέλεσμα μιας αύξησης των θανάτων από τροχαία και μείωσης των θανάτων από άλλες αιτίες. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: 10 δεδομένα για την παγκόσμια οδική ασφάλεια, Ιούνιος 2009.
Ιστορικά στοιχεία για την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρα Μνήμης:
1993: Η διεκδίκηση μιας Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων της Οδικής Κυκλοφορίας ξεκίνησε από την Road Peace, αγγλικό τμήμα της FEVR (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων), σαν μια έκφραση της ανάγκης δημόσιας αναγνώρισης Mνήμης των θυμάτων των τροχαίων συγκρούσεων και του πόνου των οικογενειών τους. Η αναγνώριση αυτή μπορεί να υπάρχει για τα θύματα άλλων μορφών εγκλημάτων, φυσικών καταστροφών ή πολέμων, αλλά για τα θύματα των τροχαίων εγκλημάτων που ο αριθμός τους δεν μπορεί να συγκριθεί με τα θύματα κανενός πολέμου, καμίας επιδημίας, καμίας φυσικής καταστροφής, επικρατεί ο νόμος της σιωπής. Ταυτόχρονα, η ημέρα αυτή είναι μια ευκαιρία για να τιμηθούν εκείνοι που εργάζονται για να ελαχιστοποιήσουν της συνέπειες μιας τροχαίας σύγκρουσης (πληρώματα πυροσβεστικής, ασθενοφόρων, τροχαίας, γιατροί, νοσηλευτές κλπ). Στη δεκαετία που ακολούθησε σ' όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες από τις οργανώσεις της FEVR άρχισαν να διοργανώνονται ετήσιες δημόσιες εκδηλώσεις.
2003: ο Π.Ο. Υγείας υιοθέτησε αυτήν την πρόταση. Οι εκδηλώσεις επεκτείνονται σε όλες τις ηπείρους.
2005: ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (απόφαση Γεν. Συνέλευσης 60/5, 26/10/2005) αναγνώρισε την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων των Τροχαίων Δυστυχημάτων και κάλεσε τις κυβερνήσεις των χωρών μελών να την αναγνωρίσουν και αυτές. Η ημέρα που καθορίστηκε είναι η τρίτη Κυριακή του Νοεμβρίου. Σήμερα στις μεγαλύτερες πόλεις των περισσοτέρων χωρών του κόσμου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις αυτή την ημέρα.
Ελλάδα: Οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα δεν έχουν αναγνωρίσει επίσημα την Ημέρα Μνήμης...
Εδώ και αρκετά χρόνια από το 2005 εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στη Ρόδο με πρωτοβουλία της ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου, http://www.efthita.gr/
Στην Αθήνα: πραγματοποιείτε για δεύτερη χρονιά ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος εκδήλωση που οργανώνει η «Πρωτοβουλία Να Σταματήσουμε Τα Τροχαία Εγκλήματα» συνέχεια της οποίας είναι ο σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα» και το Σάββατο 19/11, 6μμ – Αίθουσα ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, 1ος όροφος. Συζήτηση: “Τροχαίο Έγκλημα και Εγκατάλειψη” http://www.soste.gr/
Στη Θεσσαλονίκη: από 21 έως 28 Νοέμβρη στην αίθουσα ΚΕΔΑΕ (Κέντρο Διάδοσης Αποτελεσμάτων ‘Έρευνας) του Πανεπιστημίου, έκθεση φωτογραφίας “ Όταν οι Ζωές Συντρίβονται” σε συνεργασία με την μη κερδοσκοπική You Are What U Do – Κώστας Κουβίδης. Στην έναρξη ή στη λήξη στρογγυλό τραπέζι με θέμα: “Τροχαίες Συγκρούσεις“- επιμέλεια Αλέξης Μπένος, καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής. Διοργάνωση: Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής και Υγείας ΑΠΘ & Πολιτιστiκή Επιτροπή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αναλυτικά: http://www.auth.gr/
Στα Χανιά: “Πάρκο Χρήστος Πολέντας” στις Βουκολιές. Διοργάνωση: Σύλλογος Αρωγής και Αλληλεγγύης Οικογενειών Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων Περιφέρειας Κρήτης. http://polentaspark.weebly.com
Αναλυτικά για την Ημέρα Μνήμης: http://www.worlddayofremembrance.org/
Γιατί χωρίς Μνήμη δεν μπορεί να υπάρχει Δράση.
Είναι αυτονόητο ότι όλοι εμείς, επιδιώκουμε την αναγνώριση της Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης από την ελληνική πολιτεία.
Αλλά για να μην αποτελέσει αυτή μια πράξη χωρίς περιεχόμενο πρέπει να προηγηθεί η ενεργοποίηση ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων και πρώτα απ' όλα των ίδιων των οικογενειών των θυμάτων. Γιατί θέλουμε να αναγνωριστεί η ίδια η ύπαρξη του προβλήματος. Δεν ζητάμε οίκτο ούτε τη λύπη τους. Θέλουμε να επιβάλλουμε τον σεβασμό και την αγάπη για τα θύματα, την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση για τις οικογένειές τους, την πρόληψη για τους επιζώντες της ασφάλτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου