Μετά από σύσκεψη στο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, ο πρωθυπουργός ανήγγειλε σχέδιο νόμου που αφορά τα δημόσια έργα, δημιουργώντας δομή Στρατηγικού Σχεδιασμού και Δημοσίων Υποδομών, με σχετική διεύθυνση στο υπουργείο, σχέδιο που περιλαμβάνει θεσμικές αλλαγές στο σύστημα δημοπράτησης κι εκτέλεσης των έργων. Η διαφάνεια, η αποτελεσματικότητα και η ταχύτητα αποτέλεσαν τους άξονες, πάνω στους οποίους περιστράφηκαν οι εξαγγελίες.
Γνωρίζοντας κανείς το ιστορικό του υπουργείου Υποδομών σ’ αυτούς τους τομείς (διαφάνεια, αποτελεσματικότητα, ταχύτητα), είτε από τις ων ουκ έστιν αριθμός δημοσιεύσεις είτε σαν απλός χρήστης των υποδομών, προφανώς θα αισθανθεί ανακουφισμένος ακούγοντας τον πρωθυπουργό να θέτει το πρόβλημα (η λύση είναι μια άλλη ιστορία).
Αλλά επειδή το πρόβλημα αφορά πάνω απ’ όλα ανθρώπους και όχι χρήματα ή, για να μιλήσουμε ακριβέστερα, αφορά ανθρώπους στο επίπεδο των χαμένων και χρήματα στο επίπεδο των κερδισμένων, οι σχετικές εξαγγελίες τείνουν να έχουν τον χαρακτήρα του «γενικού καλού», μιας ουδέτερης, εξωανθρώπινης έννοιας, βγαλμένης από το ίδιο συρτάρι με ένα πλήθος άλλων, όπως η ανάπτυξη, η παραγωγικότητα κ.ά.
Οι υποδομές χρησιμοποιούνται από ανθρώπους και φτιάχνονται για τους ανθρώπους. Γι’ αυτό πέρα από τη διαδικασία μάς ενδιαφέρει ο στόχος και το αποτέλεσμα. Ο πρωθυπουργός επισκέφθηκε το υπουργείο που, σύμφωνα με τον νόμο, ο επικεφαλής του ηγείται της διυπουργικής επιτροπής για την Οδική Ασφάλεια.
Στη χώρα με τον μεγαλύτερο, αναλογικά με τον πληθυσμό, αριθμό θυμάτων από τροχαίες συγκρούσεις στην Ευρώπη. Στη χώρα που, μετά από μια σχετικά μικρή περίοδο ύφεσης τα προηγούμενα χρόνια, οφειλόμενη κυρίως στον περιορισμό της χρήσης του Ι.Χ. λόγω οικονομικής κρίσης, το πρώτο εξάμηνο του 2015 παρουσίασε ξανά αύξηση του αριθμού, τόσο των νεκρών όσο και των βαριά τραυματιών από τροχαία. Δεν βρήκε ωστόσο δυο λέξεις να πει γι’ αυτό το θέμα.
Αραγε το σκάνδαλο των υποδομών εξαντλείται στις οικονομικές συναλλαγές; Οι χιλιάδες χαμένες ζωές και οι δεκάδες χιλιάδες ανάπηροι που παρήγαγαν και παράγουν αυτές οι υποδομές είναι άλλο θέμα; Μικρότερης σημασίας;
Πρόθυμα και δικαιολογημένα πολλοί θα απαιτούσαν τη δημιουργία μιας εξεταστικής για τα μεγάλα έργα και ιδιαίτερα τους αυτοκινητόδρομους. Πόσοι στ’ αλήθεια θα διεκδικούσαν μια εξεταστική για τα θύματα των τροχαίων; Πάνω από 45.000 νεκροί και πολλαπλάσιοι τραυματίες από το 1990 μέχρι σήμερα δεν αρκούν γι’ αυτό;
Θα μιλήσουμε κάποτε για το ποιοι και γιατί αποφάσισαν να σκοτώσουν τον σιδηρόδρομο στην Ελλάδα; Για το πώς κατορθώθηκε σ’ ολόκληρη τη χώρα μόνο μια πόλη να έχει μέσα σταθερής τροχιάς: Για το ποιοι (το γιατί είναι προφανές και το έχει επισημάνει ακόμα και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο) κατόρθωσαν να εμπλακούμε στην αέναη κατασκευή κλειστών αυτοκινητοδρόμων; Για το πώς θεωρείται φυσιολογικό να έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό βαρέων οχημάτων αναλογικά με τον πληθυσμό στην Ευρώπη; Για την ανυπαρξία πεζοδρομίων, πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων; Σε όλα τα παραπάνω (και πλήθος άλλων), πολιτικές αποφάσεις μάς οδήγησαν. Υπάρχει κάποιο πολιτικό σχέδιο μιας διαφορετικής πορείας για όλα αυτά ή κάποιοι τεχνοκράτες της αναγγελθείσας διεύθυνσης θα αποφασίσουν «για το καλύτερο»; Το καλύτερο για ποιους;
Φαίνεται πως το θέμα της οδικής ασφάλειας εκχωρήθηκε αποκλειστικά στον κ. Πανούση. Που, όταν δεν μοιράζει υποσχέσεις για μείωση προστίμων των παραβατών του ΚΟΚ, μοιράζει πινακίδες. Για να μπορέσουν και οι παραβάτες ν’ ανάψουν ένα κεράκι στην Παναγία. Γιατί φαίνεται ότι κι αυτή η κυβέρνηση (η περήφανη για τους πολιτικούς μηχανικούς της), είναι πεισμένη πως γι’ αυτό που συμβαίνει στους δρόμους μόνο η Μεγαλόχαρη μπορεί να δώσει τη λύση.
* Γιατρός και εκπρόσωπος του «SOS Τροχαία Εγκλήματα»
Πηγή: www.soste.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου