Το 1978 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υιοθέτησε μια «ιστορική διακήρυξη» με τίτλο «Υγεία για όλους το 2000!» γνωστή και σαν διακήρυξη της Άλμα – Άτα.
Υγεία είναι σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. «η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας»
Αναλογιζόμενοι τι μεσολάβησε στο χώρο της Υγείας των ανθρώπων παγκόσμια από το 1978 μέχρι το 2000 αλλά και από το 2000 μέχρι σήμερα (αναφερόμαστε στην ίδια την Υγεία και όχι απλά στα συστήματα περίθαλψης) καταλαβαίνει κανείς πως οι στόχοι του παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας όχι απλά δεν επετεύχθησαν αλλά ότι η ανθρωπότητα μάλλον στην αντίθετη κατεύθυνση κινείται.
Ένας πιο ρεαλιστικός, ή πιο προσεγγίσιμος στόχος σήμερα θάταν σίγουρα το «αρρώστια για όλους το 20..»
Το γεγονός αυτό δεν υποδηλώνει την αποτυχία του Π.Ο.Υ. ή την «αφέλεια» των στρατηγικών του. Υπογραμμίζει την συνολική άρνηση των κυβερνήσεων να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν έμπρακτα αυτές τις στρατηγικές ακολουθώντας ένα δόγμα ανάπτυξης και ανταγωνισμού που περιλαμβάνει μεταδοτικές και μη μεταδοτικές νόσους, το τραύμα και το θάνατο σαν στοιχεία της «ανάπτυξης» (στο βαθμό που δεν καθίστανται απειλητικά γι αυτήν) ή σαν «νομιμοποιημένες» παράπλευρες απώλειες της.
Φτάσαμε έτσι στο 2020, αντί να θέτουμε στρατηγικούς στόχους για την υγεία των ανθρώπων να αρκούμαστε σε μια «Παγκόσμια Ημέρα Υγείας» (7 Απρίλη). Σε λίγα χρόνια αν τα πράγματα πάνε κατ ευχή θα στηθεί και το άγαλμα του «Αγνώστου Υγειονομικού» όπου οι αρχές οι ίδιοι άνθρωποι που χθες απέλυαν, χλεύαζαν και ειρωνευόταν, σήμερα χειροκροτούν, αύριο θα καταθέτουν στεφάνι.
Φτάσαμε να βιώνουμε μια παγκόσμια κρίση με την εξάπλωση του COVID -19 (81.103 νεκροί παγκόσμια μέχρι σήμερα) με δραστικά μέτρα που λαμβάνονται από τις περισσότερες χώρες κυρίως με περιορισμούς στην μετακίνηση με στόχο την επιβράδυνση της εξάπλωσης της επιδημίας, μια κρίση που κλονίζει θεμελιακές «σταθερές» και «δεδομένα» που κατίσχυσαν μέχρι σήμερα που συγκρότησαν το ιδεολόγημα του πανίσχυρου ανθρώπου που μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα και μπορεί να υποτάσσει τα πάντα.
Πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά συστήματα μπαίνουν σε κρίση, αλλά σε κρίση μπαίνει και η ίδια η συγκρότηση των ανθρώπων πνευματική και συναισθηματική.
Ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και η τυφλή υποταγή ακόμα χειρότερη.
Μόνο η κριτική σκέψη, η πολυφωνία, η δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις απόψεις και ή λήψη αποφάσεων με δημοκρατικό τρόπο μπορούν να χαράξουν μια διέξοδο.
Αυτό που ζούμε σήμερα με τον COVID -19 , δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε πρωτοφανές.
Αυτοί που μας καλούν σήμερα, να ακούμε τους ειδικούς αναρωτιέται κανείς γιατί τόσα χρόνια οι ίδιοι δεν τους άκουγαν ή έκαναν πως δεν τους άκουγαν.
Ευρωπαϊκή «στρατηγική» για τον περιορισμό των θανάτων από τροχαία.
1.350.000 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους κάθε χρόνο και πολλοί περισσότεροι καθίστανται ανάπηροι σε τροχαίες συγκρούσεις στους δρόμους του κόσμου. Τρομερός αριθμός που διαρκώς αυξάνει και παρά τις εδώ και 20 χρόνια εκκλήσεις του Π.Ο.Υ. (ενδεικτικά: ΕΔΩ) πρακτικά δεν οδήγησε σε καμιά συντονισμένη δράση για την αντιμετώπιση αυτής της ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ.
Στη χώρα μας ιδιαίτερα με τεράστιο αριθμό θυμάτων επί επτά δεκαετίες το πρόβλημα δεν αναγνωρίζεται και δεν αντιμετωπίζεται καν σαν πρόβλημα Δημόσιας Υγείας.
Η αγωνία για τις εξελίξεις με τον COVID-19 είναι δικαιολογημένη και εξηγήσιμη.
Αλλά η αδιαφορία για τα κύρια αίτια του θανάτου που μαστίζουν τον πλανήτη κάποια από τα οποία δεν είναι μεταδοτικά, είναι προβλέψιμα και μπορούν να προληφθούν είναι κάτι που μένει να εξηγηθεί.
Ποια ήταν τα 10 κύρια θανάτου παγκόσμια το 2016 σύμφωνα με τον Π.Ο. Υ.:
Το τροχαίο τραύμα από το 2000 εισήλθε στη πρώτη δεκάδα των αιτιών θανάτου παγκόσμια. Σε συνάρτηση με την αύξηση των πωλήσεων και της χρήσης του ΙΧ παγκόσμια το 2016 ανήλθε στην 8η θέση και σύμφωνα με τις προβλέψεις του Π.Ο.Υ. αν δεν ληφθούν ουσιαστικά μακροπρόθεσμα μέτρα το 2030 θα είναι στην 5η θέση υπαίτιο για 2.400.000 θανάτους το χρόνο.
Γιώργος Κουβίδης, Πρόεδρος SOS Τροχαία Εγκλήματα, Συντονιστής Διευθυντής ΕΣΥ, μέλος Τομέα Πρόληψης Ατυχημάτων του ΕΚΑΒ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου