Η ελληνική κοινωνία μοιάζει να παίρνει μια κλεφτή ματιά από μια επαναλαμβανόμενη εκατόμβη, κάθε φορά που συμβαίνει ένα τραγικό τροχαίο, και ύστερα, να ξαναγυρίζει λίγο–πολύ στα ίδια… Όλοι; Όχι βέβαια. Δεν υπάρχει τίποτα πιο δραματικό και τραγικό μετά από τον ανεπάντεχο χαμό ανθρώπινων ζωών στην άσφαλτο. Η στιγμή της ενημέρωσης της οικογένειας για την απρόσμενη απώλεια ενός μέλους της οικογένειάς του είναι ολέθρια. Δεν υπάρχουν λόγια για να παρηγορήσεις τις οικογένειες, όταν σε κλάσματα δευτερολέπτου γίνονται αποδέκτες των κακών μαντάτων, όπως χαρακτηριστικά έχει διατυπωθεί “ έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου”.
Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου από τροχαίο είναι ίσως η πιο επώδυνη εμπειρία που μπορεί να βιώσει μία οικογένεια. Όταν ένα παιδί χάνει ξαφνικά τον πατέρα, τη μητέρα ή τον αδερφό του ή όταν ένας γονέας αποχωρίζεται το παιδί του με αιφνίδιο τρόπο χωρίς να έχει προετοιμαστεί ή να το έχει αποχαιρετήσει, τότε η ζωή του αλλάζει για πάντα. Αναμφίβολα δεν υπάρχει πρόσωπο θανάτου συμπαθές. Ωστόσο όλοι μας, υποταγμένοι στην πανανθρώπινη μοίρα του θνητού, έχουμε μια μικρή εξοικείωση με το θάνατο από φυσικά αίτια.
Ο αιφνίδιος θάνατος από τροχαίο, αυτός που έρχεται σαν απροειδοποίητη μαχαιριά, μας σοκάρει οδυνηρά. Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου από τροχαίο είναι η πιο επώδυνη εμπειρία που μπορεί να βιώσει μία οικογένεια. Ο ψυχικός πόνος και η απόγνωση που αισθάνονται οι συγγενείς θυμάτων από τροχαία δυστυχήματα είναι τεράστιος. Στον πόλεμο των δρόμων, ο θάνατος έχει το απεχθέστερο πρόσωπο και μια ιδιαίτερη σκληρότητα καθώς είναι αιφνίδιος και απροσδόκητος, αποτελεί δημόσιο γεγονός, προκαλείται ή από τον ίδιο ή από άλλο πρόσωπο, στο θύμα ασκείται τρομερή βία που με τη σειρά της προκαλεί τρομερές παραμορφώσεις που συχνά καθιστούν ακόμη και τον ύστατο χαιρετισμό, μια εφιαλτική εμπειρία για τους συγγενείς και φίλους. Οι άνθρωποι που χάνονται στην άσφαλτο δε είναι αριθμοί. Είναι οντότητες, έχουν ψυχή, είναι οι δικοί μας άνθρωποι
Τα τροχαία δυστυχήματα δεν ξεχωρίζουν κανένα και χτυπούν αδιάκριτα όσους κυκλοφορούν στους δρόμους. Αληθινά σενάρια δυστυχημάτων επί ασφάλτου, με πραγματικούς πρωταγωνιστές τα θύματα που βιώνουν τα φρικτά αυτά Αποτελέσματα επιπόλαιων, ανόητων και χωρίς συνείδηση λαθών
«Δεν θα συμβεί ποτέ σε μας, θα συμβεί μόνο στους άλλους» και μέσα σε ελάχιστες στιγμές, χωρίς προειδοποίηση , ανεπάντεχα, ξαφνικά και χωρίς λόγο, από τη Ζωή στο Θάνατο, από την Υγεία στην Αναπηρία, από τη Χαρά στη Δυστυχία.
Δυστυχώς όμως όλοι είμαστε “ εμείς και οι άλλοι” και αν δεν δείξουμε σεβασμό και φόβο θα λέγαμε, για κάτι που πραγματικά εξοντώνει και καταστρέφει δεκάδες ζωές καθημερινά, είναι σίγουρο ότι το πιο φρικτό ίσως χτυπήσει και την δική μας πόρτα, όταν δεν συνειδητοποιήσουμε την τραγικότητα του τροχαίου δυστυχήματος- και -τότε θα είναι πολύ αργά.
Να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι η οδική ασφάλεια είναι ευθύνη όλων. Αν ο άνθρωπος λοιπόν συνειδητοποιήσει ότι το πολυτιμότερο αγαθό που έχει είναι η υγεία του, αυτή η ίδια του η ζωή του, τότε ίσως και μόνο θα αλλάξει τρόπους σκέψης, συμπεριφοράς και αντιμετώπισης του τροχαίου δυστυχήματος.
'Έχοντας λοιπόν πλήρη επίγνωση των κινδύνων και δυσκολιών που καραδοκούν στους δρόμους, έχοντας όμως συνειδητοποιήσει, ότι το πιο πολύτιμο αγαθό είναι η ίδια μας η ζωή, η ακεραιότητα του ιδίου, των παιδιών μας, των αγαπημένων μας και ότι όλα κινδυνεύουν να χαθούν σε κλάσματα δευτερολέπτου από τη συμπεριφορά μας κατά την οδήγηση, οφείλουμε να οδηγούμε προσεκτικά και υπεύθυνα. «Η ασφάλεια στις μετακινήσεις μας είναι ανθρώπινο δικαίωμα, που πρέπει να το διασφαλίζουμε και να το διεκδικούμε καθημερινά». Την ώρα που οδηγούμε ο δρόμος και το όχημα μας είναι δεδομένα και δεν αλλάζουν. Η συμπεριφορά μας όμως μπορεί να αλλάξει. Εμείς κάνουμε τη διαφορά. Η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη: Είναι ευθύνη της πολιτείας αλλά και δική μας ευθύνη να το συνειδητοποιήσουμε και να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας στο κώδικα οδικής κυκλοφορίας, στο κώδικα ζωής, που ρυθμίζει την συνύπαρξη οχημάτων και ανθρώπων στους δρόμους, με σεβασμό προς όλους και καθορίζει πως θα κινούμαστε χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή μας και αυτή των συνανθρώπων μας.
Να θυμόμαστε πάντα: οδηγούμε προσεκτικά και υπεύθυνα, έχοντας τα μάτια μας στο δρόμο, τηρώντας απλούς κανόνες μπορούμε να σώσουμε πολλές ζωές. Είναι στο χέρι μας, να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Καλό δρόμο με ασφάλεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου