«Ποιος σκότωσε το τρένο;”
Η απάντηση:
Οι εταιρείες: General Motors, Mack, Standard Oil της Καλιφόρνιας, Phillips Petroleum, Federall Engineering (θυγατρική της Standard).
Τα άτομα: E. Roy Fitzgerald, H.C. Grossman (βοηθός γραμματέας της GM), H.C. Judd, L.R.Jackson (αντιπρόεδρος της Firestone), B.F.Stradley (γραμματέας και οικονομικός διευθυντής της Phillips), H. M. Hughes (αντιπρόεδρος και διευθυντής της Phillips).
Το 1981 ο Αμερικανός δημοσιογράφος Jonathan Kwitny έγραψε: «Σε μερικούς τόπους οι μαζικές συγκοινωνίες δεν πέθαναν απλώς – δολοφονήθηκαν».
Οι εταιρείες και τα άτομα που αναφέρονται παραπάνω, σε μια δίκη που έγινε στο Σικάγο το 1949, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για αυτή τη «δολοφονία».
Οι ποινές: Για τις εταιρείες ήταν 5.000 δολάρια για κάθε μία. Έχει τεράστιο ιστορικό ενδιαφέρον ότι από τα άτομα στον E. Roy Fitzgerald η ποινή ήταν 1 δολάριο.
Ο στόχος της δολοφονίας: Να μπει στη ζωή του ανθρώπου το «γιώτα χι».
Η αρχηγός της δολοφονίας: Η General Motors Company, γνωστή και με τα αρχικά GMC τα οποία οι Ελληνες φαντάροι της γενιάς μου (έτος γέννησης 1930) τα άκουγαν σαν «Τζέιμς» και έτσι οι ένοπλες δυνάμεις της πατρίδας μας απέκτησαν ένα «ένδοξο» στρατιωτικό φορτηγό το «Τζέιμς».
Βεβαίως η αριστοκρατική GMC δεν θα λέρωνε τα «χέρια» της και χρησιμοποίησε ως «όργανο» τον «λεβέντη» E. Roy Fitzgerald! Το ότι ο Roy είχε βγάλει μόνο το Δημοτικό θεωρήθηκε προσόν από την GMC. Ορμησε λοιπόν ο Roy και με «εργαλείο» έναν οργανισμό που ονομάστηκε National City Lines ξήλωσε όλα τα τραμ της Αμερικής και μπήκε στον πλανήτη το αυτοκίνητο! Και «εγένετο χαρά μεγάλη!». Για παράδειγμα, στην Πολωνία οι παπάδες, όταν κάποιος αγοράσει αυτοκίνητο, σηκώνουν το καπό και κάνουν αγιασμό στη μηχανή! Ατσίδες οι Πολωνοί καθολικοί ιερείς, ενώ οι δικοί μας την πατήσανε και χάσανε τόσο παραδάκι! Αλλά οι «απλοί» πολίτες ξεπέρασαν τους παπάδες στον «έρωτα» για το αυτοκίνητο. Όταν εδώ και αρκετές δεκαετίες έγραψα ένα άρθρο στο περιοδικό «Αντί» με τίτλο «Η κοινωνία του αυτοκινήτου» ένας «Ελλην» αναγνώστης (;) του περιοδικού μόνο που δεν με «καθάρισε» επειδή κατηγόρησα το (ιερό) αυτοκίνητο. Το ξήλωμα από τον Roy γινόταν… νύχτα! Ετσι όταν ήρθε η σειρά της Ελλάδας να ξηλώσει, και δόθηκε εντολή στον Καραμανλή να ξηλώσει, το ξήλωμα έγινε… νύχτα αρχίζοντας από τους Αμπελόκηπους!
Οι λαστιχάδες: Όταν πρωτοβγήκε το αυτοκίνητο τα λάστιχα ήταν από φυσικό λάστιχο που μαζευόταν από τα δέντρα όπως το ρετσίνι από τα πεύκα. Συνεπώς ο «πανέξυπνος» άνθρωπος βάλθηκε να φτιάξει τεχνητό λάστιχο. Το μισό πρόβλημα το είχαν λύσει οι Αμερικανοί με την Dupont. Το άλλο μισό το είχαν λύσει οι χιτλερικοί με την Farben. Η καλοκάγαθη Dupont έδωσε στον Χίτλερ αυτό που του έλειπε και έτσι για παράδειγμα οι Γερμανοί μπόρεσαν να φτάσουν στην Αθήνα με τα φορτηγά τους. Το φοβερό, όμως, πρόβλημα με τα λάστιχα είναι ότι για πάνω από έναν αιώνα πάνω στην επιφάνεια της γης τα λάστιχα των αυτοκινήτων με την τριβή στο οδόστρωμα έχουν αφήσει εκατομμύρια τόνους μικρο-τεμάχια από λάστιχο που περιέχουν ψευδάργυρο, ο οποίος καταλήγει στα πνευμόνια. Μάλιστα πριν απο λίγο καιρό η επιστημονική ερευνα βρήκε ότι μέσα από τη μύτη ο ψευδάργυρος καταλήγει στον εγκέφαλο. Συνέπεια: Alzheimer’s (άρθρο στο «Scientific American»).
Αποτέλεσμα: Το αυτοκίνητο είναι υπεύθυνο για το 60% της μπόχας που σκεπάζει τη Γη. Το 2021 είχαμε στα πεδινά της πατρίδος ημών 47 βαθμούς Κελσίου. Η επιστήμη, σύμφωνα με τον Noam Chomsky, αναφέρει ότι από το 2023 θα έχουμε 53 βαθμούς Κελσίου. Δηλαδή!…
Το τελικό ερώτημα: Ποιος φταίει για όλα αυτά; H Corporation(!) που είναι μια οντότητα η οποία έχει τα χαρακτηριστικά και τα δικαιώματα ενός ανθρώπινου όντος, το οποίο αποφασίζει για το ποια θα είναι η ζωή πάνω στη Γη. Για παράδειγμα, αποφασίζει ακόμη και το ένδυμα των ανθρώπων της το οποίο ονομάζεται corporate attire (επιχειρηματική ένδυση) που είναι ένα σκέτο άσπρο πουκάμισο, όπως φοράνε όλοι οι Αμερικανοί υπάλληλοι της Corporation και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης (και τον οποίο μιμούνται αρκετοί από τους παρατρεχάμενους του). Πέρα από τους επίσημους στρατούς (Πεντάγωνο) η Corporation έχει και «γιώτα χι» στρατό. (Βλέπε και το βιβλίο του P.W. Singer, “Corporate Warriors”, Cornell University Press, 2003.)
Νίκος Ράπτης, πολιτικός μηχανικός, Χαλάνδρι
Αναδημοσίευση από Εφημερίδα των Συντακτών, 4 Απριλίου 2022
Σχετικά:
Το «Ασημένιο Βέλος» και άλλες ιστορίες για ιθαγενείς
Μια έρευνα στην οποία συμμετείχαν 16 δημοσιογράφοι από 13 χώρες
Ποιος σκότωσε το τρένο στην Ελλάδα; Το ξέρουμε!
Γιώργος Σαρηγιάννης, ομότιμος καθηγητής Ε.Μ.Π., μέλος Δ.Σ. του ΟΣΕ 1989-1992
«Εγκλημα» στη σύμβαση-εξπρές με τους Ιταλούς για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Άρης Χατζηγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου