6 τρόποι για τη μείωση των θυμάτων των τροχαίων ατυχημάτων

 Γράφει Ο Νίκος Λουπάκης

1,35 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα. Υπάρχουν ωστόσο τρόποι να μειωθεί ο φόρος αίματος, άλλοτε με πιο απλές και άλλοτε με πιο σύνθετες παρεμβάσεις. Πιο ευάλωτοι σε αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο είναι οι πεζοί και οι δικυκλιστές. (Φωτογραφία: Ryoji Iwata on unsplash)

1. Πολεοδομικός σχεδιασμός

Αν και αυτός θεωρητικά είναι ένας τομέας όπου είναι πιο δύσκολο να παρέμβει κανείς, καθώς έχουμε να κάνουμε με διαμορφωμένες καταστάσεις συνήθως, φαίνεται ότι περιθώρια υπάρχουν, τόσο για τις επεκτάσεις των πόλεων όσο και για τις υπάρχοντα αστικά κέντρα.

Φαίνεται πάντως, σύμφωνα με στοιχεία του World Resources Institute και του Sensus Bureau των ΗΠΑ, ότι οι πιο “compact” και «συνδεδεμένες» πόλεις τα καταφέρνουν τα καταφέρνουν καλύτερα από τις εκτεταμένες. Το παράδειγμα της σύγκρισης Ατλάντας (5,26 εκ. κάτοικοι / 16.605 km² έκταση) και Βαρκελώνης (5,0 εκ. κάτοικοι / 3.263 km² έκταση) είναι καταλυτικό. Η πιο αραιοκατοικημένη Ατλάντα, λόγω των αυξημένων μετακινήσεων που γίνονται μάλιστα σε ποσοστό 94,9% με αυτοκίνητο έχει όχι μόνο 5,5 φορές μεγαλύτερες εκπομπές CO₂ από την Βαρκελώνη, αλλά και 18 φορές περισσότερα θύματα από τροχαία: 564 έναντι 31!!!

Μικρότερες διαδρομές, σωστότερος σχεδιασμός της κυκλοφορίας, αξιοποίηση μέσων μαζικής μεταφοράς (3,5% η Ατλάντα, 39% η Βαρκελώνη) αλλά και η προώθηση ήπιων/οικολογικών μέσων μετακίνησης όπως το ποδήλατο φαίνεται ότι λειτουργούν θετικά για την οδική ασφάλεια.

Λιγότερα αυτοκίνητα, λιγότερα χιλιόμετρα και μικρότερες διαδρομές (που να μπορούν να πραγματοποιηθούν με τα πόδια) είναι το μυστικό της επιτυχίας. Και καθώς τα λιγότερα αυτοκίνητα απαιτούν και μικρότερους σε πλάτος δρόμους, κερδισμένοι είναι και πάλι οι πεζοί. Βλέπετε για κάθε επιπλέον μέτρο που πρέπει να περπατήσει ένας πεζός για να διασχίσει έναν δρόμο η πιθανότητα ατυχήματος αυξάνεται κατά 6%.

2. Μείωση της ταχύτητας

Καθώς για κάθε 1% αύξηση της ταχύτητας έχουμε αύξηση των νεκρών κατά 4% ο έλεγχος της κυκλοφορίας είναι καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση ιδίως των πεζών και των δικυκλιστών που εμπλέκονται σε ένα τροχαίο. Εδώ πλέον μιλάμε όχι μόνο για τον καθορισμό των σωστών ορίων ταχύτητας, αλλά και για την επιβολή τους με την σωστή αστυνόμευση, ιδίως σε σημεία που είναι αυξημένης επικινδυνότητας.

Photo by Enrapture Captivating Media on Unsplash

Παρεμβάσεις που εξαναγκάζουν τους οδηγούς να μειώνουν ταχύτητα όπως οι κυκλικοί κόμβοι, που αφθονούν στην Ευρώπη αλλά στην Ελλάδα είναι ελάχιστοι, μειώνουν τα ατυχήματα κατά 70-90%  στις διασταυρώσεις. Ενώ η μείωση της ταχύτητας στην οποία μας υποχρεώνουν τα «σαμαράκια» φαίνεται ότι δίνει μείωση ατυχημάτων κατά 41%, σύμφωνα με σχετική έρευνα. Αντίστοιχα η δημιουργία υποχρεωτικών «ζιγκ-ζαγκ» μειώνει επίσης τον κίνδυνο σε ποσοστό άνω του 50%.

3. Πολύπλευρη κινητικότητα

Τα σωστά οργανωμένα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι απαραίτητα για μια ασφαλή πόλη. Ένα σύγχρονο δίκτυο αστικών λεωφορείων μπορεί να μειώσει τις ανθρώπινες απώλειες έως και κατά 50%, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του World Resources Institute, αφού ο κίνδυνος για αυτούς που μετακινούνται με μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ) είναι 10 φορές μικρότερος σε σχέση με τον κίνδυνο που διατρέχουν οι εποχούμενοι. Στο σύνολό της, μια πόλη που είναι προσανατολισμένη στον συνδυασμό πολλαπλών μέσων κινητικότητας είναι 5 φορές πιο ασφαλής.

4. Νομοθεσία

Η διαμόρφωση και η εφαρμογή ενός αποτελεσματικού νομοθετικού πλαισίου μπορεί επίσης να συμβάλλει στη μείωση των τροχαίων. Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει το παράδειγμα της υποχρεωτικής χρήσης της ζώνης ασφαλείας και του κράνους, υπενθυμίζοντας ότι στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι από το 2008 έως το 2012 οι ζώνες έσωσαν περίπου 63.000 ανθρώπους (πάντα σύμφωνα με το World Resources Institute).

Ενώ εντός συνόρων, έχουμε σχετικά πρόσφατα παραδείγματα εγκατάλειψης θυμάτων μετά από τροχαίο, τα οποία δικαίως ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών και έθεσαν επί τάπητος το ζήτημα της αλλαγής του άρθρου 43 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ). Ενώ πληθαίνουν και οι φωνές την τροποποίηση του άρθρου 42 (για θέσπιση 0% αλκοόλ, 0% ψυχοτρόπες ουσίες κατά την οδήγηση).

Αναθεώρηση χρειάζεται επίσης ο ΚΟΚ σε σχέση με την μετακίνηση παιδιών με μοτοσικλέτα, αφού το υπάρχον καθεστώς δεν καθορίζει ηλικιακό όριο, με αποτέλεσμα μικρά παιδιά, που δεν αντιλαμβάνονται τις ιδιαιτερότητες της κίνησης με δίκυκλο (και που ενδεχομένως δεν γνωρίζουν καν να κάνουν ποδήλατο) βρίσκονται σε όχημα που κατά κάποιο τρόπο απαιτεί τη συμμετοχή τους για να κυκλοφορήσει με ασφάλεια.

 

5. Εκπαίδευση

Επειδή όμως πίσω από κάθε ατύχημα βρίσκεται πάντοτε με κάποιο τρόπο, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ο άνθρωπος το ζήτημα τόσο της κυκλοφοριακής παιδείας όσο και της εκπαίδευσης – και μάλιστα δια βίου – των οδηγών πρέπει να βρίσκεται διαρκώς στο τραπέζι με τη συνεχή εφαρμογή και βελτίωση σχετικών προγραμμάτων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Γαλλίας όπου τα παιδιά διδάσκονται τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας ως μάθημα, στο οποίο μάλιστα δίνουν εξετάσεις!

6. Έγκαιρη αντιμετώπιση / ΕΚΑΒ

Καθώς τα πρώτα 20-25 λεπτά θεωρούνται κρίσιμα για έναν άνθρωπο που έχει τραυματιστεί σοβαρά, η έγκαιρη επέμβαση ειδικευμένου προσωπικού για τη διακομιδή των τραυματιών παίζει καθοριστικό ρόλο στον τελικό απολογισμό ενός οποιουδήποτε ατυχήματος. Κατά συνέπεια βασικό ρόλο παίζει η διαθεσιμότητα ασθενοφόρων και των άλλων οχημάτων που είναι απαραίτητα για τον απεγκλωβισμό των τραυματιών (εφόσον υπάρχουν εγκλωβισμένοι), αλλά και η έγκαιρη άφιξή τους στον τόπο του συμβάντος – κάτι που επιβάλλει τη συνεργασία με την αστυνομία για την διευθέτηση της κυκλοφορίας.

Οι στατιστικές δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των σοβαρά τραυματισμένων, σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, καταλήγει πριν φθάσει στο νοσοκομείο, ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αν δεν υπάρξει βελτίωση στον τομέα αυτόν τα θύματα των τροχαίων θα αυξηθούν από 1,35 σε 2,40 εκατομμύρια μέχρι το τέλος της δεκαετίας! Και επειδή όλα μεταφράζονται στις μέρες μας με κάποιο τρόπο σε χρήμα, αυτό σε βάθος χρόνου συνεπάγεται, σύμφωνα με σχετική έρευνα, απώλεια ποσοστού έως και 20% του ΑΕΠ.

Αναδημοσίευση : https://stotimoni.gr/

11 επικίνδυνες συνήθειες των Ελλήνων οδηγών

Γράφει Ο Νίκος Λουπάκης

Μια ακόμα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι Έλληνες οδηγοί έχουν τις δικές τους κακές συνήθειες στην οδήγηση, επιβεβαιώνοντας ότι αν θέλει κανείς να βελτιώσει την οδική ασφάλεια θα πρέπει να επενδύσει σοβαρά στην παιδεία και την εκπαίδευση τόσο των οδηγών όσο και των άλλων χρηστών της οδού.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος προσπαθεί να διερευνήσει τον τρόπο που λειτουργούν οι οδηγοί. Τα ετήσια στοιχεία του ευρωβαρόμετρου οδικής ασφάλειας, τα οποία όπως αντιλαμβάνεστε καλύπτουν το σύνολο της Ευρώπης είναι ένας σημαντικός δείκτης του επιπέδου αφενός της κουλτούρας και της οδηγικής παιδείας, και αφετέρου του επιπέδου εκπαίδευσης των ανδρών και γυναικών που πιάνουν τιμόνι στα χέρια τους. Ενώ παράλληλα, σημαντική πληροφόρηση παρέχεται από τέτοιου τύπου έρευνες σε σχέση με τη συμπεριφορά των πεζών, των ποδηλατών.

Τη φορά αυτή έχουμε να κάνουμε με έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου που έρχεται να αποκαλύψει ότι οι Έλληνες οδηγοί στη συντριπτική πλειοψηφία τους πατάνε γκάζι, αντί φρένο στο πορτοκαλί, μιλάνε τακτικότατα στο κινητό ενώ οδηγούν(πολλές φορές μάλιστα χωρίς τη χρήση συστήματος ανοιχτής ακρόασης – κάτι που βέβαια είναι παράνομο), περίπου οι μισοί τυχαίνει να παραβιάσουν το όριο ταχύτητας, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό τυχαίνει άλλοτε να παραβιάσουν το “stop” και άλλοτε να «ξεχάσουν» να βάλουν τη ζώνη ασφαλείας.

Και όλα αυτά παρά το ότι θεωρούν ως δεύτερο κατά σειρά σπουδαιότητας, μετά τον καρκίνο, ζήτημα δημόσιας υγείας την οδική ασφάλεια.

Η μεθοδολογία της έρευνας

Όπως αναφέρεται και στη σχετική επίσημη ανακοίνωση, η έρευνα, στην οποία συμμετείχαν με τηλεφωνικές συνεντεύξεις 1.600 άτομα (Άνδρες και γυναίκες) ηλικίας 17 ετών και άνω (με τυχαία κλήση τηλεφωνικών αριθμών, με διαδικασία RDD), πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 28/8/2020 έως 9/9/2020 και οι συμμετέχοντες σε αυτήν προέρχονταν από το σύνολο των αστικών και αγροτικών περιοχών της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας. H έρευνα πραγματοποιήθηκε από 34 ερευνητές και 3 επόπτες, ενώ το μέγιστο δειγματοληπτικό σφάλμα στο σύνολο του δείγματος της έρευνας (που αντιστοιχεί σε p=50% και n=1.600) είναι ±2,5%.

Βασικό ερώτημα ήταν το πόσες φορές τους τελευταίους τρείς μήνες παραβίασαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας σε σχέση με τη ζώνη ασφαλείας (και το κράνος για τους μοτοσικλετιστές), τα όρια ταχύτητας, το πορτοκαλί φανάρι, το “stop”, την κατανάλωση αλκοόλ, τη χρήση κινητού (συνομιλία ή και ανταλλαγή γραπτών μηνυμάτων), τον προγραμματισμό συστήματος πλοήγησης, την κίνηση στη λωρίδα εκτάκτου ανάγκης και τη στάθμευση.

Τα οδηγικά «αμαρτήματα»

1. Ζώνη ασφαλείας:

   το 24% των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 1.260.00 οδηγοί – οδήγησαν από μια έως δέκα φορές χωρίς ζώνη ασφαλείας το τελευταίο τρίμηνο, με τα πρωτεία να τα έχουν οι επαγγελματίες οδηγοί!
   

2. Υπέρβαση ορίου ταχύτητας:

   το 49% των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 2.800.000 οδηγοί – παραβίασαν τα όρια ταχύτητας, με πρώτους τους μοτοσικλετιστές και δεύτερους τους επαγγελματίες
   

3. «Γκάζι» στο πορτοκαλί φανάρι:

   το 54% των οδηγών – και σε αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 3.116.000 οδηγοί – πάτησαν γκάζι, αντί για φρένο στη θέα του πορτοκαλί φαναριού στο σηματοδότη.

4. Παραβίαση “stop”:

   το 6% των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 346.000 οδηγοί. Δυστυχώς οι περισσότεροι ήταν επαγγελματίες

5. Κατανάλωση αλκοόλ:

   το 13% των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 000 οδηγοί – οδήγησαν έχοντας κάνει πιει περισσότερο από ένα ποτό. Σημειώστε ότι οι μοτοσικλετιστές δείχνουν πιο επιρρεπείς στο ποτό, αφού το 4% από αυτούς δήλωσε ότι στη διάρκεια του τριμήνου βρέθηκε να οδηγεί επί την επήρεια αλκοόλ περισσότερες από 10 φορές (το αντίστοιχο ποσοστό για τους οδηγούς αυτοκινήτων είναι 1%). Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το γεγονός ότι η τάση προς την παραβατικότητα, ιδιαίτερα στους άντρες οδηγούς, αυξάνει σημαντικότατα όταν οδηγούν έχοντας καταναλώσει αλκοόλ (π.χ. το 69% από αυτούς κινούνται με υπερβολική ταχύτητα)
   

6. Κινητό χωρίς ανοιχτή ακρόαση:

   το 49% των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 2.827.000 οδηγοί – μιλούσαν ενώ οδηγούσαν. Και ενώ η χρήση του κινητού δεν απαγορεύεται στο σύνολό της, οι ειδικοί συστήνουν να αποφεύγεται ακόμα και με νόμιμο τρόπο (ανοιχτή ακρόαση) γιατί και σε αυτήν την περίπτωση επηρεάζονται τα αντανακλαστικά και ο χρόνος αντίδρασης του οδηγού. Ανησυχητικά ενδιαφέρον το ποσοστό των μοτοσικλετιστών και των επαγγελματιών στο σύνολο όσων έκαναν χρήση κινητού με τον τρόπο αυτό.
   

7. Αποστολή/ανάγνωση sms στο κινητό:

   το 10% των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 577.000 οδηγοί – έστειλαν ή διάβασαν μήνυμα ενώ οδηγούσαν

8. Προγραμματισμός GPS:

   το 18% των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 1.038.000 οδηγοί – αποφάσισαν να εισαγάγουν τον προορισμό τους στο σύστημα πλοήγησης, καθ’ οδόν – και όχι πριν ξεκινήσουν, όπως είναι το σωστό και ασφαλές

9. Παραβίαση ΛΕΑ:

   το 7% των οδηγών – και σε αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 404.000 οδηγοί – κινήθηκαν στη Λωρίδα Εκτάκτου Ανάκγης (ΛΕΑ) προκειμένου να κερδίσουν χρόνο

10. Στη μοτοσυκλέτα δίχως κράνος:

    το 35% των οδηγών μοτοσικλέτας – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 180.000 δικυκλιστές – οδηγούσαν χωρίς κράνος, με το 14% από αυτούς να μην φορούν κράνος ποτέ! Ενώ εξίσου – αν όχι περισσότερο ανησυχητικό – είναι το γεγονός ότι οι συνεπιβάτες σε ποσοστό 24% επίσης δεν φορούν ποτέ κράνος.
    

11. Παράνομο παρκάρισμα:

    το 15%των οδηγών – και με αναγωγή επί του συνόλου της χώρας: 865.000 οδηγοί – πάρκαραν παράνομα, ενώ το 21% – 1.211.000 οδηγοί, πάντα με αναγωγή – ανέφεραν ότι διπλο-πάρκαραν!

Η παρουσίαση της πραγματοποιήθηκε σε ειδική διαδικτυακή εκδήλωση, παρουσία του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, κ. Ελευθέριου Οικονόμου, ο οποίος επίσης μίλησε στην εκδήλωση, από τον Διευθυντή του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας, του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, Καθηγητή Παναγιώτη Μπεχράκη, ο οποίος μεταξύ άλλων δήλωσε:

«Στόχος μας είναι να συμβάλουμε στην επίλυση ενός σημαντικού προβλήματος και να σβήσουμε -όπως κάναμε με το κάπνισμα- τη θλιβερή πρωτιά που έχει η χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κι αυτό είναι το πρώτο δείγμα γραφής. Η επιστημονική ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας είναι στην διάθεση της  Πολιτείας, φορέων αλλά κι οποιουδήποτε θέλει να βοηθήσει στην επίλυση  του προβλήματος».

Αναδημοσίευση: https://stotimoni.gr/

 

 

Μπαμπά μην τρέχεις!… Πόσο καλοί οδηγοί είναι οι γονείς για τα παιδιά τους;

 

 

 Γράφει: Νίκος Λουπάκης

  https://stotimoni.gr/

Μεγάλο βαθμό – και συγκεκριμένα 8 με άριστα το 10 – βάζουν τα παιδιά στους γονείς τους στον τομέα της οδήγησης, σύμφωνα με έρευνα του «Fondation VINCI Autoroutes» που σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ipsos απευθύνθηκε σε 510 μικρούς επιβάτες, ηλικίας 8 ως 16 ετών, καθώς και σε 507 γονείς παιδιών της ίδιας ηλικίας. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι ενώ η εικόνα που έχουν τα παιδιά για τον πατέρα τους ή την μητέρα τους είναι σχεδόν ιδανική, οι απαντήσεις στο σχετικό ερωτηματολόγιο αποκαλύπτουν μια σειρά από πρακτικές που ακολουθούν οι Έλληνες (και οι Ελληνίδες) οδηγοί, που μπορούν να χαρακτηριστούν από μη καλές έως επικίνδυνες!…

Έτσι, σύμφωνα με τα παιδιά, το 45% των γονέων δεν δένουν τη ζώνη ασφαλείας των παιδιών όταν κάνουν μικρές διαδρομές, αν και μόλις το 27% των γονέων παραδέχεται κάτι τέτοιο. Σε ό,τι αφορά τη χρήση ζώνης ασφαλείας από τους γονείς, το 38% των παιδιών διαπιστώνει ότι οι γονείς δεν δένουν τη ζώνη τους, ενώ μόλις το 28% των γονέων το παραδέχεται.

Επίσης, περισσότερα από 8 στα 10 παιδιά (82%) παρατηρούν ότι οι γονείς τους απαντούν στο κινητό τηλέφωνο ενώ οδηγούν. Και σα να μην φτάνει αυτό, 6 στους 10 γονείς (59%) καλούν κάποιον στο τηλέφωνο εν ώρα οδήγησης. Ωστόσο, μόνο το 68% των γονέων παραδέχεται ότι απαντά σε τηλεφωνικές κλήσεις και το 48% ότι κάνει κλήσεις ενώ οδηγεί.

Σημειώνουμε στο σημείο αυτό ότι ενώ η χρήση του κινητού με blue tooth δεν απαγορεύεται, είναι από την άλλη γεγονός ότι αποσπά, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, την προσοχή του οδηγού γεγονός που μπορεί να συμβάλλει στην πρόκληση, ή έστω στη μη αποφυγή, ενός ατυχήματος.

Οι γονείς επίσης φαίνεται να μην είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι, σε σχέση τόσο με την οδική ασφάλεια, όσο και γενικότερα με τις αξίες και την κουλτούρα που μεταδίδουν στα παιδιά τους, αφού το 62% των παιδιών ακούνε τους γονείς τους να βρίζουν (με τους περισσότερους από αυτούς, 59%, να το παραδέχονται κιόλας…) Επίσης, το 61% των παιδιών ακούει τους γονείς να κορνάρουν χωρίς λόγο, «διαμαρτυρόμενοι», (μόνο το 52% των γονέων δέχονται ότι κάνουν κάτι τέτοιο) ενώ σε ποσοστό 44% βλέπουν επίσης ότι δεν σταματούν για να περάσουν οι πεζοί (συμπεριφορά που παραδέχεται το 38% των γονέων).

Και όλα αυτά τη στιγμή που και οι ίδιοι οι γονείς βάζουν επίσης υψηλό, πάλι 8 στα 10, βαθμό στον εαυτό τους…

Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, ισχυρίζονται ότι οδηγούν πιο υπεύθυνα όταν στο αυτοκίνητο βρίσκονται τα παιδιά, αν και τα στοιχεία που προκύπτουν από τις απαντήσεις τους σηκώνουν πολλή συζήτηση:

• το 68% αυτών εκνευρίζεται λιγότερο,
• το 57% υπερβαίνει σπανιότερα τα όρια ταχύτητας,
• το 59% κάνει λιγότερες βραδινές διαδρομές,
• το 45% προσέχει περισσότερο να μην τηλεφωνεί ενώ οδηγεί.

Ενδεικτικό, τέλος, της αναντιστοιχίας της εκτίμησης που έχουν τα παιδιά για τους γονείς τους προς την πραγματικότητα είναι επίσης το ότι ενώ μόλις το 29% των παιδιών παρατηρούν ότι οι γονείς τους τρέχουν πολύ, οι περισσότεροι από τους γονείς (53%) παραδέχονται ότι υπερβαίνουν τα όρια ταχύτητας. Το ίδιο συμβαίνει και σε ό,τι αφορά το γεγονός ότι ξεχνούν να χρησιμοποιήσουν τα φλας για να αλλάξουν κατεύθυνση. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που τα παιδιά παρατηρούν πιο δύσκολα, αφού μόλις το 27% αυτών διαπιστώνουν κάτι τέτοιο στους γονείς τους, ενώ το 37% των γονέων δηλώνει ότι πράγματι ξεχνά να χρησιμοποιήσει τα φλας.

Bernadette Moreau. Επικεφαλής του Ιδρύματος Fondation VINCI AUTOROUTES για την υπεύθυνη οδήγηση

Τα αποτελέσματα της έρευνας, μαζί με τα αποτελέσματα του «Ευρωβαρόμετρου» παρουσιάστηκαν χθες σε ειδική εκδήλωση, στο κέντρο της Αθήνας, από την Bernadette Moreau, Επικεφαλής του Ιδρύματος Fondation VINCI AUTOROUTES για την υπεύθυνη οδήγηση, παρουσία του Παναγιώτη Παπανικόλα, Διευθυντή Ελλάδας της VINCI CONCESSIONS, κυρίου μετόχου μεγάλων ελληνικών οδικών υποδομών όπως η Γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης» και η «Ολυμπία Οδός».

Παναγιώτης Παπανικόλας. Διευθυντής Επικοινωνίας VINCI CONCESSIONS Ελλάδος

Σχετικά με τη μεθοδολογία της έρευνας:

Από τις 6 ως τις 20 Νοεμβρίου 2019, το Ινστιτούτο Ipsos έστειλε ερωτηματολόγιο μέσω Διαδικτύου σε 510 παιδιά ηλικίας 8 ως 16 ετών και σε 507 γονείς παιδιών της ίδιας ηλικίας, δηλαδή ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτών των πληθυσμιακών ομάδων σε ό,τι αφορά το φύλο, την ηλικία, την περιοχή, την κατηγορία αστικού κέντρου και το επάγγελμα (μόνο για τους γονείς). Τα παιδιά και οι γονείς δεν ανήκαν στην ίδια οικογένεια. Η αντιπροσωπευτικότητα του κάθε δείγματος διασφαλίζεται με τη μέθοδο των ποσοστώσεων.

Σχετικά με το Fondation VINCI Autoroutes για υπεύθυνη οδήγηση:

Το Ίδρυμα «Fondation VINCI Autoroutes» για την υπεύθυνη οδήγηση συστάθηκε τον Φεβρουάριο του 2011 και αποτελεί εργαστήριο, παρατηρητήριο και εργαλείο ενημέρωσης αφιερωμένο στην εξέλιξη των οδικών συμπεριφορών.

Το Ίδρυμα, αφού αρχικά ασχολήθηκε με την καταπολέμηση της οδικής ανασφάλειας, έχει στόχο να προωθήσει την υπεύθυνη συμπεριφορά στον δρόμο («καλώς οδηγείν»), ενώ το 2018 διεύρυνε το πεδίο δράσης του στους τομείς του περιβάλλοντος και της εκπαίδευσης («καλώς συμπεριφέρεσθαι»). Μεταξύ των δράσεων που υλοποιεί είναι: 

–              η χρηματοδότηση καινοτόμων επιστημονικών ερευνών σε ορισμένα πεδία επικίνδυνων συμπεριφορών, σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και εκπαίδευσης, καθώς και νοοτροπίας των οδηγών ως φορέων βελτίωσης της συμπεριφοράς,

–              η διοργάνωση εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης,

–              η υποστήριξη συλλογικών πρωτοβουλιών και δράσεων πολιτών για την υπεύθυνη οδήγηση.

 

Αναδημοσίευση:  https://stotimoni.gr/

 

Αλκοόλ και Οδήγηση: “Εμένα δεν με πιάνει το ποτό…”

ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Καμιά ποσότητα οινοπνεύματος στο αίμα δεν είναι ακίνδυνη κατά την οδήγηση. Η καθιέρωση μηδενικού ορίου είναι επιβεβλημένη!

Γράφει ο Άρης Ζωγράφος, Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Εκπαιδευτών Οδήγησης και Κυκλοφοριακής Αγωγής (ΠΣΕΟ). [Photo by Jonathan Riley on Unsplash]

Τα στοιχεία είναι αμείλικτα! Το 40% των οδηγών που ευθύνονται για τα θανατηφόρα τροχαία έχουν ποσοστό αλκοόλ στο αίμα τους πάνω από το όριο! Και επειδή τα ποσοστά είναι λίγο απρόσωπα, ΚΑΘΕ μέρα 3 άνθρωποι σκοτώνονται στον δρόμο γιατί είχαν πιει – όχι κατά ανάγκη πολύ!

Μην υποτιμάτε τον κίνδυνο επειδή έτυχε μερικές φορές να οδηγήσετε κάτω από την επίδραση αλκοόλ και δε συνέβη ατύχημα. Δυστυχώς, τα δυσάρεστα αποτελέσματα έρχονται, όταν κανείς βρεθεί σε σχετικά δύσκολη θέση, όπου οι ικανότητες δε συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις της στιγμής.

Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ποσότητα οινοπνεύματος στο αίμα που να θεωρείται ακίνδυνη για την οδήγηση. Τα όρια που έχουν θεσπίσει τα κράτη είναι καθαρά “νομικά”  όρια, που διαφέρουν από χώρα σε χώρα και αποσκοπούν καθαρά σε εισπρακτικούς σκοπούς.

Πώς επιδρά όμως το αλκοόλ στην οδήγηση(;)

Δυστυχώς, το αλκοόλ μπαίνει γρήγορα στο αίμα και από εκεί επηρεάζει όλα τα όργανα και τον εγκέφαλο, καταστέλλει κάποιες λειτουργίες και αίρει αναστολές, τις οποίες υπαγορεύει η ψυχραιμία και η φρόνηση. Έτσι, μειώνεται η ικανότητα εκτίμησης του κινδύνου, ενώ παράλληλα δημιουργείται η λανθασμένη εντύπωση ότι έχουμε κάτι από το DNA του Charles Leclerc! Αυτή η ψευδαίσθηση είναι ακόμη πιο επικίνδυνη, επειδή δεν έχουμε καν επίγνωση της κατάστασής μας, αφού το αλκοόλ:

1. Μειώνει την οπτική γωνία, προκαλεί υπνηλία, τα μάτια θολώνουν και δε βλέπουμε καθαρά τα αντικείμενα και τα απέναντι αυτοκίνητα, και ούτε μπορούμε να εκτιμήσουμε την ταχύτητά τους.
2. Αυξάνει το χρόνο αντίδρασης και αποσταθεροποιεί την αλληλουχία των διαδοχικών κινήσεων, που πρέπει να γίνουν. Ο κακός συνδυασμός κινήσεων και ενεργειών, ευνοεί το δυστύχημα.

Όταν έχουμε μάθημα στην σχολή αλλά και σε ορισμένες εκπαιδεύσεις τακτικών οδηγών με θέμα το αλκοόλ, τρομάζω με τις απόψεις που ακούω σχετικά με το αλκοόλ και την οδήγηση:

“Όταν πιω ένα ποτηράκι, χαλαρώνω και οδηγώ καλύτερα…”

Είναι η πιο επικίνδυνη άποψη, καθώς στην πραγματικότητα από τα 400 ερεθίσματα που αξιολογούσαμε φυσιολογικά σε απόσταση 2 km, αξιολογούμε μετά βίας 150 – και αυτά με πολλές εκπτώσεις!

“Εμένα δεν με πιάνει το ποτό…”

Μεγάλη πλάνη. Υπάρχουν, φυσικά, βιολογικές διαφορές από άνθρωπο σε άνθρωπο, όμως, αυτές είναι μικρές, χωρίς πρακτική σημασία, γιατί όταν ο χρόνος αντίδρασης από 0,5 sec φτάσει στο 1,1 sec, η 1,3 sec  και οδηγούμε με μόλις 50 km/h, η απόσταση που απαιτείται μόνο για να αντιδράσουμε από 7 μέτρα, γίνεται 15 μέτρα ή 25 μέτρα… Είναι προφανής η τεράστια  διαφορά!

“Θα πιώ καφέ μετά και θα συνέλθω…”

Καμία ουσία και κανένα μέτρο δεν μπορεί να αναστείλει ή να μειώσει την αρνητική δράση της αλκοόλης στην οδήγηση παρά μόνον ο «γάργαρος» ύπνος.

“Θα ξαπλώσω λίγο και μετά μπορώ να οδηγήσω…”

Μύθος! οι μεγαλύτερες παρενέργειες που δημιουργεί το αλκοόλ, εμφανίζονται μετά από μία περίπου ώρα και είναι ολέθριες. Εάν κιόλας πιει κανείς αρκετά, μπορεί να χρειαστούν και πάνω από 18 ώρες για να επανέλθει σε φυσιολογική κατάσταση.

“Τους καλούς οδηγούς τους επηρεάζει λιγότερο το αλκοόλ…”

Σε δοκιμασίες που κάναμε, με οδηγούς αγώνων ράλι, καθώς και με οδηγούς που δοκιμάζουν αυτοκίνητα διαπιστώθηκε ότι επηρεάζονται το ίδιο όσο και «κοινοί οδηγοί».

Ούτε ο σκέτος καφές, ούτε το άνοιγμα του παραθύρου, ούτε η ψαγμένη μουσική, ούτε ένα κρύο ντους μπορούν να αποβάλλουν το αλκοόλ Χρειάζεται ο απαραίτητος χρόνος μέχρι να καεί. Για αυτόν τον λόγο, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εκπαιδευτών Οδήγησης και Κυκλοφοριακής Αγωγής έχει τη θέση ότι η Οδήγηση μετά από χρήση Αλκοόλ ή ουσιών, είναι Φόνος εκ προμελέτης!  Θεσπίστε το μηδενικό όριο σε οποιονδήποτε οδηγεί οποιοδήποτε όχημα

Επομένως,

Ας κάνουμε σημαία μας μια απαράβατη αρχή: Όταν έχω πιει έστω και ένα ποτό, δεν θα οδηγήσω!

Στην χώρα μας ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ), στο Άρθρο 42, αναφέρει ότι για έναν οδηγό το επιτρεπόμενο (;) όριο οινοπνεύματος με την μέθοδο της αιμοληψίας είναι 0,5 τοις χιλίοις, ενώ με την μέθοδο της εκπνοής είναι στα 0,25 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα με την προϋπόθεση ότι η μέτρηση γίνεται με ειδικά πιστοποιημένα αλκοολόμετρα. Όμως τα αποτελέσματα της παραπάνω λογικής, έρχονται να καταρρίψουν αμείλικτα, η πραγματικότητα και οι αριθμοί:

Αλκοόλ και κίνδυνος εμπλοκής σε τροχαίο ατύχημα

Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 0,1 – 0,2 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής ενός οδηγού σε τροχαία σύγκρουση είναι διπλάσια!

Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 0,3 – 0,5 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση είναι 11 φορές μεγαλύτερη!

Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 0,6 – 1 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση είναι 48 φορές μεγαλύτερη!

Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 1 – 1,5 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση είναι 380 φορές μεγαλύτερη!  Αναδημοσίευση: https://stotimoni.gr/

Πρώτη δημοσίευση: ΕΘΝΟΣ