«Η κακιά η ώρα».

Ο «Τιτανικός» στην Κορέα συγκλόνισε τον κόσμο ολόκληρο, παρασύροντας στον θάνατο δεκάδες εφήβους και δασκάλους, τη στιγμή που ξεκινούσαν τη γνωστή τετραήμερη ανοιξιάτικη εκδρομή τους.

Συγκλόνισαν τα μηνύματα των παιδιών λίγο πριν από το τέλος, οι διηγήσεις εκείνων που σώθηκαν και η τραγική αυτοκτονία ενός δασκάλου που δεν άντεξε το βάρος της απώλειας τόσων παιδιών.

Τα ερωτήματα θα απαντηθούν -όπως απαντηθούν- από τους ειδικούς, τους ναυτικούς και την εταιρεία.

Πάντα εξάλλου σε τέτοιες περιπτώσεις κάποια εταιρεία αυθαιρετεί, είτε γεμίζοντας υπερβολικά ένα μέσο, είτε αγνοώντας τις τεχνικές προϋποθέσεις για την ασφάλεια, είτε πιέζοντας εργαζόμενους να ξεπερνούν τα όποια όρια, είτε -ακόμα χειρότερα- πραγματοποιώντας μετατροπές στα πλοία, σε κτίσματα και εγκαταστάσεις, σε δρόμους που κατέχει.

 Η Ελλάδα διαθέτει άλλωστε «πλούσια» τέτοιου είδους εμπειρία. Σε κάθε αντίστοιχο φρικτό «δυστύχημα» σε πάμπολλες χώρες πίσω από το ανθρώπινο λάθος, που κατά κανόνα μονοπωλεί τις ευθύνες, κρύβεται πάντα και η… ουρά. Μια ουρά που συνήθως προτάσσει το κέρδος από την ασφάλεια, την ευκολία από τους κινδύνους και τη μετακύλιση τρομακτικών ευθυνών σε «πρόσφορα» ανθρώπινα λάθη.

Ποιος φταίει όμως για το ότι καπετάνιοι, οδηγοί και όσοι θα όφειλαν να ελέγχονται για τις ικανότητες, την εκπαίδευση και τις αντιδράσεις τους την κρίσιμη στιγμή, όταν δεκάδες ζωές εξαρτώνται από αυτούς, αποδεικνύονται ελλιπώς καταρτισμένοι;

Για ποιο λόγο σε τρία ναυτικά δυστυχήματα (Ελλάδα, Ιταλία και Κορέα) οι καπετάνιοι εγκατέλειψαν πρώτοι το καράβι, αγνοώντας τις οδηγίες των λιμεναρχείων; Τι οδηγίες έχουν από τις εταιρείες που κατέχουν τα καράβια;

Το χειρότερο είναι ότι η τραγωδία που συγκλόνισε τον κόσμο θα βαραίνει από εδώ και πέρα μόνο τους γονείς, τους συμμαθητές, τους φίλους.

Θα γίνουν φυσικά οι δίκες, πάντα για τα όποια «ανθρώπινα» λάθη, και ίσως κάποτε να γίνει και μια ταινία που θα αποτυπώνει τον νέο αυτό «Τιτανικό» των εφήβων και θα διεκδικήσει τα Οσκαρ της χρονιάς.

Οσο για τις ναυτιλιακές εταιρείες, τους κατασκευαστές δρόμων, κτιριακών εγκαταστάσεων, γεφυρών, εργοστασίων και ξενοδοχείων, τους υπεύθυνους για τον έλεγχο της ασφάλειας και τους κάθε λογής ιδιώτες –και όχι μόνο– που κερδοσκοπούν διεθνώς σε βάρος εκείνων που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις και τις υπηρεσίες τους, θα συνεχίσουν διεθνώς την ίδια τακτική τους. Κέρδη χωρίς έλεος!

Αντα Ψαρρά

Αναδημοσίευση απο την “Εφημερίδα των Συντακτών“, 22/4/2014.          

Ολόκληρο το ρεπορτάζ: ΕΔΩ