(που ενώνει το σχολείο µε τον ουρανό)Ο Φαίδων Καρυδάκης μιλάει στο Σταύρο Θεοδωράκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 21 Μαΐου 2011 στα ΝΕΑ
Ενα έργο ζωής για τους µαθητές του Ψυχικού, του Χαλανδρίου και της Φιλοθέης από τον πατέρα του παιδιού που βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο αλλά και από δεκάδες εθελοντές
Είχα ακούσει για τον «πατέρα του Σόλωνα», αλλά δεν τον είχα συναντήσει. Πολλές φορές µάλιστα, όταν περνούσα από την Κηφισίας, εκεί όπου ετοιµάζουν την πεζογέφυρα που θα «ενώσει» το Χαλάνδρι µε το Ψυχικό και τη Φιλοθέη, παραµόνευα µήπως και τον δω. «Ενας ασπροµάλλης µε µια µεγάλη µηχανή και µια τσάντα κρεµασµένη στον ώµο». Κοιτούσα λοιπόν από τις χαραµάδες που αφήνουν τα σίδερα του εργοταξίου. Είχε τύχει να περάσω και µε βροχή, οι εργάτες δούλευαν, τον «πατέρα του Σόλωνα» όµως δεν τον είχα εντοπίσει.
Ετσι τον είχα καταγράψει στο µυαλό µου. «Ο πατέρας του Σόλωνα». Και µη µε ρωτήσετε ποιος είναι ο Σόλωνας γιατί την ιστορία του την ξέρετε. Ηταν ∆εκέµβριος του 2009, βράδυ Παρασκευής. Οι µαθητές έστηναν παρτάκια. Και ο Σόλωνας µπανιαρίστηκε, στολίστηκε και βγήκε στην Κηφισίας να συναντήσει τους φίλους του. Ολοι µαζί πετάχτηκαν µέχρι το περίπτερο του Κολλεγίου να πάρουν κάποια σνακ, γυρνώντας στην Κηφισίας όµως ένα αυτοκίνητο που έτρεχε µε υπερβολική ταχύτητα δεν σταµάτησε στο κόκκινο φανάρι και έστειλε τον Σόλωνα από τη χαρά στην Εντατική. Την Τρίτη πέθανε και οι γονείς του µέσα στο κλάµα τους σκέφτηκαν να δώσουν τα όργανα του γιου τους, µήπως και σωθούν άλλα παιδιά. Την ίδια µέρα οι συµµαθητές του κατέλαβαν τη διάβαση και ζήτησαν να γίνει επιτέλους µια πεζογέφυρα για τους χιλιάδες µαθητές από το Κολλέγιο, το Αρσάκειο, το Μωραΐτη, αλλά και τα δηµόσια σχολεία της περιοχής, που περνούν πρωί, µεσηµέρι, βράδυ αυτόν τον δρόµο.
Την εποχή των Ολυµπιακών Αγώνων είχε αποφασιστεί να υπογειοποιηθεί η Κηφισίας και σε αυτό το σηµείο. Κάποιοι όµως αντέδρασαν – στον Φάρο Ψυχικού κρέµασαν µαύρες σηµαίες, έγιναν συγκρούσεις – και τελικά η Κηφισίας «κατέβηκε» µόνο σε δύο σηµεία και όχι σε τέσσερα όπως προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασµός.
Μετά τον θάνατο του Σόλωνα, ο Φαίδων, πολιτικός µηχανικός, και η Σίσσυ, αρχιτεκτόνισσα, πήραν την απόφαση να φτιάξουν µια γέφυρα στο καθηµερινό «πέρασµα» του γιου τους. Αυτή τη φορά βρέθηκαν πολλοί στο πλευρό τους και σε δέκα-δεκαπέντε εβδοµάδες η γέφυρα του Σόλωνα θα είναι έτοιµη. «Ελάτε να σας δείξω», µου είπε ο Φαίδων Καρυδάκης, δίνοντάς µου ραντεβού στο σηµείο.
Η πρώτη σωστή απόφασή σας ήταν η δωρεά οργάνων του παιδιού σας. Από πού αντλήσατε αυτή τη δύναµη και εσείς και η γυναίκα σας;
Ο Σόλωνας, όπως θα σας πουν οι συµµαθητές του, ήταν ένα παιδί που πάντα προσέφερε, η προσφορά των οργάνων τουλοιπόν ήταν η πιο φυσιολογική συνέχεια.
Και µετά ήρθε η απόφαση για τη γέφυρα. Οσα δεν µπόρεσε να κάνει το κράτος τα κάνατε εσείς.
Οχι µόνοι µας. Η γέφυρα είναι έργο µιας αφάνταστα µεγάλης οµάδας ανθρώπων πουδεν ξέραµε καν ότι υπάρχει. Από επιχειρηµατίες και το Πολυτεχνείο µέχρι δηµόσιες υπηρεσίες – ∆ΕΗ, ΕΥ∆ΑΠ, Φωταέριο – που µετακίνησαν δωρεάν τα δίκτυά τους.Εγώ, σε συνεργασία µε το γραφείο Σαµαρά, των αρχιτεκτόνων, έκανα τον βασικό σχεδιασµό,συντονίζω την κατασκευή και βοηθάω µε όποιον τρόπο µπορώ την ταχεία αλλά κυρίως την άρτια ολοκλήρωση της γέφυρας.
Ενα έργο εξ ολοκλήρου ιδιωτικό, αν και δηµόσιο. Πόσο θα στοιχίσει;
Γύρω στο ενάµισι εκατοµµύριο ευρώ. Το µεγαλύτερο µέρος, 70% µε 80%, καλύπτεται από τον Γιώργο Προκοπίου. Στηνπορεία είχαµε πολλές προσφορές από τους περισσότερους συµµετέχοντες στο έργο. Από τον γενικό εργολάβο µέχρι εταιρείες και άτοµα που συµµετέχουν στην κατασκευή και προσφέρουν από υλικά µέχρι εργασία χωρίς χρήµατα.
Οι εργάτες µόνο δεν είναι εθελοντές.
Οι εργάτες όχι. Συνάδελφοί σας που είχαν πείρα από τέτοια έργα σάς βοήθησαν;
Πολλοί συνάδελφοι πρότειναν να µε βοηθήσουν στον σχεδιασµό και τουςείπα «δεν θα αφήσω κανέναν να µπει ανάµεσα σε µένα και το παιδί µου». Τοπρώτο µου κιόλας σχέδιο ήταν µια γέφυρα που ξεκινούσε από το σχολείο του Σόλωνα,ακολουθούσε τη διαδροµή του και άγγιζετον ουρανό πριν ολοκληρωθεί στο απέναντι πεζοδρόµιο.Αυτή ήταν η ανάγκη µου.
Μπορείτε να µου περιγράψετε λίγο πώς θα είναι η γέφυρα; Εχω δει τα σχέδια, αλλά δεν καταλαβαίνω και πολλά πράγµατα.
Και από τις δύο µεριές θα έχει κυλιόµενες σκάλες για την άνοδο καθώς και δύο ανελκυστήρες για τη χρήση από άτοµα µειωµένης κινητικότητας. Τολµώ να πω ότι για τα ελληνικά δεδοµένα θα είναι ένα έργο τέχνης. Και η σύντροφος του Ελύτη θα δωρίσει δύο από τους αγγέλους που ζωγράφιζε ο ποιητής, οι οποίοι και θα τυπωθούν σε µεγάλο µέγεθος στα τζάµια, πάνω από το σηµείο που έφυγε ο Σόλωνας.
Θα µου επιτρέψετε να γίνω λίγο ενοχλητικός. Ας υποθέσουµε ότι γίνεται η γέφυρα, οι µαθητές θα την χρησιµοποιούν;
Εχουµε πολλές περιπτώσεις όπου γέφυρες ή υπόγειες διαβάσεις έχουν εγκαταλειφθεί.
Ναι, πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι ο Σόλωνας, πηγαίνοντας στο πάρτι του σχολείου του, δεν θα ανέβαινε ίσως µιακατακόρυφη σκάλα τριών ορόφων για να διασχίσει από ψηλά τον δρόµο. Προσπαθούµε, λοιπόν,το πέρασµα πάνω από τη γέφυρανα εµφανιστεί ως φυσιολογική επιλογή. Θα είναι σαν πλατεία, σαν χώρος σχεδόν συνάθροισης, θα έχει παγκάκια, στα οποία θα µπορούν να καθήσουν τα παιδιά. Ενας χώροςθελκτικός που θα τα προσελκύει.
Σε αυτό το σηµείο προβλεπόταν η υπογειοποίηση της Κηφισίας, αλλά δεν προχώρησε.
Ναι, υπήρξε αντίδραση από τουςκατοίκους και µετά οικονοµικοί λόγοι δεν επέτρεψαν να γίνει. Αν καθήσετε εδώ και δείτε τηµάχη των χιλιάδων παιδιών να περάσουν από τη µια πλευρά στην άλλη– ειδικά κάποιες συγκεκριµένες ώρες –, θα νοµίζετε ότι παρακολουθείτε εφιαλτική ταινία.
Εχετε ακόµη επαφή µε τους φίλους του;
Ο Σόλωνας έχει έναν δίδυµο αδελφό, τον Αρµάνδο, εποµένωςοι φίλοι τουέγιναν δικοί του φίλοι. Θα θυµάστε ότι πριν ακόµα φύγει ο Σόλωνας, όταν ήταν στην Εντατική, έκαναν κατάληψη του Κολλεγίου και δεν πήγαν στις τάξεις τους. Και όταν έφυγε,έκαναν κατάληψη του δρόµου και απαίτησαν τη γέφυρα. Αρα η κινητήριαδύναµη πίσω απόόλο αυτό το πρότζεκτείναι η αγάπη των παιδιών. Πολλά δηµοσιεύµατα στιςεφηµερίδες ήταν δικά τους. Από την πίεση των παιδιών έγινε αυτή η γέφυρα.
Ο θάνατος του Σόλωνα θα τους ωρίµασε.
Ολους µάς άλλαξε.Ακόµη και τη νοοτροπία του Κολλεγίου. Ενα σχολείο µε υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο αλλά πολύ σκληρό έχει αποκτήσει ξαφνικά ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Οι συµµαθητές του απαίτησαν και κράτησαν όλη την περσινή χρονιά το θρανίο του Σόλωνα µέσα στην τάξη. Αυτό το θηριώδες και από πλευράς αριθµού µαθητώνσχολείο απέκτησε σιγά σιγά ένα νέο πρόσωπο. Χρειάζονται τέτοιες κινήσεις για να δείχνουνακριβώς το πόσο ευάλωτοι είµαστε και πόσο χρειαζόµαστε τη συµπαράσταση, την τρυφερότητα και τον πολιτισµό.
Θυµάµαι τότε τις διαδηλώσεις των
κατοίκων να µην υπογειοποιηθεί η Κηφισίας. ∆ιαµαρτυρία εντελώς ανόητη. Τα ίδια έκαναν κάποιοι και στην Αγία Παρασκευή. ∆ιαδήλωναν να µη γίνει το Μετρό. Εχετε ερµηνεία γιατί η κοινωνία µας, εµείς οι ίδιοι δηλαδή, έχει συχνά µια οπισθοδροµική συµπεριφορά;
Ισως δεν βλέπουµε αρκετά µακριά, είναι αυτό που λέµε ότι βλέπουµε µόνο το δέντρο και όχι το δάσος. Και κινητοποιούµαστε, το θυµάµαι και από τα φοιτητικά µου χρόνια, εύκολα από extreme καταστάσεις, γινόµαστε όχλος, επιβάλλοντας συχνά ακραίες λύσεις. Μη νοµίζετε όµως ότικαι τώρα δεν υπήρχαν πολλές αντιδράσεις για τη γέφυρα. Μα ποιος µπορεί να διαφωνεί µε ένα τέτοιο έργο;
Υπήρχαν αντιρρήσεις από τον κόσµο, για την όχληση, την κυκλοφορία,πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει µονόδροµος, χίλια δυο πράγµατα. Αποφάσεις που έπρεπε να περάσουν από χίλια µύρια κύµατα… Εδώ είναι τα σύνορα τριών δήµων: Ψυχικού, Χαλανδρίου, Φιλοθέης. Αναγκάστηκα να παρευρίσκοµαι σε όλα τα ∆ηµοτικά Συµβούλια. Μάλωναν µέχρι ναεµφανιστώ εγώ, ο πικραµένος πατέρας που έλυνε ως διά µαγείας τον γόρδιο δεσµό.
Η δηµιουργία της γέφυρας µε εθελοντική προσφορά, µε φαντασία και αγάπη στον σχεδιασµό, µε την ενεργοποίηση των παιδιών, ίσως να απαντά και λίγο στο τι πρέπει να κάνουµε σήµερα για τη χώρα.
Είναι όπως το λέτε. Ο υπουργός Υποδοµών είχε υποσχεθεί την κατασκευή 20 αντίστοιχων γεφυρών σε περιοχέςσχολείων και σε άλλα κρίσιµα σηµεία της χώρας.Το πρότζεκτ µειώθηκε λίγο λόγω ∆ΝΤ, αλλά είναι ενεργό και θα βγει κάποια στιγµή στον αέρα.
Ναι, αλλά εσείς την ετοιµάσατε κιόλας τη γέφυρα. Το κράτος ακόµη µελετά τις άλλες 19.
Ναι, ίσως χρειάζεται µια οικονοµική υποστήριξη από την ιδιωτική πρωτοβουλία της κάθε περιοχής. Το πρότυπο της δικής µας γέφυρας έχει κινητοποιήσει ένα σηµαντικό κοµµάτι της κοινωνίας και θα βρει σίγουραπολλούς µιµητές. Είναι από τις παρακαταθήκες που µας άφησε ο Σόλωνας φεύγοντας.
Και η δική σας στάση διδάσκει. Παρά τον πόνο σας, αποφασίσατε να πολεµήσετε αυτή τη βαρβαρότητα που υπάρχει στους δρόµους και όχι να κλειδωθείτε στο σπίτι και να κλαίτε.
Ο πόνος δεν περιγράφεται και δυστυχώς δεν σταµατάει ποτέ. Η καλήµου φίλη, η Ακρίτα, είχε γράψει ότι πολλοί άνθρωποιστεγνώσανε τα δάκρυά τους και σηκώσανε τα µανίκια τους για να κάνουν τη δουλειά. Οντως σήκωσα τα µανίκια µου, αλλά δεν στέγνωσαν τα δάκρυά µου. Επρεπε όµως να δείξουµε – πρώτα απ’ όλα στον αδελφό του,τον Αρµάνδο – ότι το µέλλον είναιµπροστά. Οτι αυτόπου έγινε θα µας ακολουθείσε όλη µας τη ζωή, αλλά από όλα, ακόµη και από τον θάνατο, µπορείς να βγάλεις κάτι θετικό. Σε καµία περίπτωση βέβαια το ένα δεν ισοσκελίζει το άλλο… Αυτός που τον χτύπησε έχει τιµωρηθεί;
Εχω µάθει ότι µια κάµερα στο απέναντι κτίριο κατέγραψε όλη τη σκηνή. Την παραβίαση, το χτύπηµα αλλά και την εγκατάλειψη. Θα µου επιτρέψετε να µηµιλήσω γι’ αυτά. Τα δικαστήρια ακόµηεκκρεµούν. Γνωρίζετε όµως – γιατίέχετε χειριστεί και στο παρελθόν ανάλογα θέµατα– ότι η ελληνική Πολιτεία δεν τιµωρεί τα τροχαία ατυχήµατα. Ενας φίλος δικηγόρος µού έχει πει ότι η µόνη ποινή που πραγµατικά υφίσταται κάποιος που προκαλεί έναν θάνατο στον δρόµο είναιη αύξηση των ασφαλίστρων του.
Πότε θα είναι έτοιµη η γέφυρα;
Στόχος µας είναι να κάνουµε τα εγκαίνια τον Σεπτέµβριο. Την πρώτη Παρασκευή µετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, να γίνει µια εκδήλωση µνήµης αλλά και γιορτής.
Ο γιος µου ήταν ένα παιδί που πάντα έδινε.
Η πεζογέφυρα αλλά και η προσφορά των οργάνων του ήταν η πιο φυσιολογική συνέχεια
Ενα έργο ζωής για τους µαθητές του Ψυχικού, του Χαλανδρίου και της Φιλοθέης από τον πατέρα του παιδιού που βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο αλλά και από δεκάδες εθελοντές
Είχα ακούσει για τον «πατέρα του Σόλωνα», αλλά δεν τον είχα συναντήσει. Πολλές φορές µάλιστα, όταν περνούσα από την Κηφισίας, εκεί όπου ετοιµάζουν την πεζογέφυρα που θα «ενώσει» το Χαλάνδρι µε το Ψυχικό και τη Φιλοθέη, παραµόνευα µήπως και τον δω. «Ενας ασπροµάλλης µε µια µεγάλη µηχανή και µια τσάντα κρεµασµένη στον ώµο». Κοιτούσα λοιπόν από τις χαραµάδες που αφήνουν τα σίδερα του εργοταξίου. Είχε τύχει να περάσω και µε βροχή, οι εργάτες δούλευαν, τον «πατέρα του Σόλωνα» όµως δεν τον είχα εντοπίσει.
Ετσι τον είχα καταγράψει στο µυαλό µου. «Ο πατέρας του Σόλωνα». Και µη µε ρωτήσετε ποιος είναι ο Σόλωνας γιατί την ιστορία του την ξέρετε. Ηταν ∆εκέµβριος του 2009, βράδυ Παρασκευής. Οι µαθητές έστηναν παρτάκια. Και ο Σόλωνας µπανιαρίστηκε, στολίστηκε και βγήκε στην Κηφισίας να συναντήσει τους φίλους του. Ολοι µαζί πετάχτηκαν µέχρι το περίπτερο του Κολλεγίου να πάρουν κάποια σνακ, γυρνώντας στην Κηφισίας όµως ένα αυτοκίνητο που έτρεχε µε υπερβολική ταχύτητα δεν σταµάτησε στο κόκκινο φανάρι και έστειλε τον Σόλωνα από τη χαρά στην Εντατική. Την Τρίτη πέθανε και οι γονείς του µέσα στο κλάµα τους σκέφτηκαν να δώσουν τα όργανα του γιου τους, µήπως και σωθούν άλλα παιδιά. Την ίδια µέρα οι συµµαθητές του κατέλαβαν τη διάβαση και ζήτησαν να γίνει επιτέλους µια πεζογέφυρα για τους χιλιάδες µαθητές από το Κολλέγιο, το Αρσάκειο, το Μωραΐτη, αλλά και τα δηµόσια σχολεία της περιοχής, που περνούν πρωί, µεσηµέρι, βράδυ αυτόν τον δρόµο.
Την εποχή των Ολυµπιακών Αγώνων είχε αποφασιστεί να υπογειοποιηθεί η Κηφισίας και σε αυτό το σηµείο. Κάποιοι όµως αντέδρασαν – στον Φάρο Ψυχικού κρέµασαν µαύρες σηµαίες, έγιναν συγκρούσεις – και τελικά η Κηφισίας «κατέβηκε» µόνο σε δύο σηµεία και όχι σε τέσσερα όπως προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασµός.
Μετά τον θάνατο του Σόλωνα, ο Φαίδων, πολιτικός µηχανικός, και η Σίσσυ, αρχιτεκτόνισσα, πήραν την απόφαση να φτιάξουν µια γέφυρα στο καθηµερινό «πέρασµα» του γιου τους. Αυτή τη φορά βρέθηκαν πολλοί στο πλευρό τους και σε δέκα-δεκαπέντε εβδοµάδες η γέφυρα του Σόλωνα θα είναι έτοιµη. «Ελάτε να σας δείξω», µου είπε ο Φαίδων Καρυδάκης, δίνοντάς µου ραντεβού στο σηµείο.
Η πρώτη σωστή απόφασή σας ήταν η δωρεά οργάνων του παιδιού σας. Από πού αντλήσατε αυτή τη δύναµη και εσείς και η γυναίκα σας;
Ο Σόλωνας, όπως θα σας πουν οι συµµαθητές του, ήταν ένα παιδί που πάντα προσέφερε, η προσφορά των οργάνων τουλοιπόν ήταν η πιο φυσιολογική συνέχεια.
Και µετά ήρθε η απόφαση για τη γέφυρα. Οσα δεν µπόρεσε να κάνει το κράτος τα κάνατε εσείς.
Οχι µόνοι µας. Η γέφυρα είναι έργο µιας αφάνταστα µεγάλης οµάδας ανθρώπων πουδεν ξέραµε καν ότι υπάρχει. Από επιχειρηµατίες και το Πολυτεχνείο µέχρι δηµόσιες υπηρεσίες – ∆ΕΗ, ΕΥ∆ΑΠ, Φωταέριο – που µετακίνησαν δωρεάν τα δίκτυά τους.Εγώ, σε συνεργασία µε το γραφείο Σαµαρά, των αρχιτεκτόνων, έκανα τον βασικό σχεδιασµό,συντονίζω την κατασκευή και βοηθάω µε όποιον τρόπο µπορώ την ταχεία αλλά κυρίως την άρτια ολοκλήρωση της γέφυρας.
Ενα έργο εξ ολοκλήρου ιδιωτικό, αν και δηµόσιο. Πόσο θα στοιχίσει;
Γύρω στο ενάµισι εκατοµµύριο ευρώ. Το µεγαλύτερο µέρος, 70% µε 80%, καλύπτεται από τον Γιώργο Προκοπίου. Στηνπορεία είχαµε πολλές προσφορές από τους περισσότερους συµµετέχοντες στο έργο. Από τον γενικό εργολάβο µέχρι εταιρείες και άτοµα που συµµετέχουν στην κατασκευή και προσφέρουν από υλικά µέχρι εργασία χωρίς χρήµατα.
Οι εργάτες µόνο δεν είναι εθελοντές.
Οι εργάτες όχι. Συνάδελφοί σας που είχαν πείρα από τέτοια έργα σάς βοήθησαν;
Πολλοί συνάδελφοι πρότειναν να µε βοηθήσουν στον σχεδιασµό και τουςείπα «δεν θα αφήσω κανέναν να µπει ανάµεσα σε µένα και το παιδί µου». Τοπρώτο µου κιόλας σχέδιο ήταν µια γέφυρα που ξεκινούσε από το σχολείο του Σόλωνα,ακολουθούσε τη διαδροµή του και άγγιζετον ουρανό πριν ολοκληρωθεί στο απέναντι πεζοδρόµιο.Αυτή ήταν η ανάγκη µου.
Μπορείτε να µου περιγράψετε λίγο πώς θα είναι η γέφυρα; Εχω δει τα σχέδια, αλλά δεν καταλαβαίνω και πολλά πράγµατα.
Και από τις δύο µεριές θα έχει κυλιόµενες σκάλες για την άνοδο καθώς και δύο ανελκυστήρες για τη χρήση από άτοµα µειωµένης κινητικότητας. Τολµώ να πω ότι για τα ελληνικά δεδοµένα θα είναι ένα έργο τέχνης. Και η σύντροφος του Ελύτη θα δωρίσει δύο από τους αγγέλους που ζωγράφιζε ο ποιητής, οι οποίοι και θα τυπωθούν σε µεγάλο µέγεθος στα τζάµια, πάνω από το σηµείο που έφυγε ο Σόλωνας.
Θα µου επιτρέψετε να γίνω λίγο ενοχλητικός. Ας υποθέσουµε ότι γίνεται η γέφυρα, οι µαθητές θα την χρησιµοποιούν;
Εχουµε πολλές περιπτώσεις όπου γέφυρες ή υπόγειες διαβάσεις έχουν εγκαταλειφθεί.
Ναι, πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι ο Σόλωνας, πηγαίνοντας στο πάρτι του σχολείου του, δεν θα ανέβαινε ίσως µιακατακόρυφη σκάλα τριών ορόφων για να διασχίσει από ψηλά τον δρόµο. Προσπαθούµε, λοιπόν,το πέρασµα πάνω από τη γέφυρανα εµφανιστεί ως φυσιολογική επιλογή. Θα είναι σαν πλατεία, σαν χώρος σχεδόν συνάθροισης, θα έχει παγκάκια, στα οποία θα µπορούν να καθήσουν τα παιδιά. Ενας χώροςθελκτικός που θα τα προσελκύει.
Σε αυτό το σηµείο προβλεπόταν η υπογειοποίηση της Κηφισίας, αλλά δεν προχώρησε.
Ναι, υπήρξε αντίδραση από τουςκατοίκους και µετά οικονοµικοί λόγοι δεν επέτρεψαν να γίνει. Αν καθήσετε εδώ και δείτε τηµάχη των χιλιάδων παιδιών να περάσουν από τη µια πλευρά στην άλλη– ειδικά κάποιες συγκεκριµένες ώρες –, θα νοµίζετε ότι παρακολουθείτε εφιαλτική ταινία.
Εχετε ακόµη επαφή µε τους φίλους του;
Ο Σόλωνας έχει έναν δίδυµο αδελφό, τον Αρµάνδο, εποµένωςοι φίλοι τουέγιναν δικοί του φίλοι. Θα θυµάστε ότι πριν ακόµα φύγει ο Σόλωνας, όταν ήταν στην Εντατική, έκαναν κατάληψη του Κολλεγίου και δεν πήγαν στις τάξεις τους. Και όταν έφυγε,έκαναν κατάληψη του δρόµου και απαίτησαν τη γέφυρα. Αρα η κινητήριαδύναµη πίσω απόόλο αυτό το πρότζεκτείναι η αγάπη των παιδιών. Πολλά δηµοσιεύµατα στιςεφηµερίδες ήταν δικά τους. Από την πίεση των παιδιών έγινε αυτή η γέφυρα.
Ο θάνατος του Σόλωνα θα τους ωρίµασε.
Ολους µάς άλλαξε.Ακόµη και τη νοοτροπία του Κολλεγίου. Ενα σχολείο µε υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο αλλά πολύ σκληρό έχει αποκτήσει ξαφνικά ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Οι συµµαθητές του απαίτησαν και κράτησαν όλη την περσινή χρονιά το θρανίο του Σόλωνα µέσα στην τάξη. Αυτό το θηριώδες και από πλευράς αριθµού µαθητώνσχολείο απέκτησε σιγά σιγά ένα νέο πρόσωπο. Χρειάζονται τέτοιες κινήσεις για να δείχνουνακριβώς το πόσο ευάλωτοι είµαστε και πόσο χρειαζόµαστε τη συµπαράσταση, την τρυφερότητα και τον πολιτισµό.
Θυµάµαι τότε τις διαδηλώσεις των
κατοίκων να µην υπογειοποιηθεί η Κηφισίας. ∆ιαµαρτυρία εντελώς ανόητη. Τα ίδια έκαναν κάποιοι και στην Αγία Παρασκευή. ∆ιαδήλωναν να µη γίνει το Μετρό. Εχετε ερµηνεία γιατί η κοινωνία µας, εµείς οι ίδιοι δηλαδή, έχει συχνά µια οπισθοδροµική συµπεριφορά;
Ισως δεν βλέπουµε αρκετά µακριά, είναι αυτό που λέµε ότι βλέπουµε µόνο το δέντρο και όχι το δάσος. Και κινητοποιούµαστε, το θυµάµαι και από τα φοιτητικά µου χρόνια, εύκολα από extreme καταστάσεις, γινόµαστε όχλος, επιβάλλοντας συχνά ακραίες λύσεις. Μη νοµίζετε όµως ότικαι τώρα δεν υπήρχαν πολλές αντιδράσεις για τη γέφυρα. Μα ποιος µπορεί να διαφωνεί µε ένα τέτοιο έργο;
Υπήρχαν αντιρρήσεις από τον κόσµο, για την όχληση, την κυκλοφορία,πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει µονόδροµος, χίλια δυο πράγµατα. Αποφάσεις που έπρεπε να περάσουν από χίλια µύρια κύµατα… Εδώ είναι τα σύνορα τριών δήµων: Ψυχικού, Χαλανδρίου, Φιλοθέης. Αναγκάστηκα να παρευρίσκοµαι σε όλα τα ∆ηµοτικά Συµβούλια. Μάλωναν µέχρι ναεµφανιστώ εγώ, ο πικραµένος πατέρας που έλυνε ως διά µαγείας τον γόρδιο δεσµό.
Η δηµιουργία της γέφυρας µε εθελοντική προσφορά, µε φαντασία και αγάπη στον σχεδιασµό, µε την ενεργοποίηση των παιδιών, ίσως να απαντά και λίγο στο τι πρέπει να κάνουµε σήµερα για τη χώρα.
Είναι όπως το λέτε. Ο υπουργός Υποδοµών είχε υποσχεθεί την κατασκευή 20 αντίστοιχων γεφυρών σε περιοχέςσχολείων και σε άλλα κρίσιµα σηµεία της χώρας.Το πρότζεκτ µειώθηκε λίγο λόγω ∆ΝΤ, αλλά είναι ενεργό και θα βγει κάποια στιγµή στον αέρα.
Ναι, αλλά εσείς την ετοιµάσατε κιόλας τη γέφυρα. Το κράτος ακόµη µελετά τις άλλες 19.
Ναι, ίσως χρειάζεται µια οικονοµική υποστήριξη από την ιδιωτική πρωτοβουλία της κάθε περιοχής. Το πρότυπο της δικής µας γέφυρας έχει κινητοποιήσει ένα σηµαντικό κοµµάτι της κοινωνίας και θα βρει σίγουραπολλούς µιµητές. Είναι από τις παρακαταθήκες που µας άφησε ο Σόλωνας φεύγοντας.
Και η δική σας στάση διδάσκει. Παρά τον πόνο σας, αποφασίσατε να πολεµήσετε αυτή τη βαρβαρότητα που υπάρχει στους δρόµους και όχι να κλειδωθείτε στο σπίτι και να κλαίτε.
Ο πόνος δεν περιγράφεται και δυστυχώς δεν σταµατάει ποτέ. Η καλήµου φίλη, η Ακρίτα, είχε γράψει ότι πολλοί άνθρωποιστεγνώσανε τα δάκρυά τους και σηκώσανε τα µανίκια τους για να κάνουν τη δουλειά. Οντως σήκωσα τα µανίκια µου, αλλά δεν στέγνωσαν τα δάκρυά µου. Επρεπε όµως να δείξουµε – πρώτα απ’ όλα στον αδελφό του,τον Αρµάνδο – ότι το µέλλον είναιµπροστά. Οτι αυτόπου έγινε θα µας ακολουθείσε όλη µας τη ζωή, αλλά από όλα, ακόµη και από τον θάνατο, µπορείς να βγάλεις κάτι θετικό. Σε καµία περίπτωση βέβαια το ένα δεν ισοσκελίζει το άλλο… Αυτός που τον χτύπησε έχει τιµωρηθεί;
Εχω µάθει ότι µια κάµερα στο απέναντι κτίριο κατέγραψε όλη τη σκηνή. Την παραβίαση, το χτύπηµα αλλά και την εγκατάλειψη. Θα µου επιτρέψετε να µηµιλήσω γι’ αυτά. Τα δικαστήρια ακόµηεκκρεµούν. Γνωρίζετε όµως – γιατίέχετε χειριστεί και στο παρελθόν ανάλογα θέµατα– ότι η ελληνική Πολιτεία δεν τιµωρεί τα τροχαία ατυχήµατα. Ενας φίλος δικηγόρος µού έχει πει ότι η µόνη ποινή που πραγµατικά υφίσταται κάποιος που προκαλεί έναν θάνατο στον δρόµο είναιη αύξηση των ασφαλίστρων του.
Πότε θα είναι έτοιµη η γέφυρα;
Στόχος µας είναι να κάνουµε τα εγκαίνια τον Σεπτέµβριο. Την πρώτη Παρασκευή µετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, να γίνει µια εκδήλωση µνήµης αλλά και γιορτής.
Ο γιος µου ήταν ένα παιδί που πάντα έδινε.
Η πεζογέφυρα αλλά και η προσφορά των οργάνων του ήταν η πιο φυσιολογική συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου