Τι είναι η Ε.Υ.ΘΥ.Τ.Α.


Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ- ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Εταιρεία Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων είναι ένας Μη Κερδοσκοπικός, Μη Κυβερνητικός Οργανισμός, στο χώρο της Οδικής Ασφάλειας.
Στη Ρόδο λειτουργεί από τον Ιούνιο 2004 , πρωτοβουλία της Προέδρου Καρύδη Ελένης, θύμα τροχαίου ατυχήματος, μετά από τον χαμό του γιου της Δημήτρη 19 χρόνων στις 12 Φεβρουαρίου 2002, πλαισιωμένη από επιστήμονες, θύματα, συγγενείς τροχαίων δυστυχημάτων και ευαισθητοποιημένα άτομα στο θέμα της Οδικής Ασφάλειας.
Είναι μέλος:

-Της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων-FEVR (Σύμβουλος του Ο.Η.Ε και του Π.Ο.Υ)
-Υποστηρικτής της Παγκόσμιας Οργάνωσης « MAKE ROADS SAFE »
-Το 2008 υπέγραψε την Ευρωπαϊκή Χάρτα Οδικής Ασφάλειας, για λιγότερα θύματα με την υποστήριξη της Ε.Ε.
-Αρωγό μέλος του Ε.Δ.Ι.ΠΑ.Β (Εθνικό Δίκτυο Πρόληψης Ατυχημάτων , συμπεριλαμβανομένων των τροχαίων)
-Μέλος της Διακομματικής Επιτροπής Δήμου Ρόδου
-Ιδρυτικό μέλος του Πανελλαδικού Συλλόγου
"SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ"
-Υποστηρίζει την Δεκαετία Δράσης 2011-2020 για την Οδική Ασφάλεια
-Συνεργάζεται με φορείς του Δημόσιου του Ιδιωτικού τομέα, με Παγκόσμιους & Ευρωπαϊκούς Φορείς και Οργανισμούς.

Ποιοι είναι οι σκοποί :

+Η υποστήριξη των θυμάτων των Τροχαίων Ατυχημάτων από ομάδα συμβούλων ( νομικών, ιατρών, ειδικών εμπειρογνωμόνων, συγκοινωνιολόγων, μηχανολόγων, εκπαιδευτικών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών ).

+Η ανάπτυξη αλληλεγγύης μεταξύ των θυμάτων των Τροχαίων Ατυχημάτων( ηθική υποστήριξη ).

+Η οργανωμένη παρέμβαση και η κοινωνική πίεση προς τους φορείς της πολιτείας, για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας και την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.

+Η υποστήριξη η ανάληψη και προώθηση δραστηριοτήτων σε θέματα τα οποία προάγουν την οδική ασφάλεια, την κυκλοφοριακή αγωγή, την έρευνα, την ενημέρωση , την ευαισθητοποίηση των πολιτών των ιδιαίτερα ευάλωτων ηλικιών (μαθητών, ηλικιωμένων).

Ποιο είναι το Δυναμικό της:

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, διαθέτει ένα τεχνοκρατικό πυρήνα από επιστήμονες- μέλη διαφόρων κλάδων ( Υγειονομικούς, Νομικούς, Εκπαιδευτικούς, Μηχανολόγους- Μηχανικούς, Πραγματογνώμονες, Συγκοινωνιολόγους, Οικονομολόγους, Αναλυτές Η/Υ, Ψυχολόγους, Κοινωνικούς Λειτουργούς).

Το δυναμικό της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, ανταποκρίνεται απόλυτα στις υψηλές απαιτήσεις σοβαρών ερευνητικών προγραμμάτων, με θέμα την Οδική Ασφάλεια, την πρόσληψη και την μείωση των Τροχαίων Ατυχημάτων.

Διαθέτει επίσης ένα αξιόλογο επιτελείο έμπειρων επιστημόνων, που της επέτρεψε ως τώρα να πραγματοποιήσει πολλαπλές εκπαιδευτικές- ενημερωτικές δράσεις με στόχο τη βελτίωση της Οδικής Συμπεριφοράς.

Ποιες είναι οι Δραστηριότητές της:

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, συμβάλλει δραστικά στην ενημέρωση των πολιτών για την Οδική Ασφάλεια, την πρόληψη και την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και παρέχει σε μόνιμη βάση Νομική, Ιατρική, Ψυχολογική και Κοινωνική Υποστήριξη σε θύματα και συγγενείς θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων όταν αυτή ζητηθεί.

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, έχει διοργανώσει εκδηλώσεις ( Ημερίδες, Έκθεση φωτογραφίας , Δράσεις σε ανοικτούς χώρους, Διδασκαλία σε Σχολεία Α/ας και Β/ας Εκπαίδευσης, Σεμινάρια σε κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων, Ενημερωτικές ομιλίες σε Δήμους της Ρόδου) στο πλαίσιο της ενημέρωσης των πολιτών σε θέματα που προάγουν την Οδική Ασφάλεια και έχει κάνει ουσιαστικές παρεμβάσεις στους φορείς σε θέματα Οδικής Ασφάλειας.

Έχει εκδώσει ενημερωτικά έντυπα με έγκυρη επιστημονική πληροφόρηση σε θέματα Οδικής Ασφάλειας.

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, πιστεύει ότι για την επίτευξη αποτελεσμάτων χρειάζεται δραστηριοποίηση από τους πολίτες, υποστήριξη από τον κρατικό μηχανισμό και αλλαγή της αρνητικής νοοτροπίας στοιχεία που θα μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από την ιδιότητα της Ευρωπαϊκής χώρας με μεγάλο αριθμό Θυμάτων Τροχαίων δυστυχημάτων και με επικίνδυνους δρόμους για ασφαλή οδήγηση.

http://www.efhtita.gr















27 Οκτ 2009

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΟΔΗΓΟΥ-ΤΡΟΧΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

Τα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές κάθε χρόνο όσο ένα πραξικόπημα ή ένας μικρός εμφύλιος. Είναι μάλιστα τόσο οικείο το πρόβλημα ώστε έχει τυποποιηθεί και από τα ΜΜΕ σε φράσεις καρμανιόλα, φονική διάβαση, υπερβολική ταχύτητα, ολισθηρότητα του οδοστρώματος, εξέπνευσε κατά τη μεταφορά, ξεκληρίστηκε οικογένεια, φόρος αίματος, τριήμερη έξοδο των εκδρομέων, πόσοι δεν γύρισαν από τις διακοπές τους και άλλα παρόμοια. Το πρόβλημα είναι ο άνθρωποςΥπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα αλλά πάντοτε ο πιο αποτελεσματικός είναι να πας στη ρίζα του προβλήματος, την αιτία και να την εκμηδενίσεις. Δεν είναι βέλτιστη λύση ούτε η προστιματική καταστολή, ούτε η δίωξη. Το πρόβλημα είναι κοινωνικό και ο κορυφαίος παράγοντας για την λύση των κοινωνικών προβλημάτων είτε μας αρέσει είτε όχι είναι ο άνθρωπος. Συνεπώς η επίλυση πρέπει να προέρχεται από τους οδηγούς διότι αυτοί είναι που επιλέγουν εκείνη τη συμπεριφορά που είναι επιρρεπής στα δυστυχήματα.
Ο ΄Ελληνας οδηγός:
Τι μπορεί κανείς να πει για τους Έλληνες οδηγούς και την συμπεριφορά τους. Πόσο μάλλον να προσπαθήσει να βρει να πει κάτι καινούργιο σε αυτούς τους αναγνώστες οι οποίοι καθημερινά οδηγούν στην Ελλάδα και κατά συνέπεια ανήκουν στο μυθικό σύνολο των Ελλήνων οδηγών. Το μόνο που μπορεί κανείς να κάνει, είναι να προσπαθήσει να αιτιολογήσει και να εξηγήσει πως μία κοινωνία ανθρώπων μπορεί να φερθεί τόσο ανεύθυνα και ηλίθια σε μία τόσο απλή δραστηριότητα όπως είναι η οδήγηση, η οποία προκαλεί τόσο πόνο και θάνατο καθημερινά. Η Ελλάδα, μια χώρα συντηρητική, με υψηλή ομοιογένεια γεγονός που συντελεί στο να είναι η συνολική συμπεριφορά των πολιτών της όμοια. Δεν θα απορήσει κανείς Έλληνας παραδείγματος χάριν εάν όπως οδηγεί δει όλες τις παραβιάσεις του ΚΟΚ σε μια πεντάλεπτη διαδρομή, όταν ακούσει την κόρνα κάποιου αυτοκινήτου τέσσερις θέσεις πίσω σε κόκκινο φανάρι, ή ακόμα και όταν δύο οδηγοί φιλοφρονούν ο ένας τον άλλον με τις πρώτες λέξεις που μαθαίνει κάποιος ξένος με το που πατάει το πόδι του στην Ελλάδα. Σε τι διαφέρουμε από τους οδηγούς του εξωτερικού; Θα ήταν τουλάχιστον ρατσιστικό ή σωβινιστικό, από την άλλη άκρη, να θεωρήσει κανείς την ποιότητα της φαιάς ουσίας που υπάρχει στα Ελληνικά κρανία καλύτερη ή χειρότερη από αυτήν των υπόλοιπων ανθρώπων. Επομένως το μυαλό και ο νους δεν είναι υπεύθυνα για την καθημερινή σφαγή του ΚΟΚ και της σύνεσης. Κάθε ένας έχει την ποιότητα του κοινού νου να συνειδητοποιήσει τους κινδύνους της αναρχικής και αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς του.
Η οδηγική συμπεριφορά του από την άλλη αποτελεί μία αντίθεση σε σχέση με αυτά που ο κοινός νους αποδέχεται ως λογικά και ασφαλή. Ο Έλληνας δε διαφέρει από τον Ευρωπαίο ή Αμερικανό οδηγό. Όσο και να προσπαθεί να οικειοποιηθεί την μοναδικότητα της επιθετικής οδήγησης, της περιφρόνησης των αρχών και της ανταρσίας στον νόμο είναι μάλλον κοινός με όλους τους άλλους ανθρώπους.
Road rage Ο όρος road rage αναφέρεται σε εκρήξεις οργής και απώλεια ηρεμίας κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Τυπικά παραδείγματα της καθημερινότητάς μας είναι χειρονομίες, και καμιά φορά καταδίωξη και διαπληκτισμός με ή άνευ ξυλοδαρμού. Υπάρχουν δύο τύποι οργής που σχετίζονται με την οδήγηση.
Η οργή που αποδίδεται σε επιθετική ερμηνεία αμφισήμαντων γεγονότων, όπως πχ η ερμηνεία ενός τυχαίου κλεισίματος στο δρόμο σαν προσωπική επίθεση που σκοπό έχει από τον άλλο οδηγό την πρόκληση ατυχήματος. Ο δεύτερος τύπος οργής προέρχεται από τον εκνευρισμό ενός οδηγού όταν αυτός θέλει να επιτύχει κάποιο στόχο με την οδήγηση. Όπως πχ η καθυστέρηση ενός οδηγού από έργα όταν αυτός θέλει να προλάβει μία συνάντηση ή στην Ελληνική πραγματικότητα η καθυστέρηση ενός οδηγού από κάποιον πιο αργό στην αριστερή λωρίδα, ενώ αυτός αγωνίζεται με τους εκατοντάδες ίππους του για την βελτίωση του προσωπικού του χρόνου από τον Πειραιά στην Κηφισιά.
Ένα νέος κλάδος για τους ψυχολόγους.Εις το εξωτερικό έχουν αναλύσει το φαινόμενο της συμπεριφοράς των οδηγών και τη σχέση τους με την πρόκληση ατυχημάτων. Τα τελευταία χρόνια ένας νέος τομέας της ψυχολογίας έχει ασχοληθεί με την ανάλυση της συμπεριφοράς των οδηγών... η ψυχολογία της κυκλοφορίας.
Η επιθετική οδήγηση και ο όρος road rage αποτελούν ένα παγκόσμιο φαινόμενο που κοστίζει δισεκατομμύρια Ευρώ και χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο. Στην Ελλάδα η οδήγηση τέτοιου τύπου είναι τόσο συνηθισμένη ώστε τα παραδείγματα που βλέπει κάθε μέρα ο οδηγός πηγαίνοντας στη δουλειά του είναι δεκάδες. Από τις πιο μικρές παραβιάσεις όπως είναι μία παράνομη αναστροφή, έως ένας τυπικός καβγάς με τις δημοφιλείς λέξεις που ένας ξένος μαθαίνει όταν επισκέπτεται για πρώτη φορά τη χώρα μας (τη λέξη με τα τρία άλφα και τον πιο δημοφιλή άγιο).
Η συναισθηματική κατάσταση Η επιθετική οδήγηση μπορεί περιφραστικά να περιγραφεί ως οδήγηση υπό την επήρεια συναισθηματικής φόρτισης η οποία έχει σαν αποτέλεσμα συμπεριφορά που οδηγεί σε αύξηση ρίσκου ατυχήματος. Η συναισθηματική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο. Η συμπεριφορά του μέσου Έλληνα περιλαμβάνει επιθετικότητα αφού όποιος θεωρητικά είναι καλύτερος ή μπορεί να είχε πρόθεση να μας ενοχλήσει είναι και εχθρός, έλλειψη αντίληψης της πραγματικότητας η οποία καμιά φορά εκφράζεται με φράσεις του τύπου «εμένα θα πουν για αλυσίδες δεν είναι και η πρώτη φορά που οδηγώ σε κακό καιρό», αντίσταση στην αλλαγή (ουδέν σχόλιο), έλλειψη συναισθηματικής ωριμότητας (όλοι παιδιά είμαστε) και κυνισμό ως προς τις αρχές που εκφράζεται με απαξιωτικούς αμπελοφιλοσοφικούς συνειρμούς του τύπου «δεν υπάρχει κράτος», «Η τροχαία είναι μόνο για να μαζεύει τα πρόστιμα». Οι λακκούβες ευθύνονται για τα κορναρίσματα στους δρόμους Εδώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να υποθέσουμε ότι οι λακκούβες οι οποίες είναι αποτέλεσμα της απουσίας του κράτους εντείνουν την μηδενική αντίληψή μας για την παρουσία αρχών και ενισχύουν την παραβατική συμπεριφορά μας. «Να φτιάξουν πρώτα τις λακκούβες και μετά θα γίνω άνθρωπος.» Οπότε οι λακκούβες ευθύνονται για τα κορναρίσματα στους δρόμους. Είναι ο ρόχθος και το αντιβούισμα της επανάστασης του μέσου Έλληνα στην κατεστημένη ανυπαρξία του κράτους. Ή μήπως είναι μια συνηθισμένη νευρόσπαστη αντίδραση του μέσου απογοητευμένου Έλληνα που διαπιστώνει ότι η ζωή του είναι χάλια και στάσιμη, και προσπαθεί να μεταθέσει την ευθύνη στους άλλους... τουλάχιστον στο φανάρι. Ο Έλληνας αρέσκεται στο να πιστεύει ότι είναι ένα εξωτικό είδος, περηφανεύεται που ο υπόλοιπος κόσμος τρίβει τα μάτια του με το επίπεδο που έχει επιτύχει. Νομίζει ότι για την ψυχική του υγεία χρειάζεται ένα βαθμό ελευθερίας στην συμπεριφορά του που αγγίζει τα όρια του εγκλήματος και είμαστε όλοι τόσο συνδεδεμένοι με την ιδέα της «γλυκιάς αναρχίας», που δεν κράζουμε ούτε κατακρίνουμε τα λάθη μας. Αυτοδιοικούμαστε λοιπόν, επαναλαμβάνοντας και διαιωνίζοντας την παρανοϊκή συμπεριφορά μας, με οποιοδήποτε κόστος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: