Αντίο Τόμας…. Εκκρεμή ερωτήματα που δεν περιμένουν απάντηση.

Στις 21 Μαΐου αφού πάλεψε εξήντα έξι ημέρες στην Εντατική ο 25χρονος ηθοποιός  Τόμας Πρωτόπαπας  πού τραυματίστηκε όταν  το σταματημένο στη ΛΕΑ αυτοκίνητο του χτυπήθηκε  από αυτοκίνητο της Αττικής Οδού εγκατέλειψε το μάταιο αυτό κόσμο. Είναι ένας ακόμα αναίτιος, άδικος και  παράλογος  θάνατος νέου ανθρώπου που έρχεται να προστεθεί στον τεράστιο αριθμό τροχαίων εγκλημάτων που συμβαίνουν στη χώρα μας.

Κανείς δεν είχε δικαίωμα να του στερήσει τη ζωή. Κανείς δεν είχε δικαίωμα να βυθίσει την οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπου σ αυτή την απύθμενη δεξαμενή  πόνου, σ αυτό το βαρύτατο δια βίου πένθος.

Είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με ένα θύμα τροχαίου (προφανώς λόγω της ιδιότητας του) και επίσης από την σπάνιες φορές που στην πλειοψηφία τους το έκαναν με σεβασμό . Ωστόσο η αναπαραγωγή στερεοτύπων αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις τον κυρίαρχο κανόνα ιδίως μέσω του χαρακτηρισμού ως  «ατυχήματος»  της σύγκρουσης που οδήγησε στο θάνατο του Τόμας.

Το να σταματήσει ένα αυτοκίνητο στην ΛΕΑ (Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης) είναι η ενδεδειγμένη – ασφαλής κίνηση για κάθε οδηγό που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Το να πέσει πάνω σου ένα άλλο όχημα και μάλιστα με ταχύτητα και μάλιστα υπηρεσιακό αυτό δεν είναι ούτε αναμενόμενο, ούτε θέμα τύχης.  Το γεγονός ότι ο Τόμας υπήρξε εξαιρετικά άτυχος δεν σημαίνει πως ήταν θύμα ατυχήματος. Μένει να εξηγηθεί (;) στις μακρόσυρτες και αμφιλεγόμενες βασανιστικές για τους δικούς του ανακριτικές και δικαστικές διαδικασίες το πώς και το γιατί αυτής της σύγκρουσης. Πάντως η ατυχία δεν είναι η εξήγηση…

Επειδή τα «ανεξήγητα» τροχαία έχουν πάρει χαρακτήρα επιδημίας θάπρεπε νάχει θεσπιστεί από χρόνια η αυτόματη ένταξη στην δικογραφία των τηλεφωνικών κλήσεων των κινητών όλων των εμπλεκομένων σε μια τροχαία σύγκρουση.  Δεν θα αναφερθούμε εδώ στην (αιματοβαμμένη) τεκμηρίωση για τις συνέπειες της χρήσης του κινητού κατά την οδήγηση, ούτε στις πρωτιές που κατέχει η χώρα μας και σ αυτόν τον τομέα.  Επισημάνουμε μόνο ότι  ακόμα και σε περιπτώσεις ύπαρξης εισαγγελικών εντολών για θανατηφόρα τροχαία οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αρνούνται να δώσουν  τα στοιχεία επικαλούμενες τα περίφημα προσωπικά δεδομένα… Μόνο στα μέλη του συλλόγου μας έχουμε δύο τέτοιες περιπτώσεις όπου συμπτωματικά και τα δύο θύματα είναι 15χρονοι ποδηλάτες που έχασαν την ζωή τους χτυπημένοι από ΙΧ.

Ένα δεύτερο σημαντικό θέμα είναι ότι η προστασία των περίφημων προσωπικών δεδομένων έχει επεκταθεί και στις μάρκες αυτοκίνητων. Για προφανείς λόγους η τροχαία στα στατιστικά της δεν ανακοινώνει μάρκα, κυβισμό  κλπ στοιχεία αυτοκινήτου. Πολύτιμα ωστόσο συμπεράσματα θα έβγαιναν αν δημοσιοποιούνταν τα παραπάνω στοιχεία για το αν κάποια συτοκίνητα εμπλέκονται πολύ συχνότερα από άλλα σε θανατηφόρες συγκρούσεις. Αλλά  γιατί να υπάρχει δημόσιος λόγος γι αυτό όταν υπάρχει ο αξιόπιστος ιδιωτικός των εταιρειών που πραγματοποιoύν τα crash test;

Αν τα δυο παραπάνω στοιχεία είχαν ενταχθεί στις διαδικασίες διερευνήσης των τροχαίων εγκλημάτων τότε ο Τόμας πιθανόν ναταν σήμερα εδώ. Και αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για αυτόν μπορούμε να το κάνουμε για χιλιάδες άλλους.

Αλλά υπήρξε στ αλήθεια ο Τόμας θύμα τροχαίου; Σύμφωνα με τους κανόνες της στατιστικής  που έχουν θεσπιστεί πανευρωπαϊκά (ελέω αυτοκινητοβιομηχανίας) σαν θύματα τροχαίων καταγράφονται μόνο όσοι χάσουν την ζωή τους μέσα σε 30 μέρες μετά το τροχαίο. Ο  Τόμας όπως και τόσοι άλλοι πριν απ αυτόν, κυρίως νέα υγιή και γυμνασμένα παιδιά που δίνουν  την μάχη για περισσότερο καιρό στις εντατικές δεν καταγράφονται στις στατιστικές. Δεν αποτελούν θύματα τροχαίων αλλά επιπλοκών κατά την νοσηλεία τους η οποία πραγματοποιήθηκε για άγνωστους λόγους!

Αφού λοιπόν ο Τόμας δεν έφυγε από τροχαίο ποιος ο λόγος να γραφούν όλα τα παραπάνω;

Γιατί θεμέλιος λίθος του κράτους είναι ο παραλογισμός που εξαφανίζει στοιχεία, και θύματα και εγγυάται την διαιώνιση των τροχαίων εγκλημάτων.

-Αντίο Τόμας.
-Σύνοψη του κειμένου δημοσιεύτηκε στην “Εφημερίδα των Συντακτών” στις 24/5/2013. ΕΔΩ

του Γιώργου Κουβίδη
Πηγή: soste,gr

«SOSTE» τους ποδηλάτες

Τρία μέλη του συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα, που έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους σε δυστυχήματα, μιλούν για τις δράσεις τους ώστε να μειωθούν τα τροχαία και να καταστεί το ποδήλατο ένα πραγματικά ασφαλές μέσο μετακίνησης

Η Ελλάδα έχει τη θλιβερή ευρωπαϊκή  πρωτιά στα θανατηφόρα τροχαία Του Μιχάλη Κωνσταντόπουλου

Του Μιχάλη Κωνσταντόπουλου




 Το πρωί της Κυριακής πραγματοποιήθηκε σε 46 πόλεις της Ελλάδας ποδηλατοδρομία αφιερωμένη στην οδική ασφάλεια, με τη χώρα μας να έχει τη θλιβερή ευρωπαϊκή πρωτιά στα θανατηφόρα τροχαία.

Επικοινωνήσαμε με τρία μέλη του συλλόγου «SOSTE» (SOS Τροχαία Εγκλήματα) που έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους, ποδηλάτες, σε δυστυχήματα, ζητώντας την άποψή τους για το τι πρέπει να γίνει ώστε να μειωθούν τα τροχαία και να καταστεί το ποδήλατο ένα πραγματικά ασφαλές μέσο μετακίνησης.

Η Κωνσταντίνα Μέγγενη έχασε τον γιο της πριν από περίπου 9 μήνες στη λεωφόρο Λαυρίου και προσπαθεί μέσω της συμμετοχής της στον σύλλογο να ευαισθητοποιήσει τους οδηγούς: «Συμμετέχω στον σύλλογο SOSTE γιατί έστω κι ένα παιδί λιγότερο να χαθεί στον δρόμο από τις δράσεις μας αυτό θα είναι πολύ σημαντικό. Για τα πολλά θανατηφόρα τροχαία στη χώρα μας φταίει σίγουρα η κακή οδηγική συμπεριφορά και η ελλιπής εκπαίδευση. Οι οδηγοί δεν σέβονται καθόλου ποδηλάτες και πεζούς. Επιπλέον, το νομικό σύστημα δεν παραδειγματίζει τους παραβάτες και δεν τιμωρείται η επιθετική οδήγηση. Δεν θέλω αυτός που σκότωσε τον γιο μου να μπει φυλακή, αλλά θα έπρεπε να του επιβληθεί μια ποινή κοινωνικής εργασίας σε κέντρο αποκατάστασης τραυματιών από τροχαία για να καταλάβει το κακό που προκάλεσε…».

«Να μη φοβούνται και να κάνουν αισθητή την παρουσία τους σε κάθε ευκαιρία», προτρέπει τους ποδηλάτες η Εύη Αρώνη, που έχασε τον αρραβωνιαστικό της, Σπύρο Παπαγιάννη, πρωταθλητή στην ποδηλασία, σε τροχαίο: «Ξεκίνησα συστηματικά την ποδηλασία λόγω του Σπύρου και τώρα συμμετέχω σε διάφορες ποδηλατικές δραστηριότητες γιατί με αυτόν τον τρόπο διατηρώ τη μνήμη του ζωντανή. Πρέπει το ποδήλατο να διαδοθεί ως μέσο μεταφοράς γιατί είναι αποτελεσματικό και ασφαλές, αλλά χρειάζονται και οι κατάλληλες υποδομές. Η οδική αγωγή βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Οι ποδηλάτες δεν πρέπει να κυριευτούν από φόβο αλλά να δίνουν το δυναμικό παρών για να ασχοληθεί μαζί τους η πολιτεία. Αυτή η απώλεια με πεισμώνει και κάνω ό,τι μπορώ για να μη συμβούν παρόμοια δυστυχήματα στο μέλλον».

Σημαντικό είναι να μπει τέλος στην ατιμωρησία, σύμφωνα με τον Κώστα Τζαβάρα, πατέρα του 15χρονου Πάνου, που χτυπήθηκε θανάσιμα από αυτοκίνητο στο Ρίο: «Σύζυγος πολιτικού χτύπησε θανάσιμα το παιδί μου και τώρα οδηγεί κανονικά, καθυστερώντας με διάφορα τεχνάσματα το δικαστήριο. Δεν ήρθε να πει ούτε μια συγγνώμη. Η ποδηλατοδρομία της Πάτρας ήταν αφιερωμένη στον γιο μου. Υπάρχει προκλητική αδιαφορία από κάποιους οδηγούς που εκθέτουν όλο τον κόσμο σε κίνδυνο. Πρέπει να δοθεί βάρος στην πρόληψη τέτοιων περιστατικών για να μην κινδυνεύσουν κι άλλα παιδιά και να μη βιώσουν άλλες οικογένειες αυτό το μαρτύριο».

Πάντως, σύμφωνα με τη Λυδία Χατζηαλεξίου από τους «Φίλους του Ποδηλάτου», το ποδήλατο θεωρείται ένα ασφαλές μέσο και οι αναβάτες δεν θα πρέπει να αποθαρρύνονται: «Σύμφωνα με τις στατιστικές, στις οποίες η χώρα μας δεν συμμετέχει ακόμη, το ποδήλατο είναι ένα ασφαλές μέσο. Μια απλή πτώση δεν προκαλεί σημαντικές βλάβες στον ποδηλάτη, ο οποίος όμως κινδυνεύει από τα μηχανοκίνητα οχήματα. Η ασφάλεια του ποδηλάτη αυξάνεται όταν μεγαλώνει ο αριθμός των ποδηλατών στον δρόμο γιατί οι οδηγοί συνηθίζουν και προσέχουν περισσότερο και το κράτος αναγκάζεται να φτιάξει κάποιες υποδομές. Υπάρχουν μελέτες για ποδηλατόδρομους που μένουν στα συρτάρια. Η χρήση του ποδηλάτου αυξάνεται και λόγω κρίσης, αλλά συνιστούμε στους νέους ποδηλάτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μη κινούνται στις μεγάλες λεωφόρους αλλά σε παράπλευρους δρόμους».

ΠΗΓΗ: http://www.efsyn.gr/?p=53539

24/05/2013

Aναζήτηση ΜΑΡΤΥΡΩΝ-θΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΤΡΟΧΑΙΟ

ΠΡΟΣΟΧΗ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΤΡΟΧΑΙΟ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ.ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,
Το Σάββατο (μετα το Πάσχα) 21 Απριλίου 2012 στις 19.30. 
200μ.πριν την αερογέφυρα ΒΟΥΛΓΑΡΗ, ρεύμα προς Θεσσαλονίκη.
Αυτοκίνητο HONDA γκαμπριολέ μπλέ χρώματος χτύπησε από πίσω ένα ασημί TOYOTA YARIS.

Μετά τη σύγκρουση η οδηγος του Toyota - γυναίκα 44 ετών, βρέθηκε  ΛΙΠΟΘΥΜΗ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ, 

ενω ο άντρας, επιβάτης στο ίδιο όχημα, 77 ετών, ΕΚΣΦΕΝΔΟΝΙΣΤΗΚΕ στο οδόστρωμα, ΝΕΚΡΟΣ. 

Αν γνωρίζετε οτιδήποτε ενημερώστε: soste.gr@gmail.com

Συμμετοχή της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ στην 1η Γιορτή κυκλοφοριακής αγωγής στην Κρεμαστή Ρόδου

Η 1η Γιορτή Κυκλοφοριακής Αγωγής θα πραγματοποιηθεί, από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Κρεμαστής, στο Πνευματικό Κέντρο της δημοτικής κοινότητας, αύριο, Παρασκευή 24 Μαΐου, από τις 6:00 το απόγευμα μέχρι και τις 8:00 το βράδυ.
Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ ανακυρήσει Επίτημο Μέλος το Μιχάλη Κουντούρη

 

Για την εκδήλωση αυτή, μίλησαν χθες οι διοργανωτές αλλά και ο γνωστός, βραβευμένος, συμπατριώτης μας σκιτσογράφος κ. Μιχάλης Κουντούρης, σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν.

Στην ουσία πρόκειται για υλοποίηση του εκπαιδευτικού προγράμματος «Educartoon-Η γελοιογραφία στην εκπαίδευση», που κλείνει ένα χρόνο. Εκείνο που προτείνεται είναι η εισαγωγή και η αξιοποίηση της γελοιογραφίας στη διδασκαλία ποικίλων διδακτικών αντικειμένων, δηλαδή πρόκειται για έναν καινούργιο, εύληπτο και δημιουργικό τρόπο διδασκαλίας που βασίζεται στις αρχές της διαθεματικότητας, της βιωματικότητας και της συνεργατικότητας.

Η ομάδα της educartoon, που απαρτίζεται από παιδαγωγούς, νέους καθηγητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, έμπειρους καθηγητές πανεπιστημίου, βραβευμένους καλλιτέχνες και διακεκριμένους συγγραφείς, υλοποίησε μια σειρά δράσεων με στόχο την αξιοποίηση της γελοιογραφίας στην εκπαίδευση.

Χθες, λοιπόν, καταρχήν, η πρόεδρος της ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου, κα Ελένη Καρύδη, μίλησε για «μία μεγάλη γιορτή για τη ζωή» και αναφέρθηκε στην παρουσία του δικού μας καλλιτέχνη, του σκιτσογράφου που καταξιώθηκε στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Όπως είπε, θα προσπαθήσουν να περάσουν μέσα από το σκίτσο και την εκπαίδευση όλα τα μηνύματα στους αυριανούς συνειδητοποιημένους οδηγούς και εξέφρασε τη συγκίνηση της ΕΥΘΥΤΑ για το ότι ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον κ. Κουντούρη ο οποίος διέθεσε τα σκίτσα του.

Στη συνέχεια, έκανε γνωστό, ότι, μετά από απόφαση του Δ.Σ., η ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου θα ανακηρύξει επίτιμο μέλος τον Μιχάλη Κουντούρη και δεν θα γίνει απλά η παράδοση τιμητικής πλακέτας αλλά θα συνδυαστεί με μία γιορτή κυκλοφοριακής αγωγής, με στόχο, βέβαια, να κάνουν ευαισθητοποιημένους πολίτες και οδηγούς.

Από την πλευρά του, ο κ. Κουντούρης, καταρχήν, ευχαρίστησε για τη μεγάλη τιμή και είπε ότι κάθε φορά που έρχεται στη Ρόδο το τελευταίο διάστημα συγκινείται. «Είναι μεγάλη τιμή για μένα όλο αυτό που γίνεται», τόνισε.

Η Διευθύντρια του Σχολείου, κα Κατερίνα Σοκορέλου, είπε ότι το Σχολείο έχει μαθητικό προσωπικό 403 μαθητές, 41 δασκάλους και πολλές ανησυχίες ενώ επέλεξαν αυτό το θέμα «γιατί αγγίζει όλους μας και τον καθένα ξεχωριστά».

Σημειώνεται ότι, το σχολείο, έχει ενταχθεί στα 961 σχολεία με το αναμορφωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και μέσα από την ευέλικτη ζώνη περιλαμβάνει αρκετές θεματικές ενότητες. Ήταν μεγάλη πρόκληση η επιλογή του συγκεκριμένου προγράμματος αφού όλα τα μαθήματα διδάσκονται θεωρητικά αλλά έχοντας τα σκίτσα του κ. Κουντούρη, τα παιδιά παίρνουν το μήνυμα αβίαστα, χωρίς διδαχές, όπως είπε η Διευθύντρια.

Διαβάστε ΕΔΩ:

http://www.rodiaki.gr/article.php?id=253859&catid=5&maincatid=1

 http://proodos.net/topika/%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%81%cf%84%ce%ae-%ce%ba%cf%85%ce%ba%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae%cf%82%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%81%ce%b5/

http://www.dimokratiki.gr/article.asp?articleID=24757&catID=18&pubID=1

http://www.iporta.gr/2013/05/educartoon.html

19 Mαϊου 2013: ΡΟΔΟΣ-ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ: Περπατώ για να είναι ασφαλείς οι δρόμοι για όλους μας

Με αφορμή την Παγκόσμια κινητοποίηση " Ι'm walking for...roads safety" πραγματοποιήθηκε από την ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ  στη Ρόδο πεζοπορία διασχίζοντας  την Μεσαιωνική πόλη καταλήγωντας στην πλατεία Δημαρχείου,με κεντρικό σύνθημα  " Περπατάμε για τη ζωή...."
Τίποτα δεν είναι ανώτερο από την ανθρώπινη ζωή. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την αφαιρεί ή να την καταστρέφει. Το ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας αφου δεν αντιμετωπίστηκε χθές θα πρέπει να αντιμετωπιστεί  από όλους μας τώρα και με πίστη για τη ζωή.....

Συγκινητική η παρουσία της ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου και των συμπολιτών μας που παραβρέθηκαν στην μεγάλη κινητοποίηση και στην πεζοπορία για όσους έφυγαν νωρίς από κοντά μας. Μια ημέρα γεμάτη δρώμενα και μια μεγάλη πεζοπορία στη μνήμη όσων έφυγαν νωρίς…

Περπατάω για…… όσους είναι εκεί ψηλά! για να είναι ασφαλείς οι δρόμοι για όλους μας.....

Κι εκεί παραβρέθηκαν δίπλα στην Ελένη Καρύδη, στην ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, δεκάδες συμπολίτες μας, Μητέρες.....εθελοντές η ψυχή της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ ο διοικητής της τροχαίας κ. Στέργου, ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Υψηλάντης, το Σώμα Ελληνικού Οδιγισμού, τα μικρά μας λυκόπουλα,ο Σύλλογος Ροδαυγή,  ο Ποδηλατικός Όμιλος Ρόδου- Ροδήλιος,  οι Σαμαρείτες ΕΕΣ , ο Σύλλογος Harley, ο Σύλλογος Φίλων Μοτοσυκλέτας, ο Σύλλογος Αιμοδοτών, ο Σύλλογος Εικαστικών Δωδεκανήσου, οι μουσικοί μας, η σχολή χορού "Μαρί Γκίκα"  Όλοι μαζί περπάτησαν δίνοντας ένα μήνυμα ζωής!!!!!

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, ευχαριστεί τους υποστηρικτές της, τους ευαισθητοποιημένους πολίτες, τους υπαλλήλους των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου μας, και τα ΜΜΕ και τα portal

Εμείς συνεχίζουμε... για τη ζωή ......για την ασφάλεια των δρόμων.........

Φωτογραφίς ΕΔΩ:

1)https://www.facebook.com/groups/32950097570/?ref=ts&fref=ts#!/media/set/?set=a.461228307293783.1073741838.179205038829446&type=1 

2)https://www.facebook.com/groups/32950097570/?ref=ts&fref=ts#!/media/set/?set=a.656439454371485.1073741834.100000163084938&type=1

 3)https://www.facebook.com/groups/32950097570/?ref=ts&fref=ts#!/media/set/?set=a.10201425427821145.1073741830.1338425128&type=1

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΟΔΙΑΚΗ: 

http://www.rodiaki.gr/article.php?id=253683&catid=5&maincatid=1

 http://rodosreport.gr/eutita-iam-walking-for/

Γιορτή της Μητέρας: Τιμάται η πρόεδρος της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ Ελένη Καρύδη

Το Σάββατο στις 18 Μαϊου 2013, ο Σύλλογος Γυναικών Κρεμαστής Ρόδου, τίμησε την μητέρα Ελένη Καρύδη για την προσφορά της και το έργο της στην ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, μετά από την τραγική απώλεια του γιού της Δημήτρη 19 χρόνων σε τροχαίο δυστύχημα το 2002.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Κρεμαστής,   η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Κρεμαστής κα Ανθή Συροπούλου, αναφέρθηκε στην πρόεδρο της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ  Ελένη Καρύδη και στην προσπάθεια που καταβάλλεται για την μείωση των τροχαίων δυστυχημάτων και στην λειτουργία της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, η αιτία της λειτουργίας της και στην δύναμη της ψυχής της ως μητέρα.

Η κ. Καρύδη Ελένη ευχαρίστησε το Δ.Σ του Συλλόγου για την απόφασή τους να την τιμήσουν, δίνοντας ιδιαίτερο τόνο  στις αναμνήσεις της, κατοικώντας για 30 χρόνια στην Κρεμαστή, στον τόπο όπου εζησε τις μεγαλύτερες χαρές αλλά και το μεγαλύτερο πόνο.

Δύναμη για την ίδια η τιμητική διάκριση από τις γυναίκες και μητέρες της Κρεμαστής 

Αφιέρωσε την τιμητική της διάκριση στην μνήμη όλων των παιδιών που τόσο άδικα  και τραγικά χάνονται στους δρόμους, γεμίζοντας πόνο για όλη τους τη ζωή τις οικογενειές τους.

Στο Δημήτρη της.... στα λαμπερά του μάτια που την βλέπουν απο κεί ψηλά, τον συνοδοιπόρο της, στον καθοδηγητή της.... στην απουσία του, αλλά στην Παρουσία του.

Μια εκδήλωση με πολύ συγκίνηση, με πολλά συναισθήματα.

Η δύναμη της ψυχής μας καθοδηγεί. Σας ευχαριστώ..

Φωτογραφίε ΕΔΩ:https://www.facebook.com/#!/media/set/?set=a.461418197274794.1073741839.179205038829446&type=3

“Μια μικρή προπόνηση”… Ένα μήνυμα από τον γιο του ποδηλάτη Ian Hibbel.

Μήνυμα από τον James Hibell προς όλους όσους συμμετέχουν στην ποδηλατοπορεία και τις εκδηλώσεις της 19ης Μαίου για την οδική ασφάλεια στην Ελλάδα

Ο πατέρας μου Ίαν Χάιμπελ ήταν ένας ταξιδιώτης ποδηλάτης, συγγραφέας, φωτογράφος ο οποίος μέσω της αγάπης του για τα ταξίδια, της απεριόριστης περιέργειάς του, διαμέσου της ηρεμίας του, αλλά και της αδιαμφησβήτητης ανάγκης του για περιπέτεια, ταξίδευε με το ποδήλατό του σ’ όλη τη γη ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη αυτού του πλανήτη. Στη διάρκειά της ζωής του και παρά τη θέλησή του κατάφερε να θεωρείται ίσως ο πιο επιτυχημένος ταξιδιώτης- ποδηλάτης στον κόσμο και πολλοί ήταν αυτοί που παρακολουθούσαν τα ταξίδια του με ενδιαφέρον μέσα από τα άρθρα που δημοσιεύονταν στα σημαντικότερα ποδηλατικά έντυπα μέσα.

Ian Hibbel 74 ετών, Βρετανός, ποδηλάτης. 23 Αυγούστου 2008, Χτυπήθηκε και εγκαταλείφθηκε στην Εθνική οδό Αθηνών Λαμίας- ύψος Βαρυμπόμπης.

5 χρόνια πριν , τον Άυγουστο του 2008 η οικογένειά μας είχε το δυσάρεστο νέο ότι ο πατέρας μου ήταν θύμα τροχαίου στο δρόμο Αθήνας – Θεσσαλονίκης, ένα τροχαίο από το οποίο δεν κατάφερε να επιβιώσει.
Εκείνη την περίοδο ολοκλήρωνε αυτό που ο ιδιος χιουμοριστικά αποκαλούσε “μια μικρή προπόνηση” η οποία ξεκίνησε από το σπίτι του στο Ντέβον της Μεγάλης Βρεταννίας, συνέχισε μ’ ένα φέρυ που τον έφερε στην Ολλανδία, διέσχισε την κεντρική Ευρώπη και έφτασε σχεδόν στην Αθήνα διαμέσου της Αδριατικής ακτογραμμής. Αυτό αποτελούσε για τον ίδιο ένα εύκολο και ευχάριστο ταξίδι προκειμένου να προπονηθεί για ένα μεγαλύτερο και πιο δύσκολο ταξίδι που ετοίμαζε. Δυστυχώς αυτό ήταν και το τελευταίο του ταξίδι. Δεν κατάφερε να επιστρέψει σπίτι ποτέ. Καθώς πλησίαζε τον τελικό προορισμό του χτυπήθηκε, παρασύρθηκε κι εγκαταλείφθηκε από τον οδηγό ενός αυτοκινήτου, ο οποίος έκανε κόντρες με κάποιο άλλο αυτοκίνητο. Ο πατέρας μου τραυματίστηκε πολύ σοβαρά σ’ αυτό το τροχαίο και πέθανε λίγο μετά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο, ενώ ο οδηγός του αυτοκινήτου τον εγκατέλειψε και συνέχισε το δρόμο του, χωρίς να σκεφτεί να σταματήσει στο σημείο και να βοήθήσει τον άνθρωπο που τραυμάτισε. Αργότερα τον συνέλαβε η αστυνομία και παρόλο που ομολόγησε την πράξη του δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να στείλει συλληπητήρια ή να ζητήσει έστω συγγνώμη από την οικογένειά μας.
Το σοκ για την οικογένειάμας ήταν τεράστιο, προσπαθήσαμε να μάθουμε πληροφορίες αλλά δεν καταφέραμε να έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα από τις ελληνικές αρχές για το τι ή πως ακριβώς συνέβη το περιστατικό, παρόλο που μάθαμε πως ο δράστης είχε συλληφθεί. Δεν είχαμε κάποια άλλη ενημέρωση και το μόνο που μας απέμεινε να κάνουμε ήταν να φροντίσουμε για τη μεταφορά της σωρού του πίσω στην πατρίδα μας για τη νεκρώσιμη ακολουθία.
Περιμέναμε πως αφού ο δράστης είχε συλληφθεί, θ’ ακολουθούσε σύντομα η δίκη, αλλά δεν καταφέραμε ποτέ να πάρουμε κάποια ξεκάθαρη απάντηση για τη διαδικασία ή το χρόνο της δίκης. Εντέλει παραιτηθήκαμε από τη σκέψη ότι δικαιοσύνη θ’ απονεμόταν,
Τελικά  μόνο μέσα από την επιμονή του συλλόγου SOS Tροχαία Εγκλήματα, ο οποίος σύλλογος πρωταγωνίστησε στην υπόθεση του πατέρα μου, καταφέραμε και μάθαμε με λεπτομέρειες τί συνέβη και τώρα πια νιώθουμε κάποια ανακούφιση καθώς πια γνωρίζουμε πότε η δίκη θα πραγματοποιηθεί και ίσως αυτός ο επικίνδυνος οδηγός τιμωρηθεί για το θάνατό του Ίαν Χάιμπελ. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τα μέλη του συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα για ότι έχουν κάνει για την οικογένειά μας ως τώρα, προσπαθώντας ν’ αποδοθεί δικαιοσύνη , να μην ξεχαστεί η περίπτωση του Ίαν Χάιμπελ, αλλά και γιατί μας δίνουν την δυνατότητα να νιώσουμε κάποιο είδος αγαλλίασης, όση μπορεί να νιώσει κανείς χάνοντας κάποιον αγαπημένο του στο δρόμο.

Με εκτίμηση
James Hibell
!9/5/2013
πηγή: soste.gr

Συνέντευξη Τύπου: Περπατώ για την ασφάλεια στο δρόμο.19 Μαϊου 2013, Κυριακή, στην πλατεία Δημαρχείου της Ρόδου

Στην αίθουσα εθυμοτυπίας του Δημαρχείου Ρόδου, η πρόεδρος της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ Ελένη Καρύδη και  η Μάνθα Ζιώγου, μέλος του Δ.Σ, έδωσαν συνέντευξη τύπου

στους δημοσιογράφους όλων των ΜΜΕ της Ρόδου για την εκδήλωση της Κυριακής 19 Μαϊου 2013.

Παρουσίασαν αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, δίνοντας έμφαση στην ασφάλεια των δρόμων, στην αξία συμμετοχής των πολιτών στην δράση αυτή, με στόχο να ευαισθητοποιηθούν όλοι στο θέμα της οδικής ασφάλειας, τονίζοντας ότι τίποτα δεν είναι ανώτερο από την ανθρώπινη ζωή. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την αφαιρεί ή να την καταστρέφει. Το ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας αφου δεν αντιμετωπίστηκε χθές θα πρέπει να αντιμετωπιστεί τώρα, με την συμμετοχή όλων μας, καταλήγοντας η συμμετοχή σας...μήνυμα ζωής και ελίδας.

Τίποτα δεν είναι ανώτερο από την ανθρώπινη ζωή. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την αφαιρεί ή να την καταστρέφει. Το ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας αφου δεν αντιμετωπίστηκε χθές θα πρέπει να αντιμετωπιστεί τώρα. Είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας έχοντας προκαλέσει πάνω από 40.000 νεκρους και πολύ περισσότερες βαριες αναπηρίες από το 1990 μεχρι σήμερα είναι πηγή τρομοκρατίας και διακρίσεων για εκατομμύρια πολιτών, ιδαίτερα αυτών που χαρακτηρίζονται σαν ευάλωτοι χρήστες του Οδικού Δικτύου, των πεζών, των ποδηλατών και των δικυκλιστών και ιδιαίτερα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ανθρώπων με αναπηρίες.
http://www.tvkosmos.gr/details.aspx?id=1588871

19 Μαίου: Ανοίγουμε το δρόμο στη Ζωή… …η Οδική Ασφάλεια δεν είναι Ουτοπία.

Σε 46 πόλεις της χώρας θα πραγματοποιηθούν φέτος ποδηλατοπορείες την Κυριακή 19 Μαίου μέ στόχο “Ανοίγουμε το  δρόμο στη ζωή“, ποδηλατούμε “για την Οδική Ασφάλεια, την εφαρμογή του ΚΟΚ, τον δραστικό περιορισμό του ΙΧ, την προώθηση Μέσων μαζικής Μεταφοράς και Ποδηλάτου“.

“Για έκτη συνεχόμενη χρονιά, την Kυριακή 19 Μαίου, στις 12 το μεσημέρι, οι δρόμοι της Ελλάδας πλημμυρίζουν ποδήλατα σε μία πανελλαδική κινητοποίηση κεφάτης διαμαρτυρίας και επίμονης διεκδίκησης. Δεκάδες πόλεις, χιλιάδες ποδήλατα, ένα μήνυμα: Οι πόλεις πρέπει να αλλάξουν, προτεραιότητα έχει η ζωή.
Ζωή είναι να κυκλοφορούν οι ποδηλάτες όλων των ηλικιών σε καλά σχεδιασμένους και προστατευμένους ποδηλατόδρομους. Ζωή είναι να κινούνται με άνεση και ασφάλεια τα παιδικά καρότσια, οι ηλικιωμένοι, τα ΑΜΕΑ. Ζωή είναι να έρχεται το λεωφορείο στην ώρα του, να κινείται γρήγορα και το κόμιστρο να είναι λογικό.
Ζωή είναι να απομακρύνει η τροχαία από τους δρόμους τους επικίνδυνους οδηγούς, κάνοντας σωστά τη δουλειά της. Πολλά από τα τροχαία εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά στη χώρα μας θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με πιο αποτελεσματική αστυνόμευση, εκπαίδευση των οδηγών και κυκλοφοριακές παρεμβάσεις σε επικίνδυνα σημεία. Τρόποι υπάρχουν. Ζητάμε να υπάρξει και η θέληση.” Αναφέρουν οι συντονιστές της πρωτοβουλίας “Ποδηλάτες“. (Για αναλυτική πληροφόρηση σε σχέση με τις πορείες: ΕΔΩ)
Η πρωτοβουλία των ποδηλατικών ομάδων να θέσουν το ζήτημα της οδικής ασφάλειας στο επίκεντρο αυτής της κινητοποίησης έχει ιδιαίτερη σημασία μια και είναι η πρώτη φορά που στη χώρα μας το ζήτημα αυτό τίθεται με μαζικούς όρους από ένα σημαντικό κομμάτι ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου. Αρκετά μίλησαν (ή σιώπησαν) οι υπουργοί, αρκετά μίλησαν οι ειδικοί: τα αποτελέσματα του λόγου τους τα είδαμε (η Ελλάδα παραπαίει από χρόνο σε χρόνο στις χειρότερες πανευρωπαικά θέσεις σε αριθμό τροχαίων συγκρούσεων και θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων).  Καιρός να πάρουν τον λόγο οι ίδιοι οι χρήστες να καταλάβουν την δύναμη τους μέσα από την συλλογικότητα και να θέσουν το ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας στις πραγματικές του διαστάσεις, σαν ζήτημα Κοινωνικό και Πολιτικό.
Η εκρηκτική ανάπτυξη του ποδηλάτου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να αγνοεί. Ούτε η πολιτεία (κεντρική εξουσία και τοπική αυτοδιοίκηση) ούτε οι υπόλοιποι χρήστες του δρόμου (ιδιαίτερα οι μεγάλου κυβισμού). Δεν μπορούν να την παραβλέπουν ούτε οι ίδιοι οι ποδηλάτες. Δεν πρόκειται πια για μικρές ομάδες ανθρώπων χαρακτηρισμένων με το στερεότυπο της ιδιορρυθμίας (με συμπάθεια ή αντιπάθεια). Πρόκειται για την μαζική χρήση ενός μέσου μετακίνησης και αναψυχής απλού, μη επιθετικού, μη ρυπογόνου, γρήγορου (για τα δεδομένα των πόλεων) και ασφαλούς τουλάχιστον για τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου. Η προβλεπόμενη (και λόγω της οικονομικής κρίσης) ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της χρήσης του θέτει επιτακτικά τα ζητήματα της οδικής ασφάλειας σε όλα τα επίπεδα και προς όλες τις κατευθύνσεις.
- Ενθάρρυνση της χρήσης του από την πολιτεία με την δημιουργία όλων των υποδομών (Δίκτυα ποδηλατοδρόμων κλπ) και υιοθέτηση των αναγκαίων αλλαγών στον ΚΟΚ για τον σεβασμό και την προστασία των χρηστών.
- Ζώνες ήπιας κυκλοφορίας με όριο τα 30km/h για όλους εκεί που δεν υπάρχουν χωριστοί ποδηλατόδρομοι και που συνυπάρχουν μηχανοκίνητα και μη μέσα στο ίδιο οδόστρωμα.
- Έμφαση στην εκπαίδευση των υποψηφίων για άδεια οδήγησης ΙΧ και ΔΧ στην αναγκαία προσοχή, τις αποστάσεις κλπ απέναντι στους ποδηλάτες.
- Υιοθέτηση από τους ίδιους τους χρήστες του ποδηλάτου όλων των αναγκαίων μέτρων και χρήση όλων των βοηθημάτων που κάνουν την ποδηλασία πιο ασφαλή (κράνος, ανακλαστικά, συντήρηση ποδηλάτου και αυστηρή τήρηση του Κ.Ο.Κ.).
Στην Ελλάδα ένα από τα κύρια αίτια του τρομακτικού αριθμού τροχαίων είναι η μη αναγνώριση του ΚΟΚ σαν κοινής γλώσσας στην κυκλοφορίας. Ένα σημαντικό κομμάτι οδηγών (περισσότερο από 25% κατά τον ίδιο τον υπουργό Μεταφορών) τον αγνοεί παντελώς μια και απλά αγόρασε το δίπλωμα του! Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι οδηγών εξακολουθεί να οδηγεί 20 -30 ή και παραπάνω χρόνια αφότου αγόρασε το δίπλωμα του χωρίς κανένα επανέλεγχο και την παραμικρή θεωρητική ενασχόληση με το αυτοκίνητο και την κυκλοφορία. Άλλοι πιστεύουν ότι έχει απλά συμβουλευτικό χαρακτήρα και άλλοι ότι ισχύει για όλους του άλλους εκτός απ αυτούς. Οι ευάλωτοι  χρήστες του οδικού δικτύου έχουν κάθε λόγο να τηρούν αυστηρά τον Κ.Ο.Κ. και να απαιτούν την τήρηση τους απ όλους. Οχι μόνο γιατί αυτοί είναι οι πιο απειλούμενοι αλλά και γιατί δεν θα πρέπει να αναπαράγουν το δίκιο του ισχυροτέρου απέναντι στους ακόμα ασθενέστερους (πεζούς, παιδιά, μωρά σε καρότσια, άτομα με αναπηρίες).
Λιγότερο αυτοκίνητο, περισσότερη Ζωή. 
Ο περιορισμός της χρήσης του ΙΧ είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος για τον περιορισμό των τροχαίων εγκλημάτων, αλλά και για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής ιδιαίτερα των κατοίκων των μεγαλων πόλεων μια και οι επιπτώσεις της χρήσης του δεν περιορίζονται μονο στους θανάτους και τους τραυματισμούς. Ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που επιλέγουν για τις μετακινήσεις τους το περπάτημα ή το ποδήλατο αποτελεί το πιο ενθαρυντικό σημάδι πως η οδική ασφάλεια και μια καλύτερη ποιότητα ζωής στις πόλεις δεν είναι ουτοπία. Η παράλληλη ύπαρξη ενος αναπτυγμένου δικτύου δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς θα έπειθε πολύ περισσότερο κόσμο σήμερα να εγκαταλείψη το ΙΧ. Στις μέρες μας είναι ξεκάθαρο πως αυτό αποτελεί μια καθαρά πολιτική επιλογή και πως η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς δεν είναι σε καμία περίπτωση δεδομένη.
Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα απευθύνθηκε σε μια σειρά κινήσεις που αγωνίζονται για την οδική ασφάλεια και την υπεράσπιση των θυμάτων των τροχαίων προτείνοντας ενα συντονισμό με την πραγματοποίηση παράλληλων εκδηλώσεων την Ημέρα της Πανελλαδικής Ποδηλατοπορείας (σε συννενόηση με τους ποδηλάτες) που θα θέσουν ακόμα συνολικότερα το θέμα και θα ενεργοποιήσουν όλες τις δυνάμεις που μπορούν να ανατρέψουν την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στο οδικό δίκτυο. Είναι σημαντικό ότι κατορθώθηκε να συγκροτηθεί μια πρωτοβουλία που θα πραγματοποιήσει παράλληλες εκδηλώσεις στην ΑΘήνα και ότι  οι Ποδηλάτες αποφάσισαν ο τερματισμός της πορείας τους να γίνει στο χώρο αυτών των εκδηλώσεων καθώς και το γεγονός πως παράλληλες εκδηλώσεις θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη, την Ρόδο και την Πρέβεζα.
Οδική Ασφάλεια Τώρα! 
Δελτίο Τύπου
19 Μαίου: Οδική Ασφάλεια Τώρα.
Με αφορμή την Πανελλαδική ποδηλατοπορεία που πραγματοποιείται την Κυριακή 19 Μαίου σε 43 τουλάχιστον πόλεις της χώρας με κεντρικό σύνθημα  «Ανοίγουμε το δρόμο στη ζωή» ποδηλατώντας για την “Οδική ασφάλεια , την εφαρμογή του Κ.Ο.Κ, το Δραστικό περιορισμό του Ι.Χ., την προώθηση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς & Ποδηλάτου» πέραν από την αυτονόητη υποστήριξη μας σ αυτή την πρωτοβουλία θεωρούμε αναγκαίο να ενώσουμε την φωνή μας και την δράση μας απαιτώντας Οδική Ασφάλεια τώρα!
Τίποτα δεν είναι ανώτερο από την ανθρώπινη ζωή. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την αφαιρεί ή να την καταστρέφει. Το ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας αφου δεν αντιμετωπίστηκε χθές θα πρέπει να αντιμετωπιστεί Τώρα. Είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας έχοντας προκαλέσει πάνω από 40.000 νεκρους και πολύ περισσότερες βαριες αναπηρίες από το 1990 μεχρι σήμερα είναι πηγή τρομοκρατίας και διακρίσεων για εκατομμύρια πολιτών, ιδαίτερα αυτών που χαρακτηρίζονται σαν ευάλωτοι χρήστες του Οδικού Δικτύου, των πεζών, των ποδηλατών και των δικυκλιστών και ιδιαίτερα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ανθρώπων με αναπηρίες.
Διεκδικούμε την άμεση υιοθέτηση δέσμης μέτρων  που  θα τηρηθουν με συνέπεια και σε χρονικο βάθος:
-          Αποτροπή της καταχρηστικής λειτουργίας του ΙΧ  – Ανάπτυξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
-          Λιγότερα φορτηγά και TIR στις Εθνικούς Οδούς – Μεταφορές προϊόντων με τρένα και πλοία.
-          «Δια βίου» εκπαίδευση για την οδική ασφάλεια και τα ΜΜΜ αρχίζοντας από το σχολείο.
-          Ανάπτυξη και περιφρούρηση ολοκληρωμένων υποδομών για την κίνηση πεζών και ποδηλάτων.
-          Δημιουργία ζωνών ήπιας κυκλοφορίας με περιορισμό των ταχυτήτων στις περιοχές πυκνης συγκέντρωσης ανθρώπων.
-          Σεβασμό απ όλους και έλεχο της εφαρμογής του Κ.Ο.Κ.
Την Κυριακή 19 Μαΐου από τις 12 μεχρι τις 3.30μμ παράλληλα με την ποδηλατοπορεία της Αθήνας θα πραγματοποιήσουμε δράσεις επικεντρωμένες ιδιαιτερα στην οδική ασφάλεια των παιδιών στον πεζόδρομο της Ερμού κατω από τον σταθμο Ηλεκτρικου του Θησείου. Όσοι δεν μπορουν να συμμετάσχουν στην Ποδηλατοπορεία ας έρθουν μαζί μας, τα παιδιά με τα ποδήλατα τους για μια δικια τους μικρή ποδηλατοπορεία.  Θα προβάλουμε τις θετικές δράσεις που μπορούνα να μας βγάλουνε από το αδιεξοδο.
Και θα υποδεχτούμε τους ποδηλάτες που θα τερματήσουν την πορεία τους εκεί με την  Ωδική Ασφάλεια μια συναυλία που σηματοδοτεί την αρμονία που πρέπει να υπάρξει στους δρόμους.
                                       Δεν θα περιμένουμε άλλο: Οδική Ασφάλεια Τώρα!
Πανελλαδικός σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα», Μαμάδες στο Δρόμο, Κίνηση Πολιτών ΠΕΖΗ,  Παιδικό Στέκι Τσαμαδού 15, Φίλοι της Φύσης, ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙΣ, πρωτοβουλία Μετρο Δυτικά,  Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.
 Στην συναυλία Ωδική Ασφάλεια θα συμμετάσχει το συγκρότημα των Music Soup και άλλοι  καλλιτέχνες. 
Ανάλογες εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν και στη Θεσσαλονικη ( ΕΔΩ), την Ρόδο (ΕΔΩ) και την Πρέβεζα (ΕΔΩ).

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: "Περπατώ για την ασφάλεια στο δρόμο"

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Εβδομάδας Οδικής Ασφάλειας που έχει οριστεί από τον ΟΗΕ,

η ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου συμμετέχει στην Παγκόσμια Δράση ‘’I am walking for ……roads safety’’.

Ελάτε να περπατήσουμε μαζί…. στην πόλη μας…….. με στόχο την ευαισθητοποίηση στην οδική ασφάλεια.

Κυριακή 19 Μαΐου 2013 στις 10.00 πμ στην πλατεία Δημαρχείου: «Περπατώ για την ασφάλεια στο δρόμο»

Κυριακή 19 Μαΐου 2013: οργανώνουμε και μια πολυσύνθετη γιορτή στην πλατεία Δημαρχείου από τις 10 πμ-4μμ, με στόχο να είναι οι δρόμοι ασφαλείς για όλους μας.

Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων μας  θα αποπειραθούμε  και πάλι με την παρουσία σας, να μετατρέψουμε- την πλατεία Δημαρχείου από χώρο ενός απέραντου park(ing) σε πάρκο, καταλαμβάνοντας για λίγες ώρες τον κενό χώρο θέσεων ελεγχόμενης στάθμευσης. σε ένα μεγάλο «θεματικό  πάρκο με ζωή όπως θα θέλαμε να είναι» ,  γεμίζοντας τη  με  λουλούδια, με πράσινο, με  ζωγραφιές,  με μουσική, με  παιχνίδια-σήματα του ΚΟΚ, χρήση γυαλιών προσομοίωσης μέθης.

Σας περιμένουμε... όλοι να είμαστε εκεί... η μεγάλη συμμετοχή μας θα φτάσει στα πέρατα του  κόσμου.. και το βίντεο της εκδήλωσης θα κάνει το γύρο του κόσμου καθώς είναι η πρώτη φορά που διοργανώνεται ανάλογη εκδήλωση με θέμα την οδική ασφάλεια. 

Η συμμετοχή σας μήνυμα ΖΩΗΣ.

 Σας περιμένουμε....... Αξίζει …. για τη ΖΩΗ

 ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕΙΑ 2013

 Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Εβδομάδας Οδικής Ασφάλειας,

6–12 Μαΐου 2013 η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, συμμετέχει στην Παγκόσμια Δράση ‘’I am walking for… roads safety’’, υπό την αιγίδα του Π.Ο.Υ και του Ο.Η.Ε.

Ελάτε να περπατήσουμε στην πόλη μας με στόχο την ευαισθητοποίηση, στην οδική ασφάλεια και την μείωση των τροχαίων δυστυχημάτων.

Κυριακή 19 Μαΐου 2013 στις 10.00 πμ στην πλατεία Δημαρχείου. «Περπατώ με στόχο να είναι ασφαλείς οι δρόμοι για όλους στο δρόμο ή  συμμετέχω στην Πανελλαδική... ποδηλατοπορεία».

Η συμμετοχή σας μήνυμα ΖΩΗΣ…. Σας περιμένουμε.......

 "Περπατώ για την ασφάλεια στο δρόμο"

Τερματίζουμε στην πλατεία Δημαρχείου:  και οργανώνουμε μια πολυσύνθετη γιορτή στην πλατεία Δημαρχείου από τις 11 πμ-3μμ, με στόχο να είναι οι δρόμοι ασφαλείς για όλους μας και να ευαισθητοποιήσουμε τις αρχές και τους πολίτες. Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων μας λοιπόν θα αποπειραθούμε με την παρουσία σας, να μετατρέψουμε την πλατεία Δημαρχείου σε ένα μεγάλο θεματικό πάρκο, γεμίζοντας με πράσινο, με ζωή, με παιδιά, με μεγάλους, όπως θα θέλαμε να είναι.

Σας καλούμε όλους με ένα μήνυμα: προβληματίσου, άλλαξε στάση, ιδέες, νοοτροπία.

Διοργανώνουμε το PARK(ing) Day στην Ρόδο 19 Μαΐου 2013, ημέρα Κυριακή,  με παράλληλες εκδηλώσεις που θα πλαισιώσουν την ημέρα αυτή.

-Θα μετατρέψουμε την πλατεία Δημαρχείου από χώρο ενός απέραντου park(ing) σε πάρκο, καταλαμβάνοντας για λίγες ώρες τον κενό χώρο θέσεων ελεγχόμενης στάθμευσης.

Λοιπόν..... σε περιμένουμε στην πλατεία Δημαρχείου για να μετατρέψουμε μία θέση στάθμευσης στο δικό μας θεματικό πάρκο πρασίνου και λουλουδιών. Μπορείς κι εσύ να φέρεις από το σπίτι σου ότι θέλεις, για να γεμίσουμε όλοι μαζί το "πάρκο" μας, και όχι το χώρο στάθμευσης  του Δημαρχείου.

Κατά την διάρκεια της θεματικής ημέρας νέοι, έφηβοι, μεγάλα παιδιά, ζωγράφοι- καλλιτέχνες, θα αφήσουν το ζωγραφικό τους αποτύπωμα στην πλατεία, στις θέσεις στάθμευσης. Έλα και εσύ να σχεδιάσεις μαζί τους ιδανικούς δρόμους της πόλης μας, την πλατεία που ονειρεύεσαι!

Θα υπογράψουμε,  έντυπα δήλωσης υποστήριξης μιας Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών   για την επέκταση των ζωνών ήπιας κυκλοφορίας, όπου η μέση ταχύτητα κίνησης δεν θα ξεπερνά τα 30 χλμ την ώρα, κάνοντας  έτσι τους δρόμους βιώσιμους!

Οι φωτογραφίες μας από την συμμετοχή μας, θα ταξιδεύσουν στα πέρατα της γης…

Θα χορέψουμε, θα τραγουδήσουμε, θα πιούμε το καφέ μας, θα σας κεράσουμε αναψυκτικά, θα χαρείτε μια πλατεία με ζωή.

Θέλουμε και προσδοκούμε να είστε όλοι ….Αξίζει για τη ΖΩΗ

Σε προσκαλούμε και σε περιμένουμε…

19 Μαϊου 2013, Κυριακή, ποδηλατοδρομούμε μαζί με το περπάτημα!!!!

Η οδική ασφάλεια σε καλά χέρια.

Αν αυτό που συμβαίνει στους δρόμους είναι σίγουρα μια τραγωδία, αυτό που συμβαίνει στα υπουργεία δεν είναι απλά μια κωμωδία.
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδον τρία χρόνια και να υπάρξουν πάνω από τρεις χιλιαδες νεκροί στους ελληνικούς δρόμους για να συναντηθούν οι αρμόδιοι για την επίλυση του προβλήματος Οδική Ασφάλεια μεταξύ τους, και αυτό μετά από πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας που ανησύχησε…
Όπως μας πληροφόρησε το ΕΘΝΟΣ: ‘Ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης (προκαθήμενος της Διυπουργικής Επιτροπής), στην παρέμβασή του, χαιρέτησε την πρωτοβουλία που ανέλαβε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και υπογράμμισε ότι «είναι αναγκαίο να επιταχύνουμε τις κινήσεις μας, να τις συντονίσουμε ακόμη περισσότερο. Βεβαίως υπάρχει οικονομική κρίση που όλους μας απασχολεί, αλλά την ίδια στιγμή το ζήτημα της ασφάλειας στους δρόμους και των τροχαίων δυστυχημάτων και ατυχημάτων είναι μείζονος σημασίας».
Τα πρακτικά αποτελεσματα αυτου του συντονισμου φάνηκαν δυο βδομάδες μετά όταν το μέλος της Επιτροπής Υπουργός Προ-Πο κος Δένδιας εν τη μεγαλοψυχία του αποφάσισε επιστροφή πινακίδων και αδειών οδήγησης λογω Πασχα σε δράστες σοβαρων παραβάσεων του Κ.Ο.Κ.
Η Ευρωπαική Επιτροπή αποφάσισε φέτος η 6^η Μάη να αφιερωθεί πανευρωπαικά στην «οδική ασφάλεια των πεζών». Πανευρωπαικά…όχι βέβαια και στην Ελλάδα. Εδώ η έννοια  πεζός δεν υφίσταται, δεν υπάρχει, είναι σκουπίδι ή στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να ταυτιστεί με το τρελός (πλήρης έλλειψη καταλογισμού) . Αυτονόητο ότι η Διυπουργική Επιτροπή για την Οδική Ασφάλεια και ο πρόεδρος της δεν είχαν κανένα λόγο να αναφερθούν  να συμμετάσχουν καθ οιονδήποτε τρόπο σ αυτή την ημέρα.
Αλλά και ο ΟΗΕ  αποφάσισε να αφιερώσει ολόκληρη βδομάδα (6-12 Μαρτίου) στην Οδική Ασφάλεια και αυτή με επικέντρωση στην προστασία των πεζών αλλά ούτε η δικιά του απόφαση είχε οποιαδήποτε επίδραση στους δικούς μας υπευθύνους. Αν μη τι άλλο απέδειξαν ότι δεν υπακούουν σε κελεύσματα και εντολές ξένων κέντρων. Θα πρέπει νάμαστε ευγνώμονες που επιτρέπουν ακόμα στις εφημερίδες την αναπαραγωγή των διεθνών ενημερωτικών δελτίων για το θέμα. ( Αναλυτικα: ΕΔΩ)
Για να τιμήσουμε του άνδρες ας υπενθυμίσουμε πως μέλη της διυπουργικής επιτροπής για την Οδική Ασφάλεια αυτό τον καιρό είναι οι : Κωστής Χατζηδάκης- υπουργός Ανάπτυξης,  Νίκος Δένδιας- υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Ανδρέας Λυκουρέντζος- υπουργός Υγείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος- υπουργός Παιδείας, Σταύρος Καλογιάννης- αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, Χαράλαμπος Αθανασίου- αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών.
Τι είχες Κωστή; Tι είχα πάντα.
Είναι η δεύτερη φορά που ο  κ. Χατζηδάκης ως υπουργός αναλαμβάνει το θέμα Οδική Ασφάλεια. Φαίνεται ότι η προηγούμενη θητεία του (2007 -2008) θεωρήθηκε εξαιρετικά επιτυχής ώστε να του ανατεθεί ξανά το ίδιο καθήκον. Από την προηγούμενη του θητεία παρουσιάζουμε δύο «ευχάριστες» αναμνήσεις: την παραίτηση του τότε βουλευτή της ΝΔ κ Αρη Σταθάκη, ενός από τους λίγους στο κοινοβούλιου που ασχολήθηκαν συστηματικά και επι της ουσίας με τα τροχαία εγκλήματα, από την «Εθνική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας» και μια φωτογραφία από την πρώτη δημόσια εμφάνιση του υπουργού μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Ο υπεύθυνος υπουργός για την Οδική Ασφάλεια εγκαινιάζει την έκθεση «φτιαγμένων» αυτοκινήτων το 2007 στο Ελληνικό…


 Η παραίτηση Σταθάκη 24.1.2008 
«Κύριε Υπουργέ
Με σεβασμό στο πρόσωπό σας και θέλοντας να βοηθήσω το έργο σας στο θέμα της οδικής ασφάλειας, είμαι υποχρεωμένος να σας γράψω τα εξής: Επειδή πρέπει να μπει μία τάξη και να μην έχουμε (κάθε ημέρα), 6 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες και ανάπηρους…
Επειδή υπάρχει μία απίστευτη αδιαφορία για τους ανθρώπους που χάνονται και τις οικογένειες που καταστρέφονται…
Επειδή ακόμα δεν έγινε ο φορέας που θα ασχολείται αποκλειστικά και μόνον με την οδική ασφάλεια, ώστε να υπάρχει κεντρικός έλεγχος και να λειτουργούμε με το ίδιο πνεύμα και τους ίδιους στόχους…
Επειδή (εκτός από την Εθνική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της οποίας είμαι πρόεδρος), υπάρχουν και άλλες… «Εθνικές» Επιτροπές Οδικής Ασφάλειας, που δεν γνώριζαν η μία την ύπαρξη της άλλης και δεν είχαν συνεργαστεί ποτέ!…
Επειδή υπάρχουν διάφορα ινστιτούτα και ιδιώτες που λειτουργούν ανεξέλεγκτα, μπαίνουν στα σχολεία χωρίς άδεια, μοιράζουν έντυπα που έχουν πολλά λάθη και στοχεύουν μόνο στις επιδοτήσεις της ΕΕ…
Και επειδή οι προτάσεις και οι προσπάθειές μου δεν έχουν το αποτέλεσμα που θέλω, (με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ικανοποιήσω τις προσδοκίες αυτών που με εμπιστεύτηκαν και με έστειλαν στη Βουλή)…
Παραιτούμαι από την «Εθνική» Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας, (αλλά παραμένω στο πλευρό σας), μέχρι να δημιουργηθεί ο φορέας οδικής ασφάλειας, να αρχίσει να λειτουργεί η διακομματική επιτροπή οδικής ασφάλειας της Βουλής, να λυθούν τα προβλήματα με τα μπερδέματα αρμοδιοτήτων και επιτροπών, να διαλυθούν τα παραμάγαζα και να ασχοληθούμε σοβαρά με το (κατά τη γνώμη μου), μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.
Με εκτίμηση,
Άρης Σταθάκης»
΄Πηγή: soste.gr

Πρέβεζα: … Περπατώ εις την Πόλιν..….. του Γιάννη Ρέντζου.

 Την Δευτέρα 22 Απριλίου στην Πρέβεζα πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα “Καθ-Οδηγώντας τα παιδιά μας με Ασφάλεια”. Με κεντρικό ομιλητή τον  Τάσο Μαρκουίζο (Ιαβέρη), οδηγό αγώνων αυτοκινήτων και ομιλητές τους Ε. Μάστακα, εισαγγελέα Πρωτοδικών Πρέβεζας, Κ. Σιώρο, Διοικητη Τροχαίας, Ε. Λέκκα, Δ/ντή Χειρουργικής Κλινικής Γ.Ν. Πρέβεζα και Γ. Ρέντζο Δημοτικό Σύμβουλο. Συνδιοργανωτές ήταν ο Δήμος Πρέβεζας, η Εισαγγελία Πρωτοδικών και η Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων Πρέβεζας. 

Από το πάντα ενδιαφέρον blog της δημοτικής παράταξης “Δημόσιος χώρος”  http://dimosioshoros.wordpress.com/ αναδημοσιεύουμετην παρέμβαση του Γιάννη Ρέντζου.

Τίτλος της ομιλίας μας λοιπόν είναι αυτός που [βλέπετε] και επεξηγηματικός υπότιτλος, όπως το μαντεύετε, «…όταν ο λύκος, όταν οι λύκοι δεν είναι εδώ…». Ποιοι είναι οι λύκοι στην πόλη, στο δρόμο και στους πεζόδρομους, στις πλατείες και τα πεζοδρόμια, σε κίνηση και στάση, σε στάθμευση και δράση; Δεν θα δώσω την απάντηση στη διατυπωμένη ερώτηση, γιατί έτσι θα εκτραπεί η κουβέντα. Σκοπός είναι η συνεννόηση, για την μη προβληματική χρήση των μέσων κίνησης στην Πρέβεζα και για την ισότητα κατανομής των δημόσιων χώρων της πόλης ανάμεσα στους πεζούς, τους ποδηλάτες, τα ζώα και τα μηχανοκίνητα μέσα.  Γιατί;

Γιατί θεωρούμε σημαντική, τη συναίνεση για μια διαπαιδαγωγούσα αξιοποίηση της ίδιας της πόλης ως κεντρικού εργαλείου που θα υπηρετήσει την νόμιμη λειτουργία των μεταφορικών μέσων, την αποφυγή των αιματηρών και θανάσιμων συνεπειών της αυτοκινητικής αλαζονείας και την ήπια διαχείριση της ίδιας της πόλης. Όλα αυτά, σαν παράδειγμα των μεγαλύτερων προς τη νεότητα και τα παιδιά, μπορούν να αντιπαλέψουν τη νεανική απερισκεψία και να συμβάλουν στην προστασία της.

Θεωρώ την παρούσα συμβολή εκ μέρους του Δήμου μας, στην επαινετή σημερινή πρωτοβουλία,  σαν συνέχεια της εισήγησής μας στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 19 Σεπτεμβρίου 2012 και της τέλεσης του Μνημοσύνου υπέρ αναπαύσεως των θυμάτων των τροχαίων. Έγινε στον Άγιο Χαράλαμπο, στις 18 Νοεμβρίου 2012, που ήταν η Τρίτη Κυριακή εκείνου του μήνα, ημέρα αφιερωμένη από τον ΟΗΕ και την Πολιτεία στα θύματα των τροχαίων. Εκεί μου ανετέθη η επιμνημόσυνη ομιλία που συνέδεσα με την επέτειο της προηγούμενης ημέρας, της 17^ηςΝοεμβρίου, Ημέρας του Πολυτεχνείου. Και σήμερα, 22 Απριλίου, είναι μια επόμενη ημέρα. Δεν παραλείπω, ούτε τώρα, να συνδέσω τη γεωπολιτική της ελληνικής αυτοκίνησης με τον ολοκληρωτισμό εκείνων των ημερών. Το ζήτημα είναι βαθιά γεωπολιτικό και πολιτικό. Η ανώμαλη κυριαρχία του αυτοκινήτου στις πόλεις μας είναι σαφώς θέμα συμφερόντων που, επί πολλές εφταετίες, επιβάλλονται στη χώρα μας από τα αρπακτικά της αυτοκινητικής βιομηχανίας και της πετρελαϊκής ενέργειας.

Το αυτοκίνητο είναι ένα άνετο, ταχύ και ασφαλές μέσο μεταφοράς σε καταστάσεις ζωής και θανάτου. Φτάνουμε στο σπίτι μας με αυτό, από το μαιευτήριο και «φεύγουμε», στο τελευταίο ταξίδι, εννοώ, πάλι με αυτό. Από το λίκνο στο φέρετρο. Στα ενδιάμεσα και στα τόσα της ζωής ο τροχός συνδυάζει σωτήρια διακομιδή, ασφαλή διέλευση, αξιοπρεπή μετάβαση, ξεκούραστη προσπέλαση, ευχάριστη ατμόσφαιρα, επιθυμητή ευκρασία, ραδιοφωνική ενημέρωση, μουσική διασκέδαση, αποκλειστικότητα συντροφιάς, προστατευμένη παρατήρηση, χωρίς να παύει να είναι και σήμα κοινωνικού γοήτρου.  Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Σε αυτούς που  το έχουν, σε όσους ονειρεύονται να το αποκτήσουν και σε όσους σχεδιάζουν να το αλλάξουν με ένα καλύτερο, το δυνατόν συντομότερο.

Πάνω από όλα, το αυτοκίνητο είναι ταχύτητα, τάχος, είναι δύναμη, είναι μεθύσι υπεροχής. «Με πάνω από 50 μίλια» είχε πει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ταφτ, είναι σαν να πίνεις «μια ατμοσφαιρική σαμπάνια». Είναι το Εγώ — όχι οι άλλοι. Ιδεολογία που αναπτύσσει αυτόματα ο κάθε οδηγός. Ο Γουόλτ Ντίσνεϋ μας είχε χαρίσει πριν πολλά χρόνια μια μικρή υποδειγματική διατριβή με κινούμενα σχέδια για κάποιον φιλήσυχο ανθρωπάκο, που του αρκούσε να επιβιβαστεί στο όχημά του για να μεταμορφωθεί σε άγριο εκδικητή της μαύρης ασφάλτου.

Το αυτοκίνητο υλοποιεί την αυτοκίνηση. Και η αυτοκίνηση είναι θεσμός που αναπαράγεται, είναι πολυπλόκαμο δίκτυο που εξαπλώνεται, είναι στράτευμα που προελαύνει, είναι πόλεμος που δεν παύει. Και τόσο φονικός. Ο πιο φονικός στην Ιστορία. Κάθε χρόνο χτίζεται κάπου, στα έγκατα της γης, μια σκοτεινή πολιτεία της λησμονιάς με ενάμιση εκατομμύριο κατοίκους. Κάθε χρόνο. Μια θλιβερή γκριζοπράσινη παγωμένη μεγαλούπολη οικίζεται με τα ετήσια θύματα της παγκόσμιας αυτοκίνησης. Ο Ελληνισμός δίνει κι εκεί το «παρών».

Στην Ελλάδα, με την ανοχή -ή μήπως τη συνενοχή;- των κρατικών Αρχών, το αυτοκίνητο είναι ένα παραχαϊδεμένο, ανεξέλεγκτο, μέσο κίνησης, που λειτουργεί σαν μηχανισμός βίας και καταπίεσης στην πόλη. Βέβαια, ο ρόλος του ως εργαλείου καταστολής του αδύναμου, στον ελλαδικό γεωγραφικό χώρο λησμονιέται. Πρακτορεύεται έτσι μια ύποπτη σχέση από πολλές πλευρές. Ενώ πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν γενικά για την κρατική καταστολή, δεν έχω ακούσει ποτέ να ονοματίζουν και την ιδιωτική καταστολή εκ μέρους της αυτοκίνησης. Κοιτάξτε τους δρόμους μας. Με την ιδιωτική αυτοκίνηση, είναι παραδομένοι σε ξένα μόνον βιομηχανικά προϊόντα. Οι δρόμοι μας είναι σαν να έχουν κατασκευαστεί για να τα υποδεχθούν.  Παραχωρούμε έδαφος και ως οδηγοί προσφέρουμε συνεργασία. Πάρτε παράδειγμα τη Λεωφόρο Ειρήνης, που σουβλίζει την πόλη μας.

Το αυτοκίνητο, ανενόχλητο στην Πρέβεζα, ρυπαίνει με την καύση του, τρομάζει με τη κίνησή του, θορυβεί με τον κινητήρα του, λασπώνει με τους τροχούς του, στριμώχνει στους στενούς δρόμους, απειλεί διεκδικώντας προβάδισμα, εκτοπίζει κλέβοντας χώρο, εμποδίζει αυθόρμητες μαζώξεις, επιβάλλει τρομοκρατική σχέση με το δρόμο μας, πατσαλάει ζώα, παραμονεύει αδιάκριτα, καταπατά καταφανώς, καταστρέφει δομές και υποδομές, τραυματίζει δικούς του και ξένους, μωλωπίζει, προκαλεί κατάγματα. Δε σταματά. Και πάλιν κινούμενον μετά τάχους σπάει σπλήνες και νεφρούς, ου της κυριαρχίας του ουκ έσται τέλος. Αφαιρεί πρεβεζάνικες ζωές. Θα ήταν το πιο φοβερό μεταφορικό μέσο της πόλης αν δεν υπήρχαν τα μηχανάκια. Τόσο συμπαθή άλλωστε, τόσων συμπαθών ανθρώπων. Και τι να πούμε βέβαια για τις “χιλιάρες” και τη ζηλευτή λεβεντιά τους, που θυμίζουν πάντως χιτλερική δοξολογία.

Με ένα λόγο η μηχανοκίνηση επιβάλλει βίαια τη λογική της. Τη λογική του ισχυρού και τον παραλογισμό «καθεστώτος». Καθεστώτος που αποκτά όλο και πιο πολλούς δικούς του. Ενώ ο πεζός της πόλης και ο ποδηλάτης ή η ποδηλάτισσα, ο ηλικιωμένος περιπατητής, ο ΑΜΕΑ, ο νεαρός πεζοπόρος υπάλληλος που πηγαίνει στη δουλειά του, το ανύποπτο αμούστακο ξεπεταρούδι, το χαρούμενο συνομήλικό του κορίτσι, το κινητικό αγοράκι, η μητέρα με το αμαξάκι, το χειροπιασμένο ζευγαράκι, τα μέλη μιας συντροφιάς στο δημόσιο χώρο της πόλης βιώνουν επάνω τους κάθε εκδήλωση της κουλτούρας του δυνατού και της ιδιοτροπίας του κακομαθημένου.

Ζητούμε ειρήνευση που θα είναι για το καλό όλων. Ζητούμε αποκατάσταση της νομιμότητας στην πόλη. Ζητούμε ένα προβάδισμα για το υγιεινό και ανθρώπινο ιδεώδες της βαδισιμότητας. Και το επαναλαμβάνω: η ανθρωποβάδιστη Πρέβεζα μπορεί να χρησιμέψει σαν παιδαγωγικό εργαλείο για άσκηση σε ανθρωπιά, για νομιμότητα συνύπαρξης, για εξάσκηση φιλικών αντανακλαστικών, για καλλιέργεια της αυτοσυγκράτησης, για προγύμναση στη σωτηρία.  Νέων και ηλικιωμένων. Ανθρώπων και ζώων.

Όλα αυτά σημαίνουν πως ο Πρεβεζάνος οδηγός, που πρέπει να οδηγεί και να σταθμεύει κανονικά, κοινωνικά και όχι παραβατικά, οφείλει μέσα στην πόλη να τηρεί φιλάνθρωπα και φιλόζωα τους κανόνες της τροχαίας κίνησης και στάθμευσης. Εξ άλλου, όντας έτοιμος  ο οδηγός να παραχωρήσει προτεραιότητα στον πεζό, στις ποικίλες κατηγορίες πεζοπόρων της πόλης, και στα ζώα όπου βρεθούν, σημαίνει πως τηρεί χαμηλή ταχύτητα ώστε να μπορεί να αντιδράσει σωστά όταν χρειάζεται.

Πολιτικά αυτά σημαίνουν πως η δημοτική υπηρεσία έχει φροντίσει για την οριζόντια διαγράμμιση, για παράδειγμα των διαβάσεων και των χώρων πεζού, πως η αστυνομία ελέγχει τις παραβάσεις και πως η εισαγγελική αρχή ελέγχει την αδικαιολόγητη έως και γενικευμένη ανοχή. Αυτά ισχύουν και για τα καθήκοντα της δημοτικής αστυνομίας και φυσικά αφορούν ποικιλία ζητημάτων, από το κράνος και τη ζώνη έως τη στάθμευση και την τηλεφωνική επικοινωνία, για τα οποία οι κρατικές αρχές και οι εκπρόσωποί τους είναι υπόλογοι απέναντί μου, ως πολίτη. Όσο και οι συμπολίτες μου οδηγοί.

Να διευκρινίσω, πως μερικές ελαφρές παραβάσεις (αν και δεν μπορεί ποτέ κανείς να παίζει με τη φονική μηχανή, που είναι το αυτοκίνητο και το δίτροχο με κινητήρα) ενώ δεν αποτελούν άμεσα συνθήκες μοιραίου μέσα στην πόλη, πρέπει να ελέγχονται με την ίδια αυστηρότητα ώστε να δημιουργούν πλέγμα αντικινήτρων για τη χρήση του μηχανοκινήτου όταν δεν υπάρχει σημαντικός λόγος γι’ αυτή. Η υποχρέωση του κράνους, για παράδειγμα, οδηγεί να σκεφτούμε αν αξίζει να το έχουμε μαζί, όλη την ημέρα, ή θα ήταν καλύτερα να μην πάρουμε καθόλου το μηχανάκι.

Εξάλλου, η σχολαστική παραχώρηση προτεραιότητας στους πεζούς στις διαβάσεις έχει και αυτή το ίδιο παιδαγωγικό νόημα. Ο οδηγός ενδέχεται να κρίνει πως το «σταμάτα-ξεκίνα» μέσα στην πόλη τον κουράζει, οπότε πάλι θα σκεφτεί αν πραγματικά τον συμφέρει να πάρει το αυτοκίνητο. Και η ελεγχόμενη επί ενοικίω χρήση του χώρου στάθμευσης, οδηγεί και αυτή σε εκλογίκευση της χρήσης του οχήματος και ανακούφιση της πόλης.

Δημιουργείται έτσι θετικό κλίμα για την ήπια λειτουργία της πόλης, την προαγωγή της βαδισιμότητας, τη συνειδητοποίηση της ανάγκης για ταχτική δωρεάν αστική συγκοινωνία (σε άξονες που θα είναι άβατοι στην ιδιωτική αυτοκίνηση αλλά προσβάσιμοι σε δημόσια μέσα) και για την άσκηση σχετικής κοινωνικής πίεσης. Απαιτείται η εδραίωση της συνείδησης της ισότητας στην πόλη μας, όπου η υπέρ του αυτοκινήτου ανισότητα βασιλεύει. Άμεσα ή έμμεσα πλείστοι φορείς τάσσονται υπέρ της ανισότητας, άρα υπέρ του αυτοκινητικού εγκλήματος και κατά της προστασίας της ζωής και της νεότητας.

Είναι μια ευκαιρία σήμερα, μια αφορμή, να αντισταθούμε σ’ αυτή την ανισότητα. Πρέπει οι δημόσιοι φορείς, τα πολιτικά κόμματα και το λαϊκό κίνημα να καταθέσουν καθαρές απόψεις για τα ζητήματα του δημόσιου χώρου, για την επανακατάκτηση και την προστασία του, σε σχέση με τη διαχείριση της αυτοκίνησης και την προαγωγή της βαδισιμότητας. Έτσι, θα προστατευθούν εκείνοι που άδικα και άγουρα χάνονται. Και οπωσδήποτε δεν παραλείπω να υπογραμμίσω πως αυτού του είδους οι δράσεις, οι ημερίδες, οι ομιλίες και οι διαμαρτυρίες, καθ’ όλα επαινετές, όπως για παράδειγμα και η αναμενόμενη Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία της 19^ης Μαΐου, πρέπει να συνοδεύονται από υλικές παρεμβάσεις εκ μέρους των Αρχών. Από την Περιφέρεια, το Δήμο και την Τροχαία.  Και μάλιστα να προσθέσω πως, όπως σε άλλες πόλεις στις 19 Μαΐου, ημέρα των ποδηλατοπορειών, θα αναληφθούν παράπλευρες δράσεις για την ειρήνευση στις πόλεις έτσι και στην Πρέβεζα πρέπει να ενεργοποιηθούμε ανάλογα. Η παράταξή μας, ο «Δημόσιος Χώρος» έχει δηλώσει το «παρών».  

                                                                        Γιάννης Ρέντζος

στο κράτος που (επ)έβλεπε τα τροχαία εγκλήματα να συμβαίνουν…

Το Πάσχα έφτασε…Όπως κάθε χρόνο τα έθιμα τηρούνται με ευλάβεια. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη μοίρασε πινακίδες και άδειες κυκλοφορίες στους παραβάτες του Κ.Ο.Κ. και η Τροχαία εκτύπωσε χάρτη με τα πιό επικίνδυνα σημεία του εθνικού Οδικού Δικτύου.
Αναδημοσιεύουμε τον χάρτη με τα επικίνδυνα σημεία (δεν συμπεριλαμβάνει βέβαια τις ίδιες τις πόλεις όπου και συμβαίνει ο μεγάλος αριθμός των συγκρούσεων) που ίσως χρησιμεύσει σε κάποιους που θα μετακινηθούν σε οχι γνωστά μέρη. Αναδημοσιεύουμε επίσης τους αντίστοιχους χάρτες που εκτύπωσε η Τροχαία το 2009, το 2010 και το 2011. Μπορείτε να τους συγκρίνετε για να επιβεβαιώσετε αυτό που ήδη γνωρίζατε: είναι ευκολότερο (ίσως και προτιμότερο) να επισημαίνεις τα επικίνδυνα σημεία παρά να τα διορθώνεις…
Δυστυχώς ο σεβασμός των προσωπικών δεδομένων δεν μας επιτρέπει να δημοσιοποιήσουμε και τα στοιχεία των επικίνδυνων οδηγών που “αμνήστευσε”ο κ. Δένδιας ή που κυκλοφορούν  ελεύθεροι “με αναστολή” και με το δίπλωμα τους μετά από θανατηφόρα τροχαία που προκάλεσαν. Ελπίζουμε να μην συναντηθείτε με κανέναν απ αυτούς.
Στο κράτος που απλώς παρατηρεί τα τροχαία να συμβαίνουν το ζήτημα της ασφαλούς μετακίνησης έχει  υποβιβαστεί σε ζήτημα ατομικής ευθύνης. Στον δρόμο όμως πάντα υπάρχει ο απέναντι και ο διπλανός… Ας προσπαθήσουμε να τηρούμε τον Κ.Ο.Κ. και ας ελπίσουμε ότι θα το κάνουν και οι άλλοι. Μέρες που είναι θα μπορούσαμε και να προσευχηθούμε γι αυτό. Έτσι κι αλλιώς περισσότερες ελπίδες έχει να εισακουστεί  μια προσευχή παρά το αίτημα για αλλαγή πολιτικής για την οδική ασφάλεια.

Επικίνδυνα Σημεία 2012



Επικίνδυνα σημεία 2011




Επικίνδυνα Σημεία 2010                                                                                                                                                                                                                                                       



Επικίνδυνα Σημεία 2009              

                                                                                  
Πηγή: soste.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΑΥΓΩΝΜεγάλη Πέμπτη 2013

 

 

 

 

 

Παράδοση με βαθιές ρίζες ανά τους αιώνες αποτελεί το βάψιμο των κόκκινων αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη, η οποία θέλει τα αυγά αυτά να είναι ξεχωριστά, περικλείοντας τη ζωή, αλλά και τη ζωική δύναμη.

Τα κόκκινα αυγά της Μεγάλης Πέμπτης περικλείουν μια ολόκληρη ιεροτελεστία. Οι παραδόσεις που έχει ο λαός μας για να εξηγήσει αυτό το έθιμο είναι αρκετές και ενδιαφέρουσες.

Λένε ότι βάφτηκαν από το κόκκινο αίμα του Εσταυρωμένου, ενώ μια άλλη παράδοση θεωρεί πως εκφράζουν τη χαρά για την Ανάσταση του Χριστού και ότι το χρώμα τους λειτουργεί αποτρεπτικά για κάθε κακό.

Τα κόκκινα αυγά, τα τσουγκρίζουμε, ανταλάσσοντας ευχές για υγεία και αγάπη, μια πράξη που συμβολίζει το σπάσιμο του τάφου και των δεσμών του θανάτου με την Ανάσταση του Κυρίου. Έπειτα τα τρώμε, ώστε να αποκτήσουμε την κρυμμένη δύναμή τους.

Σε όλα τα έθιμα των κόκκινων αυγών- διαφαίνεται η κρυμμένη δύναμη και ο αποτρεπτικός χαρακτήρας τους.

Πιστεύοντας στην παράδοση και στην έννοια του τσουγκρίσματος των κόκκινων αυγών- η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ – για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά θα μοιράσει 1.500 κόκκινα αυγά στους οδηγούς και πεζούς συμπολίτες μας, την Μεγάλη Πέμπτη στην πλατεία Κύπρου στις 11:00πμ, μεταφέροντας μηνύματα για ασφαλή οδήγηση.

Μαζί με τα μέλη του Δ.Σ, τους εθελοντές της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ-θα είναι ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Στάθης Κουσουρνάς, η Τροχαία Ρόδου, μαθητές από διάφορα σχολεία, τα Εκπαιδευτήρια "Ροδίων Παδεία", το Κολλέγιο Ρόδου για να μοιράσουν κόκκινα αυγά την Μεγάλη Πέμπτη στην πλατεία Κύπρου στις 12π.μ, στους οδηγούς και πεζούς, με αληθινές ευχές, να τσουγκρίσουμε και φέτος τα κόκκινα αυγά μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και όχι στο δρόμο

 

Ευχόμαστε σε όλους τους συμπολίτες μας ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ-ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, με ασφαλείς διαδρομές.

 

Φωτογραφίες ΕΔΩ: https://www.facebook.com/#!/media/set/?set=a.454712927945321.1073741837.179205038829446&type=1

　

 

Άνθρωποι πριν και μετά το τροχαίο

Ποιοί στ’ αλήθεια είμαστε; Πώς προσδιορίζουμε τον εαυτό μας μετά την απώλεια; Την απώλεια ενός αγαπημένου μας, την απώλεια ενός κομματιού του εαυτού μας, την απώλεια των δεδομένων μας. Είμαστε οι ίδιοι με πριν; Είμαστε κάτι άλλο; Είμαστε κάτι τελειώς διαφορετικό; Είμαστε μίγμα και των δύο; Σίγουρα ως άνθρωποι είμαστε ο συνδυασμός γονιδίων και εμπειριών. Πώς όμως να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο ειδικά μετά από κάποιες δραματικές εμπειρίες; O Willian Butler Yeats έχει θέσει το θέμα εξαιρετικά:


Μ’ όποιον κι αν μιλήσεις που έχει υποστεί τροχαίο με σοβαρό τραυματισμό στη ζωή του, άσχετα με το γεγονός εάν κατάφερε να επανέρθει πλήρως μετά ή αν επέζησε με κάποια αναπηρία ή άλλα προβλήματα υγείας που είτε είναι εμφανή στους άλλους είτε απλά ταλαιπωρούν τον ίδιο, ένα έχει να σου πει. Η ζωή του είναι πια χωρισμένη σε δυο κομμάτια. Η ζωή πριν  …και η ζωή μετά.
Η ζωή κομματιάζεται στο πριν , το ανέμελο πριν… που υπάρχουν όνειρα, ελπίδα, ικανότητες, μια δομημένη ζωή παρά τα όποια καθημερινά μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα. Στο πριν ο άνθρωπος είναι γερός, έχει τα χέρια, τα πόδια, την ομιλία του, στέκεται, περπατά, τρέχει, αθλείται, σπουδάζει, εργάζεται,  παίζει μουσική, έχει ανέμελες παρέες, όνειρα, έρωτες… δημιουργεί και αφήνει καθημερινά το χνάρι του.
Στο μετά  -και μιλάμε για κλάσματα δευτερολέπτου μετά από το… πριν- ο άνθρωπος είναι διασωληνωμένος, μόνος στην παγερή αίθουσα μιας εντατικής, τα συχνότερά του ραντεβού είναι με τους χειρουργούς, μήνες στα νοσοκομεία, σε κέντρα αποκατάστασης αν είναι τυχερός. Κι όταν αυτό το μαρτύριο τελειώσει, έχει ν’ αντιμετωπίσει το “νέο” του εαυτό με ουλές, σημάδια, ακρωτηριασμούς τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή του. Αν επιζήσει πρέπει να επανεκπαιδευτεί να μιλά, να χρησιμοποιεί τα χέρια ή τα πόδια του ή ότι έμεινε απ’ αυτά, ίσως να πρέπει να προσαρμοστεί σε μια  νέα ζωή σε αμαξίδιο, να μάθει ν’ αντιμετωπίζει τα περίεργα βλέμματα, τα συγκαταβατικά χαμόγελα ή ακόμα και τα σχόλια όλων εμάς των “αρτιμελών”.
Μια τέτοια ιστορία περιγράφει και ο Joshua Prager δημοσιογράφος στη Wall Street Journal. Η ιστορία που περιγράφει είναι η δική του ιστορία, η ιστορία της ζωής του. Στις 16 Μαϊου του 1990 – μια ημερομηνία που αυτός δε θα ξεχάσει ποτέ- σε μια επίσκεψή του στο Ισραήλ, παρολίγο να χάσει τη ζωή του, όταν ένα φορτηγό  φορτωμένο με 4 τόνους πλακάκια, παρρέκλινε της πορείας του σε μια στροφή κι έπεσε πάνω στην πίσω αριστερή γωνία του λεωφορείου που ήταν επιβάτης ο Joshua. Ήταν τότε 19 χρονών, αθλητής, φιλόδοξος φοιτητής της ιατρικής, ένιωθε πως ήταν δυνατός και πως η ζωή ήταν μπροστά του. Το τροχαίο αυτό, ήταν η αιτία που μεταμόρφωσε τη ζωή του Joshua μέσα σε μια στιγμή, στη ζωή  πριν και… μετά το τροχαίο.

Ο Joshua ημιπληγικός πια έπρεπε να μάθει απ’ την αρχή…σα να ξαναγεννήθηκε μια δεύτερη φορά…να αναπνέει μόνος του, να κάθεται, να στέκεται και να περπατάει. Κι όλα αυτά έχοντας τη μια πλευρά του σώματός του σε απόλυτη δυσλειτουργία. Το σώμα του ήταν πια κάθετα χωρισμένο στα δυο. Παρά τις όποιες δυσκολίες συνέχισε τις σπουδές του…αν και τ’ όνειρό του να γίνει γιατρός, είχε πια χαθεί. Κι όταν τελείωσε τις σπουδές του ξαναγύρισε στην Ιερουσαλήμ, στον τόπο του εγκλήματος, ψάχνοντας τις λεπτομέρειες, τις πληροφορίες και τους συνεπιβάτες τους λεωφορείου, τις συνθήκες της σύγκρουσης και εν τέλει τον άνθρωπο που ήταν υπαίτιος για το πριν και το μετά της ζωής του. Βλέποντας φωτογραφίες από τη σκηνή του τροχαίου εγκλήματος -μιας και τέτοιο ήταν αφού θα μπορούσε κάλλιστα ν’ αποφευχθεί- έπρεπε πρώτα να θρηνήσει για το χαμένο μισό εαυτό του και μετά αναπόφευκτα να νιώσει θυμό για τον Αbed τον οδηγό, που ενώ μπορούσε να αποφύγει τη σύγκρουση βάση της μαρτυρίας του δεν το έπραξε. Ο συγκεκριμένος οδηγός – έμαθε ο Joshua- είχε ήδη “βεβαρυμένο” οδηγικό βίο, καθώς έως την ηλικία των 25 είχε 27 παραβάσεις του ΚΟΚ. Μιλάμε για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, υπερβολική ταχύτητα, κυκλοφορία στο αντίθετο ρεύμα και εντέλει αδύναμια ελέγχου του φορτηγού που οδηγούσε και το οποίο συγκρούστηκε με το λεωφορείο που επέβαινε ο Joshua.

Ο Joshua κατάφερε να βάλει στην άκρη το θυμό του. Συνέχισε τη ζωή του, έγινε σπουδαίος δημοσιογράφος…κι όμως όλες του οι ιστορίες, όλα του τα θέματα -όπως ένας φίλος του του επισήμανε – είχαν να κάνουν κυρίως με ανθρώπους που είχαν ένα κομβικό σημείο στη ζωή τους, ένα πριν και …μετά. Κι όταν το συνειδητοποίησε αυτό ο Joshua, μετά από 20 χρόνια ξαναγύρισε στον τόπο του εγκλήματος. Κι αυτή τη φορά προσπάθησε και βρήκε τον υπαίτιο του τροχαίου. Τον επισκέφθηκε, μίλησε μαζί του …
Και το εντυπωσιακότερο όλων είναι οτι ο οδηγός είχε μια πλήρως διαστρεβλωμένη άποψη για το συμβάν. Δεν είχε μπει καν στον κόπο να μάθει τι είχε προκαλέσει, σε ποιούς, σε πόσους. Είχε μια εμμονή με τον εαυτό του. Τις 27 παραβάσεις που είχε πραγματοποιήσει ως τη μέρα του τραγικού τροχαίου τις είχε σχεδόν ξεχάσει και το μόνο που θυμόταν ήταν ότι μια φορά ξεπέρασε το όριο των 40 χλμ , οδηγώντας με 60χλμ/ωρα. Ναι, οι 27 παραβάσεις έγιναν γι’ αυτόν μία και μοναδική. Γι’ αυτόν η ζωή του άλλαξε μετά το τροχαίο, καθώς έγινε πιο άσχημος… έχασε και κάποια δόντια!!!
Κάνω μια παρένθεση εδώ για να σας θυμίσω την ταινία “Another Earth“  με την πρωταγωνίστρια της οποίας ουδεμία σχέση έχει ο Abed.

Κι αν νομίζετε ότι ο Abed  σταμάτησε στα παραπάνω…κάνετε λάθος!
Σύμφωνα με την πεποίθησή του έφταιγε ο οδηγός του λεωφορείου για το τροχαίο, καθώς τον έκλεισε και δεν τον άφησε να περάσει. Και φανταστείτε ότι υπήρξε και καταδικαστική απόφαση για τον ίδιο, που τον οδήγησε 6 μήνες στη φυλακή και 10 χρόνια χωρίς επαγγελματικό δίπλωμα. Κι όμως όλα αυτά γι’ αυτόν δεν υπήρχαν…τα είχε απωθήσει. Και είχε σχεδόν μετατρέψει τον εαυτό του από θύτη σε θύμα! Μάλιστα σ’ ένα κρεσέντο “αυτοκριτικής” ή αυτολύπησης καλύτερα, είπε πως ο Θεός του έστειλε το τροχαίο για να τον συνετίσει καθώς σα νέος ήταν αμαρτωλός. Είναι η ίδια λογική που συχνά εξοργίζει και τους συγγενείς θυμάτων τροχαίων…αυτό το θέλημα Θεού! Σύμφωνα με τον Abed – τον οδηγό του φορτηγού- ο Θεός αποφάσισε πως ήταν πιο σημαντικό ένας άνθρωπος να χάσει τη ζωή του σε κείνο το τροχαίο και άλλοι δυο να σπάσουν το λαιμό τους, ο ένας  με εγκεφαλικές κακώσεις, ο άλλος να μείνει ημιπληγικός …κι όλα αυτά για να επιστρέψει ο Abed στο δρόμο του Θεού!
Τελικά παρόλο που ο Joshua είχε επιστρέψει για να βρει τον Abed και να δει αν έχει τύψεις για το κακό που προκάλεσε, δεν μπήκε στον κόπο να τον κάνει να νιώσει άσχημα, να τον κάνει να νιώσει τύψεις. Συνειδητοποίησε πως ο Abed ήταν, όχι ένας κακός άνθρωπος – ούτε βέβαια ένας καλός- ήταν απλά ένας άνθρωπος περιορισμένης αντίληψης. Ένας άνθρωπος που δεν έχει καμιά συναίσθηση του τι σημαίνει να έχεις στα χέρια σου ένα φονικό όπλο των 4+ τόνων, που δε συνειδητοποιεί τον κίνδυνο όταν παραβιάζει ερυθρό σηματοδότη ή STOP, όταν ξεπερνά τα όρια ταχύτητας, όταν κάνει παράνομη προσπέραση, όταν αδιαφορεί για τον ΚΟΚ…

Κι ο Joshua συνέχισε το δρόμο του, με τη βοήθεια του μπαστουνιού του και κατάφερε μάλιστα να γράψει κι ένα βιβλίο για την εμπειρία του αυτή, για το πριν και το …μετά, πληκτρολογώντας ένα ολόκληρο βιβλίο μ’ ένα και μόνο δάχτυλο. Half-Life ο τίτλος του…

Χριστιάνα Βλαχάκη

                                                                                                                                                                                                                                                    Ποιοί