«Κάποτε, σε κάποιο αφήγημα του Αριστοτέλη μας, διάβασα ότι ο ίδιος βασανιζόταν από κάποιο δίλημμα που είχε θέσει στον εαυτό του, το εξής: κάποιος που ήταν μεθυσμένος και που σκότωσε κάποιον άλλον συνάνθρωπό του ήταν ένοχος επειδή ήταν μεθυσμένος ή επειδή σκότωσε (για κάποια αιτία); Παρά το ότι δεν δυσκολευόταν να δώσει απάντηση το αυτονόητο και το προφανές ήταν ότι είχε αφαιρέσει τη ζωή του συνανθρώπου του.
Για να έλθω στα καθ’ υμάς, διερωτώμαι και εγώ στο εξής :
Κάποιος που ήταν καθόλα νηφάλιος και έτρεχε με το μηχανοκίνητο μέσον του με 60-70-80 κλπ. χλμ/ώρα και σκότωσε κάποιον η ποινή που θα του επιβληθεί θα είναι η ίδια με κάποιον άλλον που έτρεχε με 30 ή 40 χιλ/ώρα αλλά υπό την επήρεια αλκοόλ; και κάτω υπό ποίες μετρήσεις θα ελαμβάνετο στα υπόψιν; προφανώς το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, ένα είναι το θύμα και σε όποια περίπτωση και αν την εξετάσουμε.
Επίσης, ένα άλλο εξ ίσου , πάντα κατά την γνώμη μου, σοβαρό εξ αντικειμένου ζήτημα είναι και η εγκατάλειψη θύματος. Αν κάποιος προξένησε το θανατηφόρο ατύχημα ή έστω τραυματισμό που διαπιστώθηκε όμως 30 λεπτά ή 1 ώρα μετά το συμβάν αλλά ο προξενήσας το συμβάν – άσχετα αν ήταν πιωμένος, πόσο πολύ ή λίγο ή ακόμη καθόλου δεν το στοχοποιώ – εγκατέλειψε το θύμα του, ενώ θα μπορούσε να συνδράμει είτε ο ίδιος είτε με άλλους στο να καλέσει το ασθενοφόρο για να τον παραδώσει στο πλησιέστερο νοσοκομείο που απείχε χρονική απόσταση από τον τόπο του συμβάντος 5 ή 10 ή 20 λεπτά και με τον τρόπο αυτό θα έσωζε τη ζωή του θύματος, η ποινή που θα του είχε επιβληθεί αργότερα από το όποιο δικαστήριο φυσικά θα ήταν ελαφρότερη. Συνεπώς,
προτείνεται η ποινή σε περίπτωση εγκατάλειψης του θύματος όντας ακόμη εν ζωή που θα είχε όμως εν τω μεταξύ επέλθει ο θάνατος να είναι δύο φορές μεγαλύτερος ή περισσότερος από την «απλή» περίπτωση του συμβάντος. Και εδώ προφανώς πρόκειται για «τροχαίο έγκλημα», προς πάσα αμφιβολία.
Ένα άλλο ζήτημα και κατά την γνώμη μου καθόλου αμελητέο που μπορεί να επικαλεσθεί ο θύτης για να «γλυτώσει» όσο μπορεί και να «πέσει στα μαλακά», ο λεγόμενος «μπαλαντέρ», είναι να επικαλεσθεί την κατάσταση του δρόμου με το γειτνιάζον με αυτό πεζοδρόμιο. Εδώ μπορεί να εφευρεθούν και να ειπωθούν πολλά. Σε ακροαματική διαδικασία που έτυχε να παραστώ σε 2-3 περιπτώσεις ακούσθηκαν μερικές επικλήσεις αυτού του τύπου όπως , «η κλειστή στροφή», η «έλλειψη ικανού πλάτους ή ανύπαρκτου πεζοδρομίου» , η «έλλειψη διαγράμμισης για πεζούς», «η έλλειψη ορατότητας» και άπειρα άλλα ακόμη αυτού του τύπου, που το δικαστήριο έλαβε στα υπόψιν του στην όλη εξίσωση της δικαστικής διαδικασίας, που είχε σαν αποτέλεσμα ακόμη και αυτή η παράμετρος να ληφθεί στα υπόψιν για την οριστική του απόφαση που έλαβε  και να πέσει ο θύτης «στα μαλακά»……
Διαβάζω σήμερα, τον τραγικό απολογισμό του Μαίου 2017. Πρώτο στη λίστα στην Αττική για τους 13 νεκρούς, τους 486 τραυματίες σε 499 τροχαία και ότι στις 26.368 παραβάσεις περιλαμβάνονται και είναι πρώτες στη λίστα οι 2.064 παραβάσεις για ορίου ταχύτητας – μακράν δεύτερες οι 1.174 για χρήση κινητού, οι 807 για οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος, κλπ. – , επομένως, με βάση την κοινή λογική και κοινή νοημοσύνη, από την στιγμή που προεξέχον ζήτημα είναι η ταχύτητα, έχει
μεγάλη ή μικρή σημασία και πόση άραγε αν ο οδηγός οδηγούσε υπό την επήρεια απαγορευμένων ουσιών ή οινοπνεύματος;
Και κάτι άλλο αλλά εξ ίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν να γίνονται σε γειτονιές μέσα σε αστικές περιοχές, μέσα στου δήμους, όταν οι τεχνικές τους υπηρεσίες «αλωνίζουν» και είτε διαμορφώνουν ανώμαλα κυκλοφορικά προγράμματα, κατά το δοκούν και όταν σε αυτά η κυκλοφορία των πάσης φύσεως μηχανοκίνητων μέσων δεν είναι ισοβαρής μεταξύ των παραπλήσιων οδών.
‘Οταν σε άλλη περίπτωση δεν υφίστανται κυκλοφοριακά προγράμματα, αλλά «αυθαίρετες» αποφάσεις μέσα από τα εκάστοτε ΔΣ των δήμων και που φυσικά απολήγουν να είναι ετεροβαρή μεταξύ των γειτονιών και που καταλήγουν να επηρεάζουν την βιωματική κατάσταση των δημοτών σε καθημερινή βάση από πλευράς υψηλότατου βαθμού ηχορύπανσης και εκπομπής καυσαερίων . Και όταν για παράδειγμα με την τεχνική μέθοδο της αντιδρόμισης, ένας δρόμος «παροπλίζεται», ενώ μετατρέπουν σε οδό στάθμευσης έναν άλλον παραπλήσιο με αυτόν και του οποίου το κυκλοφορικά βάρος μετατίθεται και προστίθεται στον προηγούμενο. Και όταν αυτός ο δρόμος οι πολεοδόμοι του δήμου – όχι συγκοινωνιολόγοι – τον έχουν καταστήσει διαμπερή υπερτοπικό με κυκλική διαδρομή που η κίνηση να συνδέει τις νοτιοδυτικές περιοχές προς τις βορειοανατολικές
ανατολικές και το αντίθετο. Και που έχουν συμβεί μικροατυχήματα μέχρι να συμβεί κάτι το μεγαλύτερο και χειρότερο και όταν τα πεζοδρόμια των παρόδιων με αυτή την οδό είναι ανύπαρκτα έως απρόσιτα για κάθε όδευση από όλες τις πληθυσμιακές ομάδες πόσο δε μάλλον όταν οι υπέργηροι, οι μαμάδες με τα μωρά τους, τα μικρά παιδιά  και οι λοιποί ΑμεΑ διέρχονται και περιπατούν μέσα από την άσφαλτο και για να μεταβούν στα πέριξ με αυτή την δύο δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Και ότι παρά την αυτοψία του τμήματος Τροχαίας Καισαριανής και τις οδηγίες της, της αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, του Σ του Π, τις προτάσεις του όμορου δήμου για τις από κοινού ρυθμίσεις σε μικρό τμήμα αυτής της οδού, της Δ9 της Περιφέρειας, του τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπ. Εσωτερικών, κλπ. οι κατά τον κο Λ. Ρακιντζή φεουδάρχες του
ενοποιημένου δήμου μας εξακολουθούν εδώ και 15 χρόνια να αρνούνται να εφαρμόσουν αυτά που πολλές φορές μας έχουν γραπτά και προφορικά υποσχεθεί. Και όχι μόνο αυτό αλλά με απόφασή τους τον Ιανουάριο του 2011 ανέστηλαν την εφαρμογή της από το 2009 εγκεκριμένης κυκλοφοριακής μελέτης του πρώην δήμου Υμηττού.
Καλούμε κάθε ενδιαφερόμενο να επισκεφθεί την οδό Κυμοθόης, που απέχει μόλις 3 χιλ. από την Περιφέρεια Αττικής να επισκεφθεί και να θαυμάσει την επιβλαβή για εμάς επιβαρυμένη κυκλοφορική κίνηση και να απονείμει τα δέοντα, στους φεουδάρχες μας, στον από το 2002 δήμαρχό μας και, την από την προ του 2002 αιρετούς και μόνιμους υπαλλήλους, τεχνικής υπηρεσίας του δήμου Δάφνης-Υμηττού. Και ο νοών νοείτω!!! » 
Μέγγος Βασίλειος
ΣΗΜΕΙΩΣΗ SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ: ο σύλλογος μας απέστειλε στις 11 Ιανουαρίου 2016 σχετική με το θέμα επιστολή προς το Δήμο Δάφνης Υμηττού (ΕΔΩ). Ανάλογες επιστολές έστειλαν και άλλοι φορείς.  Αλλά κανείς δεν έλαβε καμία απάντηση. Είναι κι αυτός ένας τρόπος, καθόλου ασυνήθιστος  στην Ελλάδα να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα (που συνήθως ο ίδιος δημιουργείς)
Πηγή: www.soste.gr