«Μια φορά και έναν καιρό, εγώ, ο Τσανγκ Τσου, ονειρεύτηκα ότι ήμουν μια πεταλούδα που φτερούγιζε εδώ κι εκεί. Ξαφνικά ξύπνησα. Και εκείνη την στιγμή δεν ήξερα αν ήμουν ένας άνθρωπος που ονειρευόταν ότι ήταν πεταλούδα ή αν ήμουν μια πεταλούδα που ονειρευόταν ότι ήταν άνθρωπος» (2.500 χρόνια πριν στην Κίνα).
Εδώ και λίγο καιρό ο σύλλογος μας, “SOS Τροχαία Εγκλήματα“, ξεκίνησε μια διαφορετική προσπάθεια ανάδειξης του θέματος των δεκάδων χιλιάδων ζωών που χάθηκαν και χάνονται στους ελληνικούς δρόμους. Μια λευκή πεταλούδα στην άσφαλτο στον τόπο του συμβάντος (θα) είναι παρούσα σε όλο και περισσότερα μέρη. Στην Αθήνα και στην Αλεξανδρούπολη, στη Ρόδο και στα Χανιά, στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη, παντού μια και αυτή η χώρα έχει το προνόμιο να κατέχει την πρώτη θέση σε αριθμό θανάτων από τροχαία εγκλήματα στην Ευρώπη.
Αθήνα, Λ. Συγγρού 79. Δημήτρης Καρύδης- Μιχάλης Βαλσάμης, 2002.
Αθήνα, Πεσματζόγλου & Σταδίου, Κώστας Κουβίδης 2007.
Δεν είναι απλά μια οφειλή σ αυτούς που έφυγαν. Είναι, θα είναι, μια διαρκής υπόμνηση της παρουσίας τους, μια υπενθύμιση του προσωρινού και του μόνιμου της κάθε ύπαρξης μέσα από ένα σύμβολο που σ όλους τους πολιτισμούς συνδέθηκε με την ψυχή του ανθρώπου με την μεταμόρφωση σαν απάντηση στην στατικότητα με το πέταγμα σαν απάντηση στην καθήλωση με την ομορφιά σαν απάντηση στην ασκήμια.
Προυπόθεση για την αναπαραγωγή των τροχαίων εγκλημάτων είναι να διατηρούμε το πρόβλημα κρυμμένο κάτω απ το χαλί. Βέβαια για να κρυφτούν πάνω από σαράντα χιλιάδες νεκροί που καταγράφουν οι επίσημες στατιστικές από το 1990 μέχρι σήμερα το χαλί πρέπει να μεγαλώνει διαρκώς. Και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες το πρόβλημα έχει αρχίσει να γίνεται ορατό. Κυρίως από την προσπάθεια των οικογενειών των θυμάτων και λίγων ακόμα ανθρώπων που ασχολούνται (ανιδιοτελώς) με το θέμα.
Σήμερα πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω. Να σπάσουμε την σιωπή που συνοδεύει/σημαδεύει τη ζωή μας, να σπάσουμε την σιωπή που ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων με την αμέριστη συμπαράσταση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ επιβάλουν.
Αθήνα, Κηφισίας & Στ. Δέλτα, Σόλων Καρυδάκης 2009.
Αθήνα, Λ. Βουλιαγμένης & Αρμοδίου, Γιώργος Κρητικός 2010.
Δεν είναι μόνο οφειλή προς τους απόντες αλλά και ένα χρέος προς τους παρόντες. Ποτέ δεν θα μειωθούν τα τροχαία όσο εξακολουθούμε να τα κρύβουμε ή να λέμε ψέμματα γι αυτά. Παρόντες και απόντες δεν είναι εντέλει διαφορετικά πρόσωπα αλλά κοινοί πρωταγωνιστές μιας εξελισσόμενης μέσα στο αίμα και στον πόνο ιστορίας. Όσοι/ες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σ αυτήν την προσπάθεια μπορούν να επικοινωνούν με το σύλλογο μας (στο soste.gr@gmail.com) για να προμηθευτούν stencil και οδηγίες (μέχρι σήμερα υπάρχουν στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο, την Αλεξανδρούπολη). Στη Ρόδο μπορούν να επικοινωνούν με την ΕΥΘΥΤΑ και στα Χανιά με τον ΠΡΟΤΑ που συμμετέχουν σ αυτή την προσπάθεια. Δηλώστε συμμετοχή και παράλληλα θα ενημερώνεστε διαρκώς για την εξέλιξη της προσπάθειας απο την σχετική σελίδα στο facebook: https://www.facebook.com/events/525001674234391/?context=create
Αθήνα, Ηλιουπόλεως & Καφαντάρη, Σπύρος Παπαγιάννης 2012
Αλεξανδρούπολη, Στράτος Φούσκας, 2011
Παράλληλα με την πρωτοβουλία “Πεταλούδες στο Δρόμο” ο Σύλλογος μας κυκλοφόρησε ένα σχετικό αυτοκόλλητο που φιλοτέχνησε ο μόνιμα προσφερόμενος συνεργάτης μας Δημήτρης Αρβανίτης που μπορεί να επικολληθεί και στο τζάμι των αυτοκινήτων.
Οποιος/α επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει και να το προμηθευτεί. Θεωρούμε αυτονόητο πως η επικόλληση του προυποθέτει την άρνηση της επιθετικής οδήγησης και την πιστή εφαρμογή του Κ.Ο.Κ. Με αυτήν την ευκαιρία θυμόμαστε μερικές προτάσεις που μας έστειλε σαν ένα πλαίσιο συμφωνίας των συνετών οδηγών ο ψυχίατρος / ψυχαναλυτής Αλέξανδρος Αστρινάκης.
Οποιος/α επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει και να το προμηθευτεί. Θεωρούμε αυτονόητο πως η επικόλληση του προυποθέτει την άρνηση της επιθετικής οδήγησης και την πιστή εφαρμογή του Κ.Ο.Κ. Με αυτήν την ευκαιρία θυμόμαστε μερικές προτάσεις που μας έστειλε σαν ένα πλαίσιο συμφωνίας των συνετών οδηγών ο ψυχίατρος / ψυχαναλυτής Αλέξανδρος Αστρινάκης.
Πρώτα η ζωή: οδηγώ συνετά
προστατεύω τη ζωή μου και των άλλων
*Χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο σαν μέσο αναψυχής και δουλειάς. Πρώτο μέλημα μου είναι η αποφυγή κινδύνου για μένα, τους επιβάτες, τους πεζούς και τα άλλα αυτοκίνητα.
- Είμαι ικανός οδηγός. Η εμπειρία μου φαίνεται από τη συνετή οδήγηση μου. Επιδεικνύω την εξυπνάδα και τις δεξιότητες μου οπουδήποτε αλλού εκτός από την οδήγηση. Εκεί μπορεί να κοστίσει ανθρώπινες ζωές και να προκαλέσει καταστάσεις που δεν διορθώνονται.
- Ποτέ δεν κάνω τον έξυπνο στο δρόμο. Ποτέ δεν εκδικούμαι οδηγώντας αν κάποιος παρανομεί εις βάρος μου. Κάνω δεξιά αφήνοντας τον να φύγει αδιαφορώντας για απάντηση σε προκλήσεις που μπορεί να προκαλέσουν δυστύχημα.
- Έχω αρκετή αυτοεκτίμηση και προστατεύω την αξιοπρέπεια μου στις κοινωνικές συναναστροφές δίνοντας την κατάλληλη απάντηση. Ποτέ όμως στην οδήγηση. Εκεί μπορεί να προκαλέσει δυστύχημα.
- Δεν χειρονομώ, δεν βρίζω, δεν απαντώ σε προκλήσεις. Θεωρώ πως είναι δειλία να γίνεται αυτό μέσα από το αυτοκίνητο και απουσία πολιτισμού να γίνεται σε πρώτο πρόσωπο.
- Αν υπάρξει πρόβλημα με άλλο αυτοκίνητο το λύνω φιλικά και πολιτισμένα. Αν ο άλλος οδηγός έχει όρεξη για καυγά, καλώ την τροχαία. Αν κινηθεί εναντίον μου παίρνω απόσταση ασφάλειας και καλώ την αστυνομία.
- Αν κάποιος οδηγός στο δρόμο οδηγεί με τρόπο που με εκθέτει σε κίνδυνο κρατώ τον αριθμό του και τον καταγγέλλω στην τροχαία.
- Σέβομαι και εφαρμόζω το Κ.Ο.Κ. και ειδικά τα όρια ταχύτητας. Ξέρω ότι πολλά δυστυχήματα οφείλονται στις μεγάλες ταχύτητες.
- Όταν οδηγώ είμαι το ίδιο ευγενικός και διακριτικός όπως και στις άλλες δραστηριότητες μου. Η θέση μου στο τιμόνι δεν αλλάζει τη συμπεριφορά μου ούτε με κάνει αγενή, απολίτιστο, επιθετικό και βρομόστομο.
- Αναγνωρίζω το ενδεχόμενο του ανθρωπίνου λάθους ισότιμα για μένα και τους άλλους οδηγούς. Σκέφτομαι πάντα μήπως έχω άδικο εγώ και είμαι επιεικής για τους άλλους οδηγούς όσο είμαι και για τον εαυτό μου.
- Όταν βιάζομαι και έχω την τάση να οδηγώ γρήγορα συνυπολογίζω το μέγεθος της ζημιάς που μπορεί να προέλθει από την καθυστέρηση ή από ενδεχόμενο δυστύχημα και λογικά επιλέγω την μικρότερη ζημιά.
- Αν βρεθώ σε σκηνή δυστυχήματος δεν σταματώ από περιέργεια αλλά μόνο αν μπορώ να βοηθήσω. Αν δεν υπάρχει ανάγκη βοηθάω αποχωρώντας. Η βοήθεια που χρειάζεται ένας τραυματίας προηγείται πάντα από τις δουλειές μου.
- Μου αρέσει το αυτοκίνητο μου. Ο κυβισμός του, οι ανέσεις η ασφάλεια. Δεν το χρησιμοποιώ σαν σκοπό αλλά σαν μέσον. Προβάλλω την προσωπικότητα μου με άλλους τρόπους και όχι με ελιγμούς και επιδειξιμανία. ………………………………………………………………………………………….. Υ.Γ. Οι “Πεταλούδες στην Άσφαλτο” είναι μια πρωτοβουλία που πρωτοξεκίνησε στην Βραζιλία απο την οργάνωση Vida Urgente.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου