Συγχώρεση ;;;;;;
Συγχώρεση; Ούτε καν…
Γιατί; Που πέρασε με κόκκινο μας χτύπησε, μας εγκατέλειψε, αφαίρεσε μια ζωή και διέλυσε μια άλλη;
Λυπάμαι μα όσο κι αν έχω προσπαθήσει δεν μπορώ, που σημαίνει δεν θέλω ρε να τον συγχωρέσω. Παραβίαση κόκκινου σηματοδότη και παρακάτω αλκοτέστ όπου βρήκαν παραπάνω ποσότητα αλκοόλ στον οργανισμό του και κάπως έτσι από έναν μάρτυρα τον βρήκαν.
Ξέρεις, θα μου πεις τι με έπιασε πρωινιάτικο και τα θυμάμαι.
Δεν με αφήνει να το ξεχάσω ρε, ο πόνος φυσικά. Καλά ο πόνος της ψυχής για τον χαμό του Δημούτρη δεν θα φύγει ποτέ. Ο άλλος ο πόνος ήρθε όπως είπα, και ήρθε με ορμή. Τρίτο εικοσιτετράωρο νομίζω που κάνουμε παρέα. Ότι υπήρχε σε χάπι το πήρα , μεσουλιτ, λοναριτ, μοσκοριλ, στεντον, βολταρεν, ντεπον, όλα ρε.
Αφού βελτίωση γιοκ τότε ο γιατρός έδωσε εντολή για μαγνητική σε αυχενική και θωρακική μοίρα. Πόσες μαγνητικές έχω κάνει, πάρα πολλές.
Τρέμει η ψυχή μου πάλι, βαθιά μέσα μου αισιόδοξη αλλά θα δούμε.
Ήθελα να θυμίσω πάλι τα γνωστά, να μην τρέχετε, να φοράτε ζώνη, κράνος (εγώ δεν φορούσα κράνος ,κάκωση νωτιαίου μυελού έπαθα) να σταματάτε στο κόκκινο φανάρι. Τις προάλλες ήμουν σε ένα ταξί και πέρασε με κόκκινο έκλεισα τα μάτια κι έβγαλα μια κραυγή. Δεν του είπα κάτι, έτρεμα, έχω κατέβει πάλι σε αντίστοιχη περίπτωση,τον είχα σταματήσει κι είχα φύγει.
Να ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ κι αν δεν θες να προσέχεις για τον εαυτό σου πρόσεχε για τον άλλον άνθρωπο, δεν σου φταίει σε κάτι…
Άκου εκεί να τον συγχωρέσω για να νιώσει η ψυχή μου καλύτερα, πώς να νιώσει;
18 χρόνια πέρασαν κι από αυτά τα 8 χρόνια σερί με τα χειρουργεία, τους πόνους, τις χαμένες στιγμές, ούτε καν. Ναι είμαι τυχερή που έζησα, περπάτησα ναι.
Ξέρεις, εγώ δεν μπήκα στη διαδικασία να βγάλω δίπλωμα γιατί αρχικά φοβάμαι αλλά και γιατί όσο κι αν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου σε περίπτωση οδήγησης, δυστυχώς δεν εμπιστεύομαι τους άλλους οδηγούς, αυτούς που δεν προσέχουν.
Καλημέρα.
Και να μετράω τους καθετήρες κάθε φορά, φτάνουν δε φτάνουν. Κουράστηκα αλήθεια.
Καλή δύναμη παιδιά.
Φιλίζ Καντουχάρ, Ξάνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου