Υστερόγραφο σε μια δικαστική απόφαση.
Στις 23 Αυγούστου 2023, στο Ηράκλειο, ο 22χρονος Αντώνης Μαυρογιαννάκης, οδηγός μηχανής τραυματίστηκε θανάσιμα από οδηγό ΙΧ που παραβίασε την προτεραιότητα.
Στις 19 Μαΐου 2025, μετά από δύο αναβολές (καμία δεν προβλήθηκε από την οικογένεια του Αντώνη) εκδικάστηκε τελικά η υπόθεση με την οδηγό του ΙΧ κατηγορούμενη για «ανθρωποκτονία από αμέλεια», δηλαδή «πλημμέλημα» στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου.
Το δικαστήριο έκρινε ένοχη την οδηγό και της επέβαλε ποινή τρία χρόνια φυλάκισης με τριετή αναστολή.
Η απόφαση αυτή, μία ακόμα παρόμοια απόφαση, έρχεται να καταρρίψει το μύθο της αυστηροποίησης των ποινών για τους δράστες τροχαίων εγκλημάτων και να φωτίσει τα όσα αντιφατικά υπάρχουν στην νομοθεσία που λειτουργούν πάντα προς όφελος των δραστών.
1). Από την 1η Ιουλίου 2019 είναι σε ισχύ το άρθρο 290Α του Ποινικού Κώδικα για την επικίνδυνη οδήγηση που δύο φορές στη συνέχεια τροποποιήθηκε με προσθήκη κι άλλων παραβάσεων. Με το άρθρο αυτό χαρακτηρίζεται ως κακούργημα και τιμωρείται με ποινές κάθειρξης η πρόκληση θανάτου ή σοβαρού τραυματισμού από οδηγό υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (επήρεια αλκοόλ ή ουσιών, οδήγηση στη ΛΕΑ κλπ). Αν και στις τροποποιήσεις που ακολούθησαν την αρχική διατύπωση προστέθηκε και η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη, δεν προστέθηκε η παραβίαση του STOP, ούτε η παραβίαση προτεραιότητας. Έτσι για το ίδιο έγκλημα (φόνος ή σοβαρός τραυματισμός από παραβίαση προτεραιότητας) αν υπάρχει φανάρι ο δράστης διώκεται για κακούργημα (ενδεχόμενος δόλος) ενώ αν υπάρχει STOP η δεν υπάρχει σήμανση διώκεται για πλημμέλημα (αμέλεια)…
Ο περιορισμός της «επικίνδυνης οδήγησης» σ ένα συγκεκριμένο κατάλογο παραβάσεων και μάλιστα με μια έντονη τυπολατρία (ενδεικτική είναι η πρόσφατη συζήτηση για το τροχαίο με εγκατάλειψη και ακρωτηριασμό του θύματος αν είναι αναγκαία η πραγματοποίηση πολλαπλών ελιγμών για την εφαρμογή του άρθρου όταν και ένας μόνον ελιγμός μπορεί να αποβεί μοιραίος) διαστρεβλώνει την ίδια την έννοια της επικινδυνότητας και θεσπίζει την ατιμωρησία αλλά και την άνιση μεταχείριση δραστών ίδιων εγκλημάτων.
Από την μεριά των θυμάτων βέβαια η ισότητα είναι δεδομένη, είτε από παραβίαση κόκκινου είτε από παραβίαση STOP, είτε από παραβίαση προτεραιότητας, ο θάνατος είναι θάνατος και η καταδίκη για τα θύματα και τις οικογένειες τους είναι ισόβια.
2). Αλλά η απόδοση κατηγοριών και η καταδίκη για ανθρωποκτονία από αμέλεια γιατί πρέπει να μην έχει σαν συνέπεια την αφαίρεση της άδειας οδήγησης από τη δράστη. Θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί πως αν ένας άνθρωπος, κάτοχος άδειας οπλοφορίας σκοτώσει από αμέλεια έναν άλλο άνθρωπο θα μπορούσε να εξακολουθεί να κατέχει άδεια οπλοφορίας;
Είναι δυνατόν να σου απαγγέλλεται κατηγορία ανθρωποκτονίας και να μη σου αφαιρείται η άδεια οδήγησης μέχρι τη δίκη, να καταδικάζεσαι για ανθρωποκτονία και πάλι να μη σου αφαιρείται η άδεια; Δυστυχώς στη χώρα μας είναι. Αυτό συνέβη και στην συγκεκριμένη περίπτωση αλλά συμβαίνει σχεδόν πάντα. Και δεν είναι μόνο η νομοθεσία υπεύθυνη γι αυτό. Θα μπορούσε και πριν και μετά τη δίκη να υπάρξει αφαίρεση της άδειας. Αλλά φαίνεται στην τρέχουσα ιεράρχηση η αξία της άδειας οδήγησης είναι πολύ πάνω από την αξία της ανθρώπινης ζωής.
3). Επισημαίνουμε ακόμα μια φορά το γεγονός πως σε κανένα τροχαίο, και βέβαια ούτε σ αυτό με θύμα τον Αντώνη, δεν υπάρχουν στη δικογραφία τα στοιχεία για το αν τα κινητά όλων των εμπλεκομένων βρίσκονταν σε λειτουργία την στιγμή του συμβάντος. Η ραγδαία ανάπτυξη της χρήσης κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση ενώ τιμωρείται με διοικητικές ποινές και θεωρείται παγκόσμια από τις πλέον επικίνδυνες πρακτικές δεν έχει οδηγήσει την πολιτεία σε ανάλογη νομοθέτηση με αποτέλεσμα ενώ καθημερινά καταγράφεται πλήθος παραβάσεων χρήσης κινητού κατά την οδήγηση, στη χώρα μας να μην καταγράφεται κανένα περιστατικό σύγκρουσης, τραυματισμού ή θανάτου λόγω χρήσης κινητού. Πολλά «ανεξήγητα» τροχαία εγκλήματα θα είχαν διαλευκανθεί αν δεν υπήρχε αυτή η συστηματική άρνηση από την πολιτεία όπως υπάρχουν τα στοιχεία για χρήση αλκοόλ στη δικογραφία να υπάρχουν και τα στοιχεία για χρήση κινητών τηλεφώνων. Είναι κάτι άμεσα εφικτό και πουθενά δεν προσκρούει στα «προσωπικά δεδομένα». Μπορεί όμως να καταρρίψει τη θεμελίωση της «αμέλειας»…
4). Για ακόμα μια φορά εκδικάστηκε τροχαίο έγκλημα και μάλιστα θανατηφόρο με θύμα παιδί 22 χρονών χωρίς την παρουσία της κατηγορούμενης! Η ευαισθησία αυτή της πολιτείας απέναντι στους δράστες ανθρωποκτονιών ή σοβαρών τραυματισμών να μην είναι υποχρεωμένοι να παρίστανται αλλά να μπορούν να εκπροσωπηθούν από τους δικηγόρους τους είναι προκλητική. Αυτή η απίστευτη φροντίδα ο /η δράστης να μην βρεθεί μπροστά στις συνέπειες των πράξεων του να μην ακούσει και να μη δει τίποτα, να μην αντικρύσει το βλέμμα των γονιών, να προσπεράσει χωρίς το παραμικρό ψυχικό κόστος την δικαστική διαδικασία είναι πλήρως εναρμονισμένη με τη συνολική υποτιμητική για τα θύματα και τις οικογένειες τους αντίληψη.
Η ανθρωποκτονία ή η πρόκληση αναπηρίας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται δικαστικά με τον ίδιο τρόπο με τις κτηματικές διαφορές ή τις ζωοκλοπές, απουσία των δραστών.
Να σημειώσουμε βέβαια πως τα θύματα και οι οικογένειες τους υποχρεούνται να παραστούν.
5). Αν και ο 290Α είναι σε ισχύ σχεδόν έξι χρόνια πλέον είναι φανερό πως η χρησιμοποίηση του είναι πολύ περιορισμένη. Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στο γεγονός πως η ίδια η ΕΛΑΣ ανακοίνωσε πως χρήση αλκοόλ ή ουσιών υπήρχε σε πάνω από το 50% των θανατηφόρων τροχαίων στην Κρήτη το 2023. Με δεδομένο ότι τώρα αρχίζουν να παραπέμπονται σε δίκη οι υποθέσεις του 2023 περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε σε πόσες θα υπάρχει παραπομπή με το άρθρο για την επικίνδυνη οδήγηση (κακούργημα) δεδομένου ότι αν σε κάτι είναι σαφές το σχετικό άρθρο αυτό είναι η πρόκληση θανάτου ή τραυματισμού από οδηγούς υπό την επήρεια αλκοόλ ή ουσιών. Ελπίζουμε να μη χρειαστεί να επανέλθουμε.
Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη!
22/5/2025 Πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα
ΕΥΘΥΤΑ-ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΡΟΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου