Η 8η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας, επικεντρωμένη στην ποδηλασία και το περπάτημα ξεκινάει σήμερα αθόρυβα. 1.250.000 νεκροί στους δρόμους του κόσμου κάθε χρόνο και πολλοί περισσότεροι ανάπηροι δεν θεωρούνται αρκετοί για να υιοθετηθούν πολιτικές και μέτρα που θα σταματήσουν αυτό το μακελειό. Δεν είναι αρκετοί ούτε καν για να ξεκινήσει στο Δημόσιο χώρο μια συζήτηση.
Ξέρουμε πλέον πολύ καλά πως τα θύματα είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους νέοι. Πως οι περισσότερες ζωές χάνονται μέσα στις πόλεις. Πώς η μεγάλη πλειοψηφία των θυμάτων είναι από τους ευάλωτους χρήστες του οδικού δικτύου, πεζούς, ποδηλάτες, δικυκλιστές, πως, πως, πως…
Δώδεκα χρόνια πριν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε ζητήσει να παρθούν τα αναγκαία μέτρα για γίνουν ασφαλή το περπάτημα και η ποδηλασία. Δώδεκα χρόνια μετά το ίδιο αίτημα επανέρχεται εις ώτα μη ακουόντων.
Πόσα χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων φτιάχτηκαν αυτά τα 12 χρόνια στην χώρα μας;
Πόσα χιλιόμετρα πεζοδρομίων κατασκευάστηκαν -σύμφωνα με τις προδιαγραφές, και παραδόθηκαν στους πεζούς και όχι στα καφέ και τις ταβέρνες ή στα 4X4;
Πόσοι δρόμοι πεζοδρομήθηκαν;
Γιατί δεν εφαρμόζεται το όριο ταχύτητας 30km/h στις κατοικημένες περιοχές;
Γιατί δεν καταργείται το άρθρο 43 του KOK που ορίζει ως πλημμέλημα την εγκατάλειψη θύματος, που αφορά κυρίως πεζούς, ποδηλάτες, δικυκλιστές;
Γιατί, γιατί, γιατί…
Γιατί όλα θα γίνουν με τη σειρά τους, οι ποδηλατόδρομοι και τα πεζοδρόμια όταν θα τελειώσουν οι αυτοκινητόδρομοι. Γιατί τα ακριβά και τα φαραωνικά έργα προηγούνται των φθηνών και μικρών, ακόμα και αν αυτά είναι άμεσα σωτήρια για τις ζωές. Γιατί οι ανάγκες των αυτοκινήτων προηγούνται των αναγκών των ανθρώπων.
……………………………………………………..

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου