Εχουν πια περάσει πολλά χρόνια αφότου στα πακέτα των τσιγάρων έχουν προστεθεί υποχρεωτικά επισημάνσεις του Υπουργείου Υγείας για την βλαβερότητα του καπνίσματος για τον ίδιο τον χρήστη όσο και τους λοιπούς εισπνέοντες τον καπνό. Αν και τα αποτελέσματα αυτής της καμπάνιας είναι αμφιλεγόμενα κανείς δεν αμφισβητεί το επιστημονικό δεδομένο της βλαβερότητας του καπνού και τις άμεσης συσχέτισης της χρήσης του με την αρρώστια και τον θάνατο. Χρειάστηκαν πάνω από πενήντα χρόνια από την περίοδο που στην Αμερική τα τσιγάρα διαφημίζονταν ως υγιεινά (ΕΔΩ) για να γινουν αποδεκτα από τις κυβερνήσεις αυτά που οι επιστημονικές έρευνες είχαν αποδείξει πολύ νωρίτερα.
Ενδεικτική της εξέλιξης της κατάστασης στη χώρα μας είναι η διαφήμιση του SANTE, μιας μάρκας τσιγάρων που υπάρχει όλα αυτά τα χρόνια. «Τα μόνα σιγαρέττα που προφυλάσσουν τον καπνιστήν από τας γνωστάς ενοχλήσεις» μας ενημέρωναν τότε.
«Το κάπνισμα μπορεί να σκοτώσει» και «Προστατέψτε τα παιδιά: μην τα αναγκάζετε να αναπνέουν τον καπνό σας» μας ενημερώνουν τώρα. Μιλάμε για το ίδιο ακριβώς προιόν…
«Παραδόξως» καμία ανάλογη πρωτοβουλία δεν έχει αναληφθεί από καμία κυβέρνηση αν και εδώ και σχεδόν μια δεκαετία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοινώνει τεκμηριωμένα στοιχεία για τις επιπτώσεις της χρήσης του αυτοκινήτου στη νοσηρότητα και την θνησιμότητα των ανθρώπων: 1.300.000 νεκροί τον χρόνο παγκόσμια και πολλαπλάσιοι ανάπηροι μόνον από τις τροχαίες συγκρούσεις. Αριθμός που θα αυξηθεί στα 2.400.000 στα τέλη της δεκαετίας του ’20 αν δεν ληφθούν ουσιαστικά μέτρα. Τα τροχαία αποτελούν σήμερα την δέκατη αιτία θανάτου παγκόσμια με προοπτική να ανέλθουν στην πέμπτη θέση στην επόμενη δεκαετία. Ήδη για την νέα γενιά αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου. Φυσικά αν στα παραπάνω προσθέσουμε τα θύματα από τις επιπτώσεις της μόλυνσης της ατμόσφαιρας και την παραίτηση από το περπάτημα της μεγάλης πλειοψηφίας των χρηστών μηχανοκίνητων μέσων τα νούμερα θα ανέβουν πολύ περισσότερο. Και τα νούμερα αυτά είναι άνθρωποι… Ιδιαίτερα μεγάλος είναι ο αριθμός των ανθρώπων που χάνονται ή τραυματίζονται στην χώρα μας που αναλογικά καταλαμβάνει την χειρότερη θέση στην Ευρώπη.
Είναι κατανοητό πως η δύναμη της αυτοκινητοβιομηχανίας ολη την προηγούμενη περίοδο ήταν κολοσιαία, επηρεαζοντας παγκόσμια κυβερνητικές αποφάσεις αλλά και ελέγχοντας άμεσα ή έμμεσα τα ΜΜΕ. Για τις πλουσιότερες – αυτοκινητοπαραγωγές χώρες η υποστήριξη του αυτοκινήτου θεωρείται εθνική αποστολή του τύπου, για τις φτωχότερες το τεράστιο κομμάτι που είχε το αυτοκίνητο στην λεγόμενη διαφημιστική πίτα υπέτασε αυτόματα τα ΜΜΕ. Ακόμα χειρότερα βέβαια στην ακραία περίπτωση που ΜΜΕ και κατασκευαστικές δρόμων είχαν κοινούς ιδιοκτήτες.
Παρακολουθώντας την εξέλιξη της διαφήμισης του αυτοκινήτου πέραν τον τεχνολογικών αλλαγών στη μορφή της εκτύπωσης και την ανάπτυξη νέων διαφημιστικών μέσων (ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδικτυο) επί της ουσίας σαν να μην άλλαξε τίποτα. Κουβέντα για το έγκλημα…Απεναντίας θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει μια ενίσχυση της προβολής των πιο επιθετικών τάσεων του αυτοκινήτου (επιταχύνσεις και τελικές ταχύτητες πέραν κάθε λογικής και πέραν κάθε νομιμότητας). Αν η κρίση έχει στερήσει αυτές τις διαφημίσεις από τα έντυπα μέσα και τα ιδια τα ειδικά περιοδικά κλείνουν (από το συνδιασμό ελάττωσης αγοραστικού κοινού και ελάττωσης της διαφήμισης), τόσο στα ξενόγλωσσα έντυπα όσο και στην τηλεόραση η το διαδίκτυο μπορεί να διαπιστώσει κανείς την ισχύ όσων αναφέρουμε παραπάνω.
Η ψυχοπαθολογία που εκπέμπουν ή στην οποία απευθύνονται αυτές οι διαφημίσεις (που αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση για την προώθηση της πώλησης των ΙΧ) δεν απασχολεί φυσικά κανένα. Εξάλλου έχουμε τόσα πολλά προβλήματα…
Φυσικά θάταν κανείς εκτός τόπου και χρόνου αν περίμενε από το Ελληνικό Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας να επιβάλει στην διαφήμιση των αυτοκινήτων ετικέτες όπως «Το αυτοκίνητο μπορεί να σκοτώσει» ή «Προστατέψτε τα παιδιά: μην τα εκθέτετε στους κινδύνους της κυκλοφορίας» ή άλλες παρόμοιες. Για το υπουργείο Υγείας πέραν της επείγουσας φροντίδας και της νοσοκομειακής περίθαλψης (με όλα τα προβλήματα που έχουν με την ασκούμενη πολιτική διάλυσης) το θέμα των τροχαίων δεν υπάρχει, τόσο στο επίπεδο της πρόληψης όσο και της υποστήριξης των θυμάτων και των οικογενειών τους. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό. Ουσιαστικά η αυτοκινητοβιομηχανία έχει επιβάλει στο ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας τον κυρίαρχο ρόλο να έχουν τα Υπουργεία Μεταφορών. Αυτός είναι ένας πολύ απλός τρόπος τα συμπεράσματα των μελετών του Π.Ο.Υγείας να πετιούνται στα σκουπίδια και πέρα από τεχνικές και τεχνολογικές βελτιώσεις να μην αλλάζει τίποτα. Τεράστια θέματα όπως οδήγηση και επίπεδα αλκοόλ στο αίμα, οδήγηση και εφηβεία, οδήγηση και ηλικιωμένοι, ασφαλής μετακίνηση των παιδιών για να αναφέρουμε μερικά έχουν αφεθεί στα χέρια των “τεχνοκρατών” των υπουργείων Μεταφορών, των πιο επιρρεπών στην επιρροή της αυτοκινητοβιομηχανίας υπουργείων.
Δεν είναι βέβαια συμπτωματικό που στους “επτά στόχους για την δημόσια υγεία” που θέτει η Ευρωπαική Επιτροπή για το σύνολο της Ευρώπης τό θέμα του περιορισμού των θανάτων και των τραυματισμών απο τροχαία δεν υπάρχει!
Διαφήμιση της BMW Canada: τίτλος “Σφαίρα” – “αναπαράσταση σε αργή κίνηση της διαδρομής μιας σφαίρας απο το ταχύτερο sedan στον κόσμο”. Οπως μας ενημερώνουν αυτό αποτελεί και υψηλή τέχνη. Το αυτοκίνητο “φυσικά” καταλήγει σε στόχο. Επισήμως το όνομα του στόχου δεν έχει ανακοινωθεί. (είναι κι ο σεβασμός των προσωπικών δεδομένων).
Ενδεικτική της εξέλιξης της κατάστασης στη χώρα μας είναι η διαφήμιση του SANTE, μιας μάρκας τσιγάρων που υπάρχει όλα αυτά τα χρόνια. «Τα μόνα σιγαρέττα που προφυλάσσουν τον καπνιστήν από τας γνωστάς ενοχλήσεις» μας ενημέρωναν τότε.
«Το κάπνισμα μπορεί να σκοτώσει» και «Προστατέψτε τα παιδιά: μην τα αναγκάζετε να αναπνέουν τον καπνό σας» μας ενημερώνουν τώρα. Μιλάμε για το ίδιο ακριβώς προιόν…
«Παραδόξως» καμία ανάλογη πρωτοβουλία δεν έχει αναληφθεί από καμία κυβέρνηση αν και εδώ και σχεδόν μια δεκαετία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοινώνει τεκμηριωμένα στοιχεία για τις επιπτώσεις της χρήσης του αυτοκινήτου στη νοσηρότητα και την θνησιμότητα των ανθρώπων: 1.300.000 νεκροί τον χρόνο παγκόσμια και πολλαπλάσιοι ανάπηροι μόνον από τις τροχαίες συγκρούσεις. Αριθμός που θα αυξηθεί στα 2.400.000 στα τέλη της δεκαετίας του ’20 αν δεν ληφθούν ουσιαστικά μέτρα. Τα τροχαία αποτελούν σήμερα την δέκατη αιτία θανάτου παγκόσμια με προοπτική να ανέλθουν στην πέμπτη θέση στην επόμενη δεκαετία. Ήδη για την νέα γενιά αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου. Φυσικά αν στα παραπάνω προσθέσουμε τα θύματα από τις επιπτώσεις της μόλυνσης της ατμόσφαιρας και την παραίτηση από το περπάτημα της μεγάλης πλειοψηφίας των χρηστών μηχανοκίνητων μέσων τα νούμερα θα ανέβουν πολύ περισσότερο. Και τα νούμερα αυτά είναι άνθρωποι… Ιδιαίτερα μεγάλος είναι ο αριθμός των ανθρώπων που χάνονται ή τραυματίζονται στην χώρα μας που αναλογικά καταλαμβάνει την χειρότερη θέση στην Ευρώπη.
Είναι κατανοητό πως η δύναμη της αυτοκινητοβιομηχανίας ολη την προηγούμενη περίοδο ήταν κολοσιαία, επηρεαζοντας παγκόσμια κυβερνητικές αποφάσεις αλλά και ελέγχοντας άμεσα ή έμμεσα τα ΜΜΕ. Για τις πλουσιότερες – αυτοκινητοπαραγωγές χώρες η υποστήριξη του αυτοκινήτου θεωρείται εθνική αποστολή του τύπου, για τις φτωχότερες το τεράστιο κομμάτι που είχε το αυτοκίνητο στην λεγόμενη διαφημιστική πίτα υπέτασε αυτόματα τα ΜΜΕ. Ακόμα χειρότερα βέβαια στην ακραία περίπτωση που ΜΜΕ και κατασκευαστικές δρόμων είχαν κοινούς ιδιοκτήτες.
Παρακολουθώντας την εξέλιξη της διαφήμισης του αυτοκινήτου πέραν τον τεχνολογικών αλλαγών στη μορφή της εκτύπωσης και την ανάπτυξη νέων διαφημιστικών μέσων (ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδικτυο) επί της ουσίας σαν να μην άλλαξε τίποτα. Κουβέντα για το έγκλημα…Απεναντίας θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει μια ενίσχυση της προβολής των πιο επιθετικών τάσεων του αυτοκινήτου (επιταχύνσεις και τελικές ταχύτητες πέραν κάθε λογικής και πέραν κάθε νομιμότητας). Αν η κρίση έχει στερήσει αυτές τις διαφημίσεις από τα έντυπα μέσα και τα ιδια τα ειδικά περιοδικά κλείνουν (από το συνδιασμό ελάττωσης αγοραστικού κοινού και ελάττωσης της διαφήμισης), τόσο στα ξενόγλωσσα έντυπα όσο και στην τηλεόραση η το διαδίκτυο μπορεί να διαπιστώσει κανείς την ισχύ όσων αναφέρουμε παραπάνω.
Η ψυχοπαθολογία που εκπέμπουν ή στην οποία απευθύνονται αυτές οι διαφημίσεις (που αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση για την προώθηση της πώλησης των ΙΧ) δεν απασχολεί φυσικά κανένα. Εξάλλου έχουμε τόσα πολλά προβλήματα…
Φυσικά θάταν κανείς εκτός τόπου και χρόνου αν περίμενε από το Ελληνικό Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας να επιβάλει στην διαφήμιση των αυτοκινήτων ετικέτες όπως «Το αυτοκίνητο μπορεί να σκοτώσει» ή «Προστατέψτε τα παιδιά: μην τα εκθέτετε στους κινδύνους της κυκλοφορίας» ή άλλες παρόμοιες. Για το υπουργείο Υγείας πέραν της επείγουσας φροντίδας και της νοσοκομειακής περίθαλψης (με όλα τα προβλήματα που έχουν με την ασκούμενη πολιτική διάλυσης) το θέμα των τροχαίων δεν υπάρχει, τόσο στο επίπεδο της πρόληψης όσο και της υποστήριξης των θυμάτων και των οικογενειών τους. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό. Ουσιαστικά η αυτοκινητοβιομηχανία έχει επιβάλει στο ζήτημα της Οδικής Ασφάλειας τον κυρίαρχο ρόλο να έχουν τα Υπουργεία Μεταφορών. Αυτός είναι ένας πολύ απλός τρόπος τα συμπεράσματα των μελετών του Π.Ο.Υγείας να πετιούνται στα σκουπίδια και πέρα από τεχνικές και τεχνολογικές βελτιώσεις να μην αλλάζει τίποτα. Τεράστια θέματα όπως οδήγηση και επίπεδα αλκοόλ στο αίμα, οδήγηση και εφηβεία, οδήγηση και ηλικιωμένοι, ασφαλής μετακίνηση των παιδιών για να αναφέρουμε μερικά έχουν αφεθεί στα χέρια των “τεχνοκρατών” των υπουργείων Μεταφορών, των πιο επιρρεπών στην επιρροή της αυτοκινητοβιομηχανίας υπουργείων.
Δεν είναι βέβαια συμπτωματικό που στους “επτά στόχους για την δημόσια υγεία” που θέτει η Ευρωπαική Επιτροπή για το σύνολο της Ευρώπης τό θέμα του περιορισμού των θανάτων και των τραυματισμών απο τροχαία δεν υπάρχει!
Διαφήμιση της BMW Canada: τίτλος “Σφαίρα” – “αναπαράσταση σε αργή κίνηση της διαδρομής μιας σφαίρας απο το ταχύτερο sedan στον κόσμο”. Οπως μας ενημερώνουν αυτό αποτελεί και υψηλή τέχνη. Το αυτοκίνητο “φυσικά” καταλήγει σε στόχο. Επισήμως το όνομα του στόχου δεν έχει ανακοινωθεί. (είναι κι ο σεβασμός των προσωπικών δεδομένων).
Γιώργος Κουβίδης.