Με νέα απόφαση (Μον.Πρ.Αθ. 3941/2012) ενισχύεται η θέση περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του άρθρ. 4 Ν.4092/2012 περί Επικουρικού Κεφαλαίου

 ^ΝΕΟ

Αντισυνταγματικότητα των διατάξεων

του άρθρ. 4 του Ν.4092/2012

περί Επικουρικού Κεφαλαίου

Απόφ.Μον.Πρ.Αθ.3941/29.11.2012

Πρόεδρος : Χράλαμπος Σεβαστίδης

 Με την κατωτέρω δημοσιευόμενη απόφαση κρίθηκαν αντισυνταγματικές και ανεφάρμοστες οι διατάξεις του όλως προσφάτου Ν.4092/2012  με  λίαν εμπεριστατωμένη αιτιολογία και  εκτενή  αναφορά :

 Α) Στις πηγές Δικαίου της Ευρωπαϊκής  Ενωσης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι Κοινοτικές Οδηγίες που προβλέπονται και ρυθμίζονται στο άρθρο 288 ΙΙΙ της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΣΛΕΕ).  

 Β) Στην εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης από την κυκλοφορία  οχημάτων και με το έλεγχο της υποχρέωσης προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής  (72/166 ΕΟΚ, 84/5 ΕΟΚ, η οποία κατέστη εσωτερικό Εθνικό  Δίκαιο (άρθρο 28  παρ. 1  του Συντάγματος) δια του  ΠΔ 237/1986 που κωδικοποίησε το Ν.489/76 άρθρ. 16 επ.,  με το οποίο συντάθηκε  και ιδρύθηκε  το Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία Επικουρικό Κεφάλαιο.

  Γ) Στην αυτεπάγγελτη και ΑΜΕΣΗ εφαρμογή των Κοινοτικών Οδηγιών τόσο από τις Εθνικές Αρχές, όσο και από τα Εθνικά Δικαστήρια, δυνάμει του Κοινοτικού Δικαίου.

 Δ) Στο ανίσχυρο των διατάξεων του Ν.4092/2012 (άρθρ.4)  που αντικατέστησε το άρθρο. 19 παρ.2 του ΠΔ 237/1986, εφόσον με αυτές τροποποιούνται οι πράξεις μεταφοράς των ανωτέρω Κοινοτικών οδηγιών, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μην συμμορφώνεται πλέον με τις επιταγές των οδηγιών αυτών, οι οποίες έχουν σαφές περιεχόμενο και άρα ΑΜΕΣΗ εφαρμογή.

 Ε) Στην αντίθεση των διατάξεων του Ν.4092/2012  άρθρ.4 που αντικατέστησε το άρθρο 19 παρ.2 του ΠΔ 237/1986, όπως αυτές τις εντόπισε και επισήμανε και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής στην Έκθεση που συνέταξε σχετικά με τις διατάξεις του νομοσχεδίου, που στη συνέχεια αποτέλεσε το κείμενο του Ν. 4092/2012.

  Ειδικότερα, η περιορισμένη στο ποσό των 6.000,00 ΕΥΡΩ αξίωση κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου  αυτού για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης είναι ευθέως αντίθετη προς την Δεύτερη Οδηγία του Συμβουλίου της 30.12.1983 (84/5/ΕΟΚ), η οποία ορίζει ότι η αξίωση για αποζημίωση τόσο για υλικές ζημίες όσο και για σωματικές βλάβες (στις οποίες υπάγεται και η αξίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης. βλ. έτσι ενδεικτικά ΟλΑΠ 9/1993, ΕλλΔνη (1994), 333, ΝοΒ (1994), 375) δεν μπορεί να είναι κατώτερη από τα ελάχιστα όρια ασφαλιστικής κάλυψης.

 Επίσης, ο περιορισμός σε ορισμένο μόνο ποσοστό της οφειλόμενης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αποζημίωσης του παθόντος σε περίπτωση πτώχευσης του ασφαλιστή ή άκαρπης εκτέλεσης σε βάρος του ασφαλιστή ή τέλος ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής εταιρίας είναι αντίθετος προς την Οδηγία του Συμβουλίου της 24.4.1972 (72/166 ΕΟΚ), η οποία όπως ήδη αναφέρθηκε επιβάλλει στα κράτη μέλη τη λήψη μέτρων ώστε κάθε όχημα που κυκλοφορεί στο έδαφός τους να καλύπτεται ασφαλιστικά, δηλ. όχι απλά να έχει συνάψει σύμβαση ασφάλισης, αλλά και σε κάθε μεταγενέστερο του τροχαίου ατυχήματος χρόνο να δύναται ο παθών να αποζημιωθεί από ασφαλιστική εταιρία ή άλλο φερέγγυο πρόσωπο.

 Κατά συνέπεια, εφόσον με τις ως άνω διατάξεις του Ν. 4092/2012 τροποποιούνται οι πράξεις μεταφοράς των πιο πάνω Οδηγιών, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μην συμμορφώνεται πλέον με τις επιταγές των Οδηγιών αυτών, οι οποίες έχουν ένα σαφές περιεχόμενο και άρα άμεση εφαρμογή, οι σχετικές διατάξεις του Ν. 4092/2012 είναι ανίσχυρες.

Στ) Στο ότι οι ανωτέρω διατάξεις του Ν.4092/2012 προσβάλουν και την Συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας, καθώς προβλέπονται μέτρα που δεν είναι αναγκαία ούτε πρόσφορα για την προστασία του Επικουρικού Κεφαλαίου και την αποζημίωση των παθόντων από τροχαία ατυχήματα, αφού το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιτευχθεί με την προληπτική επιτήρηση και των έλεγχο των ασφαλιστικών εταιριών, αλλά και την μέριμνα για την ελαχιστοποίηση των οχημάτων που κυκλοφορούν ανασφάλιστα.

 Ζ) Στο ότι οι ανωτέρω διατάξεις του Ν.4092/2012, θίγουν τον πυρήνα του σχετικού δικαιώματος των παθόντων να αξιώνουν την ικανοποίηση των ήδη γεννημένων απαιτήσεών τους από το Επικουρικό Κεφάλαιο.

 Συμπερασματικά η διάταξη του άρθρου 19 παρ.2 ΠΔ237/86 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρ.4 Ν.4092/2012) έρχεται σε αντίθεση έντονα:

  α) με τα άρθρα 4 παρ..1 και 20 παρ.1 του Συντάγματος, αφού με αυτήν αναγνωρίζεται υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου ευνοϊκή μεταχείριση

 β) με το άρθρ. 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, αφού δεν προκύπτει ότι υφίσταται λόγος δημοσίου συμφέροντος, που να καθιστά ανεκτή τη διαφοροποίηση αυτή,

γ) με τη διάταξη του άρθρ. 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, ενόψει του ότι γίνεται προσβολή της περιουσίας του κάθε παθόντος – δανειστή του Επικουρικού Κεφαλαίου, χωρίς να γίνεται επίκληση σοβαρού λόγου δημοσίου συμφέροντος.

 δ) με την  συνταγματικώς κατοχυρωμένη (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) αρχή της αναλογικότητας.

Τόκοι Επικουρικού Κεφαλαίου

Αντισυνταγματική η διάταξη περί τοκοφορίας 6%

  Η διάταξη που  αναγνωρίζει υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου ευνοϊκή μεταχείριση  ως προς το θέμα της επιδίκασης τόκων (τόκοι 6%), χωρίς να δικαιολογείται τούτο από λόγους δημοσίου συμφέροντος, δοθέντος ότι το απλό ταμειακό συμφέρον του Επικουρικού Κεφαλαίου δεν ταυτίζεται με το δημόσιο ή το γενικό συμφέρον και δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παραβίαση του δικαιώματος των παθόντων από τροχαία ατυχήματα να απαιτήσουν και να λάβουν τόκους για τις αξιώσεις τους σε ποσοστό ίδιο με εκείνο που καταβάλλουν οι ιδιώτες. Εξάλλου, δεν συνιστά τέτοιο λόγο δημοσίου συμφέροντος το γεγονός ότι το Επικουρικό Κεφάλαιο, που είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, τελεί υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Κράτους.

 Σχόλια – Παρατηρήσεις

Βλ. σχετικώς και Μον.Πρ.Αθ. 3903/2012, Μον.Πρ.Αθ. 3905/2012

Κείμενο Απόφ.Μον.Πρ.Αθ. 3941/2012

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Ι. Μεταξύ των πηγών δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιλαμβάνονται και οι Οδηγίες, που προβλέπονται και ρυθμίζονται στο άρθρο 288 ΙΙΙ της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Η Οδηγία είναι η πλέον ιδιόρρυθμη πράξη που προβλέπει το κοινοτικό/ενωσιακό δίκαιο απευθύνεται μόνο στα κράτη μέλη και άρα καταρχήν όχι στα φυσικά και νομικά πρόσωπα (βλ. και Ε.Σαχπεκίδου, ευρωπαϊκό δίκαιο, 2011, σελ. 460). Η Οδηγία δεσμεύει κάθε κράτος μέλος, στο οποίο απευθύνεται, όσον αφορά το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αλλά αφήνει την επιλογή του τύπου και των μέσων στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών (βλ. σχετ. και Π.Κανελλόπουλο, το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2010, σελ. 288, Λ.Κοτσίρη, ευρωπαϊκό εμπορικό δίκαιο, τομ. Ι, 2003, σελ. 72, Ε.Σαχπεκίδου, ό.π., σελ. 460). Επομένως, η Οδηγία δεσμεύει το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, το οποίο (αποτέλεσμα) δεν είναι οι γενικοί κοινοτικοί σκοποί, αλλά τα από το περιεχόμενο της ίδιας της Οδηγίας απορρέοντα έννομα αποτελέσματα, στα οποία τα κράτη μέλη αποδέκτες πρέπει να δώσουν εσωτερική ισχύ (Λ.Κοτσίρης, ό.π., σελ. 72). Σε σχέση με την ελευθερία επιλογής του τύπου και των μέσων πραγμάτωσης του επιδιωκόμενου αποτελέσματος πρέπει να παρατηρηθεί ότι αυτή είναι αρκετά περιορισμένη αφενός διότι συνήθως οι Οδηγίες χαρακτηρίζονται από ρυθμιστική ένταση αφετέρου διότι η ελευθερία επιλογής δεν επηρεάζει την υποχρέωση των κρατών μελών να επιλέγουν την πιο κατάλληλη μορφή και μέθοδο διασφάλισης του επιδιωκομένου με την Οδηγία αποτελέσματος (Λ.Κοτσίρης, ό.π., σελ. 72-73). Περαιτέρω, το άρθρο 288 ΙΙΙ ΣΛΕΕ (βλ. αντίστοιχα και άρθρο 249 ΣΕΚ) δεν προσδίδει στην Οδηγία ρητά δύναμη άμεσης εφαρμογής, αφού προϋποθέτει μεταφορά αυτής στο εθνικό δίκαιο μέσω των αρμόδιων εθνικών οργάνων. Ωστόσο η ίδια η διάταξη δεν αποκλείει την αμεσότητα εφαρμογής της Οδηγίας που έχει πληρότητα, εφόσον παρέλθει η προθεσμία μεταφοράς της στο εθνικό δίκαιο. Έτσι, το ΔΕΚ έχει την τάση να αναγνωρίζει άμεσο αποτέλεσμα στην Οδηγία, όταν αυτή είναι σαφής και απονέμει δικαιώματα στα άτομα, τα οποία μπορούν να τα επικαλεστούν ενώπιον των εθνικών τους δικαστηρίων, ιδίως όταν το κράτος μέλος παρέλειψε να τηρήσει την προθεσμία που η Οδηγία έθεσε για τη μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο. Εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις πρόσδοσης στην Οδηγία άμεσου αποτελέσματος, τόσο οι εθνικές αρχές όσο και τα εθνικά δικαστήρια υποχρεούνται αυτεπαγγέλτως δυνάμει το κοινοτικού δικαίου να την εφαρμόζουν άμεσα (βλ. και Λ.Κοτσίρη, ό.π., σελ. 74). Γίνεται, εξάλλου, δεκτό ότι η προαναφερόμενη ευχέρεια του κράτους να επιλέξει μεταξύ περισσότερων δυνατών μέσων, προκειμένου να επιτύχει το επιδιωκόμενο με την Οδηγία αποτέλεσμα, δεν αποκλείει τη δυνατότητα των ιδιωτών να επικαλεστούν ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων τα δικαιώματα, των οποίων το περιεχόμενο μπορεί να καθοριστεί με επαρκή ακρίβεια βάσει των διατάξεων της Οδηγίας και μόνο (βλ. έτσι και Λ.Κοτσίρη, ό.π., σελ. 76, με περαιτέρω παραπομπές στη νομολογία του ΔΕΚ). Περαιτέρω, σε περίπτωση κανονικής συμμόρφωσης του κράτους μέλους προς την Οδηγία, οι έννομες συνέπειες για τον ιδιώτη πηγάζουν αποκλειστικά και μόνο από τις πράξεις μεταφοράς των εθνικών αρχών και ουδέποτε από την ίδια την Οδηγία. Εντούτοις, οι πράξεις μεταφοράς των εθνικών αρχών δεν βρίσκονται στην απόλυτη διάθεση των εθνικών αρχών και επομένως δεν μπορούν να τροποποιούνται, να ανακαλούνται ή να αντικαθίστανται από τις εθνικές αρχές που τις εξέδωσαν ή από τον ίδιο τον εθνικό νομοθέτη, ακόμη κι αν πρόκειται για τον συντακτικό νομοθέτη (Π.Κανελλόπουλος, ό.π., σελ. 294, Ε.Σαχπεκίδου, ό.π., σελ. 467). Η υλοποίηση του επιδιωκόμενου με την Οδηγία αποτελέσματος δεν πραγματοποιείται απλώς και μόνο με την κανονική έκδοση των πράξεων μεταφοράς της στο εσωτερικό δίκαιο, αλλά το κράτος μέλος εξακολουθεί να δεσμεύεται από το κείμενό της και δεν επιτρέπεται να απομακρυνθεί έστω και αργότερα από τις υποχρεώσεις του (Ε.Σαχπεκίδου, ό.π., σελ. 467).

ΙΙ. Περαιτέρω, σύμφωνα με την Δεύτερη Οδηγία του Συμβουλίου της 30.12.1983 «για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων» (84/5/ΕΟΚ), προβλέπεται στο άρθρο 1 παρ. 4 αυτής ότι «κάθε κράτος μέλος ιδρύει ή εγκρίνει οργανισμό, αποστολή του οποίου είναι να αποκαθιστά, τουλάχιστον εντός των ορίων της υποχρέωσης ασφάλισης, τις υλικές ζημίες ή τις σωματικές βλάβες που προκαλούνται από όχημα αγνώστων στοιχείων ή για το οποίο δεν έχει εκπληρωθεί η υποχρέωση ασφάλισης της παραγράφου 1». Στα πλαίσια του ελληνικού δικαίου το ζήτημα της ίδρυσης και ευθύνης του προβλεπόμενου από την πιο πάνω Οδηγία οργανισμού είχε ήδη προβλεφθεί στα άρθρα 16 επ. Ν. 489/1976, που ήδη κωδικοποιήθηκε με το Π.Δ. 237/1986, καθώς ιδρύθηκε το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων».

ΙΙΙ. Επίσης, σύμφωνα με την Οδηγία του Συμβουλίου της 24.4.1972 «περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής» (72/166 ΕΟΚ) προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. 1 αυτής ότι «κάθε κράτος μέλος λαμβάνει … όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε η αστική ευθύνη, η σχετική με την κυκλοφορία οχημάτων με συνήθη στάθμευση στο έδαφός του να καλύπτεται από ασφάλιση». Στα πλαίσια του ελληνικού δικαίου η συμμόρφωση της Ελλάδας προς την Οδηγία αυτή έλαβε χώρα με τις σχετικές ρυθμίσεις του Ν. 489/1976, που ήδη κωδικοποιήθηκε με το Π.Δ. 237/1986. Μάλιστα, εδώ πρέπει να τονιστεί ότι η κάλυψη της αστικής ευθύνης από την κυκλοφορία οχημάτων στην Ελλάδα γίνεται στα πλαίσια του εθνικού μας δικαίου αφενός με την πρόβλεψη της υποχρεωτικής κάλυψης με ασφάλιση της έναντι τρίτων αστικής ευθύνης (άρθρα 2 επ. Π.Δ. 237/1986) αφετέρου με την πρόβλεψη της ευθύνης του Επικουρικού Κεφαλαίου σε περίπτωση πτώχευσης του ασφαλιστή ή άκαρπης εκτέλεσης σε βάρος του ασφαλιστή ή τέλος ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής επιχείρησης (άρθρο 19 παρ. 1 περ. γ΄ Ν. 489/1976, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο τέταρτο του Ν. 4092/2012). Επομένως, η εναρμόνιση της εθνικής μας νομοθεσίας προς την αμέσως πιο πάνω Οδηγία γίνεται όχι μόνο με την πρόβλεψη υποχρεωτικής ασφαλιστικής κάλυψης των οχημάτων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, αλλά και με την πρόβλεψη ευθύνης του Επικουρικού Κεφαλαίου για τις πιο πάνω περιπτώσεις, δεδομένου ότι αφενός το Κράτος είναι υπεύθυνο για την άσκηση ελέγχου και εποπτείας των ασφαλιστικών εταιριών αφετέρου η προαναφερόμενη Οδηγία απαιτεί κατά τρόπο σαφή την λήψη μέτρων για ασφαλιστική κάλυψη των οχημάτων και όχι για απλή σύναψη ασφαλιστικής σύμβασης.  Με άλλα λόγια η ως άνω Οδηγία απαιτεί από τα κράτη μέλη την πραγματική ασφαλιστική κάλυψη, με ευθύνη κάθε κράτους μέλους.

IV. Με το άρθρο τέταρτο Ν. 4092/2012 τροποποιήθηκαν διατάξεις του Π.Δ. 237/1986 και ειδικότερα με το στοιχείο γ΄ του ως άνω άρθρου αντικαταστάθηκε το άρθρο 19 παρ. 2 Π.Δ. 237/1986, το οποίο πλέον προβλέπει μεταξύ άλλων α) ότι η αποζημίωση που καταβάλλει του Επικουρικό Κεφάλαιο για χρηματικές ικανοποιήσεις λόγω ψυχικής οδύνης δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των 6.000,00 ΕΥΡΩ για κάθε δικαιούχο και β) ότι η αποζημίωση στην περίπτωση πτώχευσης του ασφαλιστή ή άκαρπης εκτέλεσης σε βάρος του ασφαλιστή ή τέλος ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής εταιρίας το συνολικό ποσό για την αποζημίωση από το Επικουρικό Κεφάλαιο καταβάλλεται όχι ολόκληρο, αλλά με βάση ορισμένα ποσοστά που η ως άνω διάταξη λεπτομερώς ορίζει. Πλην, όμως, ο ποσοτικός αυτός περιορισμός της οφειλόμενης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αποζημίωσης σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος είναι ανίσχυρος με βάση όσα προαναφέρθηκαν. Ειδικότερα, η περιορισμένη στο ποσό των 6.000,00 ΕΥΡΩ αξίωση κατ’ αυτού για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης είναι ευθέως αντίθετη προς την Δεύτερη Οδηγία του Συμβουλίου της 30.12.1983 (84/5/ΕΟΚ), η οποία ορίζει ότι η αξίωση για αποζημίωση τόσο για υλικές ζημίες όσο και για σωματικές βλάβες (στις οποίες υπάγεται και η αξίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης∙ βλ. έτσι ενδεικτικά ολΑΠ 9/1993, ΕλλΔνη (1994), 333, ΝοΒ (1994), 375) δεν μπορεί να είναι κατώτερη από τα ελάχιστα όρια ασφαλιστικής κάλυψης. Επίσης, ο περιορισμός σε ορισμένο μόνο ποσοστό της οφειλόμενης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αποζημίωσης του παθόντος σε περίπτωση πτώχευσης του ασφαλιστή ή άκαρπης εκτέλεσης σε βάρος του ασφαλιστή ή τέλος ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής εταιρίας είναι αντίθετος προς την Οδηγία του Συμβουλίου της 24.4.1972 (72/166 ΕΟΚ), η οποία όπως ήδη αναφέρθηκε επιβάλλει στα κράτη μέλη τη λήψη μέτρων ώστε κάθε όχημα που κυκλοφορεί στο έδαφός τους να καλύπτεται ασφαλιστικά, δηλ. όχι απλά να έχει συνάψει σύμβαση ασφάλισης, αλλά και σε κάθε μεταγενέστερο του τροχαίου ατυχήματος χρόνο να δύναται ο παθών να αποζημιωθεί από ασφαλιστική εταιρία ή άλλο φερέγγυο πρόσωπο. Κατά συνέπεια, εφόσον με τις ως άνω διατάξεις του Ν. 4092/2012 τροποποιούνται οι πράξεις μεταφοράς των πιο πάνω Οδηγιών, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μην συμμορφώνεται πλέον με τις επιταγές των Οδηγιών αυτών, οι οποίες έχουν ένα σαφές περιεχόμενο και άρα άμεση εφαρμογή, οι σχετικές διατάξεις του Ν. 4092/2012 είναι ανίσχυρες, σύμφωνα εξάλλου και με όσα αναφέρονται πιο πάνω στη με στοιχείο Ι σκέψη της παρούσας. Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι την αντίθεση των ως άνω διατάξεων του Ν. 4092/2012 εντόπισε και επισήμανε και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής στην Έκθεση που συνέταξε σχετικά με τις διατάξεις του νομοσχεδίου, που στη συνέχεια αποτέλεσε το κείμενο του Ν. 4092/2012.

V. Το άρθρο 2 ΑΚ εκφράζει τη γενικότερη αρχή του δικαίου περί μη αναδρομικότητας των νόμων, που αποβλέπει στην κατά το δυνατό βεβαιότητα των δικαιωμάτων ασφάλειας των συναλλαγών και σταθερότητας δικαίου, η οποία (αρχή) όμως δεν κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα και έτσι η διάταξη αυτή δεν έχει αυξημένη τυπική ισχύ. Επομένως, ο νομοθέτης δεν εμποδίζεται, κατ’ αρχήν, να προσδώσει στο νόμο αναδρομική ισχύ, με μόνο περιορισμό τη μη προσβολή συνταγματικώς προστατευομένων δικαιωμάτων. Στον νόμο μπορεί να δοθεί αναδρομική δύναμη ρητώς ή σιωπηρώς (έμμεσα), όταν δηλαδή από την έννοια και το σκοπό του συνάγεται νομοθετική βούληση περί αναδρομικής ισχύος του, ώστε να ρυθμιστούν και περασμένα γεγονότα ή σχέσεις του παρελθόντος. Εξαιρέσεις από το επιτρεπτό της αναδρομικής ισχύος του νόμου προβλέπονται στο Σύνταγμα από τις διατάξεις των άρθρων 7 παρ. 1 και 78 παρ. 2. Από την απόλυτη απαγόρευση στο Σύνταγμα της αναδρομικότητας των νόμων που ορίζουν οι συνταγματικές διατάξεις, συνάγεται, ότι στις άλλες περιπτώσεις η αναδρομική ισχύς είναι μεν επιτρεπτή, δεν μπορεί όμως να υπερβεί τα όρια που θέτουν τα άρθρα 4 και 17 του Συντάγματος, καθώς και οι υπερνομοθετικής ισχύος (άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγματος) διατάξεις των άρθρων 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Κατά το άρθρο 1 παρ. 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, που κυρώθηκε (μαζί με τη Σύμβαση) με το Ν.Δ. 53/1974 και έχει, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, αυξημένη τυπική ισχύ έναντι των κοινών νόμων «παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθεί της ιδιοκτησίας του, ει μη δια λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους προβλεπομένους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους. Αι προαναφερόμεναι διατάξεις δεν θίγουν το δικαίωμα παντός κράτους, όπως θέση εν ισχύϊ νόμους, ους ήθελε κρίνη αναγκαίους προς ρύθμισιν της χρήσεως αγαθών, συμφώνως προς το δημόσιον συμφέρον, ή προς εξασφάλισιν της καταβολής φόρων ή άλλων εισφορών ή προστίμων». Στην κατά τα ανωτέρω προστατευόμενη περιουσία περιλαμβάνονται όχι μόνο τα από το άρθρο 17 του Συντάγματος προστατευόμενα εμπράγματα δικαιώματα, αλλά και όλα τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα και τα νομίμως κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άρα και τα περιουσιακά ενοχικά δικαιώματα και μάλιστα οι περιουσιακού χαρακτήρα απαιτήσεις είτε αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση είτε απλώς γεννημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία με βάση το ισχύον πριν από την προσφυγή στο δικαστήριο νομοθετικό καθεστώς ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικά. Έτσι, σύμφωνα, με τη ρύθμιση της ως άνω διεθνούς συνθήκης, μέσω της αναδρομικής ισχύος νόμου είναι δυνατόν να επέρχεται απόσβεση ή κατάργηση δικαιωμάτων που έχουν απονεμηθεί με προγενέστερο νόμο, μόνο εφόσον, η κατάργηση ή απόσβεση επιβάλλεται για λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος ή ωφέλειας, η συνδρομή των οποίων υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων, αφού διαφορετικά η έναντι του κοινού νομοθέτη προστασία των περιουσιακών αυτών δικαιωμάτων θα έμενε χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα (βλ. για τα προαναφερόμενα και ολΑΠ 6/2007, ΕΕμπΔ (2007), 715, Δ (2008), 29, ολΑΠ 40/1998, ΝοΒ (1999), 752, Αρμ (1999), 46, Δ (1999), 230, ΕΕμπΔ (1999), 28).

VI. Με το άρθρο τέταρτο στοιχείο γ΄ Ν. 4092/2012, που τροποποίησε το άρθρο 19 παρ. 2 Π.Δ. 237/1986, ορίζεται μεταξύ άλλων και ότι «η ρύθμιση της παρούσας παραγράφου καταλαμβάνει τις ήδη γεγεννημένες αξιώσεις κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου, χωρίς πάντως να θίγει αξιώσεις που έχουν επιδικαστεί με οριστική απόφαση». Επομένως, οι καταργούμενες με την ως άνω διάταξη ενοχικές αξιώσεις των ζημιωθέντων από τροχαίο ατύχημα κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου εμπίπτουν στην έννοια του όρου «περιουσία» του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, καθώς και στην έννοια του όρου «ιδιοκτησία» του άρθρου 17 του Συντάγματος. Εξάλλου, υπάρχει νόμιμη προσδοκία με βάση το μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν. 4092/2012 νομοθετικό καθεστώς ότι οι ως άνω αξιώσεις των παθόντων από τροχαία ατυχήματα κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου μπορούσαν να ικανοποιηθούν δικαστικά. Συνεπώς, η αναδρομική κατάργηση των πιο πάνω ενοχικών αξιώσεων είναι αντίθετη στα άρθρα 4 και 17 του Συντάγματος και 1 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Μάλιστα, η προαναφερόμενη νομοθετική μεταβολή δεν φαίνεται να επιβάλλεται από λόγους δημόσιας ωφέλειας. Συγκεκριμένα, κατά την Αιτιολογική Έκθεση του Ν. 4092/2012, με τις πιο πάνω διατάξεις του Ν. 4092/2012 γίνεται προσπάθεια να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του Επικουρικού Κεφαλαίου, επιχειρώντας να σταθμιστούν οι υποχρεώσεις του χωρίς να διακινδυνεύει η οικονομική του θέση, λόγω ακριβώς του ιδιαίτερου επικουρικού του σκοπού. Πλην, όμως, αν ως δημόσια ωφέλεια νοείται η θέση του Επικουρικού Κεφαλαίου και η αποζημίωση παθόντων από τροχαία ατυχήματα, στις περιπτώσεις που προαναφέρθηκαν, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι πιο πάνω διατάξεις του Ν. 4092/2012 αναιρούν την ίδια τη λειτουργία του Επικουρικού Κεφαλαίου, το οποίο πλέον δεν θα καταβάλει παρά μόνο ελάχιστο μέρος των αποζημιώσεων που οι παθόντες τροχαίων ατυχημάτων δικαιούνται, με αποτέλεσμα να καταργούνται δικαιώματα αυτών που κατ’ επίφαση ο Ν. 4092/2012 ήθελε να προστατέψει. Εξάλλου, οι προαναφερόμενες διατάξεις του Ν. 4092/2012 προσβάλλουν και την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας, καθώς προβλέπονται μέτρα που δεν είναι αναγκαία ούτε πρόσφορα για την προστασία του Επικουρικού Κεφαλαίου και την αποζημίωση των παθόντων από τροχαία ατυχήματα, αφού το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιτευχθεί με την προληπτική επιτήρηση και τον έλεγχο των ασφαλιστικών εταιριών, αλλά και την μέριμνα για την ελαχιστοποίηση των οχημάτων που κυκλοφορούν ανασφάλιστα. Επίσης, οι πιο πάνω διατάξεις του Ν. 4092/2012 θίγουν τον πυρήνα του σχετικού δικαιώματος των παθόντων να αξιώνουν την ικανοποίηση των ήδη γεννημένων απαιτήσεών τους από το Επικουρικό Κεφάλαιο.

VII. Με το άρθρο 19 παρ. 2 Π.Δ. 237/1986 ορίζεται ότι «οι τόκοι που στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου του παρόντος άρθρου υποχρεούται να καταβάλει το Επικουρικό Κεφάλαιο υπολογίζονται σε κάθε περίπτωση με επιτόκιο έξι τοις εκατό (6%) ετησίως». Η διάταξη αυτή αναγνωρίζει υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου ευνοϊκή μεταχείριση ως προς το θέμα της επιδίκασης τόκων, χωρίς να δικαιολογείται τούτο από λόγους δημοσίου συμφέροντος, δοθέντος ότι το απλό ταμειακό συμφέρον του Επικουρικού Κεφαλαίου δεν ταυτίζεται με το δημόσιο ή το γενικό συμφέρον και δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παραβίαση του δικαιώματος των παθόντων από τροχαία ατυχήματα να απαιτήσουν και να λάβουν τόκους για τις αξιώσεις τους σε ποσοστό ίδιο με εκείνο που καταβάλλουν οι ιδιώτες. Εξάλλου, δεν συνιστά τέτοιο λόγο δημοσίου συμφέροντος το γεγονός ότι το Επικουρικό Κεφάλαιο, που είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, τελεί υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Κράτους. Επομένως, η προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 19 παρ. 2 Π.Δ. 237/1986 έρχεται σε αντίθεση α) µε τα άρθρα 4 παρ. 1, και 20 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού µε αυτή αναγνωρίζεται υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου ευνοϊκή μεταχείριση, β) με το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, αφού δεν προκύπτει ότι υφίσταται λόγος δημοσίου συμφέροντος, που να καθιστά ανεκτή τη διαφοροποίηση αυτή, γ) µε την διάταξη του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, ενόψει του ότι γίνεται προσβολή της περιουσίας του κάθε παθόντος-δανειστή του Επικουρικού Κεφαλαίου, χωρίς να γίνεται επίκληση σοβαρού λόγου δημοσίου συμφέροντος και δ) µε την ήδη και συνταγματικώς κατοχυρωμένη (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) αρχή της αναλογικότητας (βλ. για τα προαναφερόμενα ολΑΠ 4/2012, ΕφΑΔ (2012), 578, ΧρΙΔ (2012), 440).

 Στην προκειμένη περίπτωση ο ενάγων της πρώτης αγωγής ισχυρίζεται ότι στις ……………. και περί ώρα ……………., στο ………… Αττικής, ο πρώτος των εναγομένων οδηγώντας στην οδό ………… με κατεύθυνση από τις οδούς ………………… προς την οδό …………… το με αριθμό κυκλοφορίας …………. ΙΧΕ αυτοκίνητο, το οποίο ανήκε στην αποκλειστική κυριότητα και κατοχή της δεύτερης εναγομένης και το οποίο κατά το χρόνο του επιδίκου τροχαίου ατυχήματος δεν ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη, παραβίασε την πινακίδα υποχρεωτικής διακοπής πορείας (STOP) που υπήρχε στο δικό του ρεύμα πορείας και εισήλθε αιφνιδιαστικά στη διασταύρωση των ανωτέρω οδών με την οδό …………….., όπου μέχρι τότε εκινείτο νόμιμα ο ενάγων οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας ………………… ΙΧΕ αυτοκίνητο, που ανήκε στην κυριότητα και κατοχή του ιδίου, με αποτέλεσμα τη σύγκρουση των δύο οχημάτων. Ότι το εν λόγω τροχαίο ατύχημα, που οφείλεται στην αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου, είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του ενάγοντος και την πρόκληση υλικών ζημιών στο αυτοκίνητό του. Με βάση το ιστορικό αυτό ο ενάγων ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι εις ολόκληρο ο καθένας τους να του καταβάλουν το συνολικό ποσό των 23.155,00 ΕΥΡΩ, για την αποκατάσταση της θετικής του ζημίας, καθώς και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από το επίδικο τροχαίο, όπως ειδικότερα κάθε μερικότερο κονδύλιο εξειδικεύεται στην υπό κρίση αγωγή και μάλιστα με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Περαιτέρω, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και τέλος να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Με το περιεχόμενο αυτό και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή, για το αντικείμενο της οποίας έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες επιβαρύνσεις (βλ. τα με αριθμό 267987, 178955 και 373196 γραμμάτια αγωγοσήμου με τα επ’ αυτών επικολληθέντα ένσημα του Ταμείου Νομικών), αρμοδίως καθ’ ύλη και κατά τόπο εισάγεται στο Δικαστήριο αυτό (άρθρα 7, 9, 14 παρ. 2 σε συνδυασμό με το άρθρο 16 αριθ. 12 και 35 ΚΠολΔ) για να δικαστεί κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666, 667 και 670 έως 676 ΚΠολΔ (άρθρο 681Α ΚΠολΔ), είναι δε επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 330, 340, 345, 346, 481, 482, 914, 926, 932 ΑΚ, 2, 4, 9, 10 Ν. ΓπΝ/1911, ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την έναρξη ισχύος του ΑΚ με τα άρθρα 47 και 114 ΕισΝΑΚ, 1, 2, 16 επ., 19 παρ. 1 περ. β΄ Ν. 489/1976 «περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως της εξ ατυχημάτων αυτοκινήτων αστικής ευθύνης», 173 επ., 907 και 908 παρ. 1 περ. δ΄ ΚΠολΔ. Σημειώνεται στο σημείο αυτό ότι η ένδικη αγωγή είναι νόμιμη ως προς το τρίτο των εναγομένων καθ’ όλο το αιτητικό της, καθώς οι περιορισμοί στο ύψος της αποζημίωσης του ενάγοντος που εισήχθησαν με τον Ν. 4092/2012, ακόμα και εάν θεωρηθεί ότι εφαρμόζονται επί υποθέσεων για τις οποίες δεν εκδόθηκε οριστική απόφαση, αλλά συζητήθηκαν πριν την ψήφιση του Ν. 4092/2012, είναι με βάση τα όσα αναφέρονται στην πιο πάνω μείζονα σκέψη ανεφάρμοστοι, πολύ περισσότερο που στην ένδικη περίπτωση οι αξιώσεις του ενάγοντος είχαν γεννηθεί πριν την ψήφιση του Ν. 4092/2012 και επομένως τίθεται εν προκειμένω και ζήτημα αντισυνταγματικότητας της αναδρομικής ισχύος των διατάξεων αυτών του Ν. 4092/2012. Επίσης, το αίτημα του ενάγοντος για επιδίκαση τόκων υπερημερίας με βάση το άρθρο 346 ΑΚ είναι νόμιμο, λόγω της πρόδηλης αντισυνταγματικότητας του άρθρου 19 παρ. 2 Π.Δ. 237/1986, που περιορίζει την υποχρέωση του Επικουρικού Κεφαλαίου για καταβολή τόκων σε ποσοστό 6% ετησίως, σύμφωνα με τα λεπτομερώς αναγραφόμενα στην πιο πάνω μείζονα σκέψη. Πρέπει, επομένως, η υπό κρίση αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

ΣΣ στη συνέχεια η απόφαση αναφέρεται στα πραγματικά περιστατικά, στην υπαιτιότητα και στα επιδικαζόμενα κονδύλια.

 Κρίθηκε … 29.11.2012

Πηγή: www.dikastis.gr

Αντισυνταγματικές κρίθηκαν οι διατάξεις του Ν.4092/2012 που αφορούν το Επικουρικό Κεφάλαιο.

^ΝΕΟ

Αντισυνταγματικότητα διατάξεων Ν. 4092/2012

που αφορούν το Επικουρικό Κεφάλαιο (1)

 Με την κατωτέρω δημοσιευόμενη απόφαση κρίθηκε ότι η διάταξη  του άρθρου 4 παρ. γ Ν.4092/2012 (που τροποποίησε τη διάταξη της παρ.2 άρθρ.19 ΠΔ 237/1986),  όπου τέθηκαν ποσοτικοί περιορισμοί στο ύψος της καταβαλλόμενης εκ μέρους του Επικουρικού Κεφαλαίου αποζημίωσης, και κατά ρητή νομοθετική πρόβλεψη, καταλαμβάνει και τις ήδη γεγενημένες αξιώσεις κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου (χωρίς όμως να θίγει αξιώσεις  που έχουν επιδικαστεί με οριστική απόφαση)  δεν μπορεί εν προκειμένω να έχει ισχύ :

 Α) διότι κατά τη συζήτηση της υπόθεσης αυτής ίσχυε το πριν από την ανωτέρω τροποποίηση, νομικό καθεστώς, με βάση το οποίο κρίθηκε το νόμιμο των επίδικων αξιώσεων.και συνεπώς εφαρμοστέο είναι το δίκαιο που ίσχυε κατά το χρόνο  έκδοσής της, ακόμη και εάν ο νεότερος νόμος έχει αναδρομική δύναμη.

 Β) Οι ενάγοντες  θίγονται στην «περιουσία» τους κατ' άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και στην «ιδιοκτησία» τους κατ' άρθρο 17 του Συντάγματος προς εξυπηρέτηση του ταμειακού συμφέροντος του  Επικουρικού Κεφαλαίου, το οποίο είναι  νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και το συμφέρον του οποίου δεν ταυτίζεται με το δημόσιο ή γενικό συμφέρον, ανεξαρτήτως του ότι εποπτεύεται από το Υπουργείο Εμπορίου, οπότε η αναδρομική αυτή κατάργηση των πιο πάνω αξιώσεων αλλά και η αναδρομική αύξηση του παθητικού της περιουσίας είναι αντίθετη με τα άρθρα 4 και 17 του Συντάγματος και με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, καθώς δεν τηρήθηκαν οι όροι που τάσσουν οι διατάξεις αυτές για τη νόμιμη στέρηση των περιουσιακών αυτών δικαιωμάτων (για το ζήτημα αυτό βλ. αναλυτικότερα ΟλΑΠ 6/2007, ΑΠ 1857/2009 δημ. ΝΟΜΟΣ).

Απόφ.Μον.Πρ.Αθ.3905 / 27.11.2012

                                                             Πρόεδρος:  Αναστασία Λόλα

Σχόλια – Παρατηρήσεις

 1)  ΣΣ ομοίως και Απόφ.Μον.Πρ.Αθ. 3903/27.11.2012, δημοσιευόμενη προσεχώς.

Κείμενο Απόφ. Μον.Πρ.Αθ.3905/2012

(εκ σχεδίου)

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

  Με την από 28-11-2011κα,ι με αριθμό κατάθεσης  _____ κλήση νόμιμα φέρεται προς συζήτηση η από 30-09-2009 και με αριθμό κατάθεσης ______ αγωγή της καλούσας - ενάγουσας, ενώ με την από 22-02~2012 και με αριθμό κατάθεσης ______ κλήση νόμιμα φέρεται προς συζήτηση η από 11-10-2009 και με αριθμό κατάθεσης _______ αγωγή των καλούντων - εναγόντων ύστερα από την έκδοση της με αριθμό 315212011 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, που αφού συνεκδίκασε  τις ανωτέρω αγωγές λόγω συνάφειας καθόσον αφορούν στο ίδιο αυτοκινητικό ατύχημα και έκρινε το  ορισμένο και νόμιμο αυτών (αγωγών) διέταξε  τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, "Κατά τα ειδικότερα σ' αυτήν αναφερόμενα. Με την ως άνω απόφαση κρίθηκε, μεταξύ άλλων, ότι το αίτημα της ενάγουσας στην από 30-09-2009 αγωγή  για επιδίκαση του ποσού των 500 € για φιλοδωρήματα που κατέβαλε στο νοσηλευτικό προσωπικό του δημόσιου νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» είναι νόμιμο. Ωστόσο. το εν λόγω αίτημα είναι απορριπτέο ως νόμω αβάσιμο διότι στο νοσηλευτικό προσωπικό που υπηρετεί στο ΕΣΥ, δεν καταβάλλεται αμοιβή από του  ασθενείς για τις υπηρεσίας που τους παρέχονται από τους νοσηλευτές μέσα. στα πλαίσια. της σχέσης που διέπει αυτού με  τα νοσοκομεία, στα οποία υπηρετούν. Η τυχόν δε καταβολή ιδιαίτερης αμοιβής εκ μέρους του ασθενή δεν στηρίζεται σε νομική υποχρέωση αλλά στην επιθυμία του καταβάλλοντος, προφανώς, από υπερβάλλουσα πρόνοια και το καταβληθέν δεν περιλαμβάνεται στην αποκαταστέα ζημία κατά τις διατάξεις  των άρθρων 914 επ. ΑΚ διότι τούτο θα σήμαινε έμμεση νομιμοποίηση μιας παράνομης πρακτικής (ΕφΑθ 449112009 αδημ., ΕφΠατρ 205/2004 δημ, ΝΟΜΟΣ. ΕφΑθ 104212000 EλλΔνη 42 173). Ακόμη, η ενάγουσα στην ίδια ως άνω αγωγή ισχυρίζεται ότι. 1) ειδικότερα εκτιθέμενη αναπηρία της στο δεξί της πόδι, επιδρά δυσμενώς στις οικογενειακά και κοινωνικά της σχέσεις για το λόγο ότι δεν μπορεί να χαρεί πλέον καμία από τις ιδιότητες της κόρης, συζύγου, μητέρας και γιαγιάς που είχε και κατά το χρόνο του ατυχήματος και οι κοινωνικές της επαφές είναι πλέον ελάχιστες αφού αδυνατεί να μεταβαίνει εκτός οικία και  δεν μπορεί να απολαύσει τα  αγαθά της  ζωής  όπως οι υπόλοιποι υγιείς συνάνθρωποί της ενώ η παραμόρφωση του σώματός της γίνεται αμέσως  αντιληπτή από τους  τρίτους, για τους  λόγους δε αυτούς ζητά να της  επιδικαστεί κατ' άρθρο 931 ΑΚ. το ποσό των 100.000 € ως πρόσθετη αποζημίωση της. Εν προκειμένω πρέπει να σημειωθεί ότι με τη διάταξη του άρθρου 931 ΑΚ ορίζεται ότι η αναπηρία ή η παραμόρφωση που  προξενήθηκε στον παθόντα λαμβάνεται υπόψη κατά την επιδίκαση της αποζημίωσης αν επιδρά στο μέλλον του, ως "μέλλον" νοείται δε η επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική εξέλιξη του προσώπου, Δεν απαιτείται βεβαιότητα δοσμένους επιρροής της αναπηρiας  ή  παραμορφώσεως  στο μέλλον του προσώπου αλλά αρκεί και απλή δυνατότητα κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων. Το ποσό του επιδικαζόμενου κατά την ΑΚ 931 ευλόγου χρηματικού ποσού εξευρίσκεται κατ' αρχήν με βάση το είδος και τις συνέπειες της αναπηρίας ή παραμορφώσεως αφενός και την ηλικία του παθόντος αφετέρου. Είναι πρόδηλο, ότι η κατά την ΑΚ. 931 αξίωση είναι διαφορετική από την κατά την ΑΚ 929 αξίωση για διαφυγόντα εισοδήματα του παθόντος καθώς και από την κατά την ΑΚ. 932 χρηματική ικανοποίηση λόyω ηθικής βλάβης (ΑΠ 1226/2011 δημ, ΝΟΜΟΣ, Αθ. Κρητικός, Αποζημίωση από ΤΡOXΑΙΑ αυτοκινητικά ατυχήματα εκδ.  1998 παρ. 327). Με βάση όσα προεκτέθηκαν, το σχετικό αγωγικό κονδύλι είναι απαράδεκτο  λόγω  αοριστίας  και ως εκ τούτου απορριπτέο, καθότι η ενάγουσα (ήδη γιαγιά με εγγόνια) δεν επικαλείται πραγματικά περιστατικά με βάση τα οποία έxει επηρεαστεί η κοινωνική της εξέλιξη, δηλαδή η δυνατότητα βελτίωσης της κοινωνικό ­ οικονομική  της θέση ως ατόμου αλλά τα πραγματικά περιστατικά που επικαλείται αφορούν σε παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό του ύψους της ηθικής βλάβης κατ' άρθρο 932 ΑΚ..Εν όψει των ανωτέρω, πρέπει, κατ' άρθρο 309 ΚΠολΔ, η ως άνω απόφαση να ανακληθεί αφενός κατά το μέρος που έκρινε νόμιμο το αγωγικό κονδύλι για την επιδίκαση ποσού για φιλοδωρήματα και αφετέρου κατά το μέρος που έκρινε ορισμένο το  αγωγικό κονδύλι για την επιδίκαση αποζημίωσης κατ' άρθρο 931 .ΑΚ, δοθέντος ότι οι σχετικές διατάξεις της δεν είναι οριστικές, συμπληρούμενης της απόφασης ως προς το θέμα αυτό ότι τα εν λόγω κονδύλι είναι απορριπτέα.

  Ακόμη στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι με τη διάταξη  του άρθρου 4 παρ. γ ν. 409212012, τροποποιήθηκε η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 19 π.δ. 237/1986 και τέθηκαν ποσοτικοί περιορισμοί στο ύψος της καταβαλλόμενης εκ μέρους του Επικουρικού Κεφαλαίου αποζημίωσης προς τον παθόντα σε περίπτωση  που αυτό κατέστη υπόχρεο προς αποζημίωση για το λόγο ότι ο ασφαλιστής πτώχευσε ή η σε βάρος του το εκτέλεση απέβη άκαρπη ή ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της ασφαλιστικής επιχείρησης ένεκα παράβασης του νόμου και η ανωτέρω ρύθμιση, κατά ρητή νομοθετική πρόβλεψη, καταλαμβάνει και τις ήδη γεγενημένες αξιώσεις κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου, χωρίς όμως να θίγει αξιώσεις  που έχουν επιδικαστεί με οριστική απόφαση. Πλην όμως η ανωτέρω διάταξη δεν μπορεί να έχει εν προκειμένω ισχύ για δύο λόγους: α) Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης αυτής στις 6-12-2010, οπότε και εκδόθηκε η με αριθμό 3152/2011 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης προκειμένου να διενεργηθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη, ίσχυε το προηγούμενο, ήτοι το πριν από την ανωτέρω τροποποίηση, νομικό καθεστώς, με βάση το οποίο κρίθηκε το νόμιμο των επίδικων αξιώσεων (ανεξαρτήτως του ότι στη συνέχεια ανακλήθηκε η άδεια της ασφαλιστικής εταιρίας  με την επωνυμία «ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ» και στη θέση της υπεισήλθε το Επικουρικό Κεφάλαιο). Η παρούσα δε συζήτηση αποτελεί συνέχεια της προηγουμένης (Βαθρακοκοίλης , Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας υπό αρθρ. 254 αρ. 8) και συνεπώς εφαρμοστέο είναι το δίκαιο που ίσχυε κατά το χρόνο  έκδοσής της, ακόμη και εάν ο νεότερος νόμος έχει αναδρομική δύναμη (πρβλ. και Βαθρακοκοίλης  ο.π, υπό άρθρο 533 αρ. 7) και β) με την ανωτέρω διάταξη  του άρθρου 4 παρ. γ ν. 4092/2012, σε περίπτωση που κριθεί ότι για την πρόκληση των ένδικων ατυχημάτων υπάρχει υπαιτιότητα του ασφαλισμένου στην ασφαλιστική εταιρία <<ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠPONOIA>>, θίγονται οι ενοχικές αξιώσεις  των εναγόντων, εφόσον καταγνωστεί ότι υπάρχουν τέτοιες, οι οποίες είχαν γεννηθεί και καταχθεί σε δίκη πριν από την τροποποίηση του νομοθετικού καθεστώτος , στην περίπτωση που ο προκαλέσας το ατύχημα δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καταβάλει το υπόλοιπο της οφειλόμενης αποζημίωσης αλλά και αυξάνεται και το παθητικό του ασφαλισμένου στην εταιρία αυτή  και εναγόμενου σε αμφότερες τις αγωγές, κατά του οποίου σημειωτέον το Επικουρικό Κεφάλαιο δεν έχει δικαίωμα υποκατάστασης για την αποζημίωση που κατέβαλε στον παθόντα (άρθρο 19 παρ. 4 πδπ 237/1986), ρύθμιση  που εισήχθη διότι ο υπόχρεος εκ του νόμου είχε καλύψει τον κίνδυνο ασφαλιστικά αλλά  χωρίς δική του υπαιτιότητα στερήθηκε τελικά της ασφαλιστικής κάλυψης, όπως άλλωστε αυτός είχε αξίωση ελευθερώσεως έναντι του ασφαλιστή του (βλ και Αθαν. Κρητικός, Αποζημίωση από Τροχαία Αυτοκινητικά Ατυχήματα παρ. 2251 και 2291). Ήτοι οι ανωτέρω θίγονται στην «περιουσία» τους κατ' άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και στην «ιδιοκτησία» τους κατ' άρθρο 17 του Συντάγματος προς εξυπηρέτηση του ταμειακού συμφέροντος του  Επικουρικού Κεφαλαίου, το οποίο είναι  νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και το συμφέρον του οποίου δεν ταυτίζεται με το δημόσιο ή γενικό συμφέρον, νεξαρτήτως του ότι εποπτεύεται από το Υπουργείο Εμπορίου, οπότε η αναδρομική αυτή κατάργηση των πιο πάνω αξιώσεων αλλά και η αναδρομική αύξηση του παθητικού της περιουσίας είναι αντίθετη με τα άρθρα 4 και 17 του Συντάγματος και με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ καθώς δεν τηρήθηκαν οι όροι που τάσσουν οι διατάξεις αυτές για τη νόμιμη στέρηση των περιουσιακών αυτών δικαιωμάτων (για το ζήτημα αυτό βλ. αναλυτικότερα ΟλΑΠ 6/2007, ΑΠ 1857/2009 δημ. ΝΟΜΟΣ).

 Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων που περιέχονται στα με αριθμό 3152/2011 πρακτικά δημόσιας  συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού, της από 25-11-2011 έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του ορισθέντος ιατρού πραγματογνώμονα Βασιλείου Κ. Θεοδώρου, των εγγράφων που επικαλούνται και  νομίμως προσκομίζουν οι διάδικοι  μεταξύ των οποίων και εκείνα που  περιλαμβάνονται στη σχηματισθείσα αναφορικά με το ένδικο ατύχημα ποινική δικογραφία και λαμβάνονται υπόψη  για άμεση απόδειξη καθώς και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, εκτιμώμενων και όσων από αυτά δεν πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρο 671 παρ. 1 εδ. α ΚΠολΔ), από τις με αριθμό 1123-____ 03-2010 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της σuμβoλαιoyράφoυ Αθηνών Xρuσoύλας Κων, Βαρακλιώτη που προσκομίζει η ενάγουσα στην από 30-09-2009 αγωγή, καθώς και της με αριθμό 7665/22-03-2010 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών Χριστίνας  Γεωρ. Μάνδρου, που προσκομίζουν οι ενάγοντες στην από 11-10-2009 αγωγή, οι οποίες λήφθηκαν ύστερα. από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγομένων σε κάθε αγωγή, των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ. 3, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 KΠολ.Δ), και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 αρ. 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

  Την 20-09-2008 και περί ώρα 10.30, ο ____, ενάγων στην από 11-10-2009 (εφεξής υπό στοιχείο Β') αγωγή, οδηγώντας τη με αριθμό κυκλοφορίας _____ δίκυκλη μοτοσικλέτα, ιδιοκτησίας της ____, ομοίως ενάγουσας στην άνω αγωγή, η οποία ήταν ασφαλισμένη για τις έναντι τρίτων ζημίες στην ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «ΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΕΓΑ», 6η  εναγομένη στην από 30-09-2009 (εφεξής υπό στοιχείο Α' αγωγή), κινούνταν επί της οδού Ταϋγέτου- Αγίας Λαύρας στον Αθήνα με κατεύθυνση από την οδό Ταϋγέτου προς Λ.. Ηρακλείου. Η ανωτέρω οδός είναι διπλής κατεύθυνσης  με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, και πλάτους οδοστρώματος 12 μέτρων και διασταυρώνεται με την οδό Λ. Γαλατσίου, η οποία επίσης  είναι διπλής κατεύθυνσης, με δύο ρεύματα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και πλάτους οδοστρώματος 7,5 μέτρων ανά κατεύθυνση,  και η κυκλοφορία των οχημάτων στη διασταύρωση ρυθμίζεται με φωτεινούς σηματοδότες. Ο ως άνω ενάγων όταν έφτασε στο ύψος της διασταύρωσης διέκοψε την πορεία του διότι ο σηματοδότης που τον αφορούσε έδειχνε κόκκινο φως, και στη συνέχεια με την αφή του πράσινου εισήλθε στη διασταύρωση συνεχίζοντας την πορεία του ευθεία. Το χρόνο εκείνο ο ____________ - οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας _____ ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της _____ που ήταν ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων ζημίες στην ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ» , όλοι οι ανωτέρω εναγόμενοι σε αμφότερες τις αγωγές, της οποίας ασφαλιστικής εταιρίας η άδεια λειτουργίας ανακλήθηκε και στη θέση της έχει υπεισέλθει ως ειδικώς διάδοχος το νπιδ, με την επωνυμία <<ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΛΑΙΟ», κινούνταν επί της οδού Λ. Γαλατσίου με κατεύθυνση από Βεϊκου προς Πατησίων, στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας, και σε θέση από δεξιά προς τα αριστερά σε σχέση με την πορεία της μοτοσικλέτας, δεν ακινητοποίησε το όχημά του προ της διασταύρωσης, ως ώφειλε, καθόσον ο φωτεινός σηματοδότης στην πορεία του έδειχνε ερυθρό φως, αλλά  κινούμενος με μεγάλη για τις περιστάσεις ταχύτητα, που δεν προσδιορίστηκε με ακρίβεια, σαφώς όμως  ανώτερη του ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου ταχύτητος των 50 xλμ./ώρα (δεδομένου ότι πρόκειται για κατοικημένη περιοχή) εισήλθε εντός της διασταύρωσης και επέπεσε με σφοδρότητα με το εμπρόσθιο μέρος του στο δεξιό τμήμα της κανονικά κινούμενης μοτοσικλέτας και ενώ αυτή είχε ήδη διέλθει τα δύο ρεύματα πορείας προς Γαλάτσι και είχε εισέλθει στο ρεύμα πορείας προς Πατησίων, διανύοντας απόσταση μεγαλύτερη από το ήμισυ της ανωτέρω διασταύρωσης. Λόγω δε της σφοδρότητας με την οποία επέπεσε το ΙΧΕ αυτοκίνητο επί της μοτοσικλέτας, ο οδηγός της κατέπεσε επί του οδοστρώματος ενώ η μοτοσικλέτα εκσφενδονίσθηκε διαγώνια αριστερά σε απόσταση 10 μέτρων περίπου και κατέπεσε επί του κρασπέδου του πεζοδρομίου στη γωνία των οδών Λ. Γαλατσίου (ρεύμα κυκλοφορίας προς Πατησίων) και Αγ. Λαύρας (ρεύμα κυκλοφορίας προς Κυψέλη) παρασύροντας την ενάγουσα στην υπό στοιχείο Α' αγωγή, η οποία στεκόταν πεζή επί της συμβολής των οδών και ανέμενε μαζί με τον υιό της προκειμένου να ανάψει ο σηματοδότης  για τους πεζούς πράσινος για να διασχίσει κάθετα τη Λ. Γαλατσίου με κατεύθυνση προς Κυψέλη, παρασύροντάς την σε απόσταση δύο μέτρων περίπου. Συνεπεία  της σύγκρουσης προκλήθηκαν υλικές ζημίες σε αμφότερα τα εμπλακέντα στο ατύχημα οχήματα ενώ τραυματίστηκαν σοβαρά τόσο ο οδηγός της μοτοσυκλέτας  (ενάyων στην οποία στοιχείο Β αγωγή) όσο και η πεζή (ενάγουσα στην υπό στοιχείο Α' αγωγή). Τα παραπάνω αποδεικνύονται με βεβαιότητα από την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα _____, τα στοιχεία του οποίου έχουν καταχωρηθεί και στην οικεία έκθεση αυτοψίας, ο οποίος εξεταζόμενος τόσο προανακριτικά όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού κατέθεσε ότι οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας  _____ ΙΧΕ αυτοκίνητο ιδιοκτησία  του πατέρα του, κινούνταν επί της Λ. Γαλατσίου με κατεύθυνση από Πατησίων προς Λ. Βεϊκου (δηλ. κατεύθυνση αντίθετη από αυτήν στην οποία κινούνταν το με αριθμό κυκλοφορίας _____ ΙΧΕ αυτοκίνητο) και φτάνοντας στη διασταύρωση της ανωτέρω οδού με την οδό Ayiας Λαύρας ακινητοποίησε το όχημά του λόγω ερυθρού σηματοδότη που είχε στην πορεία του και αφού ακινητοποίησε το όχημά του είδε τα προαναφερόμενα οχήματα να συγκρούονται, σε συνδυασμό με το με αριθμ, πρωτ, 12-11-2008 έγγραφο του Υπουργείου ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., Δ/vη Κ.Ε.Σ.Ο., από το οποίο προκύπτει ότι οι φωτεινοί σηματοδότες της Λ. Γαλατσίου, τόσο από Πατησίων προς Bείκου  όσο και από Βείκου προς Πατησίων λειτουργούν συγχρόνως, δηλαδή και οι δύο σηματοδότες δείχνουν κόκκινο ή πράσινο τον ίδιο χρόνο ενώ το πεζοφάναρο στην πορεία της πεζής,  ενώπιον του οποία αυτή ανέμενε για να διασχίσει τη διασταύρωση παραμένει κόκκινο όταν ο σηματοδότης στην πορεία της μοτοσικλέτας είναι πράσινος. Εξάλλου, εάν η μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο ενάγων είχε παραβιάσει τον ερυθρό σηματοδότη, τότε δεδομένου ότι, όπως αναγράφεται  στην οικεία έκθεση αυτοψίας, η κίνηση των οχημάτων είναι πυκνή, δεν θα είχε προλάβει να διανύσει το ρεύμα κυκλοφορίας της Λ Γαλατσίου με κατεύθυνση προς Βεϊκου μήκους 7,5 μέτρων, αλλά θα είχε συγκρουστεί προηγουμένως με τα κινούμενα επί της οδού αuτής οχήματα. Σημειωτέον δε ακόμη ότι στο οικείο πρόχειρο σχεδιάγραμμα της Τροχαίας έχουν αποτυπωθεί φρεναρίσματα επί της πορείας του ΙΧΈ αυτοκινήτου μήκους 14,30 μέτρων, γεγονός από το οποίο, σε συνδυασμό και με την κατάθεση του ως άνω μάρτυρα ότι το ____ lXE αυτοκίνητο ήταν το τελευταίο αυτοκίνητο που πέρασε τη διασταύρωση ενώ τα υπόλοιπα ομόρροπος με αυτό κινούμενα αυτοκίνητα σταμάτησαν, συνάγεται ότι είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα  αντιλαμβανόμενος όμως ότι δεν προλάβαινε να σταματήσει έγκαιρα, ενώπιον του σηματοδότη τροχοπέδησε από απόσταση 14,30 μέτρων ενώ δεν μπορεί να yiνει δεκτός ο ισχυρισμός του οδηγού του αυτοκινήτου ότι τροχοπέδησε αντιλαμβανόμενος το μοτοσικλετιστή να διέρχεται τη διασταύρωση διότι πριν από τη σύγκρουση των δύο οχημάτων όπως προεκτέθηκε, ο μοτοσικλετιστής διένυσε απόσταση 8 μέτρων βαίνοντας με κανονική ταχύτητα ενώ αυτός (οδηγός του αυτοκινήτου) διένυσε απόσταση 14,30 μέτρων τροχοπεδώντας.  Τέλος, το γεγονός ότι αυτός έβαινε με μεγάλη για τις περιστάσεις ταχύτητα συνάγεται και από τη σφοδρότητα της σύγκρουσης, όπως ανωτέρω εκτέθηκε. Αντιθέτως, η κατάθεση του ____, ο οποίος εξεταζόμενος προανακριτικά (τα στοιχεία του ωστόσο δεν περιλαμβάνονται στην οικεία έκθεση αυτοψίας) όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού κατέθεσε ότι η μοτοσικλέτα παραβίασε τον ερυθρό σηματοδότη δεν κρίνεται πειστική διότι δεν επιβεβαιώνεται από κανένα άλλο αποδεικτικό μέσο κατά τα προαναφερόμενα. Με τις δεδομένες πιο πάνω συνθήκες του ατυχήματος, αυτό οφείλεται στην αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του με αριθμό κυκλοφορίας _____ ΙΧΕ αυτοκινήτου, ενώ αντιθέτως καμία υπαιτιότητα ως προς την πρόκληση του ένδικου ατυχήματος δεν βαρύνει τον οδηγό της με αριθμό κυκλοφορίας ____. Ειδικότερα, ο οδηγός του ΙΧΕ αυτοκινήτου δεν οδηγούσε με σύνεση και διαρκώς τεταμένη τη προσοχή του, αλλά έβαινε με ταχύτητα ανώτερη του επιτρεπόμενου ορίου των 50 χλμ και δεν σταμάτησε το αυτοκίνητό του ενώπιον του ερυθρού σηματοδότη στη διασταύρωση των οδών Λ. Γαλατσίου και Ταϋγέτου- Αγίας Λαύρας, ως  ώφειλε, αλλά συνέχισε την πορεία του (άρθρα 12 παρ. 1 ,20, 6 παρ. 1 εδ. β v.2696/1999). Κατόπιν τούτου, η υπό στοιχείο Α' αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της ως προς τον οδηγό της δίκυκλης μοτοσικλέτας, την ιδιοκτήτρια αυτής και την ασφαλιστική εταιρία, 3ο, . 4η και 6η εναγομένους αντίστοιχα, δεκτού γενομένου και ως ουσία βάσιμου του ισχυρισμού περί αποκλειστικής υπαιτιότητας  τρίτου στην πρόκληση του ένδικου ατυχήματος (άρθρο 5 ν. ΓπΝ/1911). Πρέπει ακόμη όσον αφορά την υπό στοιχείο Α' αγωγή ο ισχυρισμός περί αποκλειστικής υπαιτιότητας τρίτου στην πρόκληση του ένδικου ατυχήματος (άρθρο 5 ν. ΓΠΝ/1911), που προτάθηκε από τους λοιπούς εναγόμενου να απορριφθεί ως αβάσιμος στην ουσία του, καθώς και όσον αφορά την υπό στοιχείο Β' αγωγή οι ισχυρισμοί των εναγομένων περί απoκλειστικής  υπαιτιότητας του δεύτερου ενάγοντος (άρθρο 5 ν. ΓΠΝ11911) άλλως περί συνυπαιτιότητας αυτού στην πρόκληση του ένδικου ατυχήματος(άρθρο 300 ΑΚ), πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι στην ουσία τους. ……….

Σημ. περαιτέρω η απόφαση αναφέρεται στον τραυματισμό τόσο της ενάγουσας της πρώτης αγωγής  όσο και του ενάγοντα της β αγωγής και στα επιδικασθέντα κονδύλια.

Πηγή: www.dikastis.gr

Βουλή: Τροχαία ατυχήματα ή τροχαία εγκλήματα; Εφιαλτικός, ο απολογισμός των τελευταίων δύο δεκαετιών

Διαβαστε το ρεπορτάζ του Αθηναικού Πρακτορείου Τύπου απο την παρέμβαση εκπροσώπων του SOSTE και του Συλλόγου Αρωγής Οικογενειών Περιφέρειας Κρήτης 

στην Ολομελεια της Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής. 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:  ΕΔΩ

Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων : εκδηλώσεις στη Ρόδο & Αλεξανδρούπολη

Όχι άλλες χαμένες ζωές. Οι εκδηλώσεις στη Ρόδο

 ΕΥΘΥΤΑ: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πραγματοποιήθηκαν και φέτος  στη Ρόδο από την ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ,   οι εκδηλώσεις   για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων.

Την Κυριακή στις 18/11/2012, το βράδυ στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στη Ρόδο τελέστηκε η  επιμνημόσυνη  δέηση μέσα σε κλίμα συγκινήσεως στον κατάμεστο Ιερό Ναό, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ρόδου κκ Κυρίλλου. Ακολούθησε ο λόγος του Σεβασμιότατου, πηγή αγαλλίασης για όλους εμάς που πονάμε  από την απώλεια των αγαπημένων  μας προσώπων, λέγοντας: «Ας τους αναπαύσει ο Χριστός, ας τους συγχωρήσει, κι ας τους χαρίσει τη γαλήνη. Τα παιδιά μας που κοιμούνται στους τόπους του Θεού, θα νιώσουν την προσευχή μας σαν χάδι, σαν αγάπη και χαρά».
Ως ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου θέλουμε να επισημάνουμε το συμβολισμό της Ημέρας Μνήμης. Όλοι οι συντελεστές  φορούσαν  το post it «ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΕ». ( Μα, πώς είναι δυνατό να τους ξεχάσουμε;)
Στην κατανυχτική συναυλία παραβρέθησαν άνθρωποι που έχουν θύματα τροχαίων, αλλά και πολλοί που έχουν αντιληφθεί πως πρέπει να σταματήσουν τα τροχαία δυστυχήματα.
Μείναμε εκεί. Υπήρχαν τα πάντα: Προσευχή στον Μεγαλοδύναμο Θεό με την Επιμνημόσυνη Δέηση, η  εικόνα της άδειας  καρέκλας με  λουλούδια και κερί, «ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ»  που συμβόλιζε όλες  αυτές τις ζωές που μας λείπουν, λόγος, μουσική που πάντα πρόσφερε και προσφέρει παρηγοριά στον άνθρωπο, αφήσαμε  τη σκέψη μας μέσα σε αυτό το ιερό χώρο με τη βοήθεια της μουσικής να ταξιδέψει… αφήσαμε  τη σκέψη μας να σταθεί στην άκρη της απουσίας… αφήσαμε  τη σκέψη μας να σταθεί μπροστά από αυτή την κενή, αλλά και τόσο τραγικά γεμάτη, θέση… αφήσαμε τη μουσική  να μας βοηθήσει να καταλάβουμε …την απουσία του «μικρού μας πρίγκιπα», αφήσαμε τη μουσική να μας γυρίσει στο χθες, καθώς νανουρίζαμε  τα παιδιά μας, που αυτήν την Κυριακή δεν ήταν κοντά μας.
Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, σας ευχαριστεί όλους, όσοι συνέβαλαν στην πραγματοποίηση  όλων των  εκδηλώσεων.
Ευχαριστούμε θερμά τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ρόδου κκ Κύριλλο που για  άλλη μια φορά με θαλπωρή περιέβαλε την όλη διοργάνωση  προκειμένου να δοθεί η Κατανυχτική Συναυλία στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ευχαριστούμε τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου  Ρόδου, το Σύλλογο Αιμοδοτών, τους μικρούς μαθητές του Κολλεγίου Ρόδου, τη ΛΕΣΧΗ HARLEY DAVIDSON RODOU ” ROAD KNIGHTS MCC RHODES “
Ευχαριστούμε τα Μ.Μ.Ε και τα portal της Ρόδου, το Σταύρο Θεοδωράκη, εκπομπή «Πρωταγωνιστές».
Ευχαριστούμε τη Θεατρική Ομάδα «πράξις» για την συμβολή της στο δρώμενο στην πλατεία Κύπρου που με τρόπο συγκλονιστικό απεικόνισαν το τροχαίο δυστύχημα, με φιγούρες και ήχους  από τους κτύπους της καρδιάς.
Ευχαριστούμε τον Σύλλογο Ιεροψαλτών Ρόδου υπό τη Δ.νση του κ Μανώλη Θεουλάκη που ενδυνάμωσαν την πίστη μας, τη Μικτή Χορωδία Δημοτικής Κοινότητας Ρόδου υπό τη Δ/νση του Μιχάλη Καλαεντζή, την  ηθοποιό- σκηνοθέτη κ.Σουζάνα Καρδούλια με την απαγγελία αποσπάσματος από τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου « Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου καρδούλα της καρδιάς μου », την Καλλιπάτειρα Χατζηκαλημέρη  που τραγούδησε το  « Μικρό Πρίγκιπα», το Δημήτρη Ιωσήφ που συνόδευε  στο πιάνο, το  πρωτοεμφανιζόμενο κουαρτέτο εγχόρδων Ρόδου.
Ευχαριστούμε την Παιδική  Χορωδία «Άγιος Σάββας» Αρχαγγέλου υπό τη Δ/νση του Πέτρου Τσιμπερόπουλου, τον μικρό Νίκο Στάτη που  τραγούδησε αγγελικά  «Κοιμήσου  Αγγελούδι μου » και την Παρασκευούλα  Στάτη που συνόδευσε με το βιολί της όλη τη χορωδία των  μικρών  παιδιών.
Η συμβολή των κκ Μανώλη Θεουλάκη, Μιχάλη Καλαεντζή και Πέτρου Τσιμπερόπουλο υπήρξε καθοριστική με την υψηλότατου επιπέδου απόδοσή τους.
Τέλος, ευχαριστούμε όλους εσάς για την συμβολή σας στις εκδηλώσεις της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ.
Η κ. Ελένη Καρύδη ανέφερε : «Να σταματήσουμε το πογκρόμ στους δρόμους. Τα τροχαία δεν είναι «Ατυχήματα», μπορούμε να τα σταματήσουμε.  Χάνονται Άνθρωποι και όχι αριθμοί. Ας γίνει αυτή η μέρα, μέρα εκδήλωσης έμπρακτης συγγνώμης από όλους μας για  τις 1500 ζωές που χάνονται κάθε  χρόνο στο δρόμο στην πατρίδα μας. Γιατί  οι 1500 ζωές έχουν πρόσωπο και όνομα… και δεν είναι αριθμοί……
Είναι ο Δημήτρης, ο Μιχάλης, η Καλέτια, η Στέμη, ο Ανδρέας, ο Μανώλης, ο Αναστάσιος ο Χρυσοβαλάντης-Τσαμπίκος, ο Χαράλαμπος, ο Κωνσταντής, ο Σόλωνας, ο Γιάννης, η Αλεξάνδρα, η Ευγενία, ο  Βελισάριος, ο Χρήστος, ο Λουκάς, ο Δημήτρης,  ο Σταμάτης ο Σέργιος , η Βάσω, ο Πάνος, ο Βασίλης, ο Παναγιώτης η  Νεκταρία η Κατερίνα , ο Μάκης, τα 50 παιδιά στην Αίγυπτο, όλα τα παιδιά του κόσμου, τα παιδιά μας………….
Οφείλουμε να κάνουμε τους δρόμους ασφαλείς. Το χρωστάμε στους ανθρώπους που ξεψύχησαν στην άσφαλτο”.      
video ΕΔΩ: http://www.youtube.com/watch?v=LslldEQTL3E&feature=plcp
Περισσότερα για τις εκδηλώσεις στη Ρόδο: ΕΔΩ

                                  

Αλεξανδρούπολη: Ελεγεία για τα παιδιά με τ΄όνομα στο στήθος                   ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ

Λες και σήκωσαν το παραπέτασμα του κόσμου
κι αντικρύζοντας το Ασύνορο το ερωτεύτηκαν…
Τα παιδιά με το όνομα στο στήθος
διάλεξαν αυτό που στου ζώου το πρόσωπο μοιάζει
να είναι τόσο βαθύ κι απ’ το Θάνατο ελεύθερο…
Τα παιδιά με το όνομα στο στήθος έχουν ΠΙΣΩ τους πάντα το τέλος και ΜΠΡΟΣΤΑ τους τον Θεό και το άχρονο του κόσμου.
κι εμείς ποτέ δεν έχουμε
ούτε για μια μέρα μπροστά μας το Φως,
παρά τα μάτια μας, στραμένα πάντα μέσα,
αρνούνται να δουν τη Λεύτερη έξοδο και το Άκτιστο τ’ ουρανού…
Τα παιδιά με το όνομα στο στήθος
την είδαν και τραβούν στην αιωνιότητα καθώς οι πηγές…
Σε μας μέρα τη μέρα μέσα μας διαλύεται κανείς σαν παιδί και αφυπνίζεται συγκλονισμένος από τη Θεία Αναρπαγή του παιδιού του.
Γιατί κανείς αν ζήσει στο Θάνατο κοντά,
δεν βλέπει τον Θάνατο πιά
και προς τα έξω χαμένος κοιτάζει με το πελώριο μάτι του ζώου.
Γιατί οι νέοι, αυτοί οι απέραντα νεκροί,
ένα μυστικό απέραντο ξεσκέπασαν για μας.
Αυτοί που πέθαναν νέοι στη αρχαϊκή κατάσταση της άχρονης αταραξίας.
Ήταν λυτρωμένοι από τη συνήθεια και τη διδαγμένη εικόνα αυτού του κόσμου.
Αλήθεια, πόσο γεμάτο από επίφαση είναι κάθε τι που εμείς κατορθώνουμε εδώ κατω.
Μακάριοι λοιπόν, πρώιμοι εσείς χαϊδεμένοι της πλάσης
αυγινές κορυφογραμμές της εκ του σύνεγγυς δημιουργίας
γύρη της ανθισμένης Θεότητας,
αρμοί του Φωτός, διάδρομοι, κλίμακες, θρόνοι…
Δημήτρης Αντωνιάδης Αλεξανδρούπολη 
Δείτε ένα βίντεο για τις εκδηλώσεις: Αλεξανδρούπολη – Ημέρα Μνήμης 2012
ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, Ιδρυτικό μέλος του soste.gr

• Ημέρα Μνήμης – Αγία Παρασκευή: Ποδηλατοπορεία Μαθητών Δημοτικών

Μια από τις πιο ελπιδοφόρες δράσεις την Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων πραγματοποιήθηκε στην Αγία Παρασκευή. Τέσσερις σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικών Σχολείων της περιοχής οργάνωσαν ποδηλατοπορεία στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες παιδιά. Παραθέτουμε παρακάτω ένα μικρο ενημερωτικό κείμενο που έγραψε ο εκπρόσωπος ενός από τους συλλόγους που συμμετείχαν κος Δ. Κολώνιας.  Παραθέτουμε επίσης την αλληλογραφία ανάμεσα στους συλλόγους Γονέων και την Τροχαία Αγίας Παρασκευής από την οποία ζήτησαν να συνδράμει για την ασφαλή ολοκλήρωση της πορείας. Ούτε λίγο ούτε πολύ η Τροχαία ζήτησε χρηματική αποζημίωση για να διαθέσει οχήματα και προσωπικό, για μια δραστηριότητα Παιδιών που έθετε σαν στόχο την Οδική Ασφάλεια και για μια Ημέρα που επίσημα το ελληνικό κράτος έχει αναγνωρίσει από πέρισυ…  Δυστυχώς ακόμα μια φορά συναντήσαμε την λογική και τον παραλογισμό, την ελπίδα και την απελπισία να  συν-υπάρχουν στην ίδια χώρα, στην ίδια γειτονιά. Η εκδήλωση φυσικά πραγματοποιήθηκε χωρίς την συνδρομή της Τροχαίας. Μετά από επικοινωνία με τον σύλλογο μας και απεύθυνση σε ποδηλατικές ομάδες βρέθηκαν άμεσα άνθρωποι πρόθυμοι και ικανοί να βοηθήσουν -χωρίς χρονοχρέωση- ώστε να γίνει με ασφάλεια η πορεία.                                                                                                        SOS Tροχαία Εγκλήματα
Ο Οδυσσέας για τον οποίο υπάρχει αναφορά στο κείμενο, μαθητής πρώτης Γυμνασίου, απόφοιτος Δημοτικού της Αγίας Παρασκευής, ποδηλάτης, χάθηκε τον Αύγουστο χτυπημένος από αυτοκίνητο στα Γλυκά Νερά.

2^η   Ποδηλατοβόλτα στις γειτονιές της Αγίας Παρασκευής
Με  μεγάλη συμμετοχή  μικρών και μεγάλων φίλων πραγματοποιήθηκε η 2^η ποδηλατοπορεία που συνδιοργάνωσαν μαζί  το σχολείο μας, ( 4^ο-10^ο Δημοτικό)  με το  5^ο-11^ο, 7^ο και 9^ο Δημοτικά Σχολεία στους δρόμους  της Αγ. Παρασκευής  το πρωί της Κυριακής 18^ης  Νοέμβρη.  Αυτή τη φορά ήταν αφιερωμένη στη Μνήμη των Θυμάτων από Τροχαία Δυστυχήματα  –άλλωστε πρόσφατα «χάσαμε»  ένα δικό μας παιδί, τον Οδυσσέα που περνούσε τον δρόμο μέ το ποδήλατο του – και στην Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Γύρω στα 300 άτομα διαφόρων ηλικιών απλώθηκαν στην πόλη με τα ποδήλατα τους διεκδικώντας περισσότερη ασφάλεια στις μετακινήσεις, δημιουργία ποδηλατοδρόμων και λιγότερη «υποστήριξη»  στο Ι.Χ.
Μέσα στο γενικότερο κλίμα απογοήτευσης η συνάντηση των ανθρώπων που αγαπούν το ποδήλατο ήταν μια μικρή όαση και από παντού εκφράζονταν η θέληση να ξαναγίνει το συντομότερο.
Να σημειώσουμε εδώ την εξαιρετική και ουσιαστική συνδρομή των Φίλων του Ποδηλάτου από το Ν. Ηράκλειο  που μας βοήθησαν πάρα πολύ στην ομαλή διεξαγωγή της ποδηλατοπορείας.
Το μόνο μελανό σημείο στην όλη αυτή προσπάθεια ήταν η στάση της Τροχαίας Αγ. Παρασκευής που με μια πράξη που την εκθέτει – και που δεν θα αφήσουμε αναπάντηση –απαίτησε χρηματικό ποσό, σύμφωνα με το νόμο που μας απέστειλε, του Μάρτη 2012, για να συνδράμει στην κάλυψη της ποδηλατοπορείας, γεγονός που θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους και που δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο.
Εκ  μέρους του  Δ.Σ.  4^ου-10^ου Δημοτικού
Δ. ΚΟΛΩΝΙΑΣ

Διαβάστε τις απαντήσεις της Τροχαίας Αγίας Παρασκευής στην αίτηση που υπέβαλαν στις 12/11/2012 οι σύλλογοι Γονέων  ΕΔΩ .
Μετά την άρνηση των γονιών πληρώσουν η Τροχαία τους ενημέρωσε πως “δέν συνηγορεί στην πραγματοποίηση” της εκδήλωσης.
Δείτε τον τιμοκατόλογο που τους απέστειλε επικαλούμενη Κοινή Υπουργική Απόφαση από 15/3/2012 “περί παροχής υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας προς τρίτους με καταβολή ανταλλάγματος”.

Ας μιλήσουν οι ποδηλάτες…

Η τρίτη Κυριακή κάθε Νοέμβρη, έχει επιλεχθεί παγκοσμίως ως Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων.
Φέτος στις 18/11/2012 εκτός από τις παγιωμένες εκδηλώσεις μνήμης του συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα στο Σύνταγμα στην Αθήνα, της ΕΥΘΥΤΑ στη Ρόδο, της Περιφέρειας Κρήτης στα Χανιά και στο Ηράκλειο, την Αλεξανδρούπολη, ήταν σημαντική και η συμμετοχή ποδηλατών σ’ όλη την Ελλάδα. Σε 15 πόλεις σ’ όλη την Ελλάδα οργανώθηκαν “μαύρες” ποδηλατοπορίες ή αλλιώς ποδηλατοπορείες μνήμης και ελπίδας, αλλά και διεκδίκησης υποδομών για την ασφάλεια και ενίσχυση αυτών που επιλέγουν το ποδήλατο σαν μέσο μετακίνησης.
Ζητήσαμε από τους οργανωτές αυτών των ποδηλατοπορειών μια μικρή ανταπόκριση από τις δράσεις που οργάνωσαν. Ας μιλήσουν λοιπόν οι ποδηλάτες:

Αθήνα-ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ

Για τρίτη φορά οι ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ και αρκετοί ποδηλάτες δηλώσαμε το παρόν για την Μέρα Μνήμης των Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων μαζί με συγγενείς θυμάτων, επιζήσαντες τροχαίων ατυχημάτων, πεζούς αλλά και οδηγούς που ενδιαφέρονται για την οδική ασφάλεια.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια μαζί με την αύξηση της χρήσης του ποδηλάτου και των χρηστών, είδαμε και την αύξηση των θανατηφόρων ατυχημάτων, φέτος δυστυχώς χάσαμε αρκετούς ανθρώπους στους δρόμους (δεν τους χάσαμε όλους πάνω στο ποδήλατο, αλλά είναι ούτως ή άλλως οι “δικοί” μας άνθρωποι. Κάποιους από αυτούς τους ξέραμε είχαμε ποδηλατήσει μαζί τους, άλλους χάσαμε για πάντα την ευκαιρία να τους γνωρίσουμε.
Δυστυχώς ούτε φέτος ήμασταν όσοι θα έπρεπε, ακόμα και στους δικούς μας κύκλους (των ευάλωτων χρηστών των δρόμων) δεν είμαστε όσο συνειδοποιημένοι θα έπρεπε για το ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Παρόλα αυτά είμασταν περισσότεροι από τις προηγούμενες χρονιές (συμμετέχουμε ενεργά από το 2010). Και στο Σύνταγμα ο κόσμος ήταν περισσότερος. Ελπίζουμε αυτό το μικρό γεγονός να ανάψει ένα φως στην άκρη του τούνελ και να σταματήσουμε να είμαστε η χώρα με την χειρότερη οδική ασφάλεια στην Ευρώπη.
Ευχαριστούμε από την καρδιά μας όλους όσους ήρθαν και η ενός λεπτού σιγή στο τόπο όπου σκοτώθηκε ο συνποδηλάτης μας Σπύρος Παπαγιάννης που ακολουθήθηκε μετά από αυθόρμητες επευφημίες ήταν πραγματικά πολύ συγκινητική…            
Επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι φέτος εκτός από την Αθήνα συμμετείχαν γύρω στις 15 άλλες πόλεις σε όλη την Ελλάδα.                                                                            ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ

Ποδηλάτες Ήλιδας

ΦΙΛΟΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ ΗΛΙΔΑΣ: Ημέρα μνήμης σήμερα και η βόλτα μας είχε ιδιαίτερη σημασία. Ήταν αφιερωμένη στα θύματα τον τροχαίων δυστυχημάτων ή εγκλημάτων όπως τα χαρακτήρισε ένας φίλος. Το σύνθημα ήταν, είναι και θα είναι ένα: “ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ” και το συμπέρασμα ότι όλοι πρέπει να προσέχουμε όλους και όλοι πρέπει να γυρίζουν στο ΣΠΙΤΙ!
 Η δράση μας εξελίχθηκε αρκετά καλά οι συμμετοχές βέβαια θα μπορούσαν να είναι περισσότερες αλλά το σημαντικό είναι ότι πέρασε το μήνυμα μας μέσα από όλα τα μέσα ενημέρωσης του νομού μας (τηλεόραση, ραδιόφωνα και εφημερίδες) που κάλυψαν την δράση με ρεπορτάζ από το σημείο εκκίνησης!                                                                                          Γιώργος Ηλιόπουλος 

Ποδηλάτες Λάρισας

Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων των Τροχαίων.

Η ημέρα αυτή είναι δική τους. Σε μια πολιτεία και μια κοινωνία που προτιμά να κρύβει  κάτω απ  το χαλί το πρόβλημα σαράντα χιλιάδων θανάτων από το 1990 μέχρι σήμερα από τροχαία εγκλήματα  η παρουσία μας στις εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης είναι το στοιχειώδες που είχαμε να κάνουμε.

Ως καθημερινοί και οι πλέον ευάλωτοι χρήστες του οδικού δικτύου, οι ποδηλάτες βιώνουμε τη συνεχή απειλή του ΙΧ και μας εξοργίζει τόσο η παντελής έλλειψη ποδηλατικών υποδομών όσο και η αναλγησία του κράτους στην αντιμετώπιση της παραβατικότητας του αυτοκινήτου, κυρίως όσον αφορά τις ταχύτητες καθώς αυτές έχουν αυξηθεί, ως επακόλουθο της μειωμένης χρήσης λόγω της κρίσης.

Ως Ποδηλάτες Λάρισας την Κυριακή 18 Νοεμβρίου, συμμετείχαμε στην Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων των Τροχαίων, με την προγραμματισμένη πορεία στην πόλη και εκμεταλλευόμενοι τον καλό καιρό ποδηλατήσαμε μέσω Νίκαιας, Νέας Λεύκης και Κυπαρισσίας στα διόδια Μοσχοχωρίου προκειμένου να μοιράσουμε 80 φυλλάδια στους οδηγούς που σταματούσαν να πληρώσουν τα διόδια..

Μια συμβολική κίνηση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για το κοινωνικό πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων.

Δυστυχώς όμως η εταιρία “Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου” μας απαγόρευσε για “λόγους ασφαλείας” την είσοδο και τη διανομή των 80 φυλλαδίων, αλλά και σε παράκλησή μας να τα μοιράσουν οι ίδιοι οι υπάλληλοί στους οδηγούς, μας απάντησαν και πάλι αρνητικά. Κρίμα που μια τέτοια κατεξοχήν συμβολική κίνηση δεν είχε την θετική ανταπόκριση.

Η ζωή και οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αριθμοί, έχουν πρόσωπο.

ΑΠΟΤΙΟΥΜΕ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ σε όσους χάθηκαν στην άσφαλτο
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Δραστικό περιορισμό του αυτοκινήτου
Ανάπτυξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς
Δημιουργία επαρκούς δικτύου ποδηλατοδρόμων.          Ποδηλάτες Λάρισας

Πάνω από 100 ποδηλάτες ηλικίας από 7 μέχρι και 70 ετών συμμετείχαν στην Πανελλαδική “μαύρη” Ποδηλατοπορεία διαμαρτυρίας που διοργάνωσε ο Όμιλος Φίλων Ποδηλάτου Ιωαννίνων – ΟΦΠΙ την Κυριακή 18-11-12, Παγκόσμια ημέρα μνήμης των θυμάτων από τροχαία ατυχήματα, και έκαναν τον Ποδηλατικό Γύρο της λίμνης Παμβώτιδας. Οι ποδηλάτες συγκεντρώθηκαν στην Κεντρική Πλατεία Ιωαννίνων. Εκεί ο Πρόεδρος του ΟΦΠΙ μίλησε στους ποδηλάτες για το θέμα της ασφάλειας στη μετακίνηση με ποδήλατο. Είπε ότι οι ποδηλάτες είναι η πιο ευπαθής ομάδα που κινδυνεύει καθημερινά από τον σχεδόν μόνιμο “θύτη”, το αυτοκίνητο. Είπε ακόμη, ότι ο σύλλογος SOS  (ΣOΣTE) χαρακτηρίζει τα τροχαία “εγκλήματα” και όχι ατυχήματα. Διότι όταν ένας οδηγός αυτοκινήτου παραβιάζει τον ερυθρό σηματοδότη ή το STOP του K. O. K. και σκοτώνει άνθρωπο, αυτό δεν είναι ατύχημα, είναι έγκλημα. Ακόμη όταν οδηγός αυτοκινήτου οδηγεί μεθυσμένος και σκοτώνει άνθρωπο, και αυτό δεν είναι ατύχημα, είναι έγκλημα. Σε παγκόσμιο επίπεδο θρηνούμε 1.300.000 (!) θύματα στους δρόμους. Η Ε.Ε. έχει συνολικά αποτύχει να πιάσει τους στόχους που έχει θέσει για τη μείωση των τροχαίων. Η Ελλάδα είναι φυσικά μακράν η χειρότερη στα πλαίσια της Ε.Ε. στην οδική ασφάλεια.  Φέτος είχαμε αρκετά  θανατηφόρα ατυχήματα με ποδηλάτες.  Ενδεικτικά αναφέρονται ο 14-χρονος Πάνος Τζαβάρας στην Πάτρα, ο αθλητής Νίκος Κωστέας σε αγώνα στην Εύβοια, ο 32-χρονος Μαροκινός  που εγκαταλήφθηκε από τον οδηγό του Ι.Χ. , και ο ποδηλάτης που σκοτώθηκε στη διασταύρωση στο Σταυράκι στα Ιωάννινα. Αυτή τη στιγμή εκτελείται ένα άλλο “ατύχημα – έγκλημα” στην περιοχή μας: Κατασκευάζεται ο δρόμος από τον κόμβο Ανατολής μέχρι τον κόμβο της Εγνατίας Οδού, ένας δρόμος για τη επόμενη τριακονταετία, χωρίς ποδηλατοδρόμους, που θα μπορούσαν να ενώσουν τη Μπάφρα, τη Νεοκαισάρεια, το Μπιζάνι κ.λπ. με τα Γιάννενα. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Οι μελετητές, οι συγκοινωνιολόγοι, το Υπουργείο, η Περιφέρεια, ο Δήμος; Πάντως οι υπεύθυνοι, κυρίως οι μελετητές και οι αρμόδιοι της Πολιτείας αποδεικνύονται εντελώς ανεύθυνοι.  Που σπούδασαν και που ζούνε αυτοί οι άνθρωποι; Δεν βλέπουν τι γίνεται στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες;  Η οδική ασφάλεια βελτιώνεται με τη στροφή προς τη χρήση των ΜΜΜ και του ποδηλάτου και όχι με υποδομές για το Ι. Χ. Αυτό δείχνουν οι επίσημες στατιστικές στις χώρες που εφαρμόστηκαν τέτοια μέτρα και είχαν αποτελεσματική μείωση των τροχαίων. Στο τέλος ο Πρόεδρος του ΟΦΠΙ  είπε , ότι, συμμετέχουμε στη σημερινή Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία  και αποτίνουμε φόρο τιμής σε όσους χάθηκαν στην άσφαλτο, ενώ ταυτόχρονα διεκδικούμε: 1) Δραστικό περιορισμό του αυτοκινήτου. 2) Ανάπτυξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και 3) Υλοποίηση επαρκούς δικτύου ποδηλατοδρόμων. Στη συνέχεια οι ποδηλάτες ξεκίνησαν για το Γύρο της λίμνης Παμβώτιδας με συνοδεία της Τροχαίας Ιωαννίνων και των Εθελοντών Σαμαρειτών του ΕΕΣ Ιωαννίνων, τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά,  μια ποδηλατοβόλτα φρεσκάδας και αναζωογόνησης. Με ενδιάμεσες στάσεις συγκέντρωσης στην Αμφιθέα, στο Ντουραχάνι, στις ξυλογέφυρες και εικοσάλεπτη στάση στους Λογγάδες οι ποδηλάτες τερμάτισαν τη διαδρομή περίπου ώρα 13.00 στην πλατεία Μαβίλη, λίγο κουρασμένοι, αλλά ικανοποιημένοι για τη μικρή συμβολή τους στη μείωση των Τροχαίων.            ΟΦΠΙ

Μαύρη Ποδηλατοπορεία Πάτρας

1η Ποδηλατοπορεία Μνήμης και Ελπίδας στην Πάτρα. Χωρίς πολλή οργάνωση και προετοιμασία, μαζευτήκαμε 50 ποδήλατες με 52 ποδηλάτ(ρ)ες. Ο μικρότερος 3 ετών, ο μεγαλύτερος 63. Στη μνήμη του αδικοχαμένου ποδηλάτη Πάνου Τζαβάρα, και των θυμάτων από τροχαία δυστυχήματα σε όλο τον κόσμο, ήταν αφιερωμένη η χθεσινή ποδηλατοπορεία. Η δράση οργανώθηκε αυθόρμητα και ήταν ενταγμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων των Τροχαίων.   Θεόδωρος Πολυζώης και Πελοπόννησος

Ποδηλατοπορεία Ηγουμενίτσας

H Δημοτική Κοινότητα Ηγουμενίτσας, σε συνεργασία με τους «Φίλους του Ποδηλάτου», διοργάνωσαν σήμερα Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012, παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων δυστυχημάτων, ποδηλατική βόλτα, αφιερωμένη στον αδικοχαμένο Θεσπρωτό ποδηλάτη-μέλος της εθνικής ομάδας και δημοσιογράφο, Σπύρο Παπαγιάννη.

Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο «ΠΑΝΘΕΟΝ» του Δήμου Ηγουμενίτσας, προβλήθηκε και η ταινία αφιέρωμα στον Σπύρο Παπαγιάννη. Με το τέλος της προβολής ξεκίνησε ο ποδηλατικός γύρος της Ηγουμενίτσας, με την συμμετοχή περίπου 150 μικρών και μεγάλων ποδηλάτων.
Στην αρχή του ποδηλατοδρόμου μάλιστα, η Ολυμπιονίκης  κωπηλασίας Αλεξάνδρα Τσιάβου, σχεδίασε στο έδαφος, ποδήλατο  προς τιμήν του Σπύρου Παπαγιάννη.                                                                                                                                                                     Βαγγέλης Αναστασίος

Κομοτηναίοι Ποδηλάτες

Έχοντας στο μυαλό τους τον ποδηλάτη Νεοκλή Λεχούδη ο οποίος έχασε ξαφνικά τη ζωή του σε ηλικία 55 ετών όταν επιβαίνοντας στο αγαπημένο γι’ αυτόν μέσο ενεπλάκη σε τροχαία σύγκρουση με αυτοκίνητο, Κομοτηναίοι ποδηλάτες πραγματοποίησαν το πρωί της Κυριακής μία διαφορετική «μαύρη» ποδηλατοπορεία. Φέροντας μαύρα περιβραχιόνια στα ποδήλατά τους οι ποδηλάτες συμμετείχαν σε πανελλαδική δράση στη μνήμη των θυμάτων των τροχαίων ατυχημάτων, αναρωτώμενοι τελικά αν το τροχαίο είναι ατύχημα ή έγκλημα. Η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων, που καθιερώθηκε το 1993 από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων τροχαίων δυστυχημάτων.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας είναι ότι τη δεκαετία 2001 – 2010 κατέκτησε τη χειρότερη θέση σε αριθμό θανάτων και τραυματισμών από τροχαία.

Εφιστώντας την προσοχή στους οδηγούς των αυτοκινήτων και ζητώντας τους  να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί, οι ποδηλάτες της Κομοτηνής σημείωσαν πως το ποδήλατο δεν είναι μόνο χόμπι και τρόπος ζωής, αλλά είναι και υγεία.

Όσον αφορά στην κατασκευή του ποδηλατοδρόμου στην Κομοτηνή, οι ποδηλάτες τόνισαν πως είναι ανάγκη και επιδίωξη ετών και πως στηρίζουν τον Δήμο Κομοτηνής στις ενέργειές του, ενώ κάλεσαν ταυτόχρονα τους καταστηματάρχες να επιδείξουν κατανόηση.

Η ποδηλατοπορεία ξεκίνησε από το Ηρώο (Σπαθί) της πόλης, πέρασε από το σημείο όπου είχε χάσει την ζωή του ο Νεοκλής Λεχούδης σε ένδειξη μνήμης και συνεχίστηκε στους δρόμους της πόλης.

Δήμητρα Συμεωνίδου

Κατερίνη-Ποδηλατική Απόδραση Πιερίας

Περισσότεροι από 60 ποδηλάτες και ποδηλάτισσες συγκεντρώθηκαν το πρωί της Κυριακής 18 Νοεμβρίου στην πλατεία Ελευθερίας για την καθιερωμένη κυριακάτικη βόλτα της Ποδηλατικής Από-Δρασης. Η συγκεκριμένη βόλτα, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για τα Θύματα Τροχαίων Ατυχημάτων, είχε συμβολικό χαρακτήρα. Τα ποδήλατα με μαύρες κορδέλες και σημαίες διέσχισαν τους δρόμους της Κατερίνης αποτίνοντας φόρο τιμής σε όσους έχασαν την ζωή τους άδικα σε κάποιο τροχαίο δυστύχημα.
Για άλλη μια φορά η ανάγκη διασφάλισης της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας των οδηγών, και δη των ποδηλατών επανέρχεται στο προσκήνιο με αφορμή την θλιβερή αυτή επέτειο. Η Ποδηλατική Από-Δραση με καίριο μέλημα την προστασία των ποδηλατών και την τήρηση του Κ.Ο.Κ ευελπιστεί ότι τα δέοντα θα πραγματοποιηθούν από πλευράς αρμοδίων ώστε να αποφευχθούν τυχόν νέα δυστυχήματα και απώλειες ζωών.
Η φωνή των ποδηλατών ήχησε και πάλι δυνατή στην πόλη. Το ερώτημα παραμένει αν ακούει κανείς.

Εκ του Δ.Σ.

Σύλλογος Ορθοπεταλιά-Κέρκυρα

Η Κέρκυρα για πρώτη φορά διοργάνωσε Μαύρη Ποδηλατοπορεία τις 18 Νοέμβρη.Δεν μπορούσε να μείνει απέξω απο αυτήν την Πανελλαδική ευαισθητοποίηση για τους άδικους και πολλούς θανάτους από τροχαία ατυχήματα-εγκλήματα.
Οι ποδηλάτες διστακτικοί στην αρχή αλλά δεν άργησαν να καταλάβουν το συμβολισμό και την ανάγκη κάποια πράγματα να μην ξεχνιώνται.
Ραντεβού στο Πεντοφάναρο έκλεισε η Ορθοπεταλιά και ποδηλάτισσες-ες από όλες τις ηλικίες φορώντας μαύρα οι περισσότεροι και αφού έγινε μια μικρή ενημέρωση και κρατίθηκε ενός λεπτού σιγή ξεκινήσαμε την ποδηλατοπορεία μας περιμετρικά της πόλης.
Την δράση μας αγκάλιασε η Αστυνομία και ο Ερυθρός Σταυρός και φυσικά όλοι πήραν το έντυπο που πολύ ευγενικά μας έστειλε ο SOSTE όπως επίσης και το υλικό για αφίσες ,μπλουζάκια κλπ.
Όλοι μας εδώ στο νησί που συμμετείχαμε δώσαμε μια μόνο ευχή ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ και να μπορέσουμε να ζούμε εμείς και τα παιδιά μας με ασφάλεια και όχι μέσα σε έναν πόλεμο εν καιρό Ειρήνης.
Αυτό βέβαια μόνο οταν εμείς,οι Οδηγοί,οι Αστυνομικοί ,τα Υπουργεία και όλοι οι εμπλεκόμενοι συνειδητοποιήσουμε και σεβαστούμε τον διπλανό μας… στον δρόμο.        Κώστας Τσιριγγάκης

Απ’ την πλευρά του SOSΤΕ θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους του συλλόγους, τις συλλογικότητες και όλους τους ποδηλάτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και ΑΥΤΟοργάνωσαν ή συμμετείχαν σε μαύρες ποδηλατοπορείες.

Οι ποδηλάτες αυξάνονται καθημερινά σ’ όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως αυξάνεται και η πιθανότητα κάποιος ποδηλάτης να εμπλακεί σε τροχαία σύγκρουση. Το ελπιδοφόρο, όμως, είναι ότι μαζί σας διαφαίνεται να αυξάνει και η μερίδα των ευαισθητοποιημένων πολιτών σε θέματα οδικής ασφάλειας, αλλά και σε θέματα κοινωνικής αλληλεγγύης σε περιπτώσεις μη θανατηφόρων τροχαίων.

Δεν ξεχνάμε αυτούς που έφυγαν……στηρίζουμε αυτούς που επέζησαν…..και διεκδικούμε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ γι’ αυτούς που έρχονται.

ΜΑΖΙ

EYΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, Ιδρυτικό μέλος του soste.gr

sostegr.wordpress.com