«Ο Ήρωας μου», της Ελένη Καρύδη.

Το Σάββατο 19 Φεβρουαρίου στη Ρόδο θα γίνει η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Ελένης Καρύδη, προέδρου της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ  «Ο Ήρωας μου» ένα οδοιπορικό μετά την απώλεια, ένα οδοιπορικό δράσης για να προλάβουμε την απώλεια, με συνοδοιπόρο τον αγαπημένο της γιό Δημήτρη.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Μάνος Κόκκινος, πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Υποτροφιών Ρόδου Εμμανουήλ & Μαίρης Σταματίου, Παναγιώτης Παπαντωνίου πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, Μανώλης Ανδριωτάκης Δημοσιογράφος και Αγαπητός Ξάνθης, Αρχιτέκτονας.

Η εκδήλωση που συνδιοργανώνουν η ΕΥΘΥΤΑ και το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου θα πραγματοποιηθεί στις 18.00 στην αίθουσα της νέας πτέρυγας του Νεστοριδείου Μελάθρου.

Δημοσιεύουμε παρακάτω μικρό απόσπασμα «αντι προλόγου» και θα ακολουθήσουν κι άλλα κείμενα σε επόμενες αναρτήσεις.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αντί προλόγου

Χρόνια πολλά… πέρασαν από τις 12 Φεβρουαρίου 2002. Για τον γονιό που έχει χάσει το παιδί του με τέτοιον τραγικό τρόπο δεν έχουν νόημα τα χρόνια που έχουν περάσει. Τα πολλά χρόνια είναι χθες, είναι σήμερα, θα είναι αύριο. Δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα… Όταν μιλούσαμε, προσπαθώντας να μάθω κάτι πιο προσωπικό, μου απαντούσες «τώρα, μαμά, πέταξε το πουλάκι… τρέξε να το πιάσεις για να μου δώσεις την ευκαιρία να επανέλθω στη συζήτηση»…

Έγινες εσύ πουλί τώρα και πετάς στους ουρανούς, έφυγες από κοντά μου, από την αγκαλιά μου… γνώριζες πόσο σε αγαπώ. Τώρα είσαι το αστέρι μου, το πουλάκι μου, που ανοίγω κάθε μέρα το παράθυρο για να μπεις στο σπίτι μας. Τρέχω να σε πιάσω να σε κρατήσω στη χούφτα μου μη μου φύγεις. Να ακούσω το τσιτσίρισμά σου, να αισθανθώ το πέταγμά σου. Βρέθηκες στον αέρα και πετάς. Προχωρώ προς το σημείο που ακούω το πέταγμά σου, δεν ξέρω πόσο απέχει η γη από τον ουρανό, γιατί είσαι δίπλα μου… Σε βλέπω με τα μάτια μου ότι προσπαθείς να μειώσεις τη διαφορά της απόστασης. Μένω εδώ και μειώνω την απόσταση… Σε περιμένω στα όνειρά μου κάθε βράδυ και σε παρακαλώ να έρθεις στη ζεστασιά της αγκαλιάς μου να αποκοιμηθείς, να σου τραγουδήσω το τραγούδι σου που δεν πρόλαβα να σ’ το τραγουδήσω… Κοιμήσου αγγελούδι μου… Σου ζητώ να παίξουμε όπως τότε.

Μου λες ότι πετάς και ο άνεμος σε απομακρύνει… μου λες ότι είναι υπέροχα στη γειτονιά των αγγέλων… Κάνε ένα διάλειμμα και έλα πάλι στη ζωή μου. Μπες μέσα στο φως της αυγής και στείλε μου την αγάπη σου. Έλα στη πόλη σου κάτω από τα μάτια μου. Φώτισε τη μέρα μου με τα μάτια σου τα λαμπερά, πριν αρχίσει να βραδιάζει στην ψυχή μου, στο σκοτάδι της αναζήτησής σου. Γιατί πάντα θα είσαι εσύ που μου λείπεις που δεν μπορώ να σε αγκαλιάσω, γιόκα μου…

 Ελένη Καρύδη

Η Ελένη Καρύδη, το γένος Καραμπάτου, γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Είναι πτυχιούχος Επισκέπτρια Υγείας Α-ΤΕΙ Αθήνας και από το 1981 κατοικεί μόνιμα στη Ρόδο. Από το 1984 εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στη Νοσηλευτική Σχολή του Γ.Ν. Ρόδου, όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2011.  Είναι παντρεμένη με το Χρήστο Καρύδη και έχει δύο κόρες, τη Μαρία και την Ιωάννα, ενώ ο πρόωρος χαμός του γιού της, Δημήτρη, το 2002, την κινητοποίησε για να ασχοληθεί ενεργά με την ενημέρωση για την αποφυγή τροχαίων δυστυχημάτων. Έκτοτε είναι πρόεδρος της Εταιρείας Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων ((Ε.Υ.ΘΥ.Τ.Α.- ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΡΟΔΟΥ) και μέλος του Δ.Σ. της Ευρωπαικής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων (European Federation of Road Traffic Victims – FEVR)