Η άλλη Θάλασσα…
Πριν δέκα χρόνια στις 24/01/2012 έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης (δημιουργός κατά τον Βασίλη Ραφαηλίδη) ο ποιητής της εικόνας κι αναστοχασμού της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, Θόδωρος Αγγελόπουλος. Παρασύρθηκε από ένα δίκυκλο στον περιφερειακό δρόμο Δραπετσώνας – Κερατσινίου προετοιμάζοντας την 14η ταινία του με τίτλο » Η άλλη θάλασσα».
Η δημοσιογράφος Μαρία Κατσουνάκη ανακαλεί εκείνες τις στιγμές σε δημοσίευμα στην Καθημερινή 22/01/2022: «Στο συνεργάτη του, φωτογράφο Ηλία Μπουργιώτη, ηχεί ακόμη η φωνή φόβου κι αγωνίας της κόρης του Κατερίνας Αγγελοπούλου «Μπαμπά». Ο σκηνοθέτης Π. Πορτοκαλάκης θυμάται να έχουν κάνει έναν κύκλο γύρω από το πεσμένο σώμα του σκηνοθέτη, αλλά κανείς να μην πλησιάζει, «σαν να μη θέλει να επιβεβαιώσει αυτό που έχει συμβεί»… Την ώρα που όλοι οι παρόντες προσπαθούν να συλλάβουν το αδιανόητο, που μόλις έχει συντελεστεί, εμφανίζεται βαν τηλεοπτικού σταθμού, από το οποίο ξεπροβάλλει νεαρή ρεπόρτερ, η οποία απευθύνεται στο κινηματογραφικό συνεργείο λέγοντας: «Λοιπόν, παιδιά, τι έχουμε εδώ;». Μέσα σε λίγη ώρα, σημειώνει η δημοσιογράφος, είδαν να περνούν από μπροστά τους όψεις της Ελλάδας σε πύκνωση.»
Το κινηματογραφικό σύμπαν είναι γεμάτο από τροχαία «ατυχήματα» που δεν κάνουν διάκριση σε επώνυμους και ανώνυμους. Έχω καταγράψει περίπου 100 ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ που αναφέρονται σε κάθε είδους τροχαία, ακόμη και στα πιο αλλόκοτα, και στις απίθανες παρενέργειές τους.
Το φιλμ «Αλμπέρ Καμί» (2010) του Λοράν Ζαουί, βιογραφικό δράμα για το φιλόσοφο και ανθρωπιστή συγγραφέα του «Ξένου» και της «Πανούκλας» αναφέρεται στο τέλος και στον τραγικό του θάνατο από τροχαίο στις 4 Ιανουαρίου 1960, όταν ο οδηγός του στενού του φίλου εκδότη Γκαλιμάρ, παρεκλίνει της πορείας και ρίχνει το αυτοκίνητο μάρκας Facel-Vega σ’ ένα δέντρο.
Από το 1976 έως το 2015 έχουν γυριστεί 14 βιογραφικές ταινίες για την ζωή του Τζέιμς Ντίν, όπως «Η τελική ημέρα»(1991), «Αγώνας με το πεπρωμένο»(1997), «Τζέιμς Ντίν»(2001) με τον Τζέιμς Φράνκο στον βασικό ρόλο,»Ζωή»(2015) κ.α. Στις ταινίες αυτές παρακολουθούμε τη σύντομη ζωή, τα βήματα, τις ανασφάλειες και φυσικά τον τραγικό θάνατο του Ντιν σε ηλικία 24 ετών σε τροχαίο με την Πόρσε στις 30 Σεπτεμβρίου 1955. Λίγες εβδομάδες πριν το θάνατο του λέγεται οτι είχε πάρει μέρος σε τηλεοπτικό σποτ για την οδική ασφάλεια. Η ατάκα του ήταν » Η ζωή που θα σωθεί μπορεί να ήταν η δική σου «. Όμως στα γυρίσματα άλλαξε τη φράση κι είπε » Η ζωή που θα σωθεί μπορεί να είναι η δική μου «. Η διαφήμιση αυτή δε μεταδόθηκε ποτέ. Άλλοι υποστηρίζουν οτι αυτή την προφητική φράση την είχε πει σε μια συνέντευξή του.
Στο ντοκιμαντέρ » Η ζωή και οι ταινίες του Κεν Λόουτς» της Λουίζ Όζμοντ παρακολουθούμε τον αγώνα στη ζωή και τη τέχνη ενός από τους καλύτερους ανατρεπτικούς σκηνοθέτες του Βρετανικού σινεμά. Το 1971 ο Κεν Λόουτς χάνει σε τροχαίο το 5χρονο γιο του μ’ αποτέλεσμα να αποσυρθεί για ένα μεγάλο διάστημα από τον κινηματογράφο. «Όταν χάνεις ένα παιδί αλλάζουν τα πάντα, υπάρχει ένα βάρος μέσα σου που δεν φεύγει ποτέ. Ήμασταν στον αυτοκινητόδρομο Μ1 μια Κυριακή. Ένα αυτοκίνητο είχε πάθει βλάβη, έφυγε μια ρόδα του και μας έσπρωξε στην γέφυρα. Η γυναίκα μου Λέσλι πάλεψε 6 εβδομάδες και σώθηκε απο τον θάνατο, η γιαγιά της δεν τα κατάφερε. Ο επτάχρονος γιός μου σώθηκε, ο πεντάχρονος, όμως, έχασε την ζωή του» λέει στο ντοκιμαντέρ.
Στο καλύτερο έργο του Λόουτς, κατά τη γνώμη μου, το «Γη και ελευθερία» που αναφέρεται στον Ισπανικό εμφύλιο, στον επίλογο η εγγονή του κινηματογραφικού ήρωα, τον αποχαιρετάει πάνω από την τελευταία του κατοικία με υψωμένη τη γροθιά και με τους στίχους από ένα ποίημα του Ουίλιαμ Μόρις:
Έλα και συ στη μάχη
που ήττα δεν γνωρίζει
Γιατί κι όποιος πεθαίνει
το έργο του θα ζήσει
Οι στίχοι αυτοί ταιριάζουν και αφιερώνονται στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου 10 χρόνια μετά το «ταξίδι» του στην… άλλη θάλασσα.
Γιώργος Ιατρού
Αναδημοσίευση: www.soste.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου