Σαράντα χιλιάδες ανθρωποι δεν θα ψηφισουν στις επερχόμενες εκλογές  όχι επειδή επέλεξαν την αποχή η γιατί δεν τους εκφράζει καποιο από τα τριάντα κόμματα που συμμετέχουν αλλα για τον απλούστατο λόγο πως έχασαν ( η ακριβέστερα τους αφαίρεσαν την ζωή τους, βίαια  αιφνιδιαστικά και χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο) στους δρόμους αυτής της χώρας,  θύματα τροχαίων εγκλημάτων τα τελευταία είκοσι χρόνια. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία πρόκειται για νέους ανθρώπους που εκτος του δικαιώματος  ψήφου  είχαν δικαίωμα στη ζωή και μπορούσαν να προσφερουν πολλά στις οικογένειες τους τους φίλους τους και την κοινωνία.
Το ζήτημα αυτό και όλες οι παράμετροι  που οδήγησαν και οδηγούν σ αυτό,δυστυχώς για μια ακόμα φορά βρίσκονται εκτός  της εκλογικής ατζέντας.  Ολοι βέβαια γνωρίζουν πως το ζήτημα αυτό δεν αφορά μόνον στο παρελθόν αλλά και στο παρόν και στο μέλλον.  Κι όμως σιωπή…
Δεν πιστεύουμε στην δημόσια διαπόμπευση σαν μέθοδο  για την  προφύλαξη της κοινωνίας από τον θάνατο ωστόσο αυτοί  που την εφάρμοσαν στις ιερόδουλες (;) φορείς του AIDS δεν θάπρεπε να την εφαρμόσουν γι αυτούς που ηγήθηκαν του Υπουργείου Μεταφορών (κατά νόμο αρμόδιο για την οδική ασφάλεια) όλα αυτά τα χρόνια οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ξαναδιεκδικούν την ψήφο μας για να μας σώσουν;  Αν τους διαφεύγουν τα ονόματα είμαστε εδώ για να τους τα υπενθυμίσουμε.
Δυστυχώς ελάχιστοι  υποψήφιοι έχουν ασχοληθεί συστηματικά και χωρίς σκοπιμότητες με το ζήτημα της οδικής ασφάλειας, την υπεράσπιση των θυμάτων των τροχαίων και την ανάγκη μιας διαφορετικής ιεράρχισης  στο κυκλοφοριακό δίκτυο με προτεραιότητα στους ευάλωτους χρήστες του οδικού δικτύου. Κι αυτοί ακόμα στις περισσότερες περιπτώσες  αντιμετωπίζονται από τα κόμματα ως κουβαλητές ψήφων και η εκλογή τους δεν υποστηρίζεται από το ίδιο τους το κόμμα. Και αν δεν σε υποστηρίζει το ίδιο το κόμμα σου…
Δυστυχώς ο δρόμος είναι μακρύς. Οσο το ζήτημα της οδικής ασφάλειας δεν αναγνωρίζεται από τα κόμματα και τις κοινωνικές οργανώσεις σαν πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα τόσο θα απομακρυνόμαστε από την λύση του.
Στον παραπάνω πίνακα (απο  το ETSC- Ευρωπαικό Συμβούλιο Ασφάλειας των Μεταφορών) απεικονίζεται η αρνητική επίδοση της Ελλάδας στο ζήτημα Οδική Ασφάλεια. Το 2010 βρέθηκε στη χειρότερη θέση της Ευρώπης με 113 θανάτους/εκατομμυριο κατοίκων με ευρωπαικό μέσο όρο τους 62. Δέκα χρονια πρίν το 2001 βρισκόμασταν  τουλάχιστον σε καλύτερη θεση από τηνΛιθουανία και την Λετονία. Τώρα κατορθώσαμε να έχουμε διπλάσιες πιθανότητες θανατου από τροχαιο  από το σύνολο των Ευρωπαίων και πενταπλασίες από τους Σουηδούς.