Γιώργος Τριάντος: Προς συσκεψιάρχες “Πέντε νεκροί σήμερα…”

“Πέντε νεκροί σήμερα. Δύο νέοι από τροχαία ατυχήματα, ένας από ατύχημα με πυροβόλο όπλο και δύο από ανακοπή καρδιάς. Πέντε επείγοντα χειρουργεία. Δεν ξέρω πόσα άλλα επείγοντα περιστατικά με εισαγωγές. Έχω πάψει πια να μετράω.
Και ας τρέχεις κυρία Ελένη να κάνεις ομιλίες και εκδηλώσεις για την οδική ασφάλεια και ας τρέχουμε και εμείς να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Να φροντίσουμε τους τραυματίες, να μπούμε στα χειρουργεία ή να παρηγορήσουμε μάνες, πατεράδες, γιους και κόρες και αδέλφια; Γιατί εμείς θα είμαστε αυτοί που θα ανακοινώσουν και το αισιόδοξο και το πένθιμο. Δεν υπάρχει σωτηρία και μέλλον στον τόπο αυτό γιατί όλοι επιδερμικά και ανώδυνα σκαλίζουν και ανακυκλώνουν.....

Γράφει ο Γιώργος Τριάντος Διευθυντής Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, μετά τον χθεσινό θλιβερό απολογισμό από τους θανάτους συμπατριωτών μας, για τις ελλείψεις,τα προβλήματα, τις δυσκολίες με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι γιατροί του Νοσοκομείου τα οποία υποβαθμίζουν την παροχή υγείας και απαξιώνουν την ζωή του Ροδίτη και της Ροδίτισσας.

“Πέντε νεκροί σήμερα. Δύο νέοι από τροχαία ατυχήματα, ένας από ατύχημα με πυροβόλο όπλο και δύο από ανακοπή καρδιάς. Πέντε επείγοντα χειρουργεία. Δεν ξέρω πόσα άλλα επείγοντα περιστατικά με εισαγωγές. Έχω πάψει πια να μετράω.
Και ας τρέχεις κυρία Ελένη να κάνεις ομιλίες και εκδηλώσεις για την οδική ασφάλεια και ας τρέχουμε και εμείς να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Να φροντίσουμε τους τραυματίες, να μπούμε στα χειρουργεία ή να παρηγορήσουμε μάνες, πατεράδες, γιους και κόρες και αδέλφια; Γιατί εμείς θα είμαστε αυτοί που θα ανακοινώσουν και το αισιόδοξο και το πένθιμο. Δεν υπάρχει σωτηρία και μέλλον στον τόπο αυτό γιατί όλοι επιδερμικά και ανώδυνα σκαλίζουν και ανακυκλώνουν ευχολόγια και διαπιστώσεις. Θα ήταν ένα πραγματικό shock για όλους όσους ασχολούνται και έχουν ευθύνη για την υγεία και την ασφάλεια να περάσουν μια μέρα με τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ και να καθίσουν μαζί μας σε μια εφημερία. Για να μπορέσουν να βιώσουν αυτό που ζούμε όλοι καθημερινά. Τον αγώνα του ΕΚΑΒ και το τροχαίο ατύχημα σε πραγματικούς χρόνους με τις τόσες χαμένες ζωές και στο ΤΕΠ να βλέπουν δύο τραυματιοφορείς για 360 κρεβάτια και δεκάδες περιστατικά στα Επείγοντα, δύο νοσηλευτές ανά βάρδια να τρέχουν από το Παθολογικό στο Χειρουργικό και από εκεί στο Ορθοπαιδικό ιατρείο και πάλι από την αρχή, ένα γιατρό ανά 6ωρο στα Παθολογικά και Χειρουργικά και Ορθοπαιδικά περιστατικά, τυπικά μεν, γιατί ουσιαστικά και οι δύο εφημερεύοντες δεν προλαβαίνουν.
Να δουν τον ένα αναισθησιολόγο μόνο του για 24 ώρες να έχει δύο περιστατικά ταυτόχρονα στο χειρουργείο ή ακόμη ένα στα επείγοντα, με δύο νοσηλευτές χειρουργείου και μπορεί με όχι νοσηλευτή αναισθησιολογικού.
Ούτε δύο ώρες δεν θα άντεχαν όλοι αυτοί που από μακριά και εν μέσω συσκέψεων θέλουν να λύσουν τα προβλήματα, να μειώσουν τα τροχαία και τους θανάτους. Με ποιους δρόμους; Με ποια σήμανση και φωτισμό; Με ποιά ελεγκτικά μέτρα; Με ποιες διαγραμμίσεις και υποδομές;
Ούτε δύο ώρες δεν θα άντεχαν να βλέπουν πως έγινε το νοσοκομείο της Ρόδου. Χωρίς ειδικευόμενους, με λειψό αριθμό ειδικευμένων, με εξουθενωμένους γιατρούς να προσπαθούν να βρουν παράθυρο στο εξωτερικό ή στη συνταξιοδότηση. Χωρίς νοσηλευτές, χωρίς τραυματιοφορείς με ελλείψεις υλικών και φαρμάκων. Με κουτσουρεμένους προϋπολογισμούς νοσοκομείου γιατί πλέον οι αριθμοί έχουν αντικαταστήσει τους ανθρώπους.
Και θέλουν να κάνουν και συσκέψεις για το νοσοκομείο. Πόσες έγιναν άραγε μέχρι τώρα και τι αποτέλεσμα έφεραν; Πόσες υποσχέσεις πήραμε από αερομεταφερόμενους και αλεξιπτωτιστές υπευθύνους-ανεύθυνους και μη αξιόπιστους.
Και διαβάζω στις εφημερίδες ότι καθυστερούν 800 τακτικά χειρουργεία. Τακτικά χειρουργεία. Με ανθρώπους που θέλουν να βρουν την υγειά τους όπως τους αξίζει και πρέπει. Πουθενά όμως δεν άκουσα, τους συσκεψιάρχες να κάνουν λόγο για τις ελλείψεις των επειγόντων περιστατικών. Για τις ελλείψεις γιατρών, νοσηλευτών, τραυματιοφορέων εκεί που παίζεται η ζωή κορώνα-γράμματα και η ζωή απέχει μια κλωστή από το μοιραίο. Και δεν θέλω να μιλήσω για τα 9 ευρώ μεικτά την ώρα για τους εφημερεύοντες γιατρούς και ακόμα λιγότερα για νοσηλευτές και τραυματιοφορείς, γιατί δεν θέλω να σας δώσω το δικαίωμα να κάνετε σπέκουλα και προπαγάνδα πάνω στην δυστυχία και την ανέχεια των συμπολιτών μας.
Και διαβάζω στις εφημερίδες το Δήμαρχο μας να δηλώνει «ότι θέλησε να προκαταλάβει τυχόν αντιδράσεις για ανάδειξη του θέματος, λέγοντας ότι θεώρησε ότι αυτή είναι η πιο κατάλληλη περίοδος για να γίνει αυτό αφού το καλοκαίρι λένε ότι μπορεί να επηρεάσει την τουριστική κίνηση».
Δηλαδή όλα για αυτόν τον τουρισμό που μπορεί να επηρεαστεί. Αυτόν τον τουρισμό που για χάρη οποίου έχουν ισοπεδωθεί δεκάδες άλλα πράγματα και προτεραιότητες. Για αυτόν τον τουρισμό που συνέχεια κάνει ρεκόρ όπως ρεκόρ κάνουν επίσης οι απλήρωτοι ξενοδοχοϋπάλληλοι και προμηθευτές. Μην ανησυχείτε κύριοι. Ο τουρίστας το καλοκαίρι θα βρεί γιατρό 24 ώρες το 24ωρο στη Νότια Ρόδο, γιατί τα συμφέροντα είναι πολλά και καλά οργανωμένα. Ο ντόπιος στη Νότια Ρόδο και αλλού θα βρεί γιατρό όλο το 24ωρο; Αν κρίνω από τα γεγονότα και τις αντιδράσεις μάλλον όχι.
Και γιατί κύριοι να κάνετε συσκέψεις το χειμώνα για να αναδείξετε τη αδιάψευστη πραγματικότητα; Γιατί δεν βγαίνετε το καλοκαίρι και να πείτε ότι η υγεία που παρέχετε δεν είναι αυτή που αρμόζει σε πολίτες; Γιατί υποβαθμίζετε τον Ροδίτη και τη Ροδίτισσα σαν χειμερινό προϊόν; Όλοι έχουν το ίδιο δικαίωμα στην υγεία και την ασφάλεια και περισσότερο αυτοί που ζουν 12 μήνες και 365 μέρες το χρόνο στο νησί. Αυτοί που πληρώνουν, αυτοί που υφίστανται τα χαράτσια και τις αδικίες και αυτοί που σε τελευταία ανάλυση σας εκλέγουν.
Αν ο Ροδίτης και η Ροδίτισσα είναι ικανοποιημένοι από τις υπηρεσίες υγείας και οδικής ασφάλειας, από τις υπηρεσίες της καθημερινότητας τότε αγαπητοί συσκεψιάρχες θα είναι ικανοποιημένοι και οι ξένοι. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ενδιαφέρεται και να ενεργεί στο όνομα της τουρισμού και να αδιαφορεί και να δημαγωγεί εις βάρος των συμπολιτών μας.
Αν μπορέσετε κάποια στιγμή να κάνετε απολογισμό, πόσοι χάθηκαν άδικα, πόσοι μπορούσαν να σωθούν, πόσοι έμειναν ανήμποροι και παράλυτοι ενώ μπορούσαν να αποτελούν ζωτικό στοιχείο της κοινωνίας, τότε ίσως θα μπορέσετε να καταλάβετε τον αγώνα και την αγωνία όλων αυτών που προσπαθούν να σώσουν ζωές, να προλάβουν το μοιραίο, να εκπαιδεύσουν και να διαμορφώσουν οδηγική συμπεριφορά και κανόνες ασφαλείας.
Άστε τις συσκέψεις και κάνετε έργα. Διεκδικήστε και απαιτήσετε. Και όσα ψηφίσματα και αν δημοσιεύσετε ή αποστείλετε πάλι θα βρίσκεται κάποιος να σας θυμίζει ότι το αποτέλεσμα είναι αρνητικό.”

Πηγή:www.dimokratiki.gr