Πάτρα 29 Ιουνίου: μέρα κράνους «για το Νταγιού»

Στις 29 Ιουνίου θα είμαστε στην πλατεία Γεωργίου για να περάσουμε ένα μήνυμα την για οδική ασφάλεια! 

Δεν μπορείς να περιγράψεις τον πόνο μιας γυναίκας που χάνει τον μόλις 17 ετών γιο της. 
Δεν μπορείς να νιώσεις την απώλεια μετά από ένα τέτοιο γεγονός εκτός και αν έχεις βρεθεί σε αυτή την τραγική θέση. 
Μπορείς όμως να θαυμάσεις την γενναιότητα και το θάρρος μιας γυναίκας που μετά από έναν χρόνο από την μέρα που έχασε τον άγγελό της να θέλει να γιορτάσει τα γενέθλια του με όλους τους πολίτες της Πάτρας σαν μια μέρα μνήμης που όλοι θα ενεργοποιηθούν, θα ευαισθητοποιηθούν και θα βάλουν εκείνο το ρημάδι το κράνος στο κεφάλι τους, από την επόμενη κιόλας βόλτα τους, με δίκυκλο. 

Η κα. Γλυκερία Λύτρα μιλώντας στο patrasevents.grαναφέρθηκε στον λόγο για τον οποίο η 29η Ιουνίου στην Πάτρα πρέπει να εορταστεί ως η «ημέρα κράνους» και το παράδειγμα της πόλης μας να περάσει σε όλη τη χώρα. 

Μια γυναίκα και μητέρα που ο θάνατος του Γιώργου της, του Νταγιού (Νταγιούκλα) όπως το αγάπησαν οι φίλοι του, έγινε αφορμή να σηκώνει στα πόδια της και να σώσει τα κεφάλια πολλών δικυκλιστών που οδηγούν χωρίς να φορούν το κράνος τους.

Ο 17χρονος Γιώργος που αγαπούσε το ποδόσφαιρο εκπροσωπώντας μάλιστα την ομάδα της Θύελλας Πατρών σκοτώθηκε μετά από τροχαίο στην οδό Ακρωτηρίου. Το μηχανάκι του συγκρούστηκε τον Μάιο του 2016 με ένα φορτηγό και μετά από νοσηλεία στην ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών άφησε την τελευταία του πνοή, βυθίζοντας την τοπική κοινωνία σε πένθος. 

Αν ζούσε, την Πέμπτη 29 Ιουνίου θα ενηλικιωνόταν! 

Αυτή την Πέμπτη λοιπόν, θα σβήσουμε «τα κεράκια του» με μια υπόσχεση. Ποτέ χωρίς κράνος στους δρόμους της πόλης!

«Έφυγε το παιδί μου και εγώ ζω σαν είναι εδώ»

«Θέλω να καθιερωθεί η «Ημέρα κράνους» κάθε χρόνο στις 29 Ιουνίου! Κάθε φορά θα προσπαθώ να εντάξω και μια ακόμα πόλη σε αυτή την προσπάθεια. Φέτος δεν ήμουν έτοιμη να το διαχειριστώ, όπως την επόμενη χρονιά θα προετοιμαστώ καλύτερα ούτως ώστε σε λίγα χρόνια να γίνεται παντού», ανέφερε η κα. Γλυκερία ενώ συνέχισε λέγοντάς πως «το εύκολο είναι να τα παρατήσεις. Έχασα το παιδί μου, ο κόσμος με στήριξε πάρα πολύ ακόμα και οι φίλοι του, όμως δεν μπορώ να φέρω πίσω το παιδί μου ότι και να κάνω.

Έχω άλλο ένα παιδί και αυτό το παιδί χρειάζεται στήριξη. Τον αγαπάω τον Γιώργο και επειδή δεν τελειώνει αυτή αγάπη με τον θάνατο ένιωσα πως έπρεπε να μεταφραστεί σε πράξη τόσο για αυτούς που μένουν πίσω αλλά και γι αυτόν που έχει φύγει.
Οι γονείς, δεν πρέπει να αγαπάμε τα παιδιά εγωιστικά δεν είναι δικά μας. Πρέπει να τα αφήνουμε ελεύθερα να αποφασίζουν και να είμαστε δίπλα τους και όχι από πάνω τους δηλαδή να τους «καπελώνουμε». Να μην βάζουμε τα θέλω μας στα παιδιά μας.

Έφυγε το παιδί μου και εγώ ζω σαν είναι εδώ. Το έχω συνειδητοποιήσει αλλά δεν μπορώ να τον φέρω πίσω. Μπορώ όμως να κάνω πράγματα γι αυτόν.»

«Ένα κεφάλι αν σωθεί κάθε φορά είναι μεγάλη υπόθεση…»

Το στοίχημα για να μπει όλη η Ελλάδα στην διαδικασία να γιορτάσει την ημέρα του κράνους είναι εύκολο αρκεί να συμμετάσχουμε όλοι.Πέραν από τις ομιλίες που θα γίνουν την Πέμπτη 29 Ιουνίου στην πλατεία Γεωργίου με πρωτοβουλία της Ε.Π.Σ.Α., Σ.Ε.Π.Α. και Σ.Π.Π.Α. θα υπάρχει δυνατότητα να δώσουμε αίμα στην κινητή μονάδα αιμοληψίας μετά τις 6 το απόγευμα.
Μεταξύ άλλων η μαμά του Νταγιού, ανέφερε πως από αρχές της σχολικής σεζόν θα επιδιώξει με την συνεργασία της τροχαίας να επισκεφθούν τους μαθητές των σχολείων για να μιλήσουν για τα θέματα οδικής ασφάλειας.«Θα έπρεπε να υπάρχει στα σχολεία μάθημα οδικής ασφάλειας το οποίο δεν υπάρχει και όλοι οι γονείς θα έπρεπε να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση όπως συμβαίνει και στο εξωτερικό.

Δεν είναι μόνο δουλειά του κράτους αλλά και δική μας. Θα προσπαθήσω να κάνω τέτοια πράγματα και μπορεί για κάποιους να είναι πολύ μικρά όμως για κάποιους άλλους πολύ μεγάλα.
Ένα κεφάλι αν σωθεί κάθε φορά είναι μεγάλη υπόθεση» τόνισε πολύ σωστά η κα. Λύτρα.

Θα είμαστε εκεί.