Όπως δήλωσε πρόσφατα (3/4) ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης: «Η οριστική κατάργηση του ενός τρίτου των θέσεων εγκαταλελειμμένων περιπτέρων στην Αθήνα απελευθερώνει χώρο για τους πεζούς και βοηθά σημαντικά στη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του αστικού τοπίου της Αθήνας».
Αυτό συγχρόνως με την ανακοίνωση ότι από τα 931 περίπτερα που υπήρχαν στην πόλη όταν ανέλαβε τη δημαρχία, σήμερα παραμένουν 600, ενώ αναμένεται να καταργηθούν άλλα 323. Κριτήριο των καταργήσεων είναι οι κανόνες βιώσιμης κινητικότητας, το εύρος των πεζοδρομίων, η ασφάλεια που απορρέει από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και η εμπορικότητα των δρόμων.
Ολα ωραία και καλά (προπαντός οι «κανόνες βιώσιμης κινητικότητας»), αλλά, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, τα περίπτερα άρχισαν, πολύ προτού καταργηθούν, να… αυτοκαταργούνται, από την κρίση του 2008 και εντεύθεν, προπαντός από τα μνημόνια και μετά. Αλλά αυτό το σοβαρό, νομίζω, πρόβλημα, να κλείνουν μικρές επιχειρήσεις, μπορεί να είναι δημόσιο ζήτημα, αλλά δεν είναι δημοτικό.
Επειδή όμως ο δήμαρχος έβαλε την παράμετρο της «βιώσιμης κινητικότητας» (που, προφανώς, την παρακωλύουν τα περίπτερα), εδώ ισχύει το γνωστό εξαπανέκαθεν: έσταξε η ουρά του γαϊδάρου. Τεράστιο θέμα η κινητικότητα σε συνδυασμό με τα πεζοδρόμια και τις καταλήψεις τους (τραπεζοκαθίσματα, ιδίως αυτοκίνητα), καθόσον η πόλη διαθέτει τροχονόμους, όμως δεν διαθέτει… πεζονόμους· ούτε καν ο δήμος!
Μόνο λίγα στοιχεία, προς ενημέρωση (για το μπας και πιάσουν τόπο): Η Αθήνα (του Δήμου Αθηναίων) έχει 3.130 δρόμους, άρα 6.260 πεζοδρόμια και 230 πλατείες (μπορεί να μην το δείχνει, αλλά τα έχει). Ποιος τα παρακολουθεί; Και αν τα παρακολουθεί κάποιος, ποια είναι η γνώμη του; Ακολουθούνται κανόνες βιώσιμης κινητικότητας; Γιατί με λόγια χτίζεις ανώγια και κατώγια…
Πέτρος Μανταίος
Αθήνα, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 2018, τεράστια πεζοδρόμια, κακοσυντηρημένα, εκχωρημένα στους ιδιοκτήτες τραπεζοκαθισμάτων, στους ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων, στους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων και μηχανών.
Πεζοδρόμια στα οποία εκτός του ότι το περπάτημα θα μπορούσε να είναι άνετο και απολαυστικό, με μηδαμινό κόστος θα μπορούσε να φτιαχτεί και ποδηλατόδρομος. Αλλά η επιλογή είναι πολιτική: προτεραιότητα στην «επιχειρηματικότητα» και στο ΙΧ. Ότι αρπάξουμε απο δημοτικά τέλη, οι πεζοί ας προσέχουν και οι ποδηλάτες στο… λεωφορειόδρομο…
Αθήνα, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 2018, τεράστια πεζοδρόμια, κακοσυντηρημένα, εκχωρημένα στους ιδιοκτήτες τραπεζοκαθισμάτων, στους ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων, στους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων και μηχανών.
Πεζοδρόμια στα οποία εκτός του ότι το περπάτημα θα μπορούσε να είναι άνετο και απολαυστικό, με μηδαμινό κόστος θα μπορούσε να φτιαχτεί και ποδηλατόδρομος. Αλλά η επιλογή είναι πολιτική: προτεραιότητα στην «επιχειρηματικότητα» και στο ΙΧ. Ότι αρπάξουμε απο δημοτικά τέλη, οι πεζοί ας προσέχουν και οι ποδηλάτες στο… λεωφορειόδρομο…
Αναδημοσιεύτηκε: www.soste.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου