“Γυναίκα Ηγέτης στην Οδική Ασφάλεια 2022- Women Leaders in Road Safety
2022”, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Το έργο της και η κοινωνική της
προσφορά, είναι ευρέως γνωστά. Στη συνέντευξή της καταθέτει τις δικές της
αλήθειες και για όσα έχει διδαχθεί, μιλά για όσα έχει καταφέρει και έχει
προσφέρει στην τοπική κοινωνία και τονίζει ότι:
«Κάθε γυναίκα είναι ξεχωριστή προσωπικότητα που αντλεί
δύναμη μέσα από την ίδια τη ζωής της»
Ακολουθεί η συνέντευξη της κυρίας Ε. Καρύδη αναλυτικά:
Ποιοι είναι οι τρεις σημαντικότεροι «σταθμοί» στη ζωή σου και τι
«σηματοδοτούν»;
Πιστεύω ότι οι σημαντικότεροι «σταθμοί » που σηματοδότησαν τη ζωή μου είναι
όλα αυτά που με χαρακτηρίζουν που με ενέπνευσαν και δεν με φόβισαν τα
εμπόδια, οι δυσκολίες και ο πόνος στο διάβα της ζωής μου μέχρι σήμερα.
► Η διαδρομή που με καθόρισε είναι η συνείδηση και το αίσθημα που
διαμορφώνεις βιωματικά στον τόπο όπου μεγάλωσες και στα γεγονότα της
εκάστοτε χρονικής στιγμής.
Προσωπικά, η διαδρομή που με καθόρισε είναι Καλαμάτα – Ρόδος, σταθμός στη
ζωή μου.
Μεγάλωσα σε δύο υπέροχες πόλεις, των οποίων το απέραντο γαλάζιο, τόσο του
Μεσσηνιακού Κόλπου όσο και του Αιγαίου ήταν σημεία φυγής της σκέψης της
ψυχής μου και των ονείρων μου.
Μεγάλωσα, σε μια όμορφη πόλη την πατρίδα της καρδιάς μου, την Καλαμάτα
γεμάτη από αναμνήσεις και εμπειρίες μοναδικές. Ωρίμασα, έκανα τις επιλογές μου.
Σπούδασα, εργάστηκα, δημιούργησα μια υπέροχη οικογένεια.
Έφυγα από την Καλαμάτα και εγκαταστάθηκα στη Ρόδο που είναι η δεύτερη
πατρίδα μου και αυτό δεν το ξεχνώ, μιας και εδώ έζησα έντονα συναισθήματα
χαράς αλλά και πόνου. Και οι δύο πόλεις είναι για μένα η προσωποποίηση όλων
των εικόνων που κουβαλώ μέσα μου δεκαετίες τώρα. Εικόνες-αναμνήσεις χαράς,
δημιουργίας, αλλά πόνου και λύπης. Προσπάθησα στη διαδρομή μου να μη χάσω
τη σκέψη μου, έμαθα να συγκρατώ την απογοήτευσή μου, την ψυχική μου
ισορροπία. Δεν φοβήθηκα, σκέφτομαι τον εαυτό μου ως άνθρωπο, κατέθεσα την
ψυχή μου, γνωρίζοντας ότι ο δρόμος είναι μακρύς και επίμονος. Συνεχίζω με την
ίδια δύναμη, παρότι πολλές φορές αισθάνομαι απογοήτευση. Άλλωστε, όλοι
γελάμε, κλαίμε, οργιζόμαστε, απογοητευόμαστε… Κι αυτά τα συναισθήματα μας
επηρεάζουν, τα μεταφέρουμε και δύσκολα πολλές φορές τα αντιμετωπίζουμε
► Η δημιουργία οικογένειας. ‘Έγινα μητέρα τριών παιδιών, της Μαρίας, της
Ιωάννας και του Δημήτρη. Η Μαρία μου γιατρός- χειρουργός ουρολόγος, η Ιωάννα
μου οικονομολόγος και ο Δημήτρης μου..ψηλά στον ουρανό…
Η σκέψη μου ήταν πάντα κοντά στα παιδιά και μαζί με τον σύζυγό μου δίναμε
πάντα προτεραιότητα στην οικογένεια, στις σχέσεις τους με τους ανθρώπους, στην
επίλυση των μικρών και μεγάλων προβλημάτων που ανέκυπταν κατά καιρούς.
Έμαθα στα παιδιά μου να μη συμπεριφέρονται εγωιστικά, να δίνουν σημασία και
να ακούν τη γνώμη των άλλων, να έχουν άποψη. Να παλεύουν για τα όνειρά τους,
τα οποία κάποια στιγμή θα δουν να πραγματοποιούνται. Τους έλεγα ότι είναι
χάρισμα να μπορείς να βλέπεις, να ακούς και να πορεύεσαι με αξίες στη ζωή.
Ανέθρεψα τα παιδιά μου με πολλή αγάπη, με ιδανικά, και κατόρθωσα έτσι να
σφυρηλατήσω τον χαρακτήρα τους. Έκανα όνειρα, χαιρόμουν όταν κάποια από τα
όνειρα γίνονταν αληθινά. Γελούσα, ενθουσιαζόμουν, έκλαιγα, αγκάλιαζα τα παιδιά
μου, επαναστατούσα για πολλά και το έδειχνα σε κάθε μου λόγο και ενέργεια!
► Η τραγική απώλεια του Δημήτρη μου. Χρόνια πολλά… πέρασαν από τις 12
Φεβρουαρίου 2002. Για τον γονιό που έχει χάσει το παιδί του με τέτοιον τραγικό
τρόπο δεν έχουν νόημα τα χρόνια που έχουν περάσει. Τα πολλά χρόνια είναι χθες,
είναι σήμερα, θα είναι αύριο. Δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα… Όταν μιλούσαμε,
προσπαθώντας να μάθω κάτι πιο προσωπικό, μου απαντούσες «τώρα, μαμά,
πέταξε το πουλάκι… τρέξε να το πιάσεις για να μου δώσεις την ευκαιρία να
επανέλθω στη συζήτηση»… Έγινες εσύ πουλί τώρα και πετάς στους ουρανούς,
έφυγες από κοντά μου, από την αγκαλιά μου… γνώριζες πόσο σε αγαπώ. Τώρα
είσαι το αστέρι μου, το πουλάκι μου, που ανοίγω κάθε μέρα το παράθυρο για να
μπεις στο σπίτι μας. Τρέχω να σε πιάσω να σε κρατήσω στη χούφτα μου μη μου
φύγεις. Να ακούσω το τσιτσίρισμά σου, να αισθανθώ το πέταγμά σου. Βρέθηκες
στον αέρα και πετάς. Προχωρώ προς το σημείο που ακούω το πέταγμά σου, δεν
ξέρω πόσο απέχει η γη από τον ουρανό, γιατί είσαι δίπλα μου… Σε βλέπω με τα
μάτια μου ότι προσπαθείς να μειώσεις τη διαφορά της απόστασης. Μένω εδώ και
μειώνω την απόσταση… Σε περιμένω στα όνειρά μου κάθε βράδυ και σε παρακαλώ
να έρθεις στη ζεστασιά της αγκαλιάς μου να αποκοιμηθείς, να σου τραγουδήσω το
τραγούδι σου που δεν πρόλαβα να σ’ το τραγουδήσω… Κοιμήσου αγγελούδι μου…
Σου ζητώ να παίξουμε όπως τότε. Μου λες ότι πετάς και ο άνεμος σε απομακρύνει…
μου λες ότι είναι υπέροχα στη γειτονιά των αγγέλων… Κάνε ένα διάλειμμα και έλα
πάλι στη ζωή μου. Μπες μέσα στο φως της αυγής και στείλε μου την αγάπη σου.
Έλα στη πόλη σου κάτω από τα μάτια μου. Φώτισε τη μέρα μου με τα μάτια σου τα
λαμπερά, πριν αρχίσει να βραδιάζει στην ψυχή μου, στο σκοτάδι της αναζήτησής
σου. Γιατί πάντα θα είσαι εσύ που μου λείπεις που δεν μπορώ να σε αγκαλιάσω,
γιόκα μου.
Ποιος γυναικείος ρόλος είναι ο πιο αγχωτικός και ποιος ο πιο ευχάριστος;
Η γυναίκα σήμερα έχει πολλούς ρόλους μαζί και πολλές φορές αγχώνεται. Όμως τις
περισσότερες φορές τα καταφέρνει με επιτυχία το απολαμβάνει το χαίρεται και το
έχει αποδείξει σε όποιο ρόλο και να έχει.
Ο πιο αγχωτικός ρόλος για τη γυναίκα είναι η εργαζόμενη μητέρα και ταυτόχρονα
ο πιο ευχάριστος είναι ο ρόλος της μητέρας.
Ποια λάθη χρεώνεις στον εαυτό σου και με ποια επιτεύγματα σου αισθάνεσαι
ικανοποιημένη;
Τα λάθη που χρεώνω στον εαυτό μου σήμερα είναι ότι ήμουν ευκολόπιστη. Στην
πορεία της ζωής μου έμαθα να ξεχωρίζω και να μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου, να
βελτιώνομαι βλέποντας πολλές φορές το θετικό και όχι το αρνητικό ενός λάθους και
με ένα μαγικό τρόπο το απομάκρυνα από την καθημερινότητα μου χωρίς να με
επηρεάζουν και να γίνονται εμπόδια στην προσωπική μου ζωή.
Μέσα όμως από πίστη στον εαυτό μου, στην έννοια του εθελοντισμού, στην αξία
της ανθρώπινης ζωής κατάφερα να αποκτήσω τη δύναμη να αγωνίζομαι για όσα
πιστεύω ότι είναι σημαντικά στη ζωή μας και έτσι σήμερα να μπορώ να αγωνίζομαι
να φωνάζω για να κάνω έναν κόσμο καλύτερο γεμάτο χαρά με ειρήνη στους
δρόμους χωρίς πόνο και δάκρυα.
Αυτό είναι το επίτευγμα μου η σύσταση της ΕΥΘΥΤΑ-ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ
ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΡΟΔΟΥ μετά από την τραγική απώλεια του γιου μου, του Δημήτρη μου.
Ήταν μόλις 19 χρόνων πρωτοετής φοιτητής Η/Υ, πεζός σε πεζοδρόμιο στην Αθήνα
όταν τον τραυμάτισε θανάσιμα οδηγός μεθυσμένος.
Στόχος ¨Μηδέν Θάνατοι στους δρόμους». Τότε όλα θα αξίζουν στη ζωή μου.
Κατέθεσε μια αλήθεια και ένα μύθο για τη γυναικεία φύση…
Η αλήθεια για μένα είναι ότι κάθε γυναίκα είναι ξεχωριστή προσωπικότητα που
αντλεί δύναμη μέσα από την ίδια τη ζωής της.
Μύθο θεωρώ ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να πετύχει μεγαλύτερους και
δυσκολότερους στόχους και ότι είναι το αδύναμο φύλο.
Ποια συμβουλή κληρονόμησες από τη μητέρα σου και ποια θα ήθελες να
κληροδοτήσεις στις γυναίκες;
Η μητέρα μου δημιούργησε οικογένεια στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου.
Στην συνέχεια μαζί με τον πατέρα μου διακρίθηκαν ως οικονομικοί παράγοντες
στην Καλαμάτα (βιομηχανία εσπεριδοειδών και ξενοδοχειακής υποδομής)
Όμως όλα αυτά κατέρρευσαν και η οικογένεια μου πέρασε πολύ δύσκολους
περιόδους. Η μητέρα μου Παναγιώτα στάθηκε βράχος δυνατή με κατανόηση και
ποτέ δεν έδειξε τι περνούσε. Μεγαλώνοντας κατάλαβα όλα αυτά που μου έλεγε με
τα δικά της λόγια με σοφία και παράλληλες ενέργειες. Υπήρξε φάρος θετικότητας
στη ζωή μου που με προσδιόρισε για να μην καταρρεύσω. Σηκώθηκα φωνάζω
απαιτώ ένα καλύτερο κόσμο χωρίς θανάτους στο δρόμο.
Θα επιθυμούσα να μεταφέρω στις γυναίκες να μην επηρεάζονται ότι και να τους
συμβεί στη ζωή τους. Αν τους συμβούν δύσκολες καταστάσεις να επιχειρήσουν να
σηκωθούν, να πιστέψουν στις δυνατότητές τους, να προχωρήσουν τη ζωή τους με
αυτοπεποίθηση, με υπομονή και θα τα καταφέρουν. Ας μην ξεχνάμε ότι οι
δυσκολίες της ζωής έρχονται απροειδοποίητα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ελένη Καρύδη, το γένος Καραμπάτου, γεννήθηκα στην Καλαμάτα.
Είμαι πτυχιούχος Επισκέπτρια Υγείας Α-ΤΕΙ Αθήνας και από το 1981 κατοικώ μόνιμα στη
Ρόδο.
Από το 1984 εργάστηκα ως εκπαιδευτικός στη Νοσηλευτική Σχολή του Γ.Ν. Ρόδου, από
όπου και συνταξιοδοτήθηκα το 2011.
● Εισηγήτρια σε Πανελλήνια συνέδρια και εκπαιδεύτρια σε προγράμματα επιμορφωτικά
του Κ.Ε.Κ σε θέματα Προαγωγής Δημόσιας Υγείας, Εθελοντισμού, Κοινωνικής Μέριμνας.
● Εισηγήτρια σε Διεθνή συνέδρια με θέμα την οδική ασφάλεια
● Προσκλήθηκα κατ΄ επανάληψη από την Διακομματική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της
Βουλής
● Έχω τιμηθεί από φορείς και συλλόγους για την συμβολή στην Οδική Ασφάλεια
● Έχω τιμηθεί από τη δημοσιογραφική ομάδα «Αυτοκίνητο της Χρονιάς» για την
προσφορά στην Οδική Ασφάλεια.
● Πρόσωπο της Χρονιάς 2011 στα Δωδεκάνησα” από την εφημερίδα Δημοκρατική της
Ρόδου
● Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας 2021, αναδείχτηκα «WOMAN LEADER
IN ROAD SAFETY 2021» από τον International Road Safety org, μαζί με άλλες Γυναίκες ανά
την υφήλιο που αγωνίζονται για την οδική ασφάλεια.
● Πρόσφατα παρουσίασα το βιβλίο μου «Ο Ήρωας μου»
Ενδιαφέροντα- Δραστηριότητες
• Μέλος Δ.Σ. του Λυκείου των Ελληνίδων Ρόδου «ΕΡΓΑΝΗ ΑΘΗΝΑ». Έφορος Ιματιοθήκης
• Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Γ.Ν. Ρόδου, 1996-1998 • Αιρετό μέλος του
Υπηρεσιακού Συμβουλίου του Γ.Ν. Ρόδου1996-1998 • Γενικός γραμματέας του Συλλόγου
Γονέων και Κηδεμόνων Ενιαίου Λυκείου Κρεμαστής 1998-2000 • Ευαισθητοποιημένη φίλη
και πρόεδρος του Δωδεκανησιακού Συλλόγου γονέων συγγενών και φίλων εξαρτημένων
ατόμων. Με τις παρεμβάσεις της λειτούργησε το ΟΚΑΝΑ στη Ρόδο και στη συνέχεια ο
Συμβουλευτικός Σταθμός του ΚΕΘΕΑ • Μέλος του Συλλόγου Πελοποννησίων Ρόδου «Ο
ΜΩΡΙΑΣ» • Μέλος Συλλόγου Αρχιτεκτονικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ρόδου • Μέλος στο
«Σπίτι της Ευρώπης στη Ρόδο» • Ανάδοχος παιδιού στην Αιθιοπία της ActionAid • Μέλος
Αντικαρκινικής Εταιρείας Ρόδου • Συνδρομητής των «Γιατρών χωρίς Σύνορα» • Εθελόντρια
στους Ολυμπιακούς Αγώνες «ΑΘΗΝΑ 2004», στους Special Olympics, στα ISLANDS GAMES,
Ρόδος 2007, στους Διεθνείς Μαραθωνίους της Ρόδου • Πρόεδρος Εταιρείας Υποστήριξης
Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων (Ε.Υ.ΘΥ.Τ.Α - ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΡΟΔΟΥ)από την σύστασή της 2004 • Μέλος του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας
Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων (European Federation of Road Traffic Victims - FEVR)
έως το 2021
Πηγή: https://www.rhodes.gr
https://www.rhodes.gr/wp-content/uploads/2022/03/%CE%A3%CE%A5%CE%9D%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%95%CE%A5%CE%9E%CE%97-%CE%92%CE%99%CE%9F%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%99%CE%9A%CE%9F-%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%9D%CE%97-%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%A5%CE%94%CE%97.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου