Τι είναι η Ε.Υ.ΘΥ.Τ.Α.


Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ- ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Εταιρεία Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων είναι ένας Μη Κερδοσκοπικός, Μη Κυβερνητικός Οργανισμός, στο χώρο της Οδικής Ασφάλειας.
Στη Ρόδο λειτουργεί από τον Ιούνιο 2004 , πρωτοβουλία της Προέδρου Καρύδη Ελένης, θύμα τροχαίου ατυχήματος, μετά από τον χαμό του γιου της Δημήτρη 19 χρόνων στις 12 Φεβρουαρίου 2002, πλαισιωμένη από επιστήμονες, θύματα, συγγενείς τροχαίων δυστυχημάτων και ευαισθητοποιημένα άτομα στο θέμα της Οδικής Ασφάλειας.
Είναι μέλος:

-Της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων-FEVR (Σύμβουλος του Ο.Η.Ε και του Π.Ο.Υ)
-Υποστηρικτής της Παγκόσμιας Οργάνωσης « MAKE ROADS SAFE »
-Το 2008 υπέγραψε την Ευρωπαϊκή Χάρτα Οδικής Ασφάλειας, για λιγότερα θύματα με την υποστήριξη της Ε.Ε.
-Αρωγό μέλος του Ε.Δ.Ι.ΠΑ.Β (Εθνικό Δίκτυο Πρόληψης Ατυχημάτων , συμπεριλαμβανομένων των τροχαίων)
-Μέλος της Διακομματικής Επιτροπής Δήμου Ρόδου
-Ιδρυτικό μέλος του Πανελλαδικού Συλλόγου
"SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ"
-Υποστηρίζει την Δεκαετία Δράσης 2011-2020 για την Οδική Ασφάλεια
-Συνεργάζεται με φορείς του Δημόσιου του Ιδιωτικού τομέα, με Παγκόσμιους & Ευρωπαϊκούς Φορείς και Οργανισμούς.

Ποιοι είναι οι σκοποί :

+Η υποστήριξη των θυμάτων των Τροχαίων Ατυχημάτων από ομάδα συμβούλων ( νομικών, ιατρών, ειδικών εμπειρογνωμόνων, συγκοινωνιολόγων, μηχανολόγων, εκπαιδευτικών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών ).

+Η ανάπτυξη αλληλεγγύης μεταξύ των θυμάτων των Τροχαίων Ατυχημάτων( ηθική υποστήριξη ).

+Η οργανωμένη παρέμβαση και η κοινωνική πίεση προς τους φορείς της πολιτείας, για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας και την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.

+Η υποστήριξη η ανάληψη και προώθηση δραστηριοτήτων σε θέματα τα οποία προάγουν την οδική ασφάλεια, την κυκλοφοριακή αγωγή, την έρευνα, την ενημέρωση , την ευαισθητοποίηση των πολιτών των ιδιαίτερα ευάλωτων ηλικιών (μαθητών, ηλικιωμένων).

Ποιο είναι το Δυναμικό της:

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, διαθέτει ένα τεχνοκρατικό πυρήνα από επιστήμονες- μέλη διαφόρων κλάδων ( Υγειονομικούς, Νομικούς, Εκπαιδευτικούς, Μηχανολόγους- Μηχανικούς, Πραγματογνώμονες, Συγκοινωνιολόγους, Οικονομολόγους, Αναλυτές Η/Υ, Ψυχολόγους, Κοινωνικούς Λειτουργούς).

Το δυναμικό της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, ανταποκρίνεται απόλυτα στις υψηλές απαιτήσεις σοβαρών ερευνητικών προγραμμάτων, με θέμα την Οδική Ασφάλεια, την πρόσληψη και την μείωση των Τροχαίων Ατυχημάτων.

Διαθέτει επίσης ένα αξιόλογο επιτελείο έμπειρων επιστημόνων, που της επέτρεψε ως τώρα να πραγματοποιήσει πολλαπλές εκπαιδευτικές- ενημερωτικές δράσεις με στόχο τη βελτίωση της Οδικής Συμπεριφοράς.

Ποιες είναι οι Δραστηριότητές της:

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, συμβάλλει δραστικά στην ενημέρωση των πολιτών για την Οδική Ασφάλεια, την πρόληψη και την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και παρέχει σε μόνιμη βάση Νομική, Ιατρική, Ψυχολογική και Κοινωνική Υποστήριξη σε θύματα και συγγενείς θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων όταν αυτή ζητηθεί.

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, έχει διοργανώσει εκδηλώσεις ( Ημερίδες, Έκθεση φωτογραφίας , Δράσεις σε ανοικτούς χώρους, Διδασκαλία σε Σχολεία Α/ας και Β/ας Εκπαίδευσης, Σεμινάρια σε κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων, Ενημερωτικές ομιλίες σε Δήμους της Ρόδου) στο πλαίσιο της ενημέρωσης των πολιτών σε θέματα που προάγουν την Οδική Ασφάλεια και έχει κάνει ουσιαστικές παρεμβάσεις στους φορείς σε θέματα Οδικής Ασφάλειας.

Έχει εκδώσει ενημερωτικά έντυπα με έγκυρη επιστημονική πληροφόρηση σε θέματα Οδικής Ασφάλειας.

Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, πιστεύει ότι για την επίτευξη αποτελεσμάτων χρειάζεται δραστηριοποίηση από τους πολίτες, υποστήριξη από τον κρατικό μηχανισμό και αλλαγή της αρνητικής νοοτροπίας στοιχεία που θα μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από την ιδιότητα της Ευρωπαϊκής χώρας με μεγάλο αριθμό Θυμάτων Τροχαίων δυστυχημάτων και με επικίνδυνους δρόμους για ασφαλή οδήγηση.

http://www.efhtita.gr















2 Φεβ 2019

Στεφανία, η αδερφή μου ετών 29.

Στεφανία, η αδερφή μου ετών 29.
14/10/2018 έχασε την ζωή της και άφησε πίσω ένα κοριτσάκι ηλικίας 9 ετών.
Ο οδηγός του αυτοκίνητου, χωρίς άδεια οδήγησης, βρέθηκε με αλκοόλ 0,70και χρήση ναρκωτικών ουσιών, το αυτοκίνητο έπεσε στη διώρυγα και η αδερφή μου πνίγηκε. Η διώρυγα δεν είχε προστατευτικά και ο δρόμος θυμίζει παλαιολιθική εποχή, ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο.
Στο ίδιο έγκλημα που έγινε στο Νεοχώρι Μεσολογγίου εκτός από την Στεφανία Μουλαρά έχασε τη ζωή του άλλος ένας επιβάτης, ο 29χρονος, κουμπάρος της, Άκης Κάκος
Πώς είναι λοιπόν να χάνεις κάποιον οριστικά από τη ζωή σου; Τι γίνεται μέσα σου, τι αλλάζει όταν χάνεις την αδερφή σου για πάντα… Πώς αυτό το πράγμα που λέγεται ζωή ξαφνικά σε εγκαταλείπει…
Μετά τον θάνατο, την απώλεια, χάνεις αμέσως ένα κομμάτι του εαυτού σου. Μαζί με αυτόν που φεύγει, φεύγει κάτι κι από σένα που δεν επιστρέφεται ποτέ. Τα χρόνια θα περάσουν 2,3,5 δεν έχει σημασία. Η απουσία θα είναι πάντα παρόν, η πληγή θα είναι πάντα ανοιχτή, οι αναμνήσεις μπροστά σου ολοζώντανες.
Υπάρχουν ακόμα στιγμές που φοβάμαι ότι αν γελάσω, αν κάνω όνειρα, θα την πληγώσω, θα νομίσει ότι την ξέχασα. Υπάρχουν στιγμές που αντιλαμβάνομαι έντονα την ματαιότητα των πραγμάτων, στιγμές που θυμώνω, που ρωτάω »γιατί », που κλαίω αλλά πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα: δεν είναι εδώ αλλά είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου.
Πόσες φορές έχω προσευχηθεί να την δω ξανά στα όνειρά μου, να μιλήσω μαζί της, να την αγκαλιάσω, να ξαναδώ τις εκφράσεις του προσώπου της, το γέλιο της, το θυμό της, έστω μόνο την εικόνα της…
Κάποια στιγμή λοιπόν, θα χαμογελάσεις και πάλι αλλά το γέλιο σου θα κρατήσει μια στιγμή μοναχά και η εικόνα της θα περάσει αστραπιαία από το μυαλό σου. Θα βγείς ξανά έξω, θα αντιμετωπίσεις ξανά τον κόσμο αλλά εσένα το μυαλό σου θα μένει πάντα πίσω. Θα αρχίσεις να κάνεις όνειρα και πάλι, αλλά πάντα κάτι θα λείπει, κάτι δεν θα πηγαίνει καλά.Θα ανοίξεις ξανά το ραδιόφωνο αλλά πάντα, μα πάντα, κάποιο τραγούδι θα την θυμίζει.
Θα έρθουν και άλλες δύσκολες μέρες, λύπες, στεναχώριες καθημερινές αλλά εγώ δεν θα μπορώ να την πάρω τηλέφωνο να την ακούσω, να με εμψυχώσει, να με στηρίξει, έστω να ακούσω μια γλυκιά της κουβέντα, ένα αστείο της. Θα έρθουν μέρες που θα θέλω να νιώσω μαζί της και πάλι σαν παιδί αλλά ξέρω πως δεν πρόκειται να φανεί έξω από την πόρτα μου, δεν θα γελάσουμε, δεν θα πάμε για ψώνια μαζί, πράγματα καθημερινά, απλά, που εσύ μπορείς να τα κάνεις αλλά εγώ δεν θα μπορέσω να τα κάνω ποτέ ξανά.
Η ζωή θα συνεχιστεί, θα κάνει τον κύκλο της αλλά εμένα το παρελθόν θα συνοδεύει πάντα το παρόν μου. Πόσες φορές έχω προσευχηθεί να την δω ξανά στα όνειρά μου, να μιλήσω μαζί της, να την αγκαλιάσω, να ξαναδώ τις εκφράσεις του προσώπου της, το γέλιο της, το θυμό της, έστω μόνο την εικόνα της… Πόσες φορές έχω ξυπνήσει από τέτοιο όνειρο μέσα στη νύχτα και παρακαλούσα τον Θεό να μην με αφήσει να το ξεχάσω ως το πρωί… Πόσες φορές βλέπω τις φωτογραφίες της αλλά δεν μπορώ να την δω ζωντανή!
Πηγαίνοντας στο κοιμητήριο να την επισκεφτώ, ξέρω πως αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, φεύγοντας, νιώθω πως επιστρέφω πίσω στο ψέμα, σε έναν ψεύτικο κόσμο, σε μια ρουτίνα χωρίς νόημα.
Χάνοντας, λοιπόν, την αδερφή σου χάνεις μαζί της τα παιδικά σας όνειρα, χάνεις χαμόγελα,στιγμές ευτυχίας και λύπης, χάνεις ένα σημαντικό κομμάτι της ψυχή σου που δεν θα μπορέσει ποτέ κανείς να σου το γεμίσει. Καμιά αγάπη, καμιά φιλία.
Ο θάνατος όμως, αφήνει συνήθως πίσω του μια παράξενη ελπίδα. Η δική μου ελπίδα είναι ότι κάποτε θα την ξαναδώ, θα την αγκαλιάσω, θα της πιάσω το χέρι και θα αρχίσουμε να μιλάμε ώρες ατέλειωτες όπως συνηθίζαμε να μιλάμε πάντα. Η δική μου ελπίδα είναι ότι είναι κάπου εκεί έξω και με κοιτάζει, με θυμάται όπως τη θυμάμαι και εγώ, γελά μαζί μου όταν γελάω, με προσέχει, με νιώθει… Με αυτήν την ελπίδα, λοιπόν, προχωρώ, μαζί της, πάντα. Περπατάμε μαζί χέρι-χέρι, μέχρι να την ξαναδώ, να την αγκαλιάσω και πάλι.
Αγαπημένη μου αδερφή, ξέρω πως περνάς πολύ καλά εκεί πάνω, αλλά κάθε φορά που θα νυχτώνει, θα σε περιμένω. Μην με ξεχνάς.
Εις το επανιδείν, η αδερφή σου,
Βικτώρια
Πηγή: www.soste.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: