H πρόεδρος της ΕΥΘΥΤΑ Ρόδου Ελένη Καρύδη, απαντάει στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ:
ΕΡ. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
ΑΠ. Η επίτευξη της ισορροπίας  ανάμεσα στα σχέδια, στους στόχους, στην κοινωνική καταξίωση, στη ψυχική μου κατάσταση που καταλύει τον φόβο, την αγωνία, το άγχος και μου δίνει την αίσθηση της πληρότητας, της γαλήνης, της εσωτερικής μου και  πνευματικής ευεξίας, της γνώσης και  της  υγείας  των αγαπημένων μου.
ΕΡ. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
ΑΠ. Όλα αυτά που προσδοκώ, που  έχω σχεδιάσει, για τα οποία  αγωνιώ και επιθυμώ να ολοκληρώσω, να πετύχω.
ΕΡ. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
ΑΠ.  Στο ταξίδι προς τη Λέρο. Ενημέρωση σε σχολεία, τέλος Μαρτίου 2017, με τους εθελοντές φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου και μέλη της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ.
ΕΡ. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
ΑΠ. Αντοχή, Καρτερικότητα, Αξιοπρέπεια.
ΕΡ. Το βασικό  ελάττωμά σας;
ΑΠ. Εύκολα πείθομαι ότι όλοι σκέφτονται όπως εγώ, με ανιδιοτέλεια.
ΕΡ. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
ΑΠ. Στα λάθη που κάνουμε,  τα αναγνωρίζουμε και ζητούμε ειλικρινά  συγνώμη.
ΕΡ. Η τελευταία φορά που κλάψατε;
ΑΠ. Δεκαπέντε  χρόνια από  τις 12  Φεβρουαρίου 2002 δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα… Έγινε πουλί ο γιόκας μου..ο Δημήτρης μου..  και  πετά στους ουρανούς. Έφυγε από κοντά μου… από την αγκαλιά μου… τόσο τραγικά …τόσο βίαια … Δημήτρη μου, Κλαίω…

ΕΡ. Με ποιά ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
ΑΠ. Θα επιθυμούσα να ταυτιστώ  με προσωπικότητες που έδειξαν  τη μοναδικότητα τους μέσα από πράξεις, έδειξαν την ηθική τους βούληση  και την  συνέπεια του λόγου τους.
ΕΡ. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
ΑΠ. Οι κόρες μου, ο σύζυγος μου, τα εγγόνια μου και οι άνθρωποι που αγωνίζονται για τα αυτονόητα. Οι άνθρωποι οι ειλικρινείς.
ΕΡ. Ποιά αρετή προτιμάτε σ΄ έναν άντρα;
ΑΠ. Την ειλικρίνεια, την εργατικότητα, την ανεξαρτησία.
ΕΡ. … Και σε μια γυναίκα;
ΑΠ. Την καρτερικότητα, την διορατικότητα, την πνευματική και ψυχική καλλιέργεια.
ΕΡ. Το αγαπημένο σας χρώμα;
ΑΠ. Άσπρο, Μαύρο.
ΕΡ. Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
ΑΠ.  Όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά, ήταν κοντά μου, μιλούσαμε, φτιάχναμε κατασκευές, κάναμε όνειρα, φυλλορροούσε και ευωδίαζε το γιασεμί, τα παιδιά μου παίζανε κρυφτούλι, φωνές, χαρά, γενέθλια, θύμησες από τα  περασμένα που συναντιόνται στο πέρασμα της χαράς  προς  τον πόνο.
ΕΡ. Ποιό είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει;
ΑΠ.  Οι αναγκαίοι συμβιβασμοί που όμως με θύμωσαν και με  θυμώνουν.
ΕΡ. Τι είναι για σας δυστυχία;
ΑΠ.   Ο τραγικός  και βίαιος αποχωρισμός  από το γιόκα μου, το Δημήτρη μου.
ΕΡ. Ποιά θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
ΑΠ. Την ανεπηρέαστη από τις αντιξοότητες της ζωής.
ΕΡ. Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
ΑΠ. Να είμαι ο εαυτός μου.
ΕΡ. Ποιό ταλέντο θα θέλατε να είχατε;
ΑΠ. Του ζωγράφου.
ΕΡ. Ποιά θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
ΑΠ. Τη σύσταση της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ-ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.
ΕΡ. Για ποιό πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
ΑΠ.  Για τις φορές που ήθελα κάτι να πω και δεν το τόλμησα. Και  για τις φορές  που έκανα πράγματα  για τα οποία δεν ήμουν σίγουρη.
ΕΡ. Ποιό είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό σας στοιχείο;
ΑΠ. Η οικογένεια μου και οι πραγματικοί μου φίλοι.
ΕΡ. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ΄ όλα;
ΑΠ.  Την υποκρισία, το ψέμα, την απληστία, τις υποτιθέμενες ηγετικές  προσωπικότητες…
ΕΡ.  Οταν δεν δουλεύετε ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
ΑΠ. Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ και  η ενασχόληση μου με πολλά πράγματα που μου γαληνεύουν τη ψυχή.
ΕΡ. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
ΑΠ.  Μην πάθουν κάτι οι κόρες μου, τα εγγόνια μου και αγαπημένοι μου φίλοι.

ΕΡ. Ποιό είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
ΑΠ. Η διαδρομή που σημάδεψε τη ζωή μου, από την Καλαμάτα στη Ρόδο.. Στη Ρόδο την πόλη της καρδιάς μου όπου έζησα τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου, αλλά και τις πιο τραγικές…
ΕΡ. Σε ποιά περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
ΑΠ. Όταν δε θέλω να στεναχωρήσω κάποιους ή όταν κρίνω ότι το ψέμα αυτό θα γίνει αιτία να αποφευχθεί κάτι κακό ή να γίνει  κάτι καλό.
ΕΡ. Ποιο είναι το μότο σας;
ΑΠ. Επιτυχία και  στα δύσκολα.
ΕΡ. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
ΑΠ. Χωρίς να ταλαιπωρήσω την οικογένεια μου.
ΕΡ.  Εάν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
ΑΠ. Να γίνουμε άνθρωποι…
ΕΡ. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
ΑΠ. Νομίζω αρκετά καλή! Αν και  υπάρχουν στιγμές που προσπαθώ να εξηγήσω  τα αυτονόητα- είμαι μπερδεμένη τότε- ρωτώ τον εαυτό μου- μήπως ζητώ πολλά, κι αυτό δεν με βοηθά  να είμαι ήρεμη. Σιγά- σιγά όμως  ανακαλύπτω την απάντηση και ισορροπώ.