(Αναδημοσίευση από το ALTERTHESS της 23/9/2013. Πεταλούδες στην Άσφαλτο για τον Κωνσταντίνο Λούλο και το Πέτρο Τουρτούρη που χάθηκαν σε δυο πανομοιότυπα τροχαία εγκλήματα στο ίδιο σημείο μέσα σε ένα μήνα. Για τον Πέτρο καταδικάστηκαν τρία άτομα σε τρία χρόνια με αναστολή ενώ για τον Κωνσταντίνο η υπόθεση μπήκε στο αρχείο!)
Λευκές πεταλούδες στη μνήμη νέων ανθρώπων που χάθηκαν σε “τροχαία εγκλήματα” ζωγράφισαν χθες συγγενείς και φίλοι των θυμάτων στα σημεία που σημειώθηκαν τα τροχαία στην Εγνατία οδό στην Θεσσαλονίκη. Η συμβολική αυτή κινητοποίηση έγινε στα πλαίσια πρωτοβουλίας που πήρε ο “Σύλλογος SOS τροχαία εγκλήματα” για την ευαισθητοποίηση των πολιτών της Θεσσαλονίκης σε σχέση με τα τροχαία που χαρακτηρίζονται ως “εγκλήματα” και όχι ατυχήματα.
“Ήταν απόγευμα της 14ης Ιουλίου του 2009, ο Πέτρος οδηγούσε μηχανή στην Εγνατία όταν στο ύψος της Βενιζέλου κοντά σε σταθμό του υπό κατασκευή έργου του Μετρό έπεσε σε λακκούβα το μηχανάκι ανετράπη μπήκε στη λεωφορειογραμμή, πέρασε ένα λεωφορείο από πάνω του και τον σκότωσε.” λέει η Άντη Τουρτούρη για τον αδερφό της Πέτρο που έχασε τη ζωή του στα 33 του χρόνια σε ένα από τα χιλιάδες τροχαία για τα οποία κανείς δεν αναρωτιέται πως και γιατί συνέβησαν. Οι περισσότεροι άνθρωποι αποδίδουν τα τροχαία σε μία κακιά στιγμή, στην άσχημη τύχη σε μία χώρα που κατέχει την χειρότερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση με 130 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 69. Παράλληλα τα τροχαία αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου στους νέους. Οι παραβιάσεις όμως του ΚΟΚ, οι εγκληματικές αμέλειες στην οδοποιία και η ατιμωρησία των υπευθύνων οδηγούν στην αναπαραγωγή μιας πολιτικής που συνεχίζει να σκοτώνει ανθρώπους σε έναν άτυπο πόλεμο, τον πόλεμο της ασφάλτου.
“Εγώ θύμωσα, πήγα στην τροχαία και άρχισα να ψάχνω τους λόγους. Η τροχαία δεν μπορούσε να μου δώσει επαρκείς εξηγήσεις, δεδομένου ότι ο Πέτρος δεν οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα και δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκείνη την στιγμή στο οδόστρωμα εκτός από εκείνη την λακκούβα” συνεχίζει η Άντη τονίζοντας ότι λίγες ώρες μετά η λακκούβα έκλεισε και την επόμενη μέρα συνεργείο του Δήμου έφτιαξε τον δρόμο. Σύμφωνα με την Άντη, η Εισαγγελεία δεν επέτρεψε ο πραγματογνώμονας να καταθέσει την έκθεσή του γιατί κατά τη γνώμη της (Εισαγγελείας) δεν συνέτρεχε λόγος.
Η ίδια τότε άρχισε να κάνει μελέτες για το οδόστρωμα απευθύνθηκε στο ΤΕΕ και με τη βοήθεια καθηγητών του ΑΠΘ βρήκε τις κατάλληλες πληροφορίες. “Στα σαράντα του Πέτρου ο δρόμος είχε γίνει “χαρτί”. Τότε προσέφυγα εναντίον του Δήμου, της Αττικό Μετρό και του ΟΑΣΘ για την μεγάλη ταχύτητα με την οποία οδηγούσε ο οδηγός του λεωφορείου” σημειώνει ακόμη.
Το δικαστήριο έγινε στις 31 Μαϊου του 2013 όπου καταδικάστηκαν σε τρία χρόνια με αναστολή ο πρώην αντιδήμαρχος Δημοτικών Έργων και Οδοποιίας του δήμου Θεσσαλονίκης Βαγγέλης Δημητρίου, ο Θ. Τζαβέλλας υπεύθυνος μηχανικός της αναδόχου κοινοπραξίας που είχε αναλάβει για λογαριασμό της «Αττικό Μετρό» την κατασκευή του συγκεκριμένου σταθμού (Βενιζέλου), και ο Δ. Ταμπαλαμπίδης ο άλλοτε προϊστάμενος της διεύθυνσης Οδοποιίας του δήμου Θεσσαλονίκης.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο πρώην αντιδήμαρχος και ο τότε προϊστάμενος Οδοποιίας, δεν μερίμνησαν για τη συντήρηση του οδοστρώματος, ενώ ο μηχανικός δεν προέβη σε αποκατάσταση του οδοστρώματος, όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες κατασκευής του σταθμού και πριν παραδοθεί ο δρόμος στην κυκλοφορία.
Πρόκειται στην ουσία για την πρώτη καταδικαστική απόφαση για τροχαία σε φυσικά πρόσωπα και όχι σε θεσμούς. Να σημειωθεί ότι στο ίδιο σημείο λίγες μέρες πριν το τροχαίο του Πέτρου έχασε την ζωή του ένας ακόμη νέος άνθρωπος ο Λούλος Κωνσταντίνος. Όπως ανέφερε στο alterthess.gr η αδερφή του Κωνσταντίνου, Χρυσάνθη η υπόθεση αυτή μπήκε κατευθείαν στο αρχείο καθώς στη δικογραφία δεν αναφερόταν η κατάσταση του δρόμου. Στην μέτρηση που έγινε στο αίμα του Κωνσταντίνου για τον οποίο αρχικά είπαν ότι ήταν μεθυσμένος βρέθηκε 0,47 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος μικρότερη ποσότητα από το 0.50 που προβλέπει ως ανώτερο επιτρεπτό όριο ο ΚΟΚ.”Το έναυσμα να ψάξω την υπόθεση μου το έδωσε η Άντη μιας και μέχρι σήμερα όλοι οι δικηγόροι μου έλεγαν ότι δεν αξίζει τον κόπο.” τονίζει σχετικά με το πως πήρε την απόφαση να ασχοληθεί πιο εντατικά με τις αιτίες του ατυχήματος.
“Για να συντελεστεί ένα ατύχημα πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένα τυχαία γεγονότα. Σε ένα τροχαίο δεν υπάρχει σειρά τυχαίων γεγονότων αλλά παρεβλέψεις και ατυπίες που έχουν να κάνουν με την συντήρηση των δρόμων, τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες καθώς και τον ανθρώπινο παράγοντα που αφορά την τήρηση του ΚΟΚ. Τα τροχαία μπορούν έτσι να προληφθούν. Υπό αυτή την έννοια δεν είναι ατυχήματα ” τονίζει η Ιωάννα Κουμπίδου φίλη του Κώστα Κουβίδη ο οποίος έχασε την ζωή του στις 25 Απριλίου του 2007 στην Αθήνα στην συμβολή των οδών Σταδίου και Πεσματζόγλου. Ο Κώστας ήταν συνεπιβάτης ενός ΙΧ το οποίο συγκρούστηκε με ένα άλλο, ο οδηγός του οποίου παραβίασε το κόκκινο. “Ο πατέρας του Κώστα είναι και ο ιδρυτής του Συλλόγου SOS τροχαία. Μετά το χαμό του Κωνσταντίνου και την γνωστοποίηση της ύπαρξης του Συλλόγου μας βρήκαν μόνοι τους οι συγγενείς πολλών θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων . Αυτή τη στιγμή ο Σύλλογος δραστηριοποιείται τόσο στην Αθήνα όσο και στην Θεσσαλονίκη” αναφέρει η Κουμπίδου Ιωάννα, μέλος του Συλλόγου για να προσθέσει ότι στην περίπτωση του Κώστα ο οδηγός του ΙΧ που παραβίασε το κόκκινο καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση με αναστολή για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, αφέθηκε ελεύθερος και δεν του αφαιρέθηκε το δίπλωμα.Οι περιπτώσεις μη αφαίρεσης του διπλώματος οδήγησης σε τροχαία που συνέβησαν λόγω παραβίασης του ΚΟΚ , σύμφωνα με την ίδια, είναι πολλές.“Θέμα τύχης λοιπόν δεν είναι τροχαία αλλά το γεγονός ότι καθημερινά δεν έχουμε περισσότερα ατυχήματα λόγω των συχνών παραβιάσεων του κόκκινου” καταλήγει.
Όπως αναφέρει και ο Σύλλογος στην ιστοσελίδα του “Όταν ο αριθμός θανάτων και τραυματισμών είναι στατιστικά προβλέψιμος, προβλέψιμη είναι η αναλογία κατά χώρο που θα συμβούν, η αναλογία κατά κατηγορία χρηστών του οδικού δικτύου, η αναλογία κατά ηλικία, κατά κατηγορία οχημάτων κλπ. Όταν τα αίτια (και το profile των δραστών) έχουν καταγραφεί και αναλυθεί, όταν όλα τα στοιχεία αυτών των εγκλημάτων εκτός από το ονοματεπώνυμο των θυμάτων είναι εκ των προτέρων γνωστά, δεν θα μιλάμε για «ατύχημα»”
Σύμφωνα μάλιστα με τον Π.Ο. Υγείας 1.300.000 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στους δρόμους το 2009 και υπερδιπλάσιοι τραυματίστηκαν βαριά. Αν δεν υπάρξει μια διαφορετική πολιτική το 2030 ο αριθμός προβλέπεται να φτάσει τους 2.400.000 το χρόνο με τη μεγαλύτερη αύξηση στις φτωχές και υπό ανάπτυξη χώρες.
Η ανατροπή αυτής της κατάστασης προϋποθέτει,σύμφωνα με τον Σύλλογο, την ύπαρξη ισχυρών κινήσεων, ανεξάρτητων από το κράτος, που θα αγωνίζονται για την οδική ασφάλεια και θα υπερασπίζονται τα δικαιώματα των θυμάτων και των οικογενειών τους.
Οι λευκές πεταλούδες έρχονται λοιπόν να τιμήσουν την μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν σε τροχαία εγκλήματα και κυρίως να ενεργοποιήσουν την συνείδηση των πολιτών σχετικά με την εγκληματική πολιτική που ακολουθείται στους ελληνικούς δρόμους με αποτέλεσμα την διαρκή αύξηση των τροχαίων. Η χθεσινή συμβολική κινητοποίηση ήρθε ακόμη να υπενθυμίσει ότι τα τροχαία δεν αφορούν αριθμούς σε στατιστικές αλλά πρόσωπα. Τα ίχνη των λευκών πεταλούδων δεν πρέπει,έτσι, να σβηστούν για να επαναφέρουν ένα πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα το οποίο καθημερινά ξεχνάμε χωρίς, όμως, να μας “ξεχνάει” αυτό.
Σταυρούλα Πουλημένη
www.soste.gr
Λευκές πεταλούδες στη μνήμη νέων ανθρώπων που χάθηκαν σε “τροχαία εγκλήματα” ζωγράφισαν χθες συγγενείς και φίλοι των θυμάτων στα σημεία που σημειώθηκαν τα τροχαία στην Εγνατία οδό στην Θεσσαλονίκη. Η συμβολική αυτή κινητοποίηση έγινε στα πλαίσια πρωτοβουλίας που πήρε ο “Σύλλογος SOS τροχαία εγκλήματα” για την ευαισθητοποίηση των πολιτών της Θεσσαλονίκης σε σχέση με τα τροχαία που χαρακτηρίζονται ως “εγκλήματα” και όχι ατυχήματα.
“Ήταν απόγευμα της 14ης Ιουλίου του 2009, ο Πέτρος οδηγούσε μηχανή στην Εγνατία όταν στο ύψος της Βενιζέλου κοντά σε σταθμό του υπό κατασκευή έργου του Μετρό έπεσε σε λακκούβα το μηχανάκι ανετράπη μπήκε στη λεωφορειογραμμή, πέρασε ένα λεωφορείο από πάνω του και τον σκότωσε.” λέει η Άντη Τουρτούρη για τον αδερφό της Πέτρο που έχασε τη ζωή του στα 33 του χρόνια σε ένα από τα χιλιάδες τροχαία για τα οποία κανείς δεν αναρωτιέται πως και γιατί συνέβησαν. Οι περισσότεροι άνθρωποι αποδίδουν τα τροχαία σε μία κακιά στιγμή, στην άσχημη τύχη σε μία χώρα που κατέχει την χειρότερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση με 130 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 69. Παράλληλα τα τροχαία αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου στους νέους. Οι παραβιάσεις όμως του ΚΟΚ, οι εγκληματικές αμέλειες στην οδοποιία και η ατιμωρησία των υπευθύνων οδηγούν στην αναπαραγωγή μιας πολιτικής που συνεχίζει να σκοτώνει ανθρώπους σε έναν άτυπο πόλεμο, τον πόλεμο της ασφάλτου.
“Εγώ θύμωσα, πήγα στην τροχαία και άρχισα να ψάχνω τους λόγους. Η τροχαία δεν μπορούσε να μου δώσει επαρκείς εξηγήσεις, δεδομένου ότι ο Πέτρος δεν οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα και δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκείνη την στιγμή στο οδόστρωμα εκτός από εκείνη την λακκούβα” συνεχίζει η Άντη τονίζοντας ότι λίγες ώρες μετά η λακκούβα έκλεισε και την επόμενη μέρα συνεργείο του Δήμου έφτιαξε τον δρόμο. Σύμφωνα με την Άντη, η Εισαγγελεία δεν επέτρεψε ο πραγματογνώμονας να καταθέσει την έκθεσή του γιατί κατά τη γνώμη της (Εισαγγελείας) δεν συνέτρεχε λόγος.
Η ίδια τότε άρχισε να κάνει μελέτες για το οδόστρωμα απευθύνθηκε στο ΤΕΕ και με τη βοήθεια καθηγητών του ΑΠΘ βρήκε τις κατάλληλες πληροφορίες. “Στα σαράντα του Πέτρου ο δρόμος είχε γίνει “χαρτί”. Τότε προσέφυγα εναντίον του Δήμου, της Αττικό Μετρό και του ΟΑΣΘ για την μεγάλη ταχύτητα με την οποία οδηγούσε ο οδηγός του λεωφορείου” σημειώνει ακόμη.
Το δικαστήριο έγινε στις 31 Μαϊου του 2013 όπου καταδικάστηκαν σε τρία χρόνια με αναστολή ο πρώην αντιδήμαρχος Δημοτικών Έργων και Οδοποιίας του δήμου Θεσσαλονίκης Βαγγέλης Δημητρίου, ο Θ. Τζαβέλλας υπεύθυνος μηχανικός της αναδόχου κοινοπραξίας που είχε αναλάβει για λογαριασμό της «Αττικό Μετρό» την κατασκευή του συγκεκριμένου σταθμού (Βενιζέλου), και ο Δ. Ταμπαλαμπίδης ο άλλοτε προϊστάμενος της διεύθυνσης Οδοποιίας του δήμου Θεσσαλονίκης.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο πρώην αντιδήμαρχος και ο τότε προϊστάμενος Οδοποιίας, δεν μερίμνησαν για τη συντήρηση του οδοστρώματος, ενώ ο μηχανικός δεν προέβη σε αποκατάσταση του οδοστρώματος, όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες κατασκευής του σταθμού και πριν παραδοθεί ο δρόμος στην κυκλοφορία.
Πρόκειται στην ουσία για την πρώτη καταδικαστική απόφαση για τροχαία σε φυσικά πρόσωπα και όχι σε θεσμούς. Να σημειωθεί ότι στο ίδιο σημείο λίγες μέρες πριν το τροχαίο του Πέτρου έχασε την ζωή του ένας ακόμη νέος άνθρωπος ο Λούλος Κωνσταντίνος. Όπως ανέφερε στο alterthess.gr η αδερφή του Κωνσταντίνου, Χρυσάνθη η υπόθεση αυτή μπήκε κατευθείαν στο αρχείο καθώς στη δικογραφία δεν αναφερόταν η κατάσταση του δρόμου. Στην μέτρηση που έγινε στο αίμα του Κωνσταντίνου για τον οποίο αρχικά είπαν ότι ήταν μεθυσμένος βρέθηκε 0,47 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος μικρότερη ποσότητα από το 0.50 που προβλέπει ως ανώτερο επιτρεπτό όριο ο ΚΟΚ.”Το έναυσμα να ψάξω την υπόθεση μου το έδωσε η Άντη μιας και μέχρι σήμερα όλοι οι δικηγόροι μου έλεγαν ότι δεν αξίζει τον κόπο.” τονίζει σχετικά με το πως πήρε την απόφαση να ασχοληθεί πιο εντατικά με τις αιτίες του ατυχήματος.
“Για να συντελεστεί ένα ατύχημα πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένα τυχαία γεγονότα. Σε ένα τροχαίο δεν υπάρχει σειρά τυχαίων γεγονότων αλλά παρεβλέψεις και ατυπίες που έχουν να κάνουν με την συντήρηση των δρόμων, τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες καθώς και τον ανθρώπινο παράγοντα που αφορά την τήρηση του ΚΟΚ. Τα τροχαία μπορούν έτσι να προληφθούν. Υπό αυτή την έννοια δεν είναι ατυχήματα ” τονίζει η Ιωάννα Κουμπίδου φίλη του Κώστα Κουβίδη ο οποίος έχασε την ζωή του στις 25 Απριλίου του 2007 στην Αθήνα στην συμβολή των οδών Σταδίου και Πεσματζόγλου. Ο Κώστας ήταν συνεπιβάτης ενός ΙΧ το οποίο συγκρούστηκε με ένα άλλο, ο οδηγός του οποίου παραβίασε το κόκκινο. “Ο πατέρας του Κώστα είναι και ο ιδρυτής του Συλλόγου SOS τροχαία. Μετά το χαμό του Κωνσταντίνου και την γνωστοποίηση της ύπαρξης του Συλλόγου μας βρήκαν μόνοι τους οι συγγενείς πολλών θυμάτων τροχαίων εγκλημάτων . Αυτή τη στιγμή ο Σύλλογος δραστηριοποιείται τόσο στην Αθήνα όσο και στην Θεσσαλονίκη” αναφέρει η Κουμπίδου Ιωάννα, μέλος του Συλλόγου για να προσθέσει ότι στην περίπτωση του Κώστα ο οδηγός του ΙΧ που παραβίασε το κόκκινο καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση με αναστολή για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, αφέθηκε ελεύθερος και δεν του αφαιρέθηκε το δίπλωμα.Οι περιπτώσεις μη αφαίρεσης του διπλώματος οδήγησης σε τροχαία που συνέβησαν λόγω παραβίασης του ΚΟΚ , σύμφωνα με την ίδια, είναι πολλές.“Θέμα τύχης λοιπόν δεν είναι τροχαία αλλά το γεγονός ότι καθημερινά δεν έχουμε περισσότερα ατυχήματα λόγω των συχνών παραβιάσεων του κόκκινου” καταλήγει.
Όπως αναφέρει και ο Σύλλογος στην ιστοσελίδα του “Όταν ο αριθμός θανάτων και τραυματισμών είναι στατιστικά προβλέψιμος, προβλέψιμη είναι η αναλογία κατά χώρο που θα συμβούν, η αναλογία κατά κατηγορία χρηστών του οδικού δικτύου, η αναλογία κατά ηλικία, κατά κατηγορία οχημάτων κλπ. Όταν τα αίτια (και το profile των δραστών) έχουν καταγραφεί και αναλυθεί, όταν όλα τα στοιχεία αυτών των εγκλημάτων εκτός από το ονοματεπώνυμο των θυμάτων είναι εκ των προτέρων γνωστά, δεν θα μιλάμε για «ατύχημα»”
Σύμφωνα μάλιστα με τον Π.Ο. Υγείας 1.300.000 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στους δρόμους το 2009 και υπερδιπλάσιοι τραυματίστηκαν βαριά. Αν δεν υπάρξει μια διαφορετική πολιτική το 2030 ο αριθμός προβλέπεται να φτάσει τους 2.400.000 το χρόνο με τη μεγαλύτερη αύξηση στις φτωχές και υπό ανάπτυξη χώρες.
Η ανατροπή αυτής της κατάστασης προϋποθέτει,σύμφωνα με τον Σύλλογο, την ύπαρξη ισχυρών κινήσεων, ανεξάρτητων από το κράτος, που θα αγωνίζονται για την οδική ασφάλεια και θα υπερασπίζονται τα δικαιώματα των θυμάτων και των οικογενειών τους.
Οι λευκές πεταλούδες έρχονται λοιπόν να τιμήσουν την μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν σε τροχαία εγκλήματα και κυρίως να ενεργοποιήσουν την συνείδηση των πολιτών σχετικά με την εγκληματική πολιτική που ακολουθείται στους ελληνικούς δρόμους με αποτέλεσμα την διαρκή αύξηση των τροχαίων. Η χθεσινή συμβολική κινητοποίηση ήρθε ακόμη να υπενθυμίσει ότι τα τροχαία δεν αφορούν αριθμούς σε στατιστικές αλλά πρόσωπα. Τα ίχνη των λευκών πεταλούδων δεν πρέπει,έτσι, να σβηστούν για να επαναφέρουν ένα πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα το οποίο καθημερινά ξεχνάμε χωρίς, όμως, να μας “ξεχνάει” αυτό.
Σταυρούλα Πουλημένη
www.soste.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου