Μήπως η Δικαιοσύνη τυφλώθηκε σε τροχαίο;

Επιπτώσεις του θανάτου και του τραυματισμού από τροχαίο.

Το 1994 η Eυρωπαική  Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων (FEVR) πραγματοποίησε μια έρευνα σε συνεργασία με την Eυρωπαική Επιτροπή  για τα κύρια αίτια της υποβάθμισης της ποιότητας ζωής και του επιπέδου ζωης που αντιμετωπίζουν τα θύματα των τροχαίων και οι οικογένειες των θυμάτων με τίτλο Impact of road death and injury. Τα αποτελέσματα της που είχαν σαν στόχο και την διαμόρφωση προτάσεων για βελτίωση της κατάστασης, δημοσιοποιήθηκαν το 1997.

Μέχρι σήμερα παραμένει η μαζικότερη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο στην οποία συμμετείχαν θύματα τροχαίων και μέλη των οικογενειών τους.

Και πολλά από τα συμπεράσματα της παραμένουν δυστυχώς επίκαιρα είκοσι χρόνια μετά…

Με αφορμή την επικείμενη Γενική Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας ( στην οποία θα συμμετάσχουν από την Ελλάδα η ΕΥΘΥΤΑ- Ρόδου και ο SOS  Τροχαία Εγκλήματα) που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες από 25 ώς 27 Σεπτεμβρίου 2015 στην οποία ένα από τα κεντρικά θέματα θα είναι αυτό της Δικαιοσύνης, για το οποίο θα γίνουν συζητήσεις   με τους αρμόδιους της Ευρωπαϊκής επιτροπής με στόχο να σταματήσει ο διαχωρισμός των τροχαίων εγκλημάτων από τις υπόλοιπες ανθρωποκτονίες και η ειδική μεταχείριση των δραστών και  των υπευθύνων αναδημοσιεύουμε το σχετικό με την απονομή (ποινικής και αστικής) Δικαιοσύνης τμήμα της έρευνας, με την σημείωση πως στην χώρα μας τουλάχιστον τα αποτελέσματα όσον αφορά την απόδοση Δικαιοσύνης είναι σαφώς χειρότερα σήμερα απ ότι το 1994.

Σταδιακά θα αναδημοσιεύσουμε ολόκληρη την έρευνα

Ταυτότητα Ερευνας.

Η έρευνα διερευνούσε επτά ενότητες που αφορούσαν την μετά την τροχαία σύγκρουση  περίοδο: α) την αρχική υποστήριξη και ενημέρωση β) την  Δικαστική αντιμετώπιση γ) την Ασφάλιση – Αποζημίωση δ) την Ιατρική φροντίδα ε) τις Ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις ) τις συνέπειες στον τρόπο ζωής και ζ) τις επαγγελματικές συνέπειες

Πραγματοποιήθηκε σε 9 χώρες (Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο) από 16 οργανώσεις.

Διανεμήθηκαν κυρίως μέσω των οργανώσεων – μελών της Ομοσπονδίας 10.00Ο ερωτηματολόγια σε θύματα τροχαίων συμβάντων ή σε μέλη των οικογενειών τους . Κάθε ερωτηματολόγιο περιλάμβανε 56 ερωτήσεις και συμπληρώνονταν ανώνυμα.

Συμπληρώθηκαν 1364 ερωτηματολόγια.

59% αυτών των απαντήσεων προήλθαν από συγγενείς νεκρών θυμάτων και 41% από συγγενείς αναπήρων θυμάτων ή από τα ίδια τα άτομα με αναπηρία.

Ανάλογα με την χώρα μόνο 10-20% των θυμάτων στα οποία απευθύνθηκαν συμπλήρωσε τα ερωτηματολόγια.

Ο κύριος λόγος που προβλήθηκε απ αυτούς που αρνήθηκαν να απαντήσουν ήταν ότι οι ερωτήσεις απαιτούσαν απ αυτους να ξαναζήσουν ή να θυμηθούν τραυματικά γεγονότα πράγμα πολύ οδυνηρό.

Ερωτήσεις:  Δικαστικές διαδικασίες

Ζητήθηκε από τους ερωτηθέντες να απαντήσουν αν αισθάνθηκαν πως αποδόθηκε ποινική δικαιοσύνη στις υποθέσεις τους, πως αυτές αντιμετωπίστηκαν, και να προτείνουν πιθανές βελτιώσεις.

Ερωτήσεις:  Ασφάλιση – Αστικές αποζημιώσεις.

Ζητήθηκε από τους ερωτηθέντες να περιγράψουν τις συμφωνίες (εξωδικαστικός συμβιβασμός)  με τις ασφαλιστικές εταιρείες, και να πουν την γνώμη τους για το αν ήταν δίκαιη η προσφερθείσα αποζημίωση. Αν οι υποθέσεις τους οδηγήθηκαν στο δικαστήριο ζητήθηκε να εκφράσουν τα αισθήματα τους για το κατά πόσο  αποδόθηκε οικονομική δικαιοσύνη, να δηλώσουν την χρονική διάρκεια που απαιτήθηκε για την καταβολή αποζημιώσεων και να προτείνουν πιθανές βελτιώσεις.

Απαντήσεις: Δικαστικές διαδικασίες.

Από το όλες τις υπό διερεύνηση ενότητες η Δικαστική εξέλιξη αποτέλεσε την ενότητα στην οποία εκφράστηκε η μεγαλύτερη έλλειψη ικανοποίησης.

89% των μελών οικογενειών νεκρών θυμάτων και 68% αυτών με ανάπηρα θύματα θεωρούσαν ότι δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη στην περίπτωση τους.

75% και 61% αντίστοιχα θεωρούσαν ότι οι κατηγορίες με  τις οποίες παραπέμφθηκαν οι δράστες δεν ήταν δίκαιες.

Επιπλέον, περίπου 70% ένοιωσε ότι η υπόθεσης του δεν αντιμετωπίστηκε με επάρκεια, σοβαρότητα, ούτε με υπευθυνότητα.

Υπήρξε μια συμφωνία περίπου του 80% για την ανάγκη προσθήκης εναλλακτικών ποινών στους δράστες όπως η εργασία σε νεκροτομεία, σε νοσοκομεία, η παρακολούθηση προγραμμάτων αποκατάστασης ή το να περνάνε χρόνο με οικογένειες θυμάτων.

Οι συχνότερες επιθυμίες που εξέφρασαν οι οικογένειες ήταν:

• Για υποχρεωτική λήψη αίματος από τους οδηγούς που προκάλεσαν την σύγκρουση, για ύπαρξη αλκοόλ  ή τοξικών ουσιών*. Για την αναβάθμιση του επιπέδου της διερεύνησης και των κατηγοριών στο παρόμοιο επίπεδο μ αυτό των ανθρωποκτονιών.
• Για απαγόρευση της οδήγησης σ αυτούς που έχουν σκοτώσει ή τραυματίσει, τουλάχιστον μέχρι η υπόθεση να φτάσει στο δικαστήριο.
• Για συμμετοχή των οικογενειών των θυμάτων στις διαδικασίες.
• Για σεβασμό στην διάρκεια των διαδικασιών.
• Για αυστηρότερες ποινές, ακριβείς όρους φυλάκισης και/ή εναλλακτικές ποινές σε περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων που προκαλούν θάνατο ή τραυματισμό.
• Για ισόβια αφαίρεση διπλώματος για υπότροπους δράστες

Απαντήσεις: Ασφάλιση και αποζημιώσεις

Μεγάλου βαθμού έλλειψη ικανοποίησης επίσης προέκυψε όσον αφορά τις ασφαλιστικές εταιρείες. Περίπου 80% των οικογενειών δεν ήταν ικανοποιημένες ούτε με τις συμφωνίες με τις ασφαλιστικές εταιρείες, ούτε με τις αποζημιώσεις που δόθηκαν. Περίπου 60%   εξέφρασε δυσφορία για τις υποχρεωτικές ιατρικές εξετάσεις που απαιτούνται από τις εταιρείες.

Όταν δεν υπήρχε συμφωνία με τις ασφαλιστικές εταιρείες και οι υποθέσεις έφταναν στο δικαστήριο, το 84% των οικογενειών νεκρών θυμάτων και το 78% των θυμάτων με αναπηρία έχουν την άποψη πώς δεν αποδόθηκε οικονομική δικαιοσύνη. Ο μέσος χρόνος για να δοθεί μια αποζημίωση ήταν 2,7 έτη στις περιπτώσεις θανάτου και 4 χρόνια στις περιπτώσεις αναπήρων θυμάτων. Γι αυτούς που το επιθυμούσαν αλλά δεν κατόρθωσαν να φτάσει η υπόθεση τους στο δικαστήριο, το 37% τα παράτησε γιατί ένοιωσαν ότι η νομοθεσία ήταν δυσμενής, 30% τα παράτησε λόγω του stress και 33% λόγω των μεγάλων δικαστικών εξόδων.

*Η υποχρεωτική λήψη αίματος από τους δράστες είναι η μόνη από τις προτάσεις που υιοθετήθηκε.

 

Πηγή: www.soste.gr